Making Friends in New PlacesFreshma

Making Friends in New Places
Freshman year is critical, but not for the reasons most students (and their parents) imagine. American students have the luxury of a long horizon to settle on good classes, select a major and chart a career; there’s plenty of time to make academic mistakes and recover from them. But it’s important to set off on the right foot in one respect: making friends.
At the start of freshman year, there’s a window of opportunity, when customary rules about social interactions are suspended, and when it seems perfectly normal for someone to sit down next to you at lunch or in class and strike up a conversation.
Social inhibitions tend to dissolve when a group of strangers enters a new environment. Think of adults on a cruise, teenagers at a summer camp, or Chaucer’s garrulous pilgrims, chatting and revealing volumes about themselves. The bond is all the more guaranteed when facing a shared hardship — say, the boredom of freshman orientation sessions or the stress of placement exams.
But after that critical window, a curtain begins to fall on the welcoming social scene. In my experience, which includes serving as master of a residential college at both Yale and Harvard, this tends to occur about three weeks in. Attitudes begin to solidify. Friendships become fixed. And behaviors that initially seemed open and generous might come to feel forced, or even a little creepy.
Carbon atoms connected one way form graphite, suitable for a pencil; connected another, they form diamond. Same atoms, different connections, different properties. And so it is with people. CreditCavan Huang and Nicholas A. Christakis
It turns out that we are hard-wired to seek and make friends in novel, stressful circumstances. Students naturally assemble themselves into elaborate social networks — and not just Snapchat, Tumblr, Facebook or Twitter. Our modern technology is merely put into the service of more ancient and powerful impulses.
In fact, studies that my colleagues and I have conducted of face-to-face social networks of college students and of the Hadza hunter-gatherers of Tanzania reveal that, in fundamental ways, they are not very different. Whether in a college dormitory or on the African savanna, living as they might have 10,000 years ago, people form the same sort of network — one or two best friends, in a group of five to six close friends, within a still broader group of 150 people.
And the intricate structure of these friendship webs is similar too. The networks we form obey certain mathematical and sociological rules, and they have profound influence on our lives.
Whether students feel happy or sad, or catch the flu, or learn new things can all depend, in significant measure, on their ties to one another. The network pictured above represents 105 students at a Northeastern university. Every dot is a person, and the ties between the dots are friendships the students have identified.
Now consider an outbreak of H1N1 flu, as we did at Harvard College in 2009. Students A and B each have four friends, but Student B is at greater risk for infection than A because A’s friends are all friends with one another, forming an insular community, whereas B’s friends have friends who are farther away in the network and so can carry germs from a greater social distance. Still, B is at lower risk than D, who has six friends to B’s four.
Of course, if you are in the center of a network — like C, whose six friends all in turn have many friends — you are much more likely to catch the flu than individuals with the same number of friends but located on the social periphery, like D. So, in the case of flu spreading in a population, it would be best to be Student A. On the other hand, if useful information (about cool classes or hot parties) were spreading through the network, it would be best to be Student C.
We acquire other properties from our friends, in what is known as “peer effects.” The economist Bruce Sacerdote showed that roommates at Dartmouth, who are randomly assigned to live together, affect each other’s grade-point average and the effort put into studying, for better or worse. Other studies have found a correlation between being happy and having happy friends (and the inverse) as well as a likelihood that a student will binge drink if a roommate does.
But something more is going on in social networks. The actual mathematical structure of the social ties also seems to matter. In our lab experiments, we have created artificial networks — by defining ties between research subjects and specifying permissible paths for them to communicate online. When we change the particular arrangement of the social ties within the group, we have been able to affect whether the groups behave altruistically or selfishly — in one exercise, whether the group shared money from a supply we gave them or, conversely, contributed nothing.
Same people, same number of social ties; different social structure, different behavior. An analogy: If you connect carbon atoms one way, they form graphite, which is soft, dark and suitable for a pencil; connected another way, they form diamond, which is hard and clear. Same atoms, different connections, different properties.
To elicit an optimal amount of altruism in the group, there seems to be a sweet spot between rigidly forced and overly fluid connections, both of which foster less altruistic behavior. When research subjects were not allowed to make their own connections or to cut ties to people who bugged them, they behaved less kindly. At the other extreme, when the people to whom they were connected came and went quickly, the group also behaved less kindly — perhaps too much “social fluidity” made the group less appealing to invest in.
Humans are hard-wired for friendship in one final way: We like the company of people we resemble, a property known as homophily. We evolved as a species by preferring those with shared objectives — all the better to coordinate a hunt for a mammoth. But natural selection has equipped us with a taste for similarity at a cost: the loss of new insights and information that lead to innovation.
One of the most dispiriting things I have observed as a faculty member is that, despite herculean efforts to curate diversity in the student body through the admissions process, students often restrict themselves to social groups defined by narrow traits. In dining halls, swimmers sit with swimmers, computer scientists with computer scientists, conservatives with conservatives, Latinos with Latinos.
So what does all this mean for incoming freshmen?
It means that you may be considerably happier in a dorm where people can change roommates should things go bad, but where it’s not too easy to do so. And that befriending different kinds of people — people with a different religion or major, say — is indeed a good thing. Students learn as much about themselves and about the world from the informal curriculum provided by their friends as they do from the formal curriculum provided by the faculty.
Once you get to college, you can hang out with anyone you want to, and you can be whoever you want to be, not just the person you described in your admissions essay. Take advantage of the first few weeks, reaching out while everyone is fresh and new, to make — and, yes, break — some friendship ties.
Nicholas A. Christakis is a physician, sociologist and professor who directs the Human Nature Lab at Yale. He is also master of Silliman College at Yale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำให้เพื่อนในสถานใหม่ปีวิชาฯ เป็น สำคัญ แต่ไม่ใช่ สำหรับเหตุผลที่นักเรียนส่วนใหญ่ (และพ่อ) จินตนาการ นักเรียนอเมริกันได้หรูหราของขอบฟ้ายาวตาชั้นดี หลักการเลือก และแผนภูมิอาชีพ ไม่มีเวลาจะทำผิดพลาดทางวิชาการ และการกู้คืนจากพวกเขามากมาย แต่สิ่งสำคัญคือต้องตั้งค่าที่เหมาะสมประการหนึ่ง: ทำให้เพื่อนที่เริ่มต้นของวิชาฯ ปี มีหน้าต่างแห่งโอกาส เมื่อถูกระงับกฎจารีตประเพณีเกี่ยวกับการโต้ตอบทางสังคม และ เมื่อเหมือนอย่างปกตินั่งลงคุณ อาหารกลางวัน หรือ ในชั้นเรียน และตีค่าการสนทนาInhibitions สังคมมักจะ ละลายเมื่อกลุ่มของคนแปลกหน้าเข้าสู่สภาพแวดล้อมใหม่ คิดของผู้ใหญ่ในล่อง วัยรุ่นที่ค่ายฤดูร้อน หรือของ Chaucer garrulous พิลกริมส์ สนทนา และไดรฟ์ข้อมูลตัวเองเปิดเผย รับประกันความผูกพันทั้งหมดเมื่อเผชิญความยากลำบากร่วมกัน — พูด ความเบื่อของเซสชันแนววิชาฯ หรือความเครียดของตำแหน่งสอบแต่หลังจากนั้นหน้าต่างสำคัญ ม่านเริ่มตกบนฉากสังคมอบอุ่น ในประสบการณ์ของฉัน ซึ่งรวมถึงการให้บริการเป็นหลักของวิทยาลัยที่อยู่อาศัยที่เยลและฮาร์วาร์ด นี้มีแนวโน้มที่จะเกิดประมาณ 3 สัปดาห์ในการ ทัศนคติเริ่มจะแข็ง องค์กลายเป็นถาวร และพฤติกรรมที่ดูเหมือนเริ่มเปิด และกว้างอาจมารู้สึกบังคับ หรือแม้แต่น้อยน่าขนลุกแบบฟอร์มทางเดียวแกรไฟต์ เหมาะสำหรับดินสอ เชื่อมต่ออะตอมคาร์บอน เชื่อมต่ออื่น พวกเขาเป็นเพชร อะตอมเดียวกัน การเชื่อมต่ออื่น คุณสมบัติที่แตกต่าง และ ให้อยู่กับคน หวง CreditCavan และ Christakis อ.นิโคลัสมันเปลี่ยนจากเรา hard-wired การค้นหาเพื่อนในสถานการณ์เครียด นวนิยาย นักเรียนตามธรรมชาติรวมตัวเป็นเครือข่ายทางสังคมอย่างประณีต — และไม่เพียง Snapchat, Tumblr, Facebook หรือ Twitter เพียงมีใส่เทคโนโลยีที่ทันสมัยของเราเป็นบริการของแรงกระตุ้นที่โบราณมากขึ้น และมีประสิทธิภาพในความเป็นจริง ศึกษาที่เพื่อนร่วมงานและได้ดำเนินการแบบพบปะสังคม ของนักเรียน และ hunter-gatherers Hadza ของแทนซาเนีย เปิดเผยว่า วิธีพื้นฐาน จะไม่แตกต่างกันมาก ในหอพักวิทยาลัย หรือ savanna แอฟริกา อาศัยอยู่ ตามที่พวกเขาอาจมี 10000 ปีที่ผ่านมา คนแบบฟอร์มประเภทเดียวกันของเครือข่ายเช่นหนึ่ง หรือสองดีเพื่อน ในกลุ่มห้าถึงหกเพื่อนสนิท ภายในกลุ่มกว้างขึ้นยัง 150 คนและโครงสร้างซับซ้อนของเว็บมิตรภาพเหล่านี้จะคล้ายกันเกินไป เครือข่ายที่เราแบบเชื่อฟังกฎทางคณิตศาสตร์ และสังคมวิทยาบาง และมีอิทธิพลลึกซึ้งในชีวิตของเราว่านักเรียนรู้สึกมีความสุข หรือ เศร้า จับหวัดใหญ่ หรือเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ สามารถทั้งหมดขึ้นอยู่กับ วัดสำคัญ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาหนึ่งใน เครือข่ายที่ภาพด้านบนแสดงถึง 105 โรงเรียนมหาวิทยาลัยอีสาน จุดทุกคน และความสัมพันธ์ระหว่างจุด องค์ที่นักเรียนได้ระบุพิจารณาการระบาดของไข้หวัด H1N1 ตอนนี้ กับเราได้ที่วิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี 2552 นักเรียน A และ B แต่ละมีเพื่อนสี่ แต่ B นักเรียนที่มีความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับการติดเชื้อว่าเพราะ A ของเพื่อนมีเพื่อนทั้งหมด ด้วยกัน ชุมชนอินซูลาร์ การขึ้นรูปในขณะที่เพื่อนของบีมีเพื่อนที่อยู่ไกลออกไปในเครือข่าย และเพื่อ สามารถนำเชื้อโรคจากระยะไกลทางสังคมมากขึ้น ยังคง B เป็นความเสี่ยงต่ำกว่า D ที่มีเพื่อนหกกับ B 4แน่นอน ถ้าคุณอยู่ในเครือข่าย — เช่น C เพื่อนหกมีเพื่อนทั้งหมดจะ — คุณมีแนวโน้มมากขึ้นจับหวัดใหญ่กว่าบุคคลที่มีหมายเลขเดียวกันของเพื่อนแต่อยู่บนยสปริงสังคม เช่น D. ดังนั้น ในกรณีของไข้หวัดใหญ่แพร่กระจายในประชากร มันจะดีที่สุดเป็น นักเรียนอ. ในทางกลับกัน ถ้าข้อมูลที่เป็นประโยชน์ (เกี่ยวกับเรียนเย็นหรือร้อนบุคคล) ถูกแพร่กระจายผ่านเครือข่าย มันจะสุดจะ C. นักเรียนเราได้รับคุณสมบัติอื่น ๆ จากเพื่อนของเรา ในสิ่งที่เรียกว่าเป็น "ลักษณะพิเศษเพียร์" นักเศรษฐศาสตร์บรูซ Sacerdote แสดงให้เห็นว่า คนที่ดาร์ทเมาท์ ที่จะสุ่มให้อยู่ร่วมกัน มีผลต่อของผู้อื่นคะแนนเฉลี่ย และความพยายามที่ย้ายเข้าเรียน ดีขึ้นหรือแย่ลง อื่น ๆ ศึกษาพบความสัมพันธ์ระหว่างการมีความสุข และมีเพื่อนมีความสุข (และผกผัน) และความเป็นไปได้ว่า นักเรียนจะกินแบบไม่ยั้งดื่มถ้าไม่มีเพื่อนร่วมห้องBut something more is going on in social networks. The actual mathematical structure of the social ties also seems to matter. In our lab experiments, we have created artificial networks — by defining ties between research subjects and specifying permissible paths for them to communicate online. When we change the particular arrangement of the social ties within the group, we have been able to affect whether the groups behave altruistically or selfishly — in one exercise, whether the group shared money from a supply we gave them or, conversely, contributed nothing.Same people, same number of social ties; different social structure, different behavior. An analogy: If you connect carbon atoms one way, they form graphite, which is soft, dark and suitable for a pencil; connected another way, they form diamond, which is hard and clear. Same atoms, different connections, different properties.To elicit an optimal amount of altruism in the group, there seems to be a sweet spot between rigidly forced and overly fluid connections, both of which foster less altruistic behavior. When research subjects were not allowed to make their own connections or to cut ties to people who bugged them, they behaved less kindly. At the other extreme, when the people to whom they were connected came and went quickly, the group also behaved less kindly — perhaps too much “social fluidity” made the group less appealing to invest in.Humans are hard-wired for friendship in one final way: We like the company of people we resemble, a property known as homophily. We evolved as a species by preferring those with shared objectives — all the better to coordinate a hunt for a mammoth. But natural selection has equipped us with a taste for similarity at a cost: the loss of new insights and information that lead to innovation.One of the most dispiriting things I have observed as a faculty member is that, despite herculean efforts to curate diversity in the student body through the admissions process, students often restrict themselves to social groups defined by narrow traits. In dining halls, swimmers sit with swimmers, computer scientists with computer scientists, conservatives with conservatives, Latinos with Latinos.So what does all this mean for incoming freshmen?It means that you may be considerably happier in a dorm where people can change roommates should things go bad, but where it’s not too easy to do so. And that befriending different kinds of people — people with a different religion or major, say — is indeed a good thing. Students learn as much about themselves and about the world from the informal curriculum provided by their friends as they do from the formal curriculum provided by the faculty.Once you get to college, you can hang out with anyone you want to, and you can be whoever you want to be, not just the person you described in your admissions essay. Take advantage of the first few weeks, reaching out while everyone is fresh and new, to make — and, yes, break — some friendship ties.Nicholas A. Christakis is a physician, sociologist and professor who directs the Human Nature Lab at Yale. He is also master of Silliman College at Yale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อน ๆในสถานที่ใหม่
ปีหนึ่งเป็นสําคัญ แต่ไม่ใช่เหตุผลที่นักเรียนส่วนใหญ่ ( และผู้ปกครอง ) จินตนาการ นักเรียนชาวอเมริกันมีความหรูหราของขอบฟ้ายาวเพื่อจัดการเกี่ยวกับการเรียนดี เลือกสาขาแผนที่และอาชีพ มีเวลามากมายที่จะทำให้ความผิดพลาดทางวิชาการและกู้คืนจากพวกเขา แต่มันสำคัญมากที่จะตั้งปิดบนเท้าขวา ที่เคารพ :
เพื่อนที่เริ่มต้นของปี มันเป็นหน้าต่างของโอกาส เมื่อจารีตประเพณีกฎเกี่ยวกับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ถูกพักงาน และเมื่อมันดูเหมือนปกติสำหรับคนที่จะนั่งลงข้างๆเธอที่กลางวันหรือในชั้นเรียนและเริ่มการสนทนา
ยับยั้งสังคมมีแนวโน้มที่จะละลายเมื่อกลุ่มของคนแปลกหน้าเข้าสู่สภาพแวดล้อมใหม่ คิดว่าของผู้ใหญ่ในการล่องเรือ วัยรุ่นที่ค่ายฤดูร้อน ,หรือชอเซอร์ก็จ้อผู้แสวงบุญ , พูดคุยและเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับตัวเอง คือพันธบัตรทั้งหมดเพิ่มเติมรับประกันเมื่อเผชิญความยากลำบากร่วมกัน - พูด ความเบื่อหน่ายของน้องใหม่แนวการประชุมหรือความเครียดของการสอบบรรจุ .
แต่หลังจากที่สำคัญหน้าต่าง ม่านเริ่มตกบนฉากน่าสังคม ในประสบการณ์ของฉันซึ่งรวมถึงการให้บริการเป็นหลักของวิทยาลัยที่อยู่อาศัยทั้งเยลและฮาร์วาร์ด นี้มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นประมาณ 3 สัปดาห์ใน ทัศนคติเริ่มแข็ง . มิตรภาพกลายเป็นถาวร และพฤติกรรมที่ตอนแรกดูเหมือนจะเปิดและใจดี อาจจะ มา รู้สึกว่าถูกบังคับ หรือแม้แต่เล็ก ๆน้อย ๆที่น่าขนลุก อะตอมของคาร์บอนต่อกันวิธีหนึ่ง
รูปแบบกราไฟท์ เหมาะสําหรับเชื่อมต่อดินสอ ; อีกพวกเขารูปแบบเพชรเดียวกันอะตอมแตกต่างกันการเชื่อมต่อ คุณสมบัติที่แตกต่างกัน และดังนั้นจึงเป็นกับคน creditcavan หวงและนิโคลัส . christakis
กลายเป็นว่าเรายากสายที่จะแสวงหาและให้เพื่อน ๆในนวนิยาย สถานการณ์ที่เคร่งเครียด นักเรียนตามธรรมชาติประกอบตัวเองเป็นเครือข่ายทางสังคมที่ซับซ้อนและไม่เพียง แต่ snapchat , Tumblr , Facebook หรือ Twitterเทคโนโลยีที่ทันสมัยของเราเพียงใส่ลงในบริการของโบราณมากขึ้นและมีประสิทธิภาพแรงกระตุ้น .
ในความเป็นจริง การศึกษาที่เพื่อนร่วมงานของฉันและฉันได้ดำเนินการในหน้าเครือข่ายทางสังคมของนักศึกษาวิทยาลัยและของ Hadza นักล่า gatherers แทนซาเนียเปิดเผยว่า ในเบื้องต้นทาง พวกเขาจะไม่แตกต่างกันมาก ไม่ว่าใน วิทยาลัย หอพัก หรือ บนทุ่งหญ้าแอฟริกา อาศัยอยู่ตามที่พวกเขาจะได้ 10