“Yurou, our son has already come ba

“Yurou, our son has already come back and he is even this big. He won’t run away again, so how long do you want to keep hugging him?” Yun Qinghong lovingly patted his wife’s back, “Can it be that you want our son, on the day of his return, to kneel there the entire afternoon?”

Yun Qinghong’s last words had an immediate effect. After she saw that Yun Che had knelt there motionlessly for nearly half a day, Mu Yurou instantly felt such self-reproach and regret that she almost cried once more. She hurriedly wiped her tears and extended her hand to lift Yun Che up, “Che’er, quickly get up, the floor is cold… Oh, this is all Mother’s fault, I had even forgotten that you were kneeling on the ground.”

Yun Che stood up as Mu Yurou lightly supported him. He shook his head and said, “This is nothing, Mother. I was unable to be by your side all these years, so the amount of kneeling I owe the both of you, even kneeling for three days and three nights wouldn’t make up for it.”

This kind of close intimacy was simply too precious and too warm. He was willing to present his best and most obedient side, in order to bring them comfort and joy. At their side, Yun Xiao hesitated for a good long while before coming forward in a rather timid manner, saying, “Father, Mother, Big Brother, Congra… Congratulations on finally being able to reunite as a family…”

“It is not ‘a family’, it is ‘our family‘ reunion!” Yun Che pulled Yun Xiao close, “The words you just said sounded like you weren’t part of the family at all.”

“But, I… I…” Yun Xiao softly bit on his lips and looked at a complete loss. He faced Yun Qinghong and Mu Yurou, bowed his head, and said in a lifeless and dazed voice, “I… I… In the future, can I still… call the both of you… Father and Mother?”

His words caused Yun Qinghong and his wife to be slightly startled, but after that, they laughed at the same time. Mu Yurou said in a gentle tone, “You silly child, you have always been Father and Mother’s Xiao’er. The son we watched grow up, whom we loved the most. So why would we not let you address us as Father and Mother?”

“Hey, Yun Xiao! What are you saying? We are sworn brothers, you know!” Yun Che patted him on the head, “When we said our vows to each other when we became sworn brother, we swore that we would be brothers for life, that your parents would be my parents and my parents would be your parents. It was only two months ago, but now you don’t even recognize this big brother of yours anymore?”

“No, it’s not… I…” Yun Xiao waved his hand, and his eyes became misty for a short while. At this moment he suddenly realized why Yun Che wanted to become sworn brothers with him… Because his parents were actually Yun Che’s parents… This was a vow which they could not go back on, and the reason why Yun Che had waited two months before he had identified himself was because of him… Solely because of him…

A warm current which carried far too many emotions flooded over his entire body. Yun Xiao raised his head, his face revealing a dazzling smile, “Sorry, Father, Mother, Big Brother, I was just thinking too much. The parents who love me the most has found their other son. My most respected big brother has found his real parents. So the happiest person in the room should actually be me! Father, Mother, Big Brother… Congratulations on our family reunion!”

Yun Qinghong and Mu Yurou looked at each other and laughed. Yun Che let out a huge laugh himself. After the tears and the sadness had gone away, all that was left on their faces were warm smiles which emanated from within.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Yurou บุตรชายของเราที่มีอยู่แล้วกลับมาและเขาจะยิ่งใหญ่นี้ เขาจะไม่วิ่งหนีอีกครั้งเพื่อ How Long Do คุณต้องการให้กอดเขา? "ยุน Qinghong รักตบกลับมาภรรยาของเขา" มันอาจเป็นไปได้ว่าคุณต้องการให้ลูกของเราในวันที่เขากลับมาเพื่อคุกเข่ามีทั้ง ช่วงบ่าย? "

คำพูดสุดท้ายของหยุน Qinghong มีผลทันที หลังจากที่เธอเห็นว่ายุน Che ได้คุกเข่ามีแอ้งแม้งเกือบครึ่งวันหมู่ Yurou ทันทีรู้สึกดังกล่าวตำหนิตนเองและเสียใจที่เธอเกือบจะร้องไห้อีกครั้ง เธอรีบเช็ดน้ำตาของเธอและยื่นมือของเธอที่จะยก Yun Che ขึ้น "Che'er อย่างรวดเร็วได้รับการขึ้นชั้นมีอากาศหนาวเย็น ... โอ้ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของแม่, ผมลืมแม้กระทั่งว่าคุณกำลังคุกเข่าบนพื้นดิน."

Yun เจ๊ยืนขึ้นเป็นหมู่ Yurou สนับสนุนเขาเบา ๆ เขาส่ายหัวและกล่าวว่า "นี้เป็นอะไรแม่ ผมก็ไม่สามารถที่จะอยู่เคียงข้างคุณทุกปีเหล่านี้เพื่อให้ปริมาณของคุกเข่าที่ฉันเป็นหนี้ทั้งของคุณแม้คุกเข่าเป็นเวลาสามวันสามคืนจะไม่ทำขึ้นสำหรับมัน. "

ชนิดของความใกล้ชิดใกล้นี้เป็นเพียงที่มีค่ามากเกินไป และอบอุ่นมากเกินไป เขายินดีที่จะนำเสนอด้านที่ดีที่สุดและเชื่อฟังที่สุดของเขาในการที่จะนำพวกเขาสะดวกสบายและมีความสุข ที่ด้านข้างของพวกเขาหยุนเสี่ยวลังเลที่ดียาวในขณะที่ก่อนที่จะมาข้างหน้าในลักษณะที่ค่อนข้างขี้อายว่า "พ่อแม่พี่ชายคนโต Congra ... ขอแสดงความยินดีในที่สุดความสามารถในการรวมตัวเป็นครอบครัว ... "

"มันไม่ได้ ' ครอบครัว 'ก็คือ' ครอบครัวของเรา 'เรอูนียง! "ยุนเจ๊ดึงยุนเสี่ยวใกล้" คำที่คุณเพียงแค่กล่าวว่าฟังเหมือนคุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว at all. "

" แต่ฉัน ... ฉัน ... "ยุนเสี่ยว เบาบิตบนริมฝีปากของเขาและมองไปที่สูญเสียที่สมบูรณ์ เขาเผชิญหน้ากับหยุน Qinghong และจวน Yurou โค้งคำนับศีรษะของเขาและพูดด้วยเสียงที่มีชีวิตชีวาและงุนงง "ฉัน ... ฉัน ... ในอนาคตฉันจะยังสามารถ ... เรียกทั้งสองของคุณ ... พ่อและแม่?"

คำพูดของเขาที่เกิด Yun Qinghong และภรรยาของเขาที่จะตกใจเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นพวกเขาหัวเราะในเวลาเดียวกัน หมู่ Yurou กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "คุณเด็กโง่คุณได้เสมอพ่อและแม่ Xiao'er บุตรชายคนที่เราดูโตขึ้นคนที่เรารักมากที่สุด ดังนั้นทำไมเราจะไม่ยอมให้คุณอยู่กับเราในฐานะพ่อและแม่? "

" เฮ้ Yun เสี่ยว! คุณกำลังพูดอะไร? พี่น้องเราจะสาบานว่าคุณรู้! "ยุนเชตบหัวเขา" เมื่อเรากล่าวคำสาบานของเรากับแต่ละอื่น ๆ เมื่อเรากลายเป็นพี่ชายสาบานเราสาบานว่าเราจะพี่น้องสำหรับชีวิตว่าพ่อแม่ของคุณจะเป็นพ่อแม่ของฉันและ พ่อแม่ของฉันจะเป็นพ่อแม่ของคุณ มันเป็นเพียงสองเดือนที่ผ่านมา แต่ตอนนี้คุณไม่ได้รับรู้พี่ใหญ่ของคุณอีกต่อไป? "

" ไม่มีก็ไม่ได้ ... ฉัน ... "ยุนเสี่ยวโบกมือและตาของเขากลายเป็นหมอกขณะที่ระยะสั้น ตอนนี้เขาก็รู้ว่าทำไมยุนเจ๊อยากจะเป็นพี่น้องสาบานกับเขา ... เพราะพ่อแม่ของเขาเป็นจริงพ่อแม่ของยุนเจ๊ ... นี่คือคำปฏิญาณที่พวกเขาไม่สามารถกลับไปบนและเหตุผลว่าทำไมยุนเจ๊ต้องรอสองเดือนก่อนที่เขาจะ ได้ระบุว่าตัวเองเป็นเพราะเขา ... เพียงเพราะของเขา ...

อบอุ่นปัจจุบันซึ่งดำเนินอารมณ์มากเกินไปน้ำท่วมทั่วร่างกายทั้งหมดของเขา หยุนเสี่ยวยกศีรษะของเขาใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มพราว "ขอโทษพ่อแม่พี่ใหญ่ผมคิดว่ามากเกินไป พ่อแม่ที่รักผมมากที่สุดได้พบลูกชายอีกคนของพวกเขา การยอมรับมากที่สุดพี่ใหญ่ของฉันได้พบพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา ดังนั้นคนที่มีความสุขที่สุดในห้องพักจริงควรจะเป็นฉัน! พ่อแม่พี่ใหญ่ ... ขอแสดงความยินดีในครอบครัวของเรา! "

ยุน Qinghong และจวน Yurou มองหน้ากันและหัวเราะ Yun Che ให้ออกหัวเราะตัวเองอย่างมาก หลังจากที่น้ำตาและความโศกเศร้าได้หายไปทั้งหมดที่ถูกทิ้งไว้บนใบหน้าของพวกเขาถูกรอยยิ้มอบอุ่นที่เล็ดลอดออกมาจากภายใน