Although Jing Wan had not interacte

Although Jing Wan had not interacted with Shu Ning for very long, she felt that the other woman was cultured and gentle, and seeing her sitting there quietly at the moment, not knowing what she was thinking about, her head slightly bowed, her long eyelashes raised like a small fan. Her hands were holding a pomegranate flower, and she plucked the fire-red flower petals one by one, letting them fall thickly onto the rug. Lan Qin returned, holding many photos, and spread them out onto the bed one by one to show her: “This is when we were still in Wang Zhou, the Commander and Liu Shao are together in this one, Madam and Liu Shao in this one…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หวานจิงมีไม่อาจ มี Shu หนิงนานมาก แม้ว่าเธอรู้สึกว่า ผู้หญิงที่อ่าง และอ่อนโยน และมองเห็นเธอนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ในขณะนี้ ไม่รู้ว่าเธอไม่คิดเกี่ยวกับ ศีรษะของเธอเล็กน้อย ลง เธอขนตายาวขึ้นเช่นพัดลมขนาดเล็ก มือของเธอกำลังจัดดอกไม้ทับทิม และเธอควักกลีบดอกไม้ไฟแดงหนึ่ง ปล่อยให้พวกเขาตกอยู่บนพรมต้น Lan ฉิน กลับ การจับภาพถ่ายจำนวนมาก และแพร่กระจายออกไปพักหนึ่งโดยหนึ่งในการแสดงของเธอ: "เมื่อเราได้อยู่ในวังโจว ผู้บัญชาการและเสียวเล่ากันในนี้ ท่านผู้หญิงและเสียวเล่าในนี้..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า Jing Wan ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับหนิง Shu ได้นานนักเธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ได้รับการเพาะเลี้ยงและอ่อนโยนและเห็นเธอนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ในขณะนี้ไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับหัวของเธอโค้งคำนับเล็กน้อยขนตายาวของเธอ ยกเช่นพัดลมขนาดเล็ก มือของเธอถูกถือดอกทับทิมและเธอดึงไฟสีแดงกลีบดอกไม้หนึ่งโดยหนึ่งปล่อยให้พวกเขาตกอยู่อย่างหนาแน่นบนพรม ลานฉินกลับถือภาพถ่ายจำนวนมากและแพร่กระจายออกไปบนเตียงอย่างใดอย่างหนึ่งโดยหนึ่งในการแสดงของเธอว่า "นี่คือช่วงเวลาที่เรายังคงอยู่ในวังโจวผู้บัญชาการและหลิว Shao อยู่ด้วยกันในหนึ่งนี้มาดามและหลิว Shao ในครั้งนี้ หนึ่ง ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้จิงวานได้คุยกับซูหนิง มากนัก เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนอื่นเลี้ยง และอ่อนโยน เมื่อเห็นเธอนั่งเงียบอยู่ในขณะนี้ ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เธอก้มศีรษะเล็กน้อย ขนตายาวเหมือนพัดลมขนาดเล็ก ในมือของเธอถือทับทิมดอกไม้ เธอดึงไฟสีแดงดอกไม้กลีบหนึ่งโดยหนึ่งปล่อยให้พวกเขาตกอยู่หนาลงบนพรม หลานฉินกลับถือภาพถ่ายจำนวนมาก และกระจายออกไปยังเตียงหนึ่งโดยหนึ่งที่จะแสดงของเธอว่า " นี่คือเวลาที่เรายังอยู่ในวางโจว แม่ทัพและหลิว เชา มีกันในวันนี้ ท่าน และ หลิว เชา ในหนึ่งนี้ . . . . . . . "