been pulled along the ground by hor

been pulled along the ground by horses. But I was delighted to see that it was in fact my hat. I had lost it in the sea when swimming away from the ship. 1 I begged the King so often for my freedom that at last he and his lords agreed that I need not be a prisoner any longer. However, I had to promise certain things: to help the Lilliputians in war and peace to give two hours' warming before a visit to their capital. so that people could stay indoors to be careful not to step on any Lilliputians or their animals carry important messages for the King help the King's workmen carry heavy stones to stay in Lilliput until the King allowed me to leave On his side the King promised I would receive food and drink, enough for 1.724 Lilliputians. I agreed to everything at once, My chains were broken, and I was free at last! The first thing I did was visit the capital city. The people were warned. so that they would not be in danger. I stepped carefully over the city wall. which was less than a metre high, and walked slowly through the two main streets. It is usually a very busy city. with shops and markets full of people, but today the streets were empty. There were crowds watching me from every window. In the middle of the city is the King's palace. The King had invited me to enter it. So I stepped over the sumounding wall into the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้วลากไปตามพื้นดิน โดยม้า แต่ผมเห็นว่า มันเป็นจริงหมวกของฉัน ได้หายไปมันในทะเลเมื่อน้ำออกจากเรือ 1 ฉันขอร้องพระมหากษัตริย์บ่อยสำหรับเสรีภาพของฉันว่า ในที่สุดเขาและขุนนางของเขาตกลงว่า ฉันต้องไม่เป็นนักโทษอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ผมจะสัญญาว่า สิ่งบางอย่าง: Lilliputians ในสงครามและสันติภาพให้สองชั่วโมงร้อนก่อนเยี่ยมชมเมืองหลวงของพวกเขาช่วย เพื่อให้คนสามารถอยู่ในร่มต้องระมัดระวังไม่ให้เหยียบ Lilliputians ใด ๆ หรือสัตว์ของพวกเขามีข้อความพระช่วยพระสบู่มีหินหนักพัก Lilliput จนพระราชาอนุญาตให้ฉันไปปล่อยเขาด้านสำคัญ พระสัญญาว่า ฉันจะได้รับอาหารและเครื่องดื่ม พอ 1.724 Lilliputians ฉันตกลงทุกครั้ง โซ่ของฉันไม่สมบูรณ์ และฉันถูกฟรีครั้งสุดท้าย สิ่งแรกที่ฉันไม่ได้เยี่ยมชมเมืองหลวง คนถูกเตือน เพื่อที่พวกเขาจะไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย ฉันก้าวอย่างระมัดระวังผ่านกำแพงเมือง ซึ่งมีน้อยกว่าเมตรสูง และเดินช้า ๆ ผ่านถนนหลักสอง โดยปกติจะสงบมาก มีร้านค้าและตลาดของคน แต่วันนี้ ถนนนั้นว่างเปล่า มีฝูงชนดูฉันจากทุกหน้าต่าง กลางเมืองเป็นพระราชวังของกษัตริย์ พระมหากษัตริย์ได้เชิญผมป้อน เพื่อให้ฉันก้าวผ่านกำแพง sumounding ลงในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถูกดึงไปตามพื้นดินโดยม้า แต่ผมมีความยินดีที่จะเห็นว่ามันเป็นในความเป็นจริงหมวกของฉัน ฉันได้มันหายไปในทะเลเมื่อว่ายน้ำออกจากเรือ 1 ฉันขอร้องกษัตริย์จึงมักเสรีภาพของฉันที่ที่สุดท้ายที่เขาและเจ้านายของเขาเห็นว่าผมไม่จำเป็นต้องเป็นนักโทษได้อีกต่อไป แต่ผมต้องสัญญาว่าบางสิ่งบางอย่างที่จะช่วยให้ Lilliputians ในสงครามและสันติภาพที่จะให้ความอบอุ่นสองชั่วโมงก่อนที่จะไปเยือนเมืองหลวงของพวกเขา เพื่อให้ผู้คนสามารถอยู่ในบ้านที่จะต้องระวังไม่ให้เหยียบ Lilliputians ใด ๆ หรือสัตว์ของพวกเขานำข้อความที่สำคัญสำหรับพระมหากษัตริย์ช่วยให้คนงานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวดำเนินหินหนักที่จะอยู่ในคนเล็ก ๆ จนกระทั่งพระมหากษัตริย์ที่ได้รับอนุญาตให้ฉันไปบนด้านข้างของเขาพระมหากษัตริย์ทรงสัญญาว่าฉันจะ ได้รับอาหารและเครื่องดื่ม, พอสำหรับ 1.724 Lilliputians ผมเห็นด้วยที่จะทุกอย่างในครั้งเดียวโซ่ของฉันถูกหักและฉันเป็นอิสระในที่สุด! สิ่งแรกที่ผมทำก็คือการเยี่ยมชมเมืองหลวง คนถูกเตือน เพื่อที่พวกเขาจะไม่ตกอยู่ในอันตราย ฉันก้าวอย่างระมัดระวังข้ามกำแพงเมือง ซึ่งน้อยกว่าเมตรสูงและเดินอย่างช้าๆผ่านสองถนนสายหลัก มันมักจะเป็นเมืองที่วุ่นวายมาก มีร้านค้าและตลาดที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่วันนี้ถนนที่ว่างเปล่า มีฝูงชนที่เฝ้าดูฉันจากหน้าต่างทุกบานถูก ในช่วงกลางของเมืองเป็นพระราชวังของกษัตริย์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เชิญผมไปใส่มัน ดังนั้นผมจึงก้าวข้ามกำแพงเข้าไปใน sumounding

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถูกดึงไปตามพื้นดิน โดยม้า แต่ผมก็ยินดีที่จะเห็นมันในความเป็นจริงหมวกของฉัน ฉันมีสูญหายไปในทะเล เมื่อว่ายห่างออกไปจากเรือ 1 ขอร้องพระราชาบ่อยๆเพื่ออิสรภาพของฉันที่ในที่สุดเขาและเจ้านายของเขาตกลง ที่ผมไม่ต้องเป็นนักโทษอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ผมมีสัญญาบางอย่าง :เพื่อช่วยให้ lilliputians ในสงคราม และ สันติภาพ เพื่อให้สองชั่วโมงร้อนก่อนที่จะเยี่ยมชมเมืองหลวงของพวกเขา เพื่อให้คนที่อยู่ในบ้านจะระวังไม่ให้เหยียบอะไร lilliputians หรือสัตว์ของพวกเขามีข้อความที่สำคัญสำหรับกษัตริย์ช่วยพระราชาคนงานแบกหินหนักอยู่ที่ลิลลิพุต จนกระทั่งกษัตริย์อนุญาตให้ฉันไปอยู่ข้างพระราชาสัญญากับผมจะได้รับอาหารและเครื่องดื่มพอ 1.724 lilliputians . ผมเห็นด้วยทุกอย่างทันที โซ่ของผมเสีย และผมก็เป็นอิสระแล้ว ! สิ่งแรกที่ผมทำคือการเยี่ยมชมเมืองหลวง คนถูกเตือน เพื่อที่พวกเขาจะไม่ตกอยู่ในอันตราย ฉันเดินอย่างระมัดระวังบนกำแพงเมือง ซึ่งน้อยกว่า 1 เมตรสูงและเดินช้าๆ ผ่านสองหลักถนน มันมักจะเป็นเมืองที่วุ่นวายมากกับร้านค้าและตลาดที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ถนนว่างเปล่า มีฝูงชนเฝ้ามองฉันจากหน้าต่างทุกบาน ในช่วงกลางของเมืองที่เป็นวังของพระราชา กษัตริย์ทรงเชิญให้ฉันใส่มัน ฉันก้าวผ่านกำแพงเข้าไปใน sumounding