Therefore , we proposeMarket orient

Therefore , we propose
Market orientation and supply chain management strategy
Juttner et al. (2010) and Mentzer and Stank (2008) Stated that supply chain strategies depend on a close interaction with in-company marketing and sales resources, processes, and skills.
Wisner (2003) used structural equation modeling to develop a theoretical framework for analyzing supplier management strategy involved identifying and participating in additional supply chains, establishing more frequent contact with supply chain members, creating compatible supply chain communication, and involving all supply chain members in the firm’s
Product/service marketing plans and in creating a greater lavel of trust throughout the supply chain. It was noted that supplier management and customer relationship strategies that are consistent with the organization’s market orientation have a positive impact on supply chain management stratrgy
Organizational learning that stems from supply chain relationships develops the partner’ capability to play their roles more efficiently
Green et al. (2006) also concluded that market orientation factors relate positively and significantly to supply chain management strategy. In their theoretical study on the role of marketing in supply chain management, Min and Mentzer (2000) argued that market orientation plays a fundamental role in implementing supply chain management. Recently, Karami, Ghasemi, Khan, and Hamid (2014) proposed that market orientation affects firms’ supply chain management strategies. Therefore, we propose

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น เราเสนอตลาดแนวและซัพพลายเชนกลยุทธ์การบริหารJuttner et al. (2010) และ Mentzer Stated Stank (2008) ที่ซัพพลายเชนกลยุทธ์ขึ้นอยู่กับปฏิสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับ ในบริษัท และทรัพยากรทางการตลาด และการขาย กระบวนการ และทักษะการWisner (2003) ใช้สร้างโมเดลสมการโครงสร้างเพื่อพัฒนาเป็นกรอบทฤษฎีสำหรับวิเคราะห์กลยุทธ์การบริหารซัพพลายเออร์ที่เกี่ยวข้องระบุเข้าร่วมห่วงโซ่อุปทานเพิ่มเติม สร้างบ่อยกว่าติดต่อกับสมาชิกในห่วงโซ่อุปทาน สร้างสื่อสารโซ่อุปทานที่เข้ากันได้ และเกี่ยวข้องกับสมาชิกทั้งหมดของห่วงโซ่อุปทานของบริษัทสินค้า/บริการแผนการตลาดและสร้าง lavel มากขึ้นของความน่าเชื่อถือตลอดห่วงโซ่อุปทาน มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า ผู้บริหารและลูกค้าสัมพันธ์กลยุทธ์ให้สอดคล้องกับแนวการตลาดขององค์กรมีผลกระทบบน stratrgy การจัดการห่วงโซ่อุปทานหุ้นส่วนการพัฒนาองค์กรเรียนรู้ที่เกิดจากความสัมพันธ์ของห่วงโซ่อุปทาน ' ความสามารถในการเล่นบทบาทของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพGreen et al. (2006) สรุปว่า ปัจจัยแนวตลาดสัมพันธ์บวก และอย่างมีนัยสำคัญกับกลยุทธ์การบริหารห่วงโซ่อุปทาน ในการศึกษาทฤษฎีบทบาทของการตลาดในการบริหารห่วงโซ่อุปทาน Min และ Mentzer (2000) โต้เถียงที่ วางตลาดมีบทบาทพื้นฐานในการดำเนินการบริหารห่วงโซ่อุปทาน ล่าสุด Karami, Ghasemi เชียงคาน กร่าง (2014) นำเสนอ และวางตลาดมีผลต่อกลยุทธ์การจัดการโซ่อุปทานของบริษัท ดังนั้น เราเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นเราจึงนำเสนอ
การวางแนวทางการตลาดและอุปทานกลยุทธ์การจัดการห่วงโซ่
Juttner และคณะ (2010) และ Mentzer ก็เหม็นตลบ (2008) ระบุว่ากลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานขึ้นอยู่กับการทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิดกับการตลาดใน บริษัท และแหล่งข้อมูลการขายกระบวนการและทักษะ.
Wisner (2003) ที่ใช้ในการสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้างการพัฒนากรอบทฤษฎีการวิเคราะห์ผู้จัดจำหน่าย กลยุทธ์การจัดการที่เกี่ยวข้องกับการระบุและการมีส่วนร่วมในห่วงโซ่อุปทานที่เพิ่มขึ้น, การสร้างการติดต่อบ่อยมากขึ้นกับสมาชิกในห่วงโซ่อุปทาน, การสร้างการสื่อสารห่วงโซ่อุปทานได้และที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกทุกคนในห่วงโซ่อุปทานใน บริษัท
สินค้า / บริการแผนการตลาดและในการสร้าง Lavel มากขึ้นของความไว้วางใจตลอด ห่วงโซ่อุปทาน มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าการจัดการซัพพลายเออร์และกลยุทธ์ลูกค้าสัมพันธ์ที่สอดคล้องกับทิศทางตลาดขององค์กรมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการจัดการห่วงโซ่อุปทาน stratrgy
การเรียนรู้ขององค์กรที่เกิดจากความสัมพันธ์ของห่วงโซ่อุปทานพัฒนาพันธมิตร 'ความสามารถในการเล่นบทบาทของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น
กรีนและคณะ (2006) นอกจากนี้ยังได้ข้อสรุปว่าปัจจัยทิศทางตลาดที่เกี่ยวข้องในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในการจัดหากลยุทธ์การจัดการห่วงโซ่ ในการศึกษาทฤษฎีของพวกเขาในบทบาทของการตลาดในการบริหารจัดการห่วงโซ่อุปทาน, Min และ Mentzer (2000) แย้งว่าทิศทางตลาดมีบทบาทพื้นฐานในการดำเนินการจัดการห่วงโซ่อุปทาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ Karami, Ghasemi ข่านและฮามิด (2014) ได้เสนอทิศทางตลาดที่มีผลต่อ บริษัท 'อุปทานกลยุทธ์การจัดการห่วงโซ่ ดังนั้นเราจึงนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นเราจึงเสนอ
ทิศทางการตลาด และกลยุทธ์การจัดการโซ่อุปทาน juttner et al . ( 2010 ) และ mentzer และได้กลิ่น ( 2551 ) ระบุว่า กลยุทธ์โซ่อุปทานขึ้นอยู่กับปิดปฏิสัมพันธ์กับใน บริษัท การตลาดและทรัพยากร กระบวนการขาย และทักษะ
วิสเนอร์ ( 2546 ) ที่ใช้โมเดลสมการโครงสร้างเพื่อพัฒนาแนวคิดเชิงทฤษฎีเพื่อวิเคราะห์กลยุทธ์การจัดการซัพพลายเออร์ที่เกี่ยวข้องระบุและมีส่วนร่วมในห่วงโซ่อุปทานเพิ่มเติม การติดต่อบ่อยกับสมาชิกในห่วงโซ่อุปทาน , การสร้างการสื่อสารในห่วงโซ่อุปทานที่เข้ากันได้ และเกี่ยวข้องกับทุกสมาชิกในห่วงโซ่อุปทานของบริษัท
สินค้า / บริการ การตลาด และแผนในการสร้างเลเวลมากกว่าเชื่อตลอดห่วงโซ่อุปทาน มันเป็นข้อสังเกตว่าซัพพลายเออร์และการจัดการลูกค้าสัมพันธ์กลยุทธ์ที่สอดคล้องกับทิศทางการตลาดขององค์กรมีผลกระทบในเชิงบวกต่อ
stratrgy การจัดการห่วงโซ่อุปทานองค์การการเรียนรู้นั้นเกิดจากความสัมพันธ์ในห่วงโซ่อุปทานพัฒนาความสามารถคู่ ' เล่นบทบาทของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สีเขียวมากขึ้น et al . ( 2006 ) สามารถสรุปได้ว่าปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับทิศทางตลาด เพื่อจัดหากลยุทธ์การจัดการห่วงโซ่ การศึกษาเชิงทฤษฎีของพวกเขาในบทบาทของการตลาดในการจัดการห่วงโซ่อุปทานมิน และ mentzer ( 2000 ) แย้งว่าทิศทางตลาดเล่นบทบาทพื้นฐานในการประยุกต์ใช้การจัดการห่วงโซ่อุปทาน เมื่อเร็วๆ นี้ คารามี่ ghasemi ข่าน และ ฮามิด ( 2014 ) เสนอว่าทิศทางตลาดมีผลต่อบริษัทจัดหากลยุทธ์การจัดการห่วงโซ่ ดังนั้นเราจึงเสนอ