During the Edo period, the chōnin (

During the Edo period, the chōnin ("townspeople") overtook the samurai aristocracy as producers and consumers of literature. The popularity of the works of Saikaku, for example, reveals this change in readership and authorship, while Bashō revivified the poetic tradition of the Kokinshū with his haikai (haiku) and wrote the poetic travelogue Oku no Hosomichi. The Meiji era saw the decline of traditional literary forms as Japanese literature integrated Western influences. Natsume Sōseki and Mori Ōgai were the first "modern" novelists of Japan, followed by Ryūnosuke Akutagawa, Jun'ichirō Tanizaki, Yukio Mishima and, more recently, Haruki Murakami. Japan has two Nobel Prize-winning authors—Yasunari Kawabata (1968) and Kenzaburō Ōe (1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงเอโดะ chōnin ("townspeople") overtook ขุนนางซามูไรเป็นผู้ผลิตและผู้บริโภคของวรรณคดี นิยมของ Saikaku เปิดเผยการเปลี่ยนแปลงนี้ในผู้อ่านเสีย เช่น Bashō revivified ประเพณีบทกวีของ Kokinshū กับ haikai ของเขา (ไฮกู) และเขียน travelogue บทคโค่ Hosomichi ไม่ ยุคเมจิเห็นการลดลงของวรรณกรรมรูปแบบดั้งเดิมเป็นวรรณกรรมญี่ปุ่นรวมอิทธิพลตะวันตก Ōgai Sōseki นัตและโมริถูก novelists "ทันสมัย" แรกของญี่ปุ่น ตามริวโนะซุ Akutagawa, Jun' อิชิโร Tanizaki, Yukio มิชิม่าและ เพิ่มเติมล่าสุด ฮารุกิมุระกะมิ ญี่ปุ่นมีผู้ชนะรางวัลโนเบลสองเขียนโดยสำรองห้องคาวาบาตะ (1968) และเค็นซะบุโรโอเอะ (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงสมัยเอโดะที่chōnin ("เมือง") ทันขุนนางซามูไรเป็นผู้ผลิตและผู้บริโภคของวรรณกรรม ความนิยมของการทำงานของ Saikaku ที่ยกตัวอย่างเช่นเผยให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในการประพันธ์และผู้อ่านในขณะที่Bashō revivified ประเพณีบทกวีของKokinshūกับ haikai ของเขา (ไฮกุ) และเขียนบทกวีท่องเที่ยว Oku ไม่มี Hosomichi ยุคเมจิได้เห็นการลดลงในรูปแบบวรรณกรรมแบบดั้งเดิมเช่นวรรณกรรมญี่ปุ่นแบบบูรณาการมีอิทธิพลตะวันตก Natsume Soseki และโมริ Ogai เป็นคนแรก "สมัยใหม่" นักเขียนนวนิยายญี่ปุ่นตามด้วย Akutagawa Ryunosuke, จุนichirō Tanizaki ยูกิโอะมิชิมาและเมื่อเร็ว ๆ นี้ฮารูกิมูราคามิ ญี่ปุ่นมีสองผู้เขียน Yasunari โนเบลได้รับรางวัล Kawabata (1968) และเค็นซะบุโรโอเอะ (1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงสมัยเอโดะ , ในเมือง CH ( " ชาวกรุง " ) แซงหน้าซามูไรชั้นสูงเป็นผู้ผลิตและผู้บริโภคของวรรณคดี ความนิยมในผลงานของ saikaku ตัวอย่าง พบการเปลี่ยนแปลงนี้ในกลุ่มผลงานในขณะที่ทุบตีโฮผู้ทำให้มีชีวิตชีวาใหม่ประเพณีบทกวีของยู kokinsh กับไฮไค ( ไฮกุ ) และเขียนบทกวี Travelogue ประจำ hosomichi .ยุคเมจิเห็นความเสื่อมของรูปแบบวรรณกรรมดั้งเดิมเป็นวรรณกรรมญี่ปุ่น อิทธิพลของตะวันตกรวม นัตสึเมะเป็นเมืองเซกิโมริ โอตะและไก่เป็น " สมัยใหม่ " นักเขียนของญี่ปุ่น ตามมาด้วย ริวโนะซุเกะ อะกุตะงะวะ jun'ichir , โฮ tanizaki ยูกิโอะ มิชิม่า และเมื่อเร็วๆ นี้ ฮารุกิ มุราคามิ ญี่ปุ่นได้สองรางวัลโนเบลชนะผู้เขียน Yasunari Kawabata ( 1968 ) และเค็นซะบุโร โอเอะ ( 1994 )