Su Luo, with trepidation and linger

Su Luo, with trepidation and lingering fear, looked at this man, and unable to suppress it, she took a step back.

This step was like stepping away from the abyss.

The smile at the corner of Nangong Liuyun’s mouth become increasingly gorgeous. He caressed Su Luo’s pair of pink tender cheeks, as if explaining something for Su Luo to listen to, but also seemed to be speaking to himself: “If I snap off the wings of a phoenix, would it still be a phoenix?”

His voice was like a breeze and gentle rain, playing down everything. However, when it reached Su Luo’s ears, she felt fearful and alarmed in the face of disaster.

She would rather see him vent in violent fury and use a murderous gaze full of ice to look at her, than see him like this with a smiling expression that never reached his eyes, trying to fool himself with words. This kind of him made her alarmed and scared.

She cannot provoke him further, she really must not.

Su Luo silently looked at him, not saying a word.

Nangong Liuyun smiled, his smile was as tender and gentle as water. He briskly pulled on Su Luo’s hand, leading her to walk towards the bed. He lovingly and indulgently rubbed the black hair on her head, “The time is late, Luo girl, you should keep this king company in the same bed.”

After saying this, he didn’t allow her to refuse and put her on top of the bed. Soon after, he turned himself over and also got onto the bed.

His movements were gentle, but also carried a strong force that would not tolerate resistance.

Su Luo attempted to refuse, but discovered she was simply unable to decline.

This temperamental man with huge mood swings! Just a moment ago, he was violently raging as if he wanted to kill everyone in the entire world. Now, his expression was once again all smiles, she really didn’t know which was the real him.

Su Luo’s heart let out a sigh of aggravation.

Since she was unable to refuse, then she had no other choice but to accept. After all, it was not like anything would really happen in bed. It was merely sleeping on the same bed and nothing more.

Su Luo simply lay flat on top of the embroidered quilt, afterwards, she rolled around and wrapped herself in the quilt like a plump, cocooned silkworm. Then she rolled on the bed towards the wall and inclined towards the side. She faced inside, with her body stretched out straight.

Su Luo’s actions were done smoothly, without a half second pause. In a blink of an eye, she had completed her movements.

Nangong Liuyun was simply dumbstruck as he watched this scene in front of him.

A long time later, he finally leaned over her body and started to chuckle.

The more he chucked, the less he was able to repress his laughter. Finally, he was laughing so hard that tears almost came out.

His little Luo Luo was simply too cute, she would go as far as bundling herself up to resemble a cocooned silkworm~~~

Su Luo irritatedly rolled to a ninety degree angle to be face-to-face with him as she glared at him, “The night is getting darker, why haven’t you quickly lie down to sleep? What are you laughing at!”

However, since Nangong Liuyun could laugh out loud, Su Luo’s could relax her highly alerted heart from before.

Compared to the sinister Nangong Liuyun from just a moment ago, who was like an Asura that had walked out of hell, the him right now, although he was abominable, seemed much cuter.

Nangong Liuyun spoilingly and lovingly rubbed her little head, his tone appeared to be careless, “Little girl, you think that being bundled like this, then this king would be unable to deal with you?”

If he really wanted to deal with her, why would he regard this very small embroidered quilt as a hindrance? In the time it took him to lift his hand, he would have torn it.

Su Luo’s heart went ‘thump’, she become somewhat afraid of the consequences. She shakingly and falteringly extended out her little head and sent a quick glare at Nangong Liuyun. This asshole wouldn’t really want to do something right?

Probably because there was something in her expression, or it could have been that the manner she extended out her head was too ridiculous, the laughter in Nangong Liuyun’s eyes became even stronger. He stretched out his hand, those slender fingers flicked once on top of her head.

Both of Su Luo’s hands were wrapped in the quilt and could not rub her head that hurt from his flick that could explode a chestnut. She could only use her watery eyes to glare at him accusingly: “The high and mighty prince unexpectedly would be this stingy? Didn’t I only use one of your quilts? Way too stingy!”

This girl’s ability to avoid the important details and dwell on the minor ones was really not a little skilled. Nangong Liuyun took pity on her and his slender fingers rubbed her forehead. His finger seized the opportunity to lightly brush her lips.

Su Luo was stumped for words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซู หลัว กับความกลัวและความกังวลใจอ้อยอิ่ง มองชายผู้นี้และไม่สามารถที่จะปราบปรามมัน เธอเอาขั้นตอนที่กลับมาขั้นตอนนี้เป็นเหมือนก้าวออกมาจากนรกรอยยิ้มที่มุมปากนังก๊อก liuyun กลายเป็นสวยงามมากขึ้น เขาลูบแก้มนุ่มของ ซู ลู คู่สีชมพู ถ้าอธิบายบางอย่างให้ซูหลัวฟัง แต่ดูเหมือนจะพูดกับตัวเอง : " ถ้าฉันไม่ตะครุบปิดปีกของ Phoenix , มันจะ ยังคงเป็น ฟีนิกส์ "เสียงของเขาเหมือนสายลมและสายฝนที่อ่อนโยน เล่นลงทุกอย่าง อย่างไรก็ตาม , เมื่อมันมาถึงหูของ ซู ลู เธอรู้สึกหวาดกลัว และตื่นตระหนกกับภัยพิบัติเธอเห็นเขาระบายด้วยความเกรี้ยวกราดรุนแรงและใช้สายตาพิฆาตที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งมองเธอมากกว่าเห็นเขาแบบนี้ ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ไม่เคย ถึงสายตาของเขาพยายามที่จะหลอกตัวเองด้วยคำพูด ชนิดนี้ของเขาทำให้เธอตกใจและกลัวเธอยังยั่วเขาต่อไป เธอคงไม่ซูหลอเงียบมองเขา ไม่พูดซักคำนังก๊อก liuyun ยิ้ม รอยยิ้มของเขามันเป็นอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือนน้ำ เขาเหยงดึงมือของซูลู าเธอเดินตรงไปที่เตียง เขาขนาด indulgently ลูบเส้นผมสีดำบนหัวของเธอ " เวลามาสาย หลัว สาว คุณควรเก็บนี้กษัตริย์บริษัทในเตียงเดียวกัน "พอพูดแบบนี้ เขาไม่ยอมให้เธอปฏิเสธ แล้ววางเธอบนเตียง ไม่นานหลังจากที่เขาเปิดตัวเอง และยังได้ลงบนเตียงการเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยน แต่ยังแบกแข็งแรงแรงที่จะไม่ยอมให้ต้านทานซูลู พยายามจะปฏิเสธ แต่เจอเธอเพียงไม่สามารถปฏิเสธนี้ได้อารมณ์คนอารมณ์ swings ขนาดใหญ่ ! เมื่อกี๊เขาอย่างรุนแรงเร่าร้อนราวกับว่าเขาต้องการที่จะฆ่าทุกคนในโลกทั้งหมด ตอนนี้สีหน้าของเขาอีกครั้ง รอยยิ้มเธอจริงๆ ไม่รู้ว่าคือตัวตนของเค้าหัวใจของซูหลัวถอนหายใจของปัญหา .ตั้งแต่ที่เธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธ เธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับ หลังจากทั้งหมด มันไม่เหมือนกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นจริงในเตียง มันเป็นเพียงแค่นอนอยู่บนเตียงเดียวกันและไม่มีอะไรเพิ่มเติมซู หลัว เพียงแค่วางราบบนปักควิลท์ หลังจากนั้น เธอกลิ้งไปรอบ ๆและห่อด้วยตัวเองในผ้าห่มเหมือนอวบเข้ ตัวไหม แล้วเธอก็กลิ้งบนเตียงไปติดผนัง และ ค่อนข้าง ที่เธอเผชิญอยู่ กับร่างของเธอเหยียดตรงการกระทำของ ซู ลู ทำไปได้อย่างราบรื่น โดยครึ่งหลังหยุดชั่วคราว ในชั่วพริบตาเดียว เธอได้เสร็จสิ้นการเคลื่อนไหวของเธอนังก๊อก liuyun ก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขาดูฉากนี้ในด้านหน้าของเขานานต่อมา ในที่สุดเขาก็โน้มตัวเธอ และเริ่มหัวเราะเบาๆยิ่งเขาทำลาย น้อยกว่าที่เขาสามารถสะกดกลั้นเสียงหัวเราะของเขา ในที่สุด เขาหัวเราะหนักมากจนน้ำตาเกือบจะออกมาเขาน้อย หลัวหลัวก็น่ารักนะ เธอจะไปเท่าที่รวมกลุ่มตัวเองขึ้นให้มีลักษณะคล้ายเข้ไหม ~ ~ ~ซู ลู รีดอย่างหงุดหงิดกับมุม 90 องศาที่จะเผชิญหน้ากับเขา เธอถลึงตาใส่เขา " คืนจะเริ่มมืดแล้ว ทำไมยังไม่รีบนอนลงไปนอน ? หัวเราะอะไรของแก ! "อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่นังก๊อก liuyun สามารถหัวเราะดังๆ ของซู หลัว สามารถ ผ่อนคลาย เธอขอเตือนหัวใจมาก่อนเมื่อเทียบกับอุบาทว์ นังก๊อก liuyun จากเมื่อกี๊ที่เป็นเหมือนรา ที่เดินออกมาจากนรก เขาในตอนนี้ แต่เขาก็รังเกียจ ดูน่ารักมากนังก๊อก liuyun spoilingly และรักใคร่ลูบหัวเล็ก ๆน้อย ๆของเธอ น้ำเสียงของเขาดูเหมือนจะประมาท " สาวน้อย คุณคิดว่าการรวมอย่างนี้แล้ว พระราชาก็ไม่สามารถที่จะจัดการกับคุณ "ถ้าเขาต้องการที่จะจัดการกับเธอ ทำไมเขาถึงเรื่องนี้น้อยมากปักผ้าห่มที่เกะกะ ? ในเวลาที่เขายก มือของเขา เขาจะฉีกมันหัวใจของซูหลัวไป " ตุบ " เธอกลายเป็นค่อนข้างกลัวกับสิ่งที่จะตามมา เธอจมอยู่กับขยายออกและเร่าหัวเล็ก ๆของเธอและส่งมาด่วนที่ liuyun นังก๊อก . ไอ้บ้านี่มันไม่ต้องทำอะไรใช่ไหม ?อาจจะเพราะมีบางอย่างในสีหน้า หรืออาจจะเป็นที่ลักษณะเธอขยายออก หัวของเธอก็น่าขัน เสียงหัวเราะของนังก๊อก liuyun ตากลายเป็นที่แข็งแกร่ง พระองค์ทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์นั้น นิ้วเรียวดีดครั้งเดียวบนหัวของเธอมือทั้งสองข้างของ ซู ลู ห่ออยู่ในผ้าห่ม และไม่ถูหัวเธอเจ็บจากเขาสะบัดที่สามารถระเบิดลูกเกาลัด เธอแค่ใช้ตาแฉะเธอถลึงตาใส่เขา accusingly : " สูงและยิ่งใหญ่ เจ้าชายก็ต้องเป็นคนใจแคบ ? ผมไม่ได้ใช้เพียงหนึ่งของผ้าห่มของคุณ เหมือนกันเลย ! "ผู้หญิงคนนี้สามารถหลีกเลี่ยงรายละเอียดที่สำคัญ และอาศัยอยู่บนตัวรองก็ไม่ได้เล็ก ๆน้อย ๆที่มีฝีมือ นังก๊อก liuyun สงสารของเธอและนิ้วมือเรียวลูบหน้าผากของเธอ นิ้วของเขายึดโอกาสที่จะค่อย ๆแปรงริมฝีปากซู หลัว อึ้งกับคำพูด