Field research from 1996 to 1998, i

Field research from 1996 to 1998, involving farmed test plots on slopes greater than 33° sought to test a priori assumptions about the impact on soil loss and maize production following adoption of SWC technologies. Research demonstrates that at least one typical SWC technology—live barriers of Vetiveria zizanioides (vetiver grass)—has little or no impact on reducing soil loss or contributing to increased maize yields. This explains why, in the absence of direct incentives, few farmers adopt official recommendations: farmers see little benefit from their investment in the implementation and maintenance of SWC technologies. However, there are major off- and on-farm benefits to reduced soil loss and the research suggests that these benefits can be attained without the use of direct incentives, which are neither sustainable nor contribute to farmer empowerment. An alternative approach is to promote strategies that seek to combine farmers’ concerns about productivity with conservationists’ concerns about reducing soil erosion, often via soil cover management and an improvement in soil quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขตข้อมูลวิจัยจากปี 1996 ถึง 1998 เกี่ยวข้องกับการทดสอบ farmed ผืนบนลาดมากกว่า 33 องศาพยายามที่จะทดสอบสมมติฐาน priori ความเกี่ยวกับผลกระทบต่อดินขาดทุนและข้าวโพดผลิตต่อของเทคโนโลยี SWC วิจัยแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยี SWC ทั่วไปน้อย — อยู่อุปสรรค zizanioides ไม่ไวแสง (หญ้าแฝก) ซึ่งมีผลกระทบน้อย หรือไม่มีการลดอัตราการสูญเสียดิน หรือเอื้อต่อการเพิ่มผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ นี้อธิบายเหตุ ในขาดแรงจูงใจโดยตรง เกษตรกรน้อยนำคำแนะนำอย่างเป็นทางการ: เกษตรกรเห็นประโยชน์น้อยจากการลงทุนในการดำเนินงานและบำรุงรักษาเทคโนโลยี SWC อย่างไรก็ตาม มีประโยชน์สำคัญปิด - และในฟาร์มการสูญเสียของดินลดลง และการวิจัยแนะนำว่า สามารถบรรลุประโยชน์เหล่านี้โดยไม่ใช้ทางตรงแรงจูงใจ ซึ่งไม่ยั่งยืนและ ไม่สนับสนุนให้ชาวนาอำนาจ วิธีการอื่นเพื่อ ส่งเสริมกลยุทธ์ที่รวมข้อสงสัยของเกษตรกรเกี่ยวกับผลผลิตกับความกังวลของสรรหาสถานเกี่ยวกับลดการพังทลายของดิน มักผ่านการจัดการครอบคลุมดินและการปรับปรุงคุณภาพดิน ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยภาคสนาม 1996-1998 ที่เกี่ยวข้องกับการเพาะปลูกแปลงทดสอบบนเนินเขาสูงกว่า 33 °พยายามที่จะทดสอบสมมติฐานเบื้องต้นเกี่ยวกับผลกระทบต่อการสูญเสียดินและการผลิตข้าวโพดต่อไปนี้การนำเทคโนโลยี SWC การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยีที่อยู่อุปสรรคอย่างน้อยหนึ่งโดยทั่วไป SWC หญ้าแฝกหอม (หญ้าแฝก) มีผลกระทบน้อยหรือไม่มีเลยในการลดการสูญเสียดินหรือเอื้อต่อการเพิ่มผลผลิตข้าวโพด นี้อธิบายว่าทำไมในกรณีที่ไม่มีแรงจูงใจโดยตรงไม่กี่เกษตรกรนำมาใช้อย่างเป็นทางการแนะนำ: เกษตรกรเห็นประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ จากการลงทุนของพวกเขาในการดำเนินงานและการบำรุงรักษาของเทคโนโลยี SWC แต่มีผลประโยชน์นอกและในฟาร์มที่สำคัญในการลดการสูญเสียดินและการวิจัยแสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์เหล่านี้สามารถบรรลุได้โดยไม่ต้องใช้แรงจูงใจโดยตรงซึ่งจะไม่ยั่งยืนและนำไปสู่​​การเพิ่มขีดความสามารถของเกษตรกร วิธีทางเลือกคือการส่งเสริมกลยุทธ์ที่พยายามที่จะรวมความกังวลเกี่ยวกับการผลิตที่มีการอนุรักษ์ 'เกษตรกรกังวลเกี่ยวกับการลดการพังทลายของดินมักจะผ่านการจัดการดินและการปรับปรุงคุณภาพของดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจัยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2541 ที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบแปลงปลูกบนเนินเขาสูงกว่า 33 องศาพยายามทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับผลกระทบต่อระหว่างการสูญเสียดินและการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ตามเทคโนโลยี SWC .การวิจัยแสดงให้เห็นว่าอย่างน้อยหนึ่งทั่วไป SWC เทคโนโลยีสดอุปสรรคของหญ้าจากหญ้าแฝก ) - มีผลกระทบน้อยหรือไม่มีเลยในการลดการสูญเสียดิน หรือเกิดผลผลิตข้าวโพดเพิ่มขึ้น นี้อธิบายว่าทำไมในการขาดแรงจูงใจ โดยเกษตรกรไม่รับข้อเสนอแนะอย่างเป็นทางการชาวนาเห็นประโยชน์จากการลงทุนของพวกเขาในการใช้งานและบำรุงรักษาเทคโนโลยี SWC . อย่างไรก็ตาม มีสาขาออกและเกี่ยวกับประโยชน์ที่ฟาร์มเพื่อลดการสูญเสียดินและการวิจัยแสดงให้เห็นว่าผลประโยชน์เหล่านี้สามารถบรรลุได้โดยไม่ต้องใช้สิ่งจูงใจโดยตรง ซึ่งจะไม่ยั่งยืนและนำไปสู่การเป็นชาวนาทางเลือกเพื่อส่งเสริมกลยุทธ์ที่แสวงหาการรวมของเกษตรกรเกี่ยวกับผลผลิตที่มีความกังวลเกี่ยวกับอนุรักษ์ ' ลดการพังทลายของดินมักจะผ่านการจัดการคลุมดินและการปรับปรุงคุณภาพดิน