For purposes of the theory of civil

For purposes of the theory of civil liability offered in this Article, what is important is not the final merit of any particular theory of contract law or tort law. Rather, it is the claim that what unifies fields of private law is not any particular set of normative concerns. Private law seems to be morally pluralistic, and we should not expect it to center on a single normative goal such as corrective justice. Despite this pluralism, however, private law hangs together in a normative sense. What unites it is civil liability. Its normative unity lies not in the fact that it pursues a single normative goal, but that rendering defendants vulnerable to attack by plaintiffs advances all the normative goals it pursues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของทฤษฎีความรับผิดทางแพ่งที่นำเสนอในบทความนี้ สิ่งที่สำคัญไม่ได้บุญสุดท้ายของทฤษฎีใด ๆ เฉพาะกฎหมายสัญญาหรือละเมิดกฎหมาย แต่ เป็นร้องว่า อะไรจัตุรัสของกฎหมายเอกชนไม่มีชุดเฉพาะของกฎเกณฑ์ความกังวล ดูเหมือนว่า จะศีลธรรมระบอบกฎหมายเอกชน และเราไม่ควรคาดหวังให้ศูนย์เกี่ยวกับกฎเกณฑ์เป้าหมายเดียวเช่นยุติธรรมแก้ไข แม้ pluralism นี้ อย่างไรก็ตาม กฎหมายเอกชนแฮกันในแง่กฎเกณฑ์ อะไรทได้มีความรับผิดทางแพ่ง ความสามัคคีของกฎเกณฑ์อยู่ไม่ในความจริงว่า มัน pursues เป้าหมายกฎเกณฑ์เดียว แต่ว่า แสดงความเสี่ยงต่อการถูกโจมตี โดยโจทก์จำเลยล่วงหน้าเป้าหมายที่กฎเกณฑ์ทั้งหมดมัน pursues

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับวัตถุประสงค์ของทฤษฎีของความรับผิดทางแพ่งที่นำเสนอในบทความนี้สิ่งที่สำคัญไม่ได้เป็นบุญสุดท้ายของทฤษฎีในด้านของกฎหมายสัญญาหรือละเมิดกฎหมาย แต่ก็อ้างว่าสิ่งที่เป็นหนึ่งเดียวด้านของกฎหมายเอกชนไม่ได้ตั้งค่าใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความกังวลกฎเกณฑ์ กฎหมายเอกชนน่าจะเป็นพหุนิยมทางศีลธรรมและเราไม่ควรคาดหวังว่ามันจะมุ่งไปที่เป้าหมายเชิงบรรทัดฐานเดียวเช่นความยุติธรรมที่ถูกต้อง แม้จะมีหลายฝ่ายนี้ แต่กฎหมายเอกชนแฮงค์เข้าด้วยกันในความหมายเชิงบรรทัดฐาน อะไร unites มันเป็นความรับผิดทางแพ่ง ความสามัคคีกฎเกณฑ์ของมันอยู่ไม่ได้ในความเป็นจริงที่ว่ามันแสวงหาเป้าหมายเชิงบรรทัดฐานเดียว แต่การแสดงผลที่จำเลยที่เสี่ยงต่อการถูกโจมตีจากโจทก์ก้าวหน้าเป้าหมายเชิงบรรทัดฐานมันแสวงหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับวัตถุประสงค์ของทฤษฎีของความรับผิดทางแพ่งที่เสนอในบทความนี้ สิ่งที่สำคัญไม่ใช่บุญสุดท้ายของทฤษฎีใด ๆโดยเฉพาะสัญญากฎหมายหรือกฎหมายละเมิด แต่มันเป็นข้อเรียกร้องที่เป็นหนึ่งเดียวเขตของกฎหมายเอกชนไม่ใช่ชุดเฉพาะของความกังวลเชิงบรรทัดฐาน ตามกฎหมายเอกชน น่าจะมีหลายฝ่าย และเราไม่ควรคาดหวังว่ามันจะกลางบนมาตรฐานเดียวเป้าหมาย เช่น เพื่อความยุติธรรม แม้คณะกรรมการการเลือกตั้งนี้ อย่างไรก็ตาม กฎหมายส่วนบุคคลเข้าด้วยกันในความรู้สึกเชิงบรรทัดฐาน สิ่งที่ unites มีความรับผิดทางแพ่ง มาตรฐานของความสามัคคีไม่ได้อยู่ในความเป็นจริงว่ามัน pursues มาตรฐานเดียวเป้าหมาย แต่การเสี่ยงต่อการถูกโจมตีโดยโจทก์จำเลยทั้งหมดก้าวหน้าเกี่ยวกับเป้าหมายมัน pursues