For the Demon King to have fallen i

For the Demon King to have fallen ill…I mean, is he that weak, that Pops?”

“‘That Pops’…you know my father?”

“Wouldn’t everyone know the Demon King? I met him in the past, though it’s not like I care about that sort of thing anymore.”

“N-Not in the least! I have never heard of a human returning alive after meeting my father!”

Kagami couldn’t tell whether she didn’t want to recognize such a person or she was just happy that he had stayed there. She closed in on him, as if she was examining him, while her eyes sparkled happily.

“From the beginning, I hadn’t gone to kill that Pops. I just went to go meet him…like nine years ago? Which reminds me, how old are you? 10 years? Rather, what’s your name?”

“I’m 13, how rude! My name is Alice, Alice Balnesio. What about you?”

“I am Kagami Kouji, 23 years old. Which means…when I went to the Demon King’s Castle, you were there, right?”

Alice shook her head in answer to Kagami’s words.

“Since the Demon King’s Castle was dangerous, I lived in a village away from the Demon King’s Castle…That’s probably why we have never met.”

“Hmm…your Mother?”

“Not here. She passed away when I was born. I lived together with my relative’s aunt.”

Kagami lightly apologized with “My condolences.” It was likely that he was convinced. Since the Demon King was always targeted by humans, it would be dangerous for him to live with other Demons.

“And? Why are you and the Demon King looking for a human like me? Though you’ve already said it, is it because I’ve met with the Demon King once before?”

“I first began to search for a human like Kagami one year ago, but around the same time that my search began, my father fell ill…I didn’t have time for him.”

“At the time that he met me, I didn’t really think about it. It would seem I’m the person you’re looking for…and?”

“I want to walk down the path of coexistence with humans.”

After letting out a big sigh, Kagami started to walk again.

“It’s impossible. Give up.”

He declared just like that, as if to treat her coldly.

“Why!”

“If it’s this person, I’m sure he will comply.” Alice had thought this, so she shouted towards the leaving Kagami with a slightly annoyed look.

“In terms of us getting temporarily married, so fuckin’ what. I would immediately be called a traitor by the Humans. It’s useless as long as you guys have those horns.”

“But! Apart from spawning Monsters…we won’t change anything!”

“That’s the biggest problem.”

Humans hated Monsters. Demons produced Monsters. Even if Demons didn’t do anything, Monsters would attack humans. If that happened, there would be a chain reaction that would make humans hate Demons.

Even if Demons lived far away from Dungeons, there was a respawn point to produce Monsters. Magic emanated from the horns lingered in the air, and even though most of it dissipated naturally, the remains would get absorbed by the respawn point and a Monster would be produced.

“In the beginning, I too had thought that Demons were an existence that had to be defeated without reservation. Even if you understand that you won’t do anything to Humans, it won’t change anything. Humans will still say that ‘They must be defeated.’”

“Is it because…Monsters are produced?”

“Yes. Aren’t there a lot of humans who think that besides me? There are also people who will continue to say that they will beat Demons to death, even after understanding it.”

Alice sat down, losing power after listening to Kagami. It was unexpected. She had thought that if there was a place where Demons and Humans could coexist happily…the life of Demons would no longer be targeted.

When Kagami saw Alice like this, he returned to her side while letting out a sigh, as if he was unable to bear it any more.

“Well, the Demon King might be thinking of some other methods. First, aren’t there any relatives that can start to figure it out somehow?”

“Relatives? What do you mean by that?”

“It’s about whether or not all of the Demons think about wanting to get along with humans. What about that?”

When she heard Kagami’s words and saw that he had noticed something, Alice looked regretful and bit her lips.

“Right? Due to the history of the long breakdown between humans and Demons, they both hate each other to the extent of wanting to kill. You and the Demon King are rare. Both sides hate each other. If you say things like wanting to coexist with humans, wouldn’t the Demons also treat you as a traitor?”

“Then why doesn’t Kagami look like he’s trying to kill Demons?”

When Alice asked her question, Kagami looked as if he had thought of something and immediately turned around, forcing a moan. “Well—,”

“‘Cause I’m an idiot…”

That was the only thing he muttered. When Alice saw his back, surrounded by an atmosphere of sadness, she didn’t want to question him any further.

Although I don’t understand it well, perhaps this is the belief he holds. It doesn’t matter if Demons get killed, but he won’t kill them. If one looks like they are dying in front of him, he will protect them. The more she thought, the more ambiguous the existence who called himself Kagami became. Alice began to feel slightly attracted to him.

“And? How long will you continue to follow me? We will be arriving at the town soon.”

After about 50 minutes, Kagami, who had declared himself as an idiot, arrived at the hills that overlooked the huge town of Balman. On the way, Alice had also arrived sneakily, as if he had brought her along.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับปีศาจราชาจะได้ลดลงป่วย... ผมหมายถึง คือเขาที่อ่อนแอ ที่ปรากฏ"' ที่ Pops ของ...คุณทราบพ่อ? ""ไม่ทุกคนรู้ว่าราชาปีศาจ ผมเจอในอดีต แม้ว่าจะเป็นเหมือนฉันดูแลเกี่ยวกับการเรียงลำดับของสิ่งอีกไม่""N-ไม่อย่าง ฉันมีไม่เคยได้ยินของมนุษย์กลับมีชีวิตอยู่หลังจากการประชุมพ่อ"คางามิไม่บอกว่า เธอไม่ได้ต้องการรู้จักบุคคลดังกล่าว หรือเธอเพียงแค่มีความสุขที่เขามีอยู่ เธอปิดในบนเขา ว่าเธอถูกตรวจสอบเขา ในขณะที่ตาของเธออย่างมีความสุข sparkled"จากจุดเริ่มต้น ฉันไม่ได้ไปฆ่า Pops ที่ เพียงยิ้มไปพบเขา...เหมือนเก้าปีที่ผ่านมา ซึ่งนึก อายุคุณ 10 ปีหรือไม่ ค่อนข้าง อะไรคือชื่อของคุณ"ฉัน 13 วิธีหยาบ ชื่อของฉันคือ อลิซ อลิ Balnesio อะไรคุณบ้าง""ฉัน Kouji คางามิ อายุ 23 ปี ซึ่งหมายความว่า...เมื่อผมไปปราสาทของพระราชาปีศาจ ถูก ขวา? "อลิจับศีรษะของเธอในคำตอบคำของคางามิ"เนื่องจากปราสาทของพระราชาปีศาจเป็นอันตราย ฉันอาศัยอยู่ในหมู่บ้านจากปีศาจพระปราสาท... ที่จะทำไมเราไม่ตรงตามนี้""อืมม...แม่? ""นี่ไม่ เธอสวรรคตเมื่อผมเกิด ฉันอาศัยอยู่กับป้าญาติของฉัน"คางามิเบาอุ้ม ด้วย "ฉันรแสดง" ก็มีแนวโน้มว่า กำลัง convinced เนื่องจากพระราชาปีศาจมีเป้าหมายเสมอมนุษย์ มันจะเป็นอันตรายสำหรับเขาที่จะอยู่กับปีศาจอื่น ๆ"และอย่างไร เหตุใดคุณและราชาปีศาจมองมนุษย์อย่างผม แม้ว่า คุณได้อยู่แล้วกล่าวว่า เป็น เพราะฉันได้พบกับปีศาจพระครั้งก่อน""แรกเริ่มเพื่อค้นหามนุษย์เช่นคางามิหนึ่งปีที่ผ่านมา แต่รอบเวลาเดียวกับที่เริ่มค้นหาของฉัน พ่อล้มป่วย... ผมไม่ได้มีเวลาสำหรับเขา""เวลา ที่ เขาได้พบ ฉันไม่ได้จริง ๆ คิดถึงมัน ดูเหมือนฉันเป็นคนที่คุณกำลังมองหากัน... และ? ""อยากเดินลงเส้นทางของมีอยู่ร่วมกันกับมนุษย์"หลังจากปล่อยให้ออกแยกกันใหญ่ คางามิเริ่มเดินอีกครั้ง"ไม่ ยอมแพ้"เขาประกาศเพียงเช่นนั้น เป็นการรักษาของเธอ coldly"ทำไม""ถ้าเป็นคนนี้ ฉันแน่ใจว่า เขาจะปฏิบัติตาม" อลิซได้คิดนี้ เพื่อเธอตะโกนต่อคางามิที่ออกกับดูรำคาญเล็กน้อย"ในแง่ของเราการแต่งงานชั่วคราว ดังนั้น fuckin' อะไร ฉันจะทันทีจะเรียกว่าเป็นคนทรยศ โดยมนุษย์ มันเป็นประโยชน์ตราบใดที่พวกคุณมีแตรเหล่านั้น""แต่ นอกจากการวางไข่มอนสเตอร์...เราจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร""ที่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุด"มนุษย์ขี้เกียจมอนสเตอร์ ปีศาจผลิตมอนสเตอร์ แม้ว่าปีศาจทำอะไรไม่ได้ มอนสเตอร์ที่จะโจมตีมนุษย์ ถ้าเกิดขึ้น ที่จะมีปฏิกิริยาลูกโซ่ซึ่งจะทำให้มนุษย์เกลียดปีศาจแม้ว่าปีศาจอาศัยอยู่ไกลจากดันเจี้ยน มีจุด respawn ผลิตมอนสเตอร์ มายากล emanated จากแตรอวลอยู่ในอากาศ และแม้ว่าส่วนใหญ่ของ dissipated ธรรมชาติ เหลือจะได้รับการดูดซึม โดยจุด respawn และจะผลิตสัตว์ประหลาด"ในการเริ่มต้น เกินไปได้คิดว่า ปีศาจได้อยู่ที่พ่ายโดยไม่จอง ถ้าคุณเข้าใจว่า คุณจะทำอะไรมนุษย์ มันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร มนุษย์จะยังกล่าวว่า 'พวกเขาต้องพ่าย ' ""เป็นเพราะ... มอนสเตอร์ที่มีผลิตหรือไม่""ใช่ ไม่ได้มีมากมายของมนุษย์ที่คิดว่า นอกจากเราหรือไม่ ยังมีคนที่จะยังพูดว่า พวกเขาจะชนะปีศาจตาย แม้หลังจากทำความเข้าใจกับมัน "อลิซนั่งลง สูญเสียอำนาจหลังจากฟังคางามิ ไม่คาดคิดได้ เธอมีความคิดว่า ถ้ามีที่ปีศาจและมนุษย์สามารถอยู่ร่วมอย่างมีความสุข...ชีวิตของปีศาจจะไม่มีการกำหนดเป้าหมายคางามิเห็นอลินี้ เขากลับด้านของเธอในขณะแจ้งออกแยกกัน ประหนึ่งว่าเขาไม่สามารถทนได้อีกด้วย"ดี ราชาปีศาจอาจจะคิดวิธีอื่น ๆ ก่อน ไม่มีญาติพี่น้องที่สามารถเริ่มเข้าใจมันอย่างใด""ญาติ อะไรทำคุณหมายความตามที่"มันเป็นเรื่องหรือไม่ทั้งหมดของปีศาจคิดจะมาพร้อมกับมนุษย์ สิ่งที่เกี่ยวกับ"เมื่อเธอได้ยินคำของคางามิ และเห็นว่า เขาได้สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง อลิซดูเศร้าเสียใจต่อ และบิตริมฝีปากของเธอ“Right? Due to the history of the long breakdown between humans and Demons, they both hate each other to the extent of wanting to kill. You and the Demon King are rare. Both sides hate each other. If you say things like wanting to coexist with humans, wouldn’t the Demons also treat you as a traitor?”“Then why doesn’t Kagami look like he’s trying to kill Demons?”When Alice asked her question, Kagami looked as if he had thought of something and immediately turned around, forcing a moan. “Well—,”“‘Cause I’m an idiot…”That was the only thing he muttered. When Alice saw his back, surrounded by an atmosphere of sadness, she didn’t want to question him any further.Although I don’t understand it well, perhaps this is the belief he holds. It doesn’t matter if Demons get killed, but he won’t kill them. If one looks like they are dying in front of him, he will protect them. The more she thought, the more ambiguous the existence who called himself Kagami became. Alice began to feel slightly attracted to him.“And? How long will you continue to follow me? We will be arriving at the town soon.”After about 50 minutes, Kagami, who had declared himself as an idiot, arrived at the hills that overlooked the huge town of Balman. On the way, Alice had also arrived sneakily, as if he had brought her along.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับราชาปีศาจจะป่วย . . . . . . . ฉันหมายถึง เขาเป็นคนอ่อนแอ ที่พ่อ "

" ที่ปรากฏ . . . . . . คุณรู้จักพ่อของฉัน "

" ไม่ทุกคนรู้ว่าปีศาจกษัตริย์ ฉันเจอเขาในอดีต แต่มันไม่เหมือนที่ฉันแคร์เรื่องแบบนี้อีกแล้ว "

" ไม่ใช่ในอย่างน้อย ! ฉันไม่เคยได้ยินของมนุษย์กลับมีชีวิตอยู่หลังจากที่เจอพ่อฉัน ! "

คางามิ ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอไม่ได้อยากรับรู้บุคคลดังกล่าว หรือเธอมีความสุขมากที่ได้อยู่ที่นี่ เธอปิดเขา ราวกับว่าเธอกำลังสำรวจเขา ในขณะที่แววตาเป็นประกายอย่างมีความสุข

" จากจุดเริ่มต้น ผมไม่ได้ไปฆ่าพ่อ ฉันกำลังจะไปพบเขา . . . . . . . เหมือนเก้าปีที่แล้ว ซึ่งมันทำให้ฉันนึกถึง . . . คุณอายุเท่าไหร่ ? 10 ปี แต่เธอชื่ออะไร ? "

" ชั้น 13หยาบคาย ! ฉันชื่อ อลิซ อลิซ balnesio . สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ ? "

" ฉันคากามิ โคอุจิ อายุ 23 ปี ซึ่งหมายความว่า . . . . . . . เมื่อฉันไปที่ปราสาทของราชาปีศาจ คุณอยู่ที่นั่นใช่มั้ย ? "

อลิซสั่นศีรษะและคำตอบของกาอาระพูด

" เพราะกษัตริย์ปีศาจของปราสาทก็อันตราย ผมอยู่ในหมู่บ้านห่างจากปราสาทของราชาปีศาจ . . . . . . . นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เราไม่เคยเจอกัน "

" . . . . . . . . . . . . แม่ของคุณ ?"

" ไม่ได้อยู่ที่นี่ เธอตายตอนที่ฉันเกิด ฉันอยู่กับป้าญาติ "

คากามิเบา ๆขอโทษด้วย " ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ มันเป็นโอกาสที่เขามั่นใจ เมื่อราชาปีศาจก็มักจะตกเป็นเป้าหมายของมนุษย์ มันจะเป็นอันตรายสำหรับเขาที่จะอยู่กับปีศาจอื่น ๆ

" และ ทำไมคุณกับราชาปีศาจมองมนุษย์อย่างฉัน แม้ว่าคุณจะเคยบอกว่ามันมันเป็นเพราะฉันได้เจอกับราชาปีศาจมาก่อน "

" ฉันเริ่มที่จะค้นหามนุษย์เหมือนคางามิ หนึ่งปีที่ผ่านมา แต่ในช่วงเวลาเดียวกันที่การค้นหาของฉันเริ่มขึ้น พ่อผมป่วย . . . . . . . ผมไม่ได้มีเวลาให้เขา "

" ในเวลาที่เขาเจอผม ผมไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ดูเหมือนฉันจะเป็นคนที่คุณกำลังตามหา . . . ? "

" ผมต้องการที่จะเดินไปตามเส้นทางของการอยู่ร่วมกันกับมนุษย์ . "

หลังจากถอนหายใจใหญ่ คางามิ เริ่มเดินอีกครั้ง

" มันเป็นไปไม่ได้ ให้ "

เขาประกาศอย่างนั้น ถ้าจะปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชา

" ทำไม ! "

" ถ้าเป็นคนๆนี้ ผมมั่นใจว่าเขาจะปฏิบัติตาม . " อลิซคิดแบบนี้ เธอจึงตะโกนต่อจากคางามิ เล็กน้อย

รบกวนดู