Structural functionalism, especiall

Structural functionalism, especially in the work of Talcott Parsons, Robert Merton, and their students and followers, was for many years the dominant sociological theory. However, in the last three decades it has declined dramatically in importance (Chriss, 1995) and, in at least some senses, has receded into the recent history of sociological theory. This decline is reflected in Colomy’s (1990a) description of structural functionalism as a theoretical “tradition.” Structural functionalism is now mainly of historical significance, although it is also notable for the role it played in the emergence of neofunctionalism in the 1980s (Nielsen, 2007b). After offering an overview of structural functionalism, we will discuss neofunctionalism as a possible successor to it as well as an example of the recent movement toward synthesis within sociological theory (Abrahamson, 2001). However, the future of neofunctionalism itself has been cast into doubt by the fact that its founder, Jeffrey Alexander (personal communication, October 17, 1994), has arrived at the conclusion that neofunctionalism “is no longer satisfactory to me.” He states, “I am now separating myself from the movement I started.” For many years, the major alternative to structural functionalism was conflict theory. We will discuss Ralf Dahrendorf’s traditional version of conflict theory, as well as a more recent integrative and synthetic effort by Randall Collins. Before turning to the specifics of structural functionalism and conflict theory, we need, following Thomas Bernard (1983), to place these theories in the broader context of the debate between consensus theories (one of which is structural functionalism) and conflict theories (one of which is the sociological conflict theory that will be discussed in this chapter). Consensus theories see shared norms and values as fundamental to society, focus on social order based on tacit agreements, and view social change as occurring in a slow and orderly fashion. In contrast, conflict theories emphasize the dominance of some social groups by others, see social order as based on manipulation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Functionalism โครงสร้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำงานของพาร์ สันส์ Talcott, Robert เมอร์ และนักศึกษา และผู้ ติดตาม มีหลายปีทฤษฎีสังคมวิทยาที่โดดเด่น อย่างไรก็ตาม ในสามทศวรรษมันได้ปฏิเสธอย่างสำคัญ (Chriss, 1995) และ ในความรู้สึกบางอย่าง มีห่างเป็นมาล่าของทฤษฎีสังคมวิทยา การลดลงนี้ประกอบด้วย Colomy (1990a) คำอธิบายของ functionalism โครงสร้างเป็นทฤษฎี "ประเพณีด้วย" ตอนนี้ส่วนใหญ่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ แม้ว่ามันจะโดดเด่นสำหรับบทบาทจะเล่นในการเกิดขึ้นของ neofunctionalism ในปี 1980 (นีล 2007b) functionalism โครงสร้างได้ หลังจากการนำเสนอภาพรวมของ functionalism โครงสร้าง เราจะหารือ neofunctionalism เป็นสุดมันเป็นตัวอย่างของการเคลื่อนไหวที่ล่าไปสังเคราะห์ภายในทฤษฎีสังคมวิทยา (Abrahamson, 2001) อย่างไรก็ตาม อนาคตของ neofunctionalism เองได้ถูกโยนลง โดยความจริงที่ว่า ผู้ก่อตั้ง อเล็กเจฟฟรีย์ (สื่อสาร 17 ตุลาคม 2537), ถึงที่สรุปว่า neofunctionalism "ไม่พอใจผม" เขาระบุ "ฉัน:ตอนนี้แยกตัวเองจากการเคลื่อนไหวที่ฉันเริ่มต้น" หลายปี ทางเลือกสำคัญการ functionalism โครงสร้างเป็นทฤษฎีขัดแย้ง เราจะหารือเกี่ยวกับเครดิต Dahrendorf รุ่นดั้งเดิมของทฤษฎีความขัดแย้ง เป็นความพยายามล่าสุดของพิษ และสังเคราะห์ โดย Randall Collins ก่อนที่จะเปิดการการ functionalism โครงสร้างและทฤษฎีความขัดแย้ง เราได้ ต่อ Bernard Thomas (1983), การวางทฤษฎีเหล่านี้ในบริบทที่กว้างของการอภิปรายระหว่างทฤษฎีฉันทามติ (ซึ่งเป็นโครงสร้าง functionalism) ทฤษฎีความขัดแย้ง (ซึ่งเป็นทฤษฎีสังคมวิทยาความขัดแย้งที่จะกล่าวถึงในบทนี้) ดูมติทฤษฎีบรรทัดฐานที่ใช้ร่วมกัน และเปลี่ยนค่าเป็นพื้นฐานสังคม เน้นสังคมสั่งตามข้อตกลงโดยปริยาย และมุมมองทางสังคมเป็นที่เกิดขึ้นในแฟชั่นช้า และเป็นระเบียบ คมชัด ความขัดแย้งทฤษฎีเน้นการครอบงำของกลุ่มสังคมอื่น เห็นสังคมสั่งที่ใช้ในการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

functionalism โครงสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำงานของ Talcott พาร์สันส์, โรเบิร์ตเมอร์ตันและนักเรียนและผู้ติดตามของพวกเขาเป็นเวลาหลายปีทฤษฎีทางสังคมวิทยาที่โดดเด่น อย่างไรก็ตามในช่วงสามทศวรรษที่มันได้ลดลงอย่างมากในความสำคัญ (Chriss, 1995) และในความรู้สึกอย่างน้อยบางส่วนได้ลดลงในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของทฤษฎีทางสังคมวิทยา การลดลงนี้สะท้อนให้เห็นใน Colomy ของ (1990a) คำอธิบายของ functionalism โครงสร้างเป็นทฤษฎี "ประเพณี." functionalism โครงสร้างการอยู่ในขณะนี้ส่วนใหญ่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์แม้ว่ามันจะเป็นยังโดดเด่นสำหรับบทบาทที่เล่นในการเกิดขึ้นของ neofunctionalism ในปี 1980 (นีลเซ่น 2007B) หลังจากที่นำเสนอภาพรวมของโครงสร้าง functionalism เราจะหารือ neofunctionalism เป็นผู้สืบทอดไปได้ที่จะเป็นอย่างดีเป็นตัวอย่างของการเคลื่อนไหวที่ผ่านมาที่มีต่อการสังเคราะห์ทฤษฎีสังคมวิทยา (การ Abrahamson, 2001) อย่างไรก็ตามในอนาคตของ neofunctionalism ตัวเองได้รับการโยนลงไปในข้อสงสัยจากข้อเท็จจริงที่ว่าผู้ก่อตั้งเจฟฟรีย์อเล็กซานเด (การสื่อสารส่วนบุคคล 17 ตุลาคม 1994) ได้มาถึงข้อสรุปที่ว่า neofunctionalism "ไม่เป็นที่พอใจของฉัน." เขากล่าว "ตอนนี้ผมกำลังแยกตัวเองออกจากการเคลื่อนไหวของฉันเริ่มต้น." หลายปีที่ผ่านเป็นทางเลือกที่สำคัญในการ functionalism โครงสร้างเป็นทฤษฎีความขัดแย้ง เราจะหารือรุ่นดั้งเดิม Ralf Dahrendorf ของทฤษฎีความขัดแย้งเช่นเดียวกับความพยายามบูรณาการและสังเคราะห์มากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้โดยแรนดัลคอลลิน ก่อนจะหันไปเฉพาะของ functionalism โครงสร้างและทฤษฎีความขัดแย้งที่เราต้องต่อโทมัสเบอร์นาร์ด (1983) ที่จะวางทฤษฎีเหล่านี้ในบริบทที่กว้างขึ้นของการอภิปรายระหว่างทฤษฎีฉันทามติ (หนึ่งซึ่งเป็น functionalism โครงสร้าง) และทฤษฎีความขัดแย้ง (หนึ่งใน ซึ่งเป็นทฤษฎีความขัดแย้งทางสังคมวิทยาที่จะกล่าวถึงในบทนี้) ทฤษฎีฉันทามติเห็นบรรทัดฐานและค่านิยมร่วมกันเป็นพื้นฐานของสังคมที่มุ่งเน้นไปที่การจัดระเบียบสังคมขึ้นอยู่กับข้อตกลงโดยปริยายและดูการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่เกิดขึ้นเป็นในแฟชั่นช้าและเป็นระเบียบเรียบร้อย ในทางตรงกันข้ามทฤษฎีความขัดแย้งเน้นการครอบงำของบางกลุ่มทางสังคมโดยคนอื่นให้ดูเพื่อสังคมเป็นอยู่บนพื้นฐานของการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีโครงสร้าง - หน้าที่ โดยเฉพาะงานของ Talcott Parsons , โรเบิร์ต เมอร์ตัน และนักเรียนและผู้ติดตาม อยู่หลายปี ทฤษฎีสังคมวิทยาเด่น อย่างไรก็ตาม ในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมามันได้ลดลงอย่างมากในความสำคัญ ( chriss , 1995 ) และอย่างน้อยในบางความรู้สึกที่มี receded ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของทฤษฎีทางสังคมวิทยา . ลดลงนี้สะท้อนให้เห็นใน colomy ( 1990a ) รายละเอียดของทฤษฎีโครงสร้าง - หน้าที่เป็นประเพณีตามทฤษฎีโครงสร้างหน้าที่นิยม " " คือตอนนี้ส่วนใหญ่ที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ แม้ว่าจะยังชื่นชมบทบาทในการเล่นของ neofunctionalism ในไฟต์ ( นีลเส็น 2007b ) หลังจากการเสนอภาพรวมของโครงสร้าง - หน้าที่ เราจะหารือ neofunctionalism เป็นผู้สืบทอดได้เป็นอย่างดีเป็นตัวอย่างของล่าสุดเคลื่อนไหวต่อการสังเคราะห์ภายในทฤษฎีทางสังคมวิทยา ( เออแบรเฮิมสัน , 2001 ) อย่างไรก็ตาม อนาคตของ neofunctionalism ตัวเองได้รับการโยนเป็นข้อสงสัย โดยข้อเท็จจริงที่ว่า ผู้ก่อตั้ง เจฟฟรีย์ อเล็กซานเดอร์ ( การสื่อสารส่วนบุคคล , 17 ตุลาคม 2537 ) มาถึงข้อสรุปว่า neofunctionalism " ไม่เป็นที่พอใจแก่ฉัน . " เขาระบุว่า " ตอนนี้ผมแยกตัวออกจากขบวนการเริ่ม . " สำหรับ หลายปี ทางเลือกหลักของทฤษฎีโครงสร้าง - หน้าที่เป็นทฤษฎีความขัดแย้ง เราจะหารือของ Ralf Dahrendorf รุ่นดั้งเดิมของทฤษฎีความขัดแย้ง ตลอดจนความพยายามบูรณาการและสังเคราะห์ล่าสุดโดย แรนดัล คอลลินส์ ก่อนจะเปิดให้เฉพาะของทฤษฎีโครงสร้างหน้าที่นิยมและความขัดแย้งที่เราต้องการ ต่อไปนี้ โทมัส เบอร์นาร์ด ( 1983 ) , การวางทฤษฎีเหล่านี้ในบริบทที่กว้างของการอภิปรายระหว่างทฤษฎีเอกฉันท์ ( ซึ่งหนึ่งในนั้นมีโครงสร้างหน้าที่นิยมและทฤษฎีความขัดแย้ง ( หนึ่งซึ่งเป็นทฤษฎีทางสังคมวิทยา ความขัดแย้งนั้นจะกล่าวถึงในบทนี้ ) . ทฤษฎีบรรทัดฐานและค่านิยมเป็นฉันทามติร่วมกัน ดูพื้นฐานของสังคม มุ่งเน้นการจัดระเบียบสังคม ตามข้อตกลงเป็นนัย และมุมมองการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่เกิดขึ้นในช้าและเป็นระเบียบ แฟชั่น ในทางทฤษฎีความขัดแย้งเน้นความเด่นของกลุ่มสังคมบางสังคม เพื่อคนอื่น เห็นตามจัดการ