Intermarriage Intermarriage is not

Intermarriage
Intermarriage is not new in Thailand. According to Sumalee Bumroongsook, Love and Marriage (1995), the Three-Seal Law Code, decreed in the early nineteenth. century, forbade all citizens, specially the The thai and the Mon, from marrying their daughters or nieces to "foreigners: English, Dutch, Javanese, and Malay, that is those who have different religions." The law was neither strictly enforced nor popular. In the late nineteenth and early twentieth centuries, many foreigners who stayed in Thailand married Thai women. In 1897, a new law was made to regulate intermarriage in Thailand. However, intermarriage seemed not to be popular. Bumroongsook cited a scene in a play written by Phichit Aknit (quoted in Bumroongsook 1995, 72-79) about a mother who was upset with her daughter and scolded her daughter as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Intermarriage Intermarriage ไม่ใหม่ในประเทศไทย ตาม Bumroongsook สุมาลี แต่งงาน (1995), รหัสกฎหมายตราสาม ประกาศิตในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้า ศตวรรษ ห้ามไม่ให้ประชาชนทั้งหมด เป็นพิเศษไทยและมอญ จากการแต่งงานกับลูกสาวหรือหลานสาวไป "ชาวต่างชาติ: อังกฤษ ดัตช์ ภาษาชวา และมลายู เป็นผู้มีศาสนาที่แตกต่างกัน" กฎหมายแก้ไขอย่างเข้มงวดบังคับใช้ ไม่นิยม ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นยี่สิบศตวรรษ ชาวต่างชาติจำนวนมากที่พักในประเทศไทยแต่งงานหญิงไทย ใน 1897 กฎหมายใหม่ทำให้ควบคุม intermarriage ในประเทศไทย อย่างไรก็ตาม intermarriage ดูเหมือนจะไม่ เป็นที่นิยม Bumroongsook ถึงฉากในการเล่นที่เขียน โดย Aknit พิจิตร (ยก Bumroongsook 1995, 72-79) เกี่ยวกับแม่ที่อารมณ์เสียกับลูกสาวของเธอ และ scolded ลูกสาวของเธอเป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่งงาน
แต่งงานไม่ใช่เรื่องใหม่ในประเทศไทย ตามที่สุมาลี Bumroongsook ความรักและการแต่งงาน (1995), รหัสกฎหมายสามซีลกำหนดในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้า ศตวรรษที่ห้ามไม่ให้ประชาชนทุกคนโดยเฉพาะไทยและชาวมอญจากการแต่งงานกับลูกสาวหรือหลานของพวกเขาไป "ชาวต่างชาติ:. English, ดัตช์, ชวาและภาษามาเลย์ที่เป็นผู้ที่มีศาสนาที่แตกต่าง" กฎหมายก็คือไม่บังคับใช้อย่างเคร่งครัดมิได้นิยม ในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบชาวต่างชาติหลายคนที่อยู่ในประเทศไทยแต่งงานกับหญิงไทย ในปี ค.ศ. 1897 ซึ่งเป็นกฎหมายใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อควบคุมการแต่งงานในประเทศไทย แต่ดูเหมือนจะไม่แต่งงานจะเป็นที่นิยม Bumroongsook อ้างถึงฉากในละครที่เขียนโดยพิจิตร Aknit A (อ้างใน Bumroongsook ปี 1995 72-79) เกี่ยวกับแม่ที่รู้สึกเสียใจกับลูกสาวของเธอและลูกสาวของเธอดุดังนี้