Meng Hao could see the border of th

Meng Hao could see the border of the still region just up ahead; they were almost out of the painting.

“Deep in your heart, is obsession.” This voice was not the voice of his parents that existed in his memory. It was the ancient, decaying voice.

The voice seemed confused, as if it it, too, were filled with infinite obsession.

“You are a living being that I have encountered on the path to the yellow springs. I can… help you to fulfill your obsession. Look back, and you will be able to see what your parents look like.”

Meng Hao’s Cultivation base suddenly stopped moving. He poured no more power into the ship, but instead stood there on the prow. Directly in front of him was the edge of the painting of motionlessness; after passing beyond that border, they would be free.

Meng Hao well knew that if he looked back, something untoward would likely happen. However, the words spoken to him just now had left him completely shaken.

No one else could hear the words spoken into his ear just now, not even the three old men. Everyone just sat there, trembling and in a daze. Meng Hao was the only lucid one among them all.

In his silence, Meng Hao suddenly smiled. It was an unrestrained smile, a smile filled with a will of purification.

He suddenly murmured, “What’s the harm in turning my head? In my life of cultivation, I cultivate my heart. My path is one of understanding and truth.

“If I don’t look back, how could I claim to cultivate my heart?” His eyes filled with a bright light as he casually turned to look behind him.

The first thing that caught his attention were the countless white strands that floated in the air, twisting and twining around the ship. The strands originated from an enormous battleship!

The ship was fully three thousand meters long, and radiated an archaic air, as if it had existed for countless ages. It was dilapidated in a way that suggested it had experienced the baptism of war.

At the prow of the battleship, a figure could be seen. It was an old man wearing a pitch-black suit of armor. It was impossible to see his features clearly, but his body looked like it had been rotting inside the armor for innumerable years. 1

As for the white strands, they were actually the man’s hair!

As soon as Meng Hao laid eyes on him, the old man seemed to take notice. His head lifted up, and he looked at Meng Hao.

As soon as their gazes met, Meng Hao’s mind filled with rumbling. Next, a vision appeared to him. He saw a coffin, its surface covered with carvings of nine butterflies.

The coffin rested on an ancient battlefield. The surroundings were devoid of any colors except for black and white.

The vision lasted for only a few breaths of time. Then it dissipated. Meng Hao panted as he regained consciousness.

“His… Dao seed….” said the armored figure softly, his voice hoarse as it echoed about. “In all the years, of all the living things I have encountered, I have seen countless Dao seeds…. You, however, are different than them.

“Go.” The old man sat there cross-legged in his armor. It looked like he would never, ever stand up. When he spoke, his voice seemed to be filled with reminiscence. Slowly, his hair pulled away from the ship Meng Hao was on. At the same time, the archaic, three thousand meter battleship slowly began to back away. At the same time, it started to fade, as if it were about to vanish into thin air.

The stillness in the area also began to slowly disappear.

As the ship began to vanish, Meng Hao suddenly opened his mouth to speak. “Senior, you still haven’t fulfilled your promise!” Immediately, the stillness returned. The old man on the battleship gave Meng Hao a profound gaze.

That gaze seemed to contain the transformations of the entire world. It contained the turnings of time as it poured into Meng Hao’s eyes. Instantly, a roaring sound filled his mind.

This time in his vision, he saw Mount Daqing!

Outside of Mount Daqing was a whistling violet wind. Fog roiled about, covering the entire mountain, and eventually, Yunjie County.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งฮ่าวจะเห็นเส้นขอบของยังเขตแค่ข้างหน้า พวกเขาเกือบจะออกมาจากภาพวาด" ลึกๆในใจของคุณคือความคิด " เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของพ่อแม่ที่มีอยู่ในหน่วยความจำของเขา มันเป็นโบราณของเนื้อเสียงเสียงที่ดูสับสน เหมือน มันก็เต็มไปด้วยอนันต์หมกหมุ่น" คุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉันได้พบบนเส้นทางสปริงสีเหลือง ฉันสามารถ . . . ช่วยให้คุณเติมเต็มความหลงใหลของคุณ กลับไปดู และคุณจะสามารถมองเห็นสิ่งที่พ่อแม่ของคุณมีลักษณะเช่น .เหม็ง เฮาฐานการเพาะปลูกก็หยุดเคลื่อนที่ เขาก็ไม่มีอำนาจเข้าไปในเรือ แต่ยืนบนหัวเรือ โดยตรงในด้านหน้าของเขา เป็นขอบของภาพวาดของแคคตัส หลังจากที่ผ่านเหนือชายแดน พวกเขาก็จะเป็นอิสระเมิ่งเฮ่ารู้ดีว่าถ้าเขากลับไปมองสิ่งที่ไม่สมควรจะเกิดขึ้น แต่คำที่พูดกับเขาตอนนี้ไม่เหลือเค้าเลยหวั่นไหวไม่มีใครได้ยินคำพูดเข้าไปในหูของเขาตอนนี้ ไม่ใช่สามคนเก่า ทุกคนนั่งนิ่งตัวสั่นและเหม่อลอย เมิ่งฮ่าวเป็นสิ่งเดียวที่ชัดเจนหนึ่งในหมู่พวกเขาทั้งหมดในความเงียบของเขา เมิ่งฮ่าวก็ยิ้ม มันเป็นรอยยิ้ม อยากไปไหนก็ไป รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยจะบริสุทธิ์จู่ๆ เขาก็พึมพำว่า " อะไรคืออันตรายในการเปลี่ยนหัว ในชีวิตของการปลูกผมปลูกหัวใจของฉัน เส้นทางของฉันคือหนึ่งของความเข้าใจและความจริง" ถ้าผมไม่กลับไปดู แล้วผมจะเรียกร้องเพื่อปลูกฝังหัวใจของฉัน ? " ตาของเขาเต็มไปด้วยแสงสว่าง เขาก็หันไปมองข้างหลังเขาสิ่งแรกที่ดึงดูดความสนใจของเขาเป็นสีขาวเส้นนับไม่ถ้วนที่ลอยในอากาศ , บิดและพันไปรอบ ๆเรือ เส้นที่มาจากเรือรบยักษ์ !เรือก็ครบสามพันเมตรยาวและแผ่บรรยากาศโบราณ ราวกับว่ามันมีอยู่หลายวัย มันทรุดโทรมในวิธีที่แนะนำมันมีประสบการณ์บัพติศมาของสงครามที่หัวเรือของเรือรบ ในรูปอาจจะเห็น เป็นคนแก่ที่สวมชุดเกราะสีดำสนิท . มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นคุณสมบัติของเขาอย่างชัดเจน แต่ร่างกายของเขาเหมือนมันเน่าข้างในเกราะเพื่ออสงไขยปี 1สำหรับถักสีขาว พวกเขาจริง ๆ เส้นผมของผู้ชายทันทีที่ เมิ่งฮ่าวที่สบตากับเขา ชายชราดูเหมือนจะสังเกตุ หัวของเขายกขึ้น และเขามองเมิ่งเฮ่าทันทีที่พวกเขาชื่นชอบพบเหม็ง เฮาจิตใจเต็มไปด้วยเสียงดัง . ต่อมา มีนิมิตปรากฏแก่เขา เขาเห็นโลง พื้นผิวปกคลุมด้วยแกะสลักเก้าผีเสื้อโลงศพวางอยู่บนสนามรบโบราณ สภาพแวดล้อมที่ขาดสีใด ๆยกเว้นสำหรับสีดำและสีขาววิสัยทัศน์ที่กินเวลาเพียงไม่กี่ครั้ง ของเวลา แล้วมันกระจาย เมิ่งเฮ่าออกมาสั่นแฮกๆ เขาฟื้นแล้ว" . . . . . . . . . . . . . . " เมล็ดพันธุ์ดาวบอกว่าเกราะรูปเบาๆ เสียงของเขาแหบมันสะท้อนเกี่ยวกับ " ในทุกปี ทุกชีวิต สิ่งที่ผมได้พบ ได้เห็นเมล็ดพันธุ์ดาวนับไม่ถ้วน . . . . . . . อย่างไรก็ตาม คุณจะแตกต่างกว่าพวกเขา" ไป . . . " ชายชรานั่งไขว้ขา เกราะของเขา ดูเหมือนเขาจะไม่ลุกขึ้น ตอนที่เขาพูด เสียงของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความจํา อย่างช้าๆ ผมดึงออกไปจากเรือ เมิ่งฮ่าวถูกบน ในเวลาเดียวกันที่โบราณเรือรบสามพันเมตรก็เริ่มถอยหนี ในเวลาเดียวกัน มันเริ่มเลือนหายไป ราวกับว่ามันกำลังจะหายไปในอากาศความนิ่งในพื้นที่ก็เริ่มค่อยๆหายไปขณะที่เรือเริ่มหายไป เมิ่งฮ่าวก็เปิดปากของเขาที่จะพูด " อาวุโส คุณยังไม่ได้ทำตามสัญญาของคุณ " ทันที ก็กลับมา ชายแก่บนเรือรบให้ เมิ่งฮ่าวมีแววตาลึกซึ้งที่จ้องมองเหมือนจะประกอบด้วยการแปลงของโลกทั้งหมด มันมีการเลี้ยวของเวลา มันเทลงไป เหม็ง เฮาตา ทันที ที่เสียงคำรามเต็มพระทัยตอนนี้ในสายตาของเขา เขาเห็นภูเขา Daqing !ด้านนอกของภูเขา Daqing เป็นผิวปากลมสีม่วง หมอกทอยเต๋าเกี่ยวกับครอบคลุมภูเขาทั้งหมด และในที่สุด yunjie County