After that, I gave Perugius one mor

After that, I gave Perugius one more greeting and left the audience room.

It had been decided that I will go towards Nanahoshi's lab in order to listen to her difficult explanation.


"......"


When we were walking through the corridor, I was suddenly caught by the hem of my clothes from behind.

It was Sylphy.

She was looking down as usual and murmured "Rudi" with a faint voice.

I silently gave the signal to the others to move along with my eyes.


I stopped and everybody went away; now with just the two of us, I turned around and put a hand on her shoulder.

I gently hugged her slender body so as not to crush Sieg.


"Rudi......sorry, for things. I became slightly anxious. After looking at the green hair, I recalled the old days and pondered what to do after this. I was thinking that maybe this child won't be blessed by others......"

"It can't be helped. Anyone would become anxious. Even I forgot about thinking up a name for him."

"Yeah......In addition to this, you were constantly going on trips with Roxy and Eris recently, right? That's why I thought 'Will I have to protect this child alone'......."

"There is no need for that!"


When I forcefully denied it, Sylphy was surprised for a moment, but then became shy while laughing.


"Yeah. I know. I knew. Sorry."

"Ah, no, it's fine even if you don't apologize....."

"I just became a little weak."


Sylphy gently stroked Sieg's hair.

Sieg had been sleeping for a while now. I wonder when he slept.


"But it's alright now. For some reason, I was relieved after watching you just now. You said that you will seriously protect them."


Was there a relief factor somewhere within the me a few minutes ago?

It was a grand fruitless effort after all; I declared that I intended to train a kid even if it was impossible. I think it was the figure of a fool who gave out a halfhearted answer....

Anyhow, Sylphy was feeling clear-headed.


"Um.....Sylphiette-san."

"What is it, Rudeus-san?"

"Is it alright to get angry at me because I forgot about the naming of our child?"

"Eeeh......but I'm not really angryyy.......if I were to name something, anxiety or despair would be more appropriate.


Sylphy said while scratching behind her ear.

That face wasn't gloomy anymore.

What she's saying was awfully stirring my heart, but at least it's the usual Sylphy.


".......Ah, I see, it would had been better if I had gotten angry. Let's see, I'll get angry next time. It's no good if you forget about me and our child!"

"Understood."


I was scolded with a 'No!' [9]

At any rate, looks like it's fine now.


Work and children.

It's difficult to manage both at the same time.

If the situation calms down a little after the matter with Gisu gets settled, then I want to look after the kids a bit more.


"Well, should we go then? You have to help out Nanahoshi too."

"Ah......now that you mention it, what did she tell you in the end?"

"It's a secret."


Sylphy laughed shyly.

I returned a smile, caught up to everyone, and started walking.

Along with Sylphy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น ฉันให้ Perugius อวยพรมากกว่าหนึ่ง และเหลือผู้ชมห้อง จะมีการตัดสินใจว่า ฉันจะกลับไปยังห้องปฏิบัติการของ Nanahoshi เพื่อฟังเธออธิบายยาก "......" เมื่อเราเดินผ่านทางเดิน ฉันถูกก็จับ โดยเฮ็มของเสื้อผ้าของฉันจากด้านหลัง ก็ Sylphy เธอถูกมองลงตามปกติ และ murmured "Rudi" ด้วยเสียงเบา ผมอย่าให้สัญญาณอื่นให้ย้ายพร้อมกับดวงตาของฉัน ผมหยุด และทุกคนออกไป ขณะนี้ มีเพียงสองเรา ผมหันไปรอบ ๆ และวางมือบนไหล่ของเธอ ฉันค่อย ๆ hugged ร่างกายเพื่อไม่ให้ความสนใจ Sieg สเลนเดอร์ " Rudi... ขออภัยในสิ่งที่ ผมเป็นกังวลเล็กน้อย หลังจากดูที่ผมสีเขียว ฉันเรียกคืนวันเก่า ๆ และ pondered จะทำอย่างไรหลังจากนี้ ผมคิดว่า บางทีเด็กไม่สามารถอวยพรผู้อื่น..." "จะไม่สามารถช่วยเหลือ ทุกคนจะเป็นกังวล แม้ฉันลืมเกี่ยวกับการคิดค่าชื่อเขา" "ใช่... นอกจากนี้ คุณได้ตลอดเวลาที่เกิดขึ้นเดินทาง Roxy และ Eris ล่า ขวา จึงคิดว่า 'ฉันจะปกป้องเด็กคนนี้คนเดียว'... " "ไม่จำเป็นว่า" เมื่อฉันประปฏิเสธมัน Sylphy มากครู่ ได้แล้ว กลายเป็นขี้อายในขณะที่หัวเราะ "ใช่ รู้แล้ว ฉันรู้ว่า ขออภัยด้วย" "อา ไม่ ก็ดีแม้ว่าคุณไม่ขอโทษ..." "เพียงเป็นน้อยอ่อนแอ" Sylphy เบา ๆ แบบขีดลง Sieg ของผม Sieg มีการนอนในขณะนี้ ผมสงสัยว่า เมื่อเขาไปไหน "แต่เน็ทตอนนี้ ดัง ฉันได้ปลดปล่อยหลังจากที่ดูเมื่อกี้นี้ คุณพูดว่า คุณจะจริงจังปกป้องพวกเขา" มีตัวช่วยอยู่ภายในมีกี่นาที มันเป็นความพยายาม fruitless แกรนด์หลังจากทั้งหมด ประกาศว่า ตั้งใจฝึกเด็กแม้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ผมคิดว่า มันเป็นรูปของคนโง่ที่ให้คำตอบ halfhearted ... อย่างไรก็ตาม Sylphy ถูกรู้สึก clear-headed "อึม... Sylphiette ซัง" "มันคืออะไร ซาน Rudeus" "แจ่มมันจะโกรธที่ฉัน เพราะฉันลืมเกี่ยวกับการตั้งชื่อลูกของเรา" "Eeeh...แต่ฉันไม่จริง ๆ angryyy...ถ้าชื่ออะไร ความสิ้นหวังหรือวิตกกังวลน่าจะเหมาะสมมากขึ้น Sylphy กล่าวว่า ในขณะที่เกาหลังหูของเธอ หน้าที่ไม่มืดมนอีกต่อไป อะไรเธอพูดถูกชะมัดกวนหัวใจของฉัน แต่น้อย ก็ Sylphy ปกติ "....... อา เห็น มันจะได้ดีกว่าถ้าฉันได้รับโกรธ ลองดู ฉันจะได้รับโกรธครั้ง มันจะไม่ดีถ้าคุณลืมฉันและลูกของเรา" "เข้าใจ" ฉันถูกบ ๆ กับการ 'มี' [9] ในอัตราใด ๆ ดูเหมือนไม่เป็นไรตอนนี้ ทำงานและเด็ก มันเป็นเรื่องยากในการจัดการทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน ถ้าสถานการณ์ calms ลงเล็กน้อยหลังจากที่เรื่องกับ Gisu รับชำระ แล้วฉันต้องการดูแลเด็ก เล็กน้อย "ดี ควรไปแล้ว ได้ช่วยทำให้ Nanahoshi เกินไป" "อา...หลังจากที่คุณพูดถึงมัน ไม่ได้เธอบอกอะไรคุณในสุด? " "มันเป็นความลับ" Sylphy หัวเราะ shyly ผมกลับยิ้ม หางทุกคน และเริ่มเดิน กับ Sylphy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นฉันให้ Perugius หนึ่งอวยพรมากขึ้นและออกจากห้องผู้ชม. มันได้รับการตัดสินใจว่าฉันจะไปสู่ห้องปฏิบัติการ Nanahoshi เพื่อที่จะฟังคำอธิบายของเธอยาก. "...... " ตอนที่เรากำลังเดินผ่านทางเดิน ผมถูกจับได้ก็โดยการปิดล้อมของเสื้อผ้าของฉันจากด้านหลัง. มันเป็น Sylphy. เธอเป็นคนที่มองลงมาตามปกติและบ่น "ฤดี" ด้วยเสียงลม. ฉันเงียบให้สัญญาณกับคนอื่น ๆ ที่จะย้ายไปพร้อมกับสายตาของฉัน. ฉัน หยุดและทุกคนก็ไป; ในขณะนี้มีเพียงเราสองคนผมหันไปรอบ ๆ และใส่มือบนไหล่ของเธอ. ฉันเบา ๆ กอดร่างผอมเพรียวของเธอเพื่อที่จะไม่สนใจ Sieg. "ฤดี ...... ขอโทษสำหรับสิ่งที่. ฉันกลายเป็นกังวลเล็กน้อย หลังจากดูที่ผมสีเขียว, สีผมจำวันเก่าและครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรหลังจากนี้. ฉันคิดว่าบางทีเด็กคนนี้จะไม่ได้รับความสุขจากคนอื่น ...... " "มันช่วยไม่ได้. ทุกคน จะกลายเป็นความกังวล. แม้ฉันลืมเกี่ยวกับการคิดขึ้นชื่อสำหรับเขา. " "ใช่ ...... นอกจากนี้คุณจะได้รับการอย่างต่อเนื่องในการเดินทางกับร็อกและ Eris เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่มั้ย? นั่นเป็นเหตุผลที่ผมคิดว่า 'ฉันจะ ต้องปกป้องเด็กคนเดียว 'นี้ ....... " "มีความจำเป็นในการที่! ไม่มี" เมื่อผมปฏิเสธอย่างแข็งขันมัน Sylphy รู้สึกประหลาดใจสักครู่ แต่แล้วก็กลายเป็นขี้อายในขณะที่หัวเราะ. "ใช่. ฉันรู้ว่า ผมรู้ว่า. ขออภัย. " "อาไม่ก็ปรับแม้ว่าคุณจะไม่ได้ขอโทษ ..... " "ฉันก็แค่กลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อ่อนแอ." Sylphy เบา ๆ ลูบผมของ Sieg. Sieg ได้รับการนอนหลับสำหรับขณะนี้ ผมสงสัยว่าเมื่อเขานอนหลับ. "แต่มันไม่เป็นไรตอนนี้. ด้วยเหตุผลบางอย่างผมโล่งใจหลังจากที่ดูคุณเพียงแค่ตอนนี้. คุณบอกว่าคุณอย่างจริงจังจะปกป้องพวกเขา." คือมีปัจจัยบรรเทาที่ไหนสักแห่งภายในฉันไม่กี่นาทีที่ผ่านมา? มัน เป็นความพยายามที่ไร้ผลที่ยิ่งใหญ่หลังจากทั้งหมด; ฉันบอกว่าฉันตั้งใจในการฝึกอบรมเด็กถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ ฉันคิดว่ามันเป็นร่างของคนโง่ที่ให้คำตอบที่ออกมาจาก halfhearted .... ทั้งนี้ Sylphy รู้สึกสมองใส. "อืม ..... Sylphiette ซัง." "มันคืออะไร, Rudeus ซัง?" "มันไม่เป็นไรที่จะได้รับโกรธที่ฉันเพราะฉันลืมเกี่ยวกับการตั้งชื่อของเด็กของเราได้หรือไม่" "Eeeh ...... แต่ฉันไม่ได้จริงๆ angryyy ....... ถ้าผมจะตั้งชื่อสิ่งที่วิตกกังวล หรือความสิ้นหวังจะเหมาะสมกว่า. กล่าวว่าในขณะที่ Sylphy เกาหลังใบหูของเธอ. ใบหน้าที่ไม่ได้มืดมนอีกต่อไป. เธอบอกว่าก็ตื่นเต้นชะมัดหัวใจของฉัน แต่อย่างน้อยก็เป็นปกติ Sylphy. "....... อา ผมเห็นก็จะได้รับดีกว่าถ้าผมมีอากาศโกรธ ลองมาดูฉันจะได้รับโกรธในครั้งต่อไป มันไม่ดีถ้าคุณลืมเกี่ยวกับฉันและลูกของเรา! " "เข้าใจ." ฉันถูกดุด้วย 'ไม่มี' [9] ในอัตราใด ๆ ดูเหมือนว่ามันที่ดีในขณะนี้. ทำงานและเด็ก. มันยากที่จะจัดการทั้งในเวลาเดียวกัน. หากสถานการณ์สงบลงเล็กน้อยหลังจากที่เรื่องกับ Gisu ที่ได้รับการตัดสินแล้วฉันต้องการที่จะดูแลเด็ก อีกเล็กน้อย. "ดีเราควรจะไปแล้ว? คุณต้องช่วยออก Nanahoshi เกินไป. " "อา ...... ตอนนี้ที่คุณพูดถึงมันสิ่งที่เธอไม่บอกคุณในที่สุด?" "มันเป็นความลับ." Sylphy หัวเราะอาย ๆ . ฉันกลับรอยยิ้มติดขึ้น เพื่อทุกคนและเริ่มเดิน. พร้อมกับ Sylphy

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ฉันให้ perugius อีกทักทาย และออกจากห้องไปที่ผู้ชม

มันก็ตัดสินใจว่า ผมจะไปต่อ nanahoshi ของห้องปฏิบัติการเพื่อฟังคำอธิบายยากของเธอ





" . . . . . . . " เมื่อเราเดินผ่านทางเดินที่จู่ๆ ผมก็จับชายเสื้อผมจากด้านหลัง

มันเป็นซิลฟี .

เธอกำลังลงเป็นปกติ และพึมพำว่า " รูดี้ " กับเสียงลม

ฉันเงียบ ให้ส่งสัญญาณไปยังผู้อื่นที่จะย้ายพร้อมกับดวงตาของฉัน


ผมหยุดและทุกคนไป ตอนนี้ มีแค่สองคน ฉันหันไปรอบ ๆและเอามือวางบนไหล่เธอ

ฉันค่อยๆกอดร่างเพรียวของเธอเพื่อที่จะไม่ทำลายซิก .


. . . . . . " รูบี้ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยวิตก หลังจากดู ผมสีเขียว ผมนึกถึงวันคืนเก่าๆ แล้วคิดถึงสิ่งที่ต้องทำหลังจากนี้ฉันแค่คิดว่า บางทีเด็กไม่ได้รับพระพรจากคนอื่น . . . . . . . "

" มันก็ช่วยไม่ได้ ทุกคนจะเป็นกังวล ผมลืมคิดชื่อให้เขา "

" อืม . . . . . . . นอกจากนี้ คุณเอาแต่ไปเที่ยวกับ Roxy เฟริส และเมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่มั้ย ? นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่า " ฉันจะต้องปกป้องเด็กคนนี้คนเดียว ' . . . . . . . "

" ไม่จำเป็น "


เมื่อฉันบังคับให้ปฏิเสธมัน , ซิลฟี่ก็ตกใจไปชั่วขณะ แต่แล้วกลายเป็นขี้อายในขณะที่กำลังหัวเราะ


" ครับ ผมรู้ ผมรู้ ขอโทษ . . . "

" เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเธอไม่ขอโทษ . . . . "

" ชั้นเริ่มอ่อนแอเล็กน้อย "


ซิลฟี่ค่อยๆลูบซิก ของเส้นผม

ซิก หลับไปสักพักแล้ว ผมสงสัยว่า ตอนนอน


" แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วหล่ะ ด้วยเหตุผลบางอย่างฉันโล่งใจ หลังจากที่เห็นนายตอนนี้ คุณบอกว่าคุณอย่างจริงจังจะปกป้องพวกเขา . "


มีบรรเทาปัจจัยที่ไหนสักแห่งภายในไม่กี่นาที ที่แล้ว

มันเป็นแกรนด์ไร้ผลความพยายามหลังจากทั้งหมด ที่ผมประกาศว่าผมตั้งใจที่จะฝึกเด็กแม้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันคิดว่า มันเป็นรูปของคนโง่ที่ให้มา . . . . . . . ตอบครึ่งๆกลางๆ

ยังไง ซิลฟี่รู้สึกล้างหัว


" อืม . . . . . sylphiette ซาน "

" มันคืออะไร rudeus ซัง ? "

" มันโอเคที่จะโกรธฉันเพราะฉันลืมเกี่ยวกับการตั้งชื่อลูกของเรา ? "

" เอ้ . . . . . . . . . . . . แต่ผมไม่ได้จริงๆ . . . . . . . angryyy ถ้าผมจะชื่ออะไร ความวิตกกังวล หรือสิ้นหวัง จะเหมาะสมกว่า


ซิลฟีกล่าวว่าในขณะที่เธอเกาหลังหู

ที่ไม่ใช่ใบหน้าเศร้าหมองอีกต่อไป

สิ่งที่เธอพูดมันกวนหัวใจแต่อย่างน้อยมันก็เป็นซิลไฟปกติ

" . . . . . . . อ่า ผมเห็น มันต้องดีกว่านี้ ถ้าผมทำให้คุณโมโห มาดูกัน ฉันจะโกรธครั้งต่อไป มันจะไม่ดีถ้าคุณลืมผม และลูกของเรา "

" เข้าใจแล้วค่ะ "

ฉันดุ ด้วย ' ' [ 9 ]

ในอัตราใด ดูเหมือนมันได้ตอนนี้


งานและเด็ก

มันก็ยากที่จะจัดการทั้งในเวลาเดียวกัน

ถ้าสถานการณ์สงบลงเล็กน้อยหลังจากขึ้น gisu ถูกตัดสินแล้ว ฉันต้องการที่จะดูแลเด็กมากขึ้น


" อืม ไปกันเถอะ คุณต้องช่วย nanahoshi ด้วย "

" เอ่อ . . . . . . . ตอนนี้ที่คุณเอ่ยถึงมัน เธอบอกอะไรกับคุณในที่สุด ?

" เป็นความลับ "


ซิลฟี่หัวเราะอายๆ

ผมก็ยิ้ม เจอทุกคน และเริ่มเดิน

พร้อมกับซิลฟี่ .