MPAs have been proposed for biodive

MPAs have been proposed for biodiversity conservation objectives in Tasmania (Marine and Marine Industries Council, 2001) and their implementation in the state is therefore plausible. A final scenario, assuming reduced access of the fleet to fishing grounds due to the creation of a network of no-take areas, was based on the adjacent rock lobster fishery in Victoria. The Victorian fishery is the same biological stock as the Tasmanian fishery and therefore affected by the same broad scale trends in recruitment as Tasmania and South Australia on either side (Linnane et al., 2010). MPAs, covering 5.3% of coastal waters, were established in Victoria in 2002 without explicit fisheries objectives (Environment Conservation Council, 2000). Prior to the implementation of these parks Hobday, Punt (Hobday et al., 2005) predicted that in the absence of any accompanying reduction to the TAC, the loss of fishable area and biomass available to the industry as a result of the MPA, would reduce catch rates in the area open to fishing. No increase in fish abundance, biomass or egg production across the total of both fished and MPA areas was expected as a result of the MPAs, as we assumed any increase in biomass inside the MPA would be offset by an equivalent reduction in biomass outside (Hilborn et al., 2006). In Victoria, exploitable biomass and catch rates fell, as anticipated, to a low of 0.59 kg/trap lift following MPA implementation, well below catch rates in South Australia and Tasmania (Hobday et al., 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับมือได้รับการเสนอชื่อสำหรับวัตถุประสงค์การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพในทัสมาเนีย (ทะเลและทะเลอุตสาหกรรมสภา 2001) และการปฏิบัติการในรัฐจึงเป็นไปได้ สถานการณ์สุดท้าย สมมติว่าเข้าลงเรือไปตกปลาสาเหตุเนื่องจากการสร้างเครือข่ายของพื้นที่ไม่ใช้ เป็นไปตามการประมงกุ้งหินติดในวิคตอเรีย ประมงที่วิกตอเรียเป็นหุ้นเดียวชีวภาพเป็นประมงแทสมา และจึง ถูกกระทบจากแนวโน้มกว้างขนาดเดียวกันในการสรรหาบุคลากรเป็นทัสมาเนียและออสเตรเลียใต้ด้านใดด้านหนึ่ง (Linnane et al., 2010) รับมือ ครอบคลุม 5.3% ของน้ำทะเลชายฝั่ง ก่อตั้งขึ้นในโตรอนโตในปี 2002 โดยไม่มีวัตถุประสงค์ชัดเจนประมง (สิ่งแวดล้อมอนุรักษ์คณะ 2000) ก่อนที่จะนำสวนเหล่านี้ Hobday เลื่อน (Hobday et al., 2005) คาดว่า ที่ของการลดมาให้มาตรวัด การสูญเสียพื้นที่ fishable และอุตสาหกรรมเป็นผลมาจากแรงใช้ชีวมวล จะลดราคาตามในพื้นที่ที่การตกปลา เพิ่มปลาอุดมสมบูรณ์ ชีวมวล หรือไข่ผลิตต่าง ๆ รวมทั้งรถ และพื้นที่แรงคาดว่าจากการรับมือ ขณะที่เราถือว่า มีการเพิ่มในชีวมวลภายในแรงจะตรงข้าม โดยการลดเท่ากับชีวมวลภายนอก (Hilborn และ al., 2006) ในโตรอนโต exploitable ชีวมวลและตามอัตราที่ลด ลง ตามคาด ต่ำของ 0.59 กิโลกรัม/ต่อแรงงาน ดีด้านล่างยกดักจับในออสเตรเลียใต้และทัสมาเนีย (Hobday et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MPAs ได้รับการเสนอสำหรับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพวัตถุประสงค์ในแทสมาเนีย (ทางทะเลและทางทะเลอุตสาหกรรมสภา, 2001) และการดำเนินงานของพวกเขาในรัฐดังนั้นจึงเป็นไปได้ สุดท้ายสถานการณ์สมมติกา​​รเข้าถึงที่ลดลงของเรือเดินสมุทรไปยังบริเวณประมงเนื่องจากการสร้างเครือข่ายในพื้นที่ที่ไม่มีการใช้ที่อยู่บนพื้นฐานของการประมงกุ้งหินที่อยู่ติดกันในวิกตอเรีย ประมงวิคตอเรียเป็นหุ้นทางชีวภาพเช่นเดียวกับการประมงเดวิลและได้รับผลกระทบดังนั้นโดยเดียวกันแนวโน้มระดับกว้างในการรับสมัครเป็นแทสมาเนียและรัฐเซาท์ออสเตรเลียทั้งสองข้าง (Linnane et al., 2010) MPAs ครอบคลุม 5.3% ของน้ำทะเลชายฝั่งที่ถูกจัดตั้งขึ้นในวิกตอเรียในปี 2002 โดยไม่มีวัตถุประสงค์การประมงอย่างชัดเจน (การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสภา, 2000) ก่อนที่จะมีการดำเนินงานของสวนสาธารณะเหล่านี้ Hobday, ถ่อ (Hobday et al., 2005) คาดการณ์ว่าในกรณีที่ไม่มีการลดลงประกอบใด ๆ กับแทค, การสูญเสียพื้นที่จะฅกปลาและชีวมวลที่มีให้กับอุตสาหกรรมเป็นผลมาจากการ MPA ก็จะ ลดอัตราการจับในพื้นที่เปิดให้ชาวประมง ไม่มีการเพิ่มขึ้นในความอุดมสมบูรณ์ปลาชีวมวลหรือการผลิตไข่ทั่วรวมทั้งประมงและพื้นที่ MPA ที่คาดว่าเป็นผลมาจาก MPAs ที่เราสันนิษฐานว่าการเพิ่มขึ้นในชีวมวลภายใน MPA จะได้รับการชดเชยด้วยการลดเทียบเท่าชีวมวลนอก (Hilborn et al., 2006) ในวิกตอเรียชีวมวลโหว่และอัตราการจับลดลงในขณะที่คาดว่าจะต่ำ 0.59 กก. / ลิฟท์กับดักการดำเนินการดังต่อไปนี้ MPA ต่ำกว่าอัตราการจับในเซาท์ออสเตรเลียและแทสมาเนีย (Hobday et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Mpas ได้ถูกเสนอเพื่ออนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ วัตถุประสงค์ในทัสมาเนีย ( อุตสาหกรรมทางทะเลและทะเลสภา , 2001 ) และการดำเนินงานของพวกเขาในรัฐจึงเป็นไปได้ บทสุดท้าย สมมติว่าลดการเข้าถึงของกองเรือประมงพื้นที่ เนื่องจากการสร้างเครือข่ายของไม่ใช้พื้นที่ บนพื้นฐานของการประมงกุ้งล็อบสเตอร์ที่อยู่ติดกันในวิกตอเรียประมงวิคตอเรียเป็นเดียวกันแท้ๆ หุ้นเป็นประมงแทสมาเนีย และดังนั้นจึง ได้รับผลกระทบจากเดิมกว้างขนาดแนวโน้มในการสรรหาแทสมาเนียและทางใต้ของประเทศออสเตรเลียในด้านใดด้านหนึ่ง ( linnane et al . , 2010 ) Mpas ครอบคลุม 5.3% ของน่านน้ำชายฝั่ง ถูกก่อตั้งขึ้นใน 2002 โดยชัดเจนประมงวิกตอเรียในวัตถุประสงค์ของการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสภา , 2000 )ก่อนที่จะมีการดำเนินการเหล่านี้สวนสาธารณะฮอบเดอร์ถ่อฮอบเดอร์ , et al . , 2005 ) คาดการณ์ว่า ในกรณีที่ไม่มีการใด ๆ ประกอบกับแทค , การสูญเสียของพื้นที่ fishable และชีวมวลที่สามารถใช้ได้กับอุตสาหกรรมเป็นผลจากเมกะปาสคาลจะลดอัตราการจับในพื้นที่เปิดให้ตกปลา ไม่มีการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ ปลาชีวมวล หรือไข่ที่ผลิตได้ทั่วทั้งหมด ทั้งตกปลาและพื้นที่ MPA คาดว่าเป็นผลจาก Mpas เราถือว่าเพิ่มขึ้นในชีวมวลภายใน MPA ใดจะถูกชดเชยโดยการลดปริมาณเทียบเท่าภายนอก ( hilborn et al . , 2006 ) ราคาชีวมวลในวิกตอเรีย , exploitable และจับลดลงตามที่คาดการณ์ไว้ เพื่อลง 0.59 kg / ลิฟท์บันไดต่อไปนี้ใช้ปาสคาลดีด้านล่างจับอัตราในออสเตรเลียและแทสมาเนีย ( ฮอบเดอร์ et al . , 2005 )