Participant characteristics at each

Participant characteristics at each neuroimaging scan are provided
in Table 1. Of the 193 participants, 90 had lifetime MDD.
eFigure 1 in the Supplement details the study flow, including
dropout rates and reasons. The P-SA-MDD score was significantly
different in depressed participants than in those without
depression (eAppendix 2 in the Supplement).
A longitudinal MLM was conducted to examine the effect
of P-SA-MDD symptom scores (centered at mean = 2.2) on initial
values and change in global cortical gray volume. Growth
trajectories (intercept, reflecting initial values, and linear
change across time) were estimated for each participant. The
P-SA-MDD symptom scores were used to predict variation in
intercept and linear change over time (defined as neuroimaging
scan number). Quadratic models were considered but the
quadratic term was nonsignificant, indicating linear trajectories
across time.
The longitudinal growth model result for gray matter volume
is shown in Table 2. There was a main effect of time (B,
−7.80; SE, = 0.61; t, = −12.73; P < .001), indicating that youths’
cortical gray volume decreased significantly across neuroimaging
scan waves, consistent with normative gray matter reduction
seen at the age range studied. In addition, male sex,
higher ratio of income to needs, and higher IQ scores were significantly
associatedwith larger volume.More important, there
was a significant interaction between the P-SA-MDD symptom
score and time, indicating that global cortical gray volume
decreased faster for those with higher P-SA-MDD symptom
scores (eFigure 2 in the Supplement). Specifically, children
with a mean P-SA-MDD score of 5 (the number of symptoms
needed for a diagnosis of MDD and almost 2 SDs above the
mean) had a 1.81 times greater decrease in global cortical volume
from the first neuroimaging scan to the third compared
with children with a mean MDD severity of 0 (–3.65% vs
–2.02%).Figure 1 shows individually estimated graymatter volume
slopes as a function of P-SA-MDD symptom score.
To better understand the association of P-SA-MDD symptom
score with gray matter decline, we conducted MLMs for
global (mean) cortical thickness and global cortical area of the
gray and whitematter surface to determine which of these factors
was contributing to the volume changes. As shown in
Table 2, we saw a significant interaction between P-SA-MDD
symptom score and time for global cortical thickness (Figure 2
and eFigure 2 in the Supplement), such that children with a
P-SA-MDD symptom score of 5 had a 1.69 times greater decrease
in cortical thickness from the first neuroimaging scan
to the third compared with those with a mean MDD score of 0
(–3.93% vs –2.33%). No evidencewas found for an effect ofMDD
symptom score on change in global cortical surface area
Early Childhood Depression and Gray Matter Maturation Original Investigation Research
jamapsychiatry.com (Reprinted) JAMA Psychiatry Published online December 16, 2015 E

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีลักษณะร่วมที่แต่ละแกน neuroimagingในตารางที่ 1 ของผู้เรียน 193, 90 มีชีวิต MDDeFigure 1 ในการเสริมรายละเอียดขั้นตอนการศึกษา รวมราคาเป็นถอนและเหตุผล คะแนน P-SA-MDD เป็นอย่างมากผู้เรียนต่ำกว่าในไม่แตกต่างกันภาวะซึมเศร้า (eAppendix 2 ในภาคผนวกที่)MLM ที่ระยะยาวได้ดำเนินการตรวจสอบผลของคะแนนอาการ P-SA MDD (ค่าเฉลี่ย = 2.2) ในเริ่มต้นค่าและเปลี่ยนแปลงโลกปริมาณสีเทาเนื้อแน่น เจริญเติบโตtrajectories (จุดตัดแกน สะท้อนให้เห็นถึงค่าเริ่มต้น เชิงเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา) ได้ประเมินสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วม ที่คะแนนอาการ P-SA MDD ใช้ในการทำนายการเปลี่ยนแปลงในจุดตัดแกนและการเปลี่ยนแปลงเชิงเวลา (กำหนดเป็น neuroimagingการสแกนหมายเลข) รูปแบบกำลังสองได้ถือแต่ระยะกำลังสองเป็น nonsignificant การแสดงเชิง trajectoriesตลอดเวลาผลลัพธ์สำหรับไดรฟ์ข้อมูลเรื่องสีเทารุ่นเจริญเติบโตระยะยาวแสดงในตารางที่ 2 มีผลกระทบหลักของเวลา (B−7.80 SE, = 0.61 t, = −12.73 P < .001), เพื่อระบุว่า ของเยาวชนปริมาณสีเทาเนื้อแน่นที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง neuroimagingสแกนคลื่น สอดคล้องกับการลดเรื่องเทา normativeเห็นอายุช่วงที่ศึกษา นอกจากนี้ เพศชายมีอัตราส่วนสูงกว่ารายได้กับความต้องการ คะแนนไอคิวสูงอย่างมีนัยสำคัญไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่ associatedwith สำคัญ มีมีการโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอาการ P-SA MDDคะแนนและเวลา แสดงปริมาณสีเทาเนื้อแน่นที่ส่วนกลางลดลงได้เร็วขึ้นสำหรับผู้ที่มีอาการ MDD P-โนนสูงคะแนน (eFigure 2 ในภาคผนวกที่) เด็กโดยเฉพาะมี P-SA-MDD คะแนนเฉลี่ย 5 (จำนวนของอาการจำเป็นสำหรับการวินิจฉัย MDD และเกือบ 2 องค์กรข้างต้นค่าเฉลี่ย) ได้เวลา 1.81 มากกว่าลดปริมาณเนื้อแน่นที่ส่วนกลางจากการสแกน neuroimaging แรกที่สามเปรียบเทียบกับเด็กที่มีความรุนแรง MDD หมายถึง 0 (–3.65% vs–2.02%) รูปที่ 1 แสดงปริมาณประเมินแต่ละ graymatterลาดเป็นฟังก์ชันของ P-SA-MDD อาการคะแนนเพื่อเข้าใจความสัมพันธ์ของอาการ P-SA MDDคะแนนกับเรื่องสีเทาปฏิเสธ เราดำเนิน MLMs สำหรับความหนาเนื้อแน่น (เฉลี่ย) ส่วนกลางและพื้นที่ส่วนกลางเนื้อแน่นของการผิวสีเทาและ whitematter เพื่อกำหนดซึ่งปัจจัยเหล่านี้เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงปริมาตร ดังแสดงในตารางที่ 2 ที่เราเห็นการโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง P-SA-MDDอาการคะแนนและเวลาสากลเนื้อแน่นหนา (รูปที่ 2และ eFigure 2 ในภาคผนวกที่), ให้เด็กที่มีความอาการ P-SA MDD คะแนน 5 มีเวลา 1.69 มากกว่าลดลงความหนาเนื้อแน่นจากการสแกน neuroimaging แรกที่สามเมื่อเทียบกับผู้ที่มีคะแนนเฉลี่ย MDD 0(–3.93% vs –2.33%) Evidencewas ไม่พบ ofMDD ผลการคะแนนอาการการเปลี่ยนแปลงในส่วนกลางพื้นที่ผิวเนื้อแน่นช่วงภาวะซึมเศร้าของเด็กและพ่อแม่เรื่องสีเทาเดิมตรวจสอบงานวิจัยjamapsychiatry.com (Reprinted) JAMA Psychiatry Published online December 16, 2015 E

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะผู้เข้าร่วมในการสแกนแต่ละ neuroimaging
มีให้ในตารางที่1 จาก 193 ผู้เข้าร่วม 90 มี MDD อายุการใช้งาน.
eFigure 1
ในรายละเอียดเสริมการไหลเวียนของการศึกษารวมทั้งอัตราการออกกลางคันและเหตุผล คะแนน P-SA-MDD
อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันในผู้เข้าร่วมมีความสุขกว่าในผู้ที่ไม่มีภาวะซึมเศร้า
(eAppendix 2 เสริม).
MLM
ยาวได้ดำเนินการเพื่อศึกษาผลของP-SA-MDD คะแนนอาการ (มีศูนย์กลางอยู่ที่เฉลี่ย = 2.2)
ในการเริ่มต้นค่าและการเปลี่ยนแปลงของปริมาณทั่วโลกเปลือกนอกสีเทา การเจริญเติบโตของไบร์ท
(ตัดสะท้อนให้เห็นถึงค่าเริ่มต้นและเชิงเส้นการเปลี่ยนแปลงข้ามเวลา) อยู่ที่ประมาณสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละ P-SA-MDD คะแนนอาการถูกนำมาใช้ในการทำนายการเปลี่ยนแปลงในการสกัดกั้นและการเปลี่ยนแปลงเชิงเส้นในช่วงเวลา(หมายถึง neuroimaging จำนวนสแกน) กำลังสองรุ่นได้รับการพิจารณา แต่ระยะกำลังสองเป็นนัยสำคัญแสดงให้เห็นวิถีเชิงเส้นข้ามเวลา. ผลรูปแบบการเจริญเติบโตระยะยาวสำหรับปริมาณเรื่องสีเทาจะแสดงในตารางที่ 2 มีผลกระทบหลักของเวลา (B, -7.80; SE = 0.61; ที = -12.73; p <0.001) แสดงให้เห็นว่าเยาวชนปริมาณสีเทาเยื่อหุ้มสมองลดลงอย่างมากทั่วneuroimaging คลื่นสแกนให้สอดคล้องกับการลดเรื่องสีเทากฎเกณฑ์เห็นช่วงอายุการศึกษา นอกจากนี้เพศชาย, อัตราส่วนที่สูงขึ้นของรายได้ที่จะตอบสนองความต้องการและคะแนนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ IQ associatedwith volume.More ขนาดใหญ่ที่สำคัญมีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างP-SA-MDD อาการคะแนนและเวลาที่แสดงให้เห็นว่าปริมาณเยื่อหุ้มสมองสีเทาทั่วโลกลดลงได้เร็วขึ้นสำหรับผู้ที่มีความสูงกว่า P-SA-MDD อาการคะแนน(ที่ 2 ใน eFigure เสริม) โดยเฉพาะเด็กที่มีค่าเฉลี่ยคะแนน P-SA-MDD 5 (จำนวนอาการที่จำเป็นสำหรับการวินิจฉัยโรคซึมเศร้าและเกือบ2 SDS ข้างต้นเฉลี่ย) มีลดลง 1.81 เท่าในปริมาณเยื่อหุ้มสมองทั่วโลกจากการสแกนneuroimaging แรกที่ สามเมื่อเทียบกับเด็กที่มีความหมายถึงความรุนแรงMDD 0 (-3.65% เทียบกับ-2.02%). รูปที่ 1 แสดงให้เห็นเป็นรายบุคคลประมาณปริมาณ GrayMatter ลาดเป็นหน้าที่ของ P-SA-MDD คะแนนอาการ. เพื่อทำความเข้าใจความสัมพันธ์ของ P-สา -MDD อาการคะแนนกับการลดลงเรื่องสีเทา, เราดำเนินการ MLMs สำหรับทั่วโลก(เฉลี่ย) ความหนาของเยื่อหุ้มสมองและเยื่อหุ้มสมองพื้นที่ทั่วโลกของพื้นผิวสีเทาและwhitematter เพื่อตรวจสอบว่าปัจจัยเหล่านี้ได้รับการเอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงปริมาณ ดังแสดงในตารางที่ 2 เราเห็นการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง P-SA-MDD คะแนนอาการและเวลาสำหรับความหนาของเยื่อหุ้มสมองทั่วโลก (รูปที่ 2 และ eFigure 2 เสริม) เช่นว่าเด็กที่มีP-SA-MDD คะแนนอาการของ 5 มีลดลง 1.69 ครั้งยิ่งใหญ่ในความหนาของเยื่อหุ้มสมองจากการสแกนneuroimaging ครั้งแรกกับครั้งที่สามเมื่อเทียบกับผู้ที่มีคะแนนเฉลี่ยMDD 0 (-3.93% เทียบกับ -2.33%) ไม่มี evidencewas พบผล ofMDD คะแนนอาการจากการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ผิวเยื่อหุ้มสมองทั่วโลกปฐมวัยภาวะซึมเศร้าและเรื่องสีเทาสุกเดิมสืบสวนวิจัยjamapsychiatry.com (พิมพ์) JAMA จิตเวชเผยแพร่ออนไลน์ 16 ธันวาคม 2015 E

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะผู้เข้าร่วมแต่ละระบบประสาทสแกนให้
ในตารางที่ 1 ของ 193 คน เต็ม 90 ได้ตลอดชีวิต .
efigure 1 ในภาคผนวกรายละเอียดการไหล รวมทั้งอัตรา dropout
เหตุผลและ การ p-sa-mdd คะแนนอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันในผู้รันทดกว่า

ในผู้ที่ไม่มีภาวะซึมเศร้า ( eappendix เสริม
2 )