There is a view that economic growt

There is a view that economic growth is the determinant of survival of a country;
therefore, the country needs to focus on economic growth. Following this concept,
many countries have achieved high levels of economic growth, but now face social
problems. According to many researchers, the development of China in recent years
has followed this model. Policy priorities have focused on economic development for
more than twenty years of reform and “opening up”, and China's economy has
achieved a high growth rate; indeed the country ranks as top growth economy in the
world. Many issues have arisen, however, that are the social consequences of
excessive concentration on economic growth in China, such as an uneven harmony
between economic development and social development; benefits from the economic
growth not reaching the majority of people; increasing disparity in income and living
standards between social groups, and between regions; serious environmental
destruction due to over-exploiting natural resources.
The biggest challenge facing many countries today is the growing imbalance
between economic development and social development, leading to the potential for
conflict and social crisis, and hampering development. Despite their economic
achievements, socio-economic disparities still exist in ASEAN countries. The biggest
challenge facing these nations is how to sustain a rapid economic growth that reduces
poverty and is socially inclusive. Much work has to be done to uplift the quality of life
of the socially vulnerable groups in the region. In this context, the Declaration of the
Bali Concord II by national leaders during the ASEAN Summit of 2003 committed the
ASEAN Community to fostering cooperation in social development, aimed at raising
the standard of living, and seek the active involvement of all sectors of society, in
particular women, youth, and local communities. ASEAN also puts emphasis on the
need to address issues relating to poverty, inequality, ageing populations and
unemployment as these issues not only need social responses, but could also have
economic implications.
ASEAN cooperation in the area of social development is continuing its effort to
address the social risks faced by children, women, the elderly and disabled people.
This matches the objectives of the region’s Millennium Development Goals (MDGs).At the Millennium Summit in September 2000, the largest gathering of world leaders
in history adopted the United Nations Millennium Declaration, committing their
nations to a new global partnership to reduce extreme poverty, and setting out a series
of targets with a deadline of 2015.
This paper is an overview of the imbalance of economic and social development in
ASEAN. Social development must be viewed as an end in itself and not just a means
for attaining economic growth. Growing socioeconomic inequality often triggers
crime and political and civil unrest. Section 1 discusses the evolution of
socio-economic imbalances in ASEAN. Section 2 analyzes the causes of the
imbalance while Section 3 examines the policy and actions taken by ASEAN
countries. Section 4 concludes with a brief discussion and policy recommendations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีมุมมองว่าเศรษฐกิจดีเทอร์มิแนนต์ของความอยู่รอดของประเทศดังนั้น ประเทศต้องการเน้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ ตามแนวคิดนี้หลายประเทศมีความเติบโตทางเศรษฐกิจระดับสูง แต่ตอนนี้ หน้าสังคมปัญหา ตามมากนักวิจัย การพัฒนาของจีนในปีที่ผ่านมามีตามรูปนี้ นโยบายสำคัญได้เน้นการพัฒนาเศรษฐกิจกว่ายี่สิบปีของการปฏิรูป และ "เปิดขึ้น" และเศรษฐกิจของจีนได้ประสบความสำเร็จมีอัตราการเติบโตสูง แน่นอนประเทศเป็นอันดับเศรษฐกิจเติบโตสูงสุดในการโลก ปัญหามากมายได้เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ที่มีผลกระทบทางสังคมของความเข้มข้นมากเกินไปในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในจีน เช่นความสามัคคีการไม่สม่ำเสมอระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ผลประโยชน์จากทางเศรษฐกิจเจริญเติบโตไม่ถึงส่วนใหญ่ของคน เพิ่ม disparity ในรายได้ และการใช้ชีวิตมาตรฐาน ระหว่างกลุ่มทางสังคม และ ระหว่าง ภูมิภาค ร้ายแรงด้านสิ่งแวดล้อมทำลายจาก exploiting ทรัพยากรธรรมชาติมากเกินไปความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดหันหน้าไปทางประเทศวันนี้เป็นความไม่สมดุลมากขึ้นระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมพัฒนา นำไปเป็นความขัดแย้ง และวิกฤตทางสังคม และกระทบพัฒนา แม้เศรษฐกิจของพวกเขาความสำเร็จ ความแตกต่างทางเศรษฐกิจสังคมยังคงมีอยู่ในประเทศ ใหญ่ที่สุดความท้าทายที่เผชิญกับประชาชาติเหล่านี้เป็นวิธีเพื่อให้เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วที่ช่วยลดความยากจน และสังคมรวม มีงานมากจะทำพื้นคุณภาพชีวิตกลุ่มสังคมเสี่ยงในภูมิภาค ในบริบทนี้ ปฏิญญาสากลว่าด้วยการคอนคอร์ดบาหลีครั้งที่สอง โดยผู้นำชาติในระหว่างการประชุมสุดยอดอาเซียน 2003 มุ่งมั่นประชาคมอาเซียนการทำนุบำรุงความร่วมมือในการพัฒนาสังคม มุ่งเพิ่มมาตรฐานของที่อยู่อาศัย หางานมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนของสังคม ในโดยเฉพาะอย่างยิ่งสตรี เยาวชน และชุมชนท้องถิ่น อาเซียนยังให้ความสำคัญในการต้องจัดการปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความยากจน ความไม่เท่าเทียมกัน ประชากรสูงอายุ และงานเหล่านี้เป็นปัญหาไม่เพียงแต่ต้องตอบสนองสังคม แต่ยังมีผลกระทบทางเศรษฐกิจความร่วมมืออาเซียนในการพัฒนาสังคมอย่างต่อเนื่องของความพยายามความเสี่ยงทางสังคมกับเด็ก สตรี ผู้สูงอายุ และผู้พิการคนซึ่งตรงกับวัตถุประสงค์เป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมของภูมิภาค (ต่าง ๆ) ที่มิลเลนเนียมซัมมิทในเดือนกันยายนปี 2000 การรวบรวมที่ใหญ่ที่สุดของผู้นำโลกในประวัติศาสตร์ถึงการสหประชาชาติ Millennium ประกาศ ยอมรับการประชาชาติให้ความร่วมมือสากลใหม่เพื่อลดความยากจนมาก และตั้งค่าออกชุดของเป้าหมายที่กำหนดเวลาสิ้นสุดของ 2015เอกสารนี้เป็นภาพของความไม่สมดุลของการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมในอาเซียน สังคมต้องดูเป็นจบในตัวเองและไม่เพียงหมายถึงสำหรับเรือการเติบโตทางเศรษฐกิจ ความไม่เท่าเทียมกันของประชากรการเจริญเติบโตมักจะทริกเกอร์อาชญากรรมและความไม่สงบทางการเมือง และพลเรือน หมวดที่ 1 กล่าวถึงวิวัฒนาการของความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจสังคมในอาเซียน ส่วนที่ 2 วิเคราะห์สาเหตุของการความไม่สมดุลในขณะตรวจสอบหมวดที่ 3 นโยบายและดำเนินการ โดยอาเซียนประเทศ ส่วนที่ 4 สรุปข้อเสนอแนะนโยบายและการสนทนาสั้น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีมุมมองว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจคือเป็นตัวกำหนดของการอยู่รอดของประเทศนั้น
ดังนั้นประเทศต้องมุ่งเน้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ต่อไปนี้แนวคิดนี้
หลายประเทศได้ประสบความสำเร็จในระดับสูงของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ แต่ตอนนี้สังคมต้องเผชิญกับ
ปัญหาที่เกิดขึ้น ตามที่นักวิจัยจำนวนมากการพัฒนาของประเทศจีนในปีที่ผ่านมา
ได้ดำเนินการตามรูปแบบนี้ ลำดับความสำคัญของนโยบายมีความสำคัญกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจ
กว่ายี่สิบปีของการปฏิรูปและ "เปิด" และเศรษฐกิจของจีนได้
ประสบความสำเร็จมีอัตราการเติบโตสูง แน่นอนประเทศเศรษฐกิจอันดับการเจริญเติบโตด้านบนเช่นเดียวกับใน
โลก ปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้น แต่ที่มีผลกระทบทางสังคมของ
ความเข้มข้นที่มากเกินไปต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีนเช่นความสามัคคีความไม่สมดุล
ระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและการพัฒนาทางสังคม ได้รับประโยชน์จากเศรษฐกิจที่
เจริญเติบโตไม่ถึงคนส่วนใหญ่; การเพิ่มความเหลื่อมล้ำของรายได้และการใช้ชีวิต
มาตรฐานระหว่างกลุ่มสังคมและระหว่างภูมิภาค; ด้านสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง
อันเนื่องมาจากการทำลายมากกว่าการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรทางธรรมชาติ.
ท้าทายที่ใหญ่ที่สุดหันหน้าไปหลายประเทศในวันนี้คือความไม่สมดุลของการเติบโต
ระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจและการพัฒนาสังคมนำไปสู่การที่มีศักยภาพสำหรับ
ความขัดแย้งและวิกฤติทางสังคมและขัดขวางการพัฒนา แม้เศรษฐกิจของพวกเขา
ประสบความสำเร็จไม่เสมอภาคทางเศรษฐกิจและสังคมยังคงมีอยู่ในประเทศในกลุ่มอาเซียน ที่ใหญ่ที่สุดของ
ความท้าทายที่หันหน้าไปทางประเทศเหล่านี้เป็นวิธีการที่จะรักษาอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วที่ช่วยลด
ความยากจนและการรวมสังคม ทำงานมากจะต้องมีการดำเนินการเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิต
ของกลุ่มผู้ด้อยโอกาสทางสังคมในภูมิภาค ในบริบทนี้ประกาศ
แถลงการณ์บาหลีโดยผู้นำประเทศในช่วงการประชุมสุดยอดอาเซียนปี 2003 มุ่งมั่นที่
ประชาคมอาเซียนที่จะสนับสนุนให้เกิดความร่วมมือในการพัฒนาสังคมมุ่งเป้าไปที่การเพิ่ม
มาตรฐานการครองชีพและแสวงหาการมีส่วนร่วมที่ใช้งานของทุกภาคส่วนของสังคม ใน
ผู้หญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนและชุมชนท้องถิ่น อาเซียนยังมุ่งเน้น
ความต้องการที่จะแก้ไขปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความยากจนความไม่เท่าเทียมกันประชากรริ้วรอยและ
การว่างงานเป็นปัญหาเหล่านี้ไม่เพียง แต่ต้องตอบสนองทางสังคม แต่ยังอาจมี
ผลกระทบทางเศรษฐกิจ.
ความร่วมมืออาเซียนในพื้นที่ของการพัฒนาสังคมอย่างต่อเนื่องความพยายามที่จะ
อยู่ ความเสี่ยงทางสังคมที่ต้องเผชิญกับเด็กสตรีผู้สูงอายุและผู้พิการ.
นี้ตรงกับวัตถุประสงค์ของภูมิภาคเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ (MDGs) ในตอนประชุมสุดยอดแห่งสหัสวรรษในเดือนกันยายนปี 2000 ชุมนุมที่ใหญ่ที่สุดในผู้นำของโลก
ในประวัติศาสตร์นำสหัสวรรษขององค์การสหประชาชาติ ประกาศการกระทำของพวกเขา
ประเทศที่จะเป็นหุ้นส่วนระดับโลกใหม่เพื่อลดความยากจนและการตั้งค่าออกมาเป็นชุด
ของเป้าหมายที่มีการกำหนดเส้นตายของปี 2015
กระดาษนี้เป็นภาพรวมของความไม่สมดุลของการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมใน
อาเซียน การพัฒนาสังคมต้องได้รับการมองว่าเป็นสิ้นสุดในตัวเองและไม่เพียง แต่วิธีการ
สำหรับการบรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจ ความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและเศรษฐกิจที่เติบโตมักจะก่อให้เกิด
อาชญากรรมและความไม่สงบทางการเมืองและทางแพ่ง ส่วนที่ 1 กล่าวถึงวิวัฒนาการของ
ความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจและสังคมในภูมิภาคอาเซียน ส่วนที่ 2 การวิเคราะห์สาเหตุของ
ความไม่สมดุลในขณะที่ส่วนที่ 3 การตรวจสอบนโยบายและการกระทำของอาเซียน
ประเทศ หมวดที่ 4 จบลงด้วยการสนทนาสั้น ๆ และข้อเสนอแนะนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีรีวิวที่การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของการอยู่รอดของประเทศ ;
ดังนั้นประเทศที่ต้องมุ่งเน้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ ตามแนวคิดนี้
หลายประเทศมีความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับสูง แต่ตอนนี้เจอปัญหาสังคม

ตามที่นักวิจัยมาก การพัฒนาของประเทศจีนใน
ปีล่าสุดได้ตามรูปแบบนี้ลำดับความสำคัญของนโยบายที่เน้นการพัฒนาเศรษฐกิจสำหรับ
กว่ายี่สิบปีของการปฏิรูปและเปิดขึ้น " และเศรษฐกิจของจีนมีอัตราการเจริญเติบโตสูง
สำเร็จ แน่นอนประเทศอันดับที่เป็นเศรษฐกิจเจริญเติบโตสูงสุดใน
โลก ปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้น แต่ที่มีผลทางสังคมของ
ความเข้มข้นที่มากเกินไปในการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีน เช่น
ความสามัคคีไม่สม่ำเสมอระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ได้รับประโยชน์จากการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
เข้าถึงคนส่วนใหญ่ เพิ่มความแตกต่างในรายได้และการใช้ชีวิต
มาตรฐานระหว่างกลุ่มสังคม และระหว่างภูมิภาค การทำลายสิ่งแวดล้อม
ร้ายแรงขึ้นไปเนื่องจากการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดซึ่งหลายประเทศ

วันนี้จะเติบโตไม่สมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและการพัฒนาสังคม นำไปสู่ศักยภาพ
ความขัดแย้งและวิกฤติสังคมและขัดขวางการพัฒนา แม้จะมีความสำเร็จทางเศรษฐกิจ
, สังคมความแตกต่างยังคงอยู่ในประเทศอาเซียน ความท้าทายที่ใหญ่ที่สุด
หันประชาชาติเหล่านี้เป็นวิธีการรักษาอย่างรวดเร็วการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ลด
ความยากจนและสังคมโดยรวมงานมากมายที่ต้องทำเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิต
ของกลุ่มความเสี่ยงทางสังคมในภูมิภาค ในบริบทนี้ ประกาศปฏิญญาบาหลี
2 โดยผู้นำชาติในช่วงการประชุมสุดยอดอาเซียน 2003 ก่อ
ประชาคมอาเซียน เพื่อเสริมสร้างความร่วมมือในการพัฒนาสังคม มุ่งสร้าง
มาตรฐานการครองชีพ และแสวงหาการมีส่วนร่วมที่ใช้งานของทุกภาคส่วนของสังคม ใน
โดยเฉพาะสตรี เยาวชน และชุมชนท้องถิ่น อาเซียนยังให้เน้น
ต้องการแก้ไขปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความยากจน ความเหลื่อมล้ำ ประชากรผู้สูงอายุ และการว่างงานเป็นปัญหา
เหล่านี้ไม่เพียง แต่การได้รับการตอบสนองความต้องการทางสังคม แต่ก็ยังได้

ผลกระทบทางเศรษฐกิจ ความร่วมมือในพื้นที่ของการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของความพยายาม

ที่อยู่ความเสี่ยงต้องเผชิญกับสังคม เด็ก สตรีผู้สูงอายุและคนพิการ
นี้ตรงกับวัตถุประสงค์ของเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ ( MDGs ) ของภูมิภาค ในการประชุมสุดยอดสหัสวรรษในกันยายน 2000 , ที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์การรวมตัวกันของผู้นำโลก
รับสหัสวรรษแห่งสหประชาชาติประกาศยืนยัน ประชาชาติของตน
จะเป็นหุ้นส่วนใหม่ของโลกในการลดความยากจนและการตั้งค่าออก ชุด
ของเป้าหมายกับเส้นตาย 2015 .
บทความนี้เป็นภาพรวมของความไม่สมดุลของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมใน
อาเซียน พัฒนาสังคมต้องมองว่าเป็นจุดสิ้นสุดในตัวเองและไม่เพียง แต่หมายถึง
เพื่อบรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจ การเติบโตทางเศรษฐกิจและสังคมไม่เท่าเทียมกันมักจะทริกเกอร์
อาชญากรรมและความไม่สงบทางการเมือง และทางแพ่ง ส่วนที่ 1 กล่าวถึงวิวัฒนาการของ
และความไม่สมดุลในอาเซียนส่วนที่ 2 วิเคราะห์สาเหตุของความไม่สมดุลระหว่าง
มาตรา 3 ตรวจสอบนโยบายและการกระทำโดยอาเซียน
ประเทศ ส่วนที่ 4 จบลงด้วยการสนทนาสั้น ๆ และข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย .