The photoelectric effect was first

The photoelectric effect was first documented in 1887 by the German physicist Heinrich Hertz and is therefore sometimes referred to as the Hertz effect. While working with a spark-gap transmitter (a primitive radio-broadcasting device), Hertz discovered that upon absorption of certain frequencies of light, substances would give off a visible spark. In 1899, this spark was identified as light-excited electrons (also called photoelectrons) leaving the metal's surface by J.J. Thomson. One of Hertz’' former assistants named Philipp Lenard went on to study this effect and was awarded the Nobel Prize in physics for his efforts. In 1905, Albert Einstein explained the photoelectric effect mathematically by proposing the concept of light quanta, or photons. This conclusion runs counter to the classic understanding of physics and is better understood in the context of wave-particle duality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิเล็กทริกเป็นเอกสารแรกใน 1887 โดย physicist เยอรมันไฮน์ริชเฮิรตซ์ และดังนั้นบางครั้งเรียกว่าเฮิรตซ์ผล ขณะทำงานกับเครื่องสปาร์คช่องว่าง (ดั้งเดิมออกอากาศวิทยุอุปกรณ์), เฮิรตซ์ค้นพบว่า เมื่อมีการดูดซึมของบางความถี่ของแสง สารจะให้ประกายที่เห็น ใน ประกายนี้ระบุเป็นตื่นเต้นแสงอิเล็กตรอน (ยังเรียกว่า photoelectrons) ออกจากพื้นผิวของโลหะ โดย j.j. ในทอม เฮิรตซ์หนึ่ง '' อดีตผู้ช่วยชื่อ Philipp Lenard ไปเพื่อศึกษาลักษณะนี้ และได้รับรางวัลโนเบลในสาขาฟิสิกส์สำหรับความพยายามของเขา ปีพ.ศ. 2448 สมัย อัลเบิร์ตไอน์สไตน์อธิบายการอิเล็ก mathematically โดยเสนอแนวคิดของ quanta แสง photons บทสรุปนี้แย้งกับความเข้าใจฟิสิกส์คลาสสิก และเป็นที่เข้าใจดีในบริบทของทวิภาวะคลื่น–อนุภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลตาแมวถูกบันทึกครั้งแรกในปี 1887 โดยนักฟิสิกส์เยอรมันเฮ็นเฮิร์ตซ์และดังนั้นจึงเป็นบางครั้งเรียกว่าผลเฮิรตซ์ ขณะที่ทำงานกับเครื่องส่งสัญญาณจุดประกายช่องว่าง (อุปกรณ์วิทยุกระจายเสียงดั้งเดิม) เฮิรตซ์เมื่อค้นพบว่าการดูดซึมของความถี่ของแสงสารที่จะให้ปิดจุดประกายที่มองเห็นได้ ในปี 1899 จุดประกายนี้ถูกระบุว่าเป็นอิเล็กตรอนแสงตื่นเต้น (ที่เรียกว่า photoelectrons) ออกจากพื้นผิวโลหะโดยเจเจทอมสัน หนึ่งในเฮิร์ตซ์ '' อดีตผู้ช่วยชื่อฟิลิปป์ Lenard ไปศึกษาผลกระทบนี้และได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์สำหรับความพยายามของเขา ในปี 1905, Albert Einstein อธิบายผลตาแมวทางคณิตศาสตร์โดยการเสนอแนวคิดของควอนตั้มแสงหรือโฟตอน ข้อสรุปนี้วิ่งสวนทางกับความเข้าใจที่คลาสสิกของฟิสิกส์และเป็นที่เข้าใจกันดีขึ้นในบริบทของความเป็นคู่คลื่นอนุภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กทริก ถูกบันทึกไว้ครั้งแรกโดยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมันในปี 1887 ไฮน์ริช เฮิร์ตซ์และดังนั้นบางครั้งเรียกว่า Hertz Effect ในขณะที่ทำงานกับจุดประกายช่องว่าง ตัวส่ง ( ดั้งเดิมวิทยุอุปกรณ์ ) เฮิรตซ์ค้นพบว่าเมื่อการดูดซึมของความถี่ที่แน่นอนของแสง สารจะให้ประกายที่มองเห็นได้ ใน 1899 ,นี้ถูกระบุว่าเป็นแสงประกายตื่นเต้นอิเล็กตรอน ( เรียกว่าโฟโต้อิเลคตร ) ออกจากผิวของโลหะ โดย เจเจ ทอมสัน หนึ่งของเฮิรตซ์ ' ' อดีตผู้ช่วยชื่อ ฟิลิปป์ เลนาร์ดก็เพื่อศึกษาผลกระทบ และได้รับรางวัลโนเบล สาขาฟิสิกส์ สำหรับความพยายามของเขา . ใน 1905 Albert Einstein อธิบายปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กทริกทางคณิตศาสตร์ โดยเสนอแนวคิดของ Quanta แสงหรือโฟตอน . ข้อสรุปนี้วิ่งสวนทางกับความคลาสสิกของฟิสิกส์และจะดีขึ้น เข้าใจในบริบทของคลื่นอนุภาคเทวภาวะ .