Their journey ended up sooner than

Their journey ended up sooner than Yixing had expected, but Junmyeon didn’t seem like he would be able to spare any more minute for him. Yixing understood and buried his disappointment, the pretty male did say he had a class after. The male tried to ask for Junmyeon’s number without sounding weird (because they had just met each other) but he swallowed it all down when Junmyeon suddenly stopped walking.


“Yi—Yixing, I have to go.”


“Eh?” Yixing looked puzzled. “If it’s alright with you, can we—“


“I have to go,” Junmyeon threw him an apologetic look before walking away hastily.


Yixing was left dumbfounded on his track, his eyes were fixed on Junmyeon’s backpack as the latter pranced away. He could feel element of fear was laced underneath his tone, but Yixing thought he must have been imagining it.


It was when he saw Junmyeon greeting a tall, handsome male that he knew it was real fear. Junmyeon handed him the cup of coffee—so the reason he didn’t drink it was because it wasn’t for him. Yixing noticed the tall male glowered to his direction before giving into Junmyeon’s attempt to drag him away.


The glare was probably a warning for him to stay away from Junmyeon.


But really, it just made Yixing wanted Junmyeon more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดินทางสิ้นสุดเร็วกว่าหยีซิงได้คาด แต่ Junmyeon ไม่เหมือนจะจะได้อะไหล่นาทีเพิ่มเติมใด ๆ สำหรับเขา หยีซิงเข้าใจ และฝังความผิดหวังของเขา ชายสวยไม่ได้บอกว่า เขาเรียนหลังจาก ชายพยายามถามสำหรับ Junmyeon ของหมายเลขไม่เลยหู (เพราะพวกเขามีเพียงพบกัน) แต่เขากลืนกินมันทั้งหมดลงเมื่อ Junmyeon ก็หยุดเดิน


"ยี่ — หยีซิง ฉันต้องไป"


"เอ๊ะ" หยีซิงดูพิศวง "ถ้ามันอยู่ครับ เราสามารถ — "


"ฉันต้องไป Junmyeon โยนเขามีลักษณะขออภัยก่อนเดินไปอย่างกระทันหันได้


หยีซิงที่เหลือ dumbfounded ในการติดตามของเขา ตาของเขาถูกคงเป้ Junmyeon ของเป็นหลัง pranced ไป เขาอาจรู้สึกว่าองค์ประกอบของความกลัวเป็น laced ภายใต้เสียงของเขา แต่หยีซิงคิดว่า เขาต้องได้รับ imagining มัน


ก็เมื่อเขาเห็น Junmyeon ทักทายชายสูง หล่อว่า เขารู้ว่า มันเป็นความกลัวที่แท้จริงได้ Junmyeon มอบถ้วยกาแฟเขา — ดังนั้นเหตุผลที่เขาไม่ได้ดื่มได้เนื่องจากมันไม่ได้สำหรับเขา หยีซิงสังเกตเห็นชายสูง glowered ทิศทางของเขาก่อนให้เป็น Junmyeon ของพยายามที่จะลากเขาไป


แสงจ้าแนะนำคำเตือนเขาจาก Junmyeon


แต่จริง ๆ มันเพิ่งหยีซิงอยาก Junmyeon เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเดินทางของพวกเขาจบลงเร็วกว่าที่คาดว่าจะ Yixing แต่ Junmyeon ไม่ได้ดูเหมือนเขาจะสามารถที่จะสำรองนาทีใด ๆ สำหรับเขา Yixing เข้าใจและความผิดหวังของเขาถูกฝังอยู่ที่ชายสวยไม่บอกว่าเขามีชั้นหลัง ชายพยายามที่จะขอหมายเลข Junmyeon โดยไม่ทำให้เกิดเสียงแปลก ๆ (เพราะพวกเขาได้พบเพียงแค่คนอื่น ๆ ) แต่เขากลืนกินมันทั้งหมดลงเมื่อ Junmyeon ก็หยุดเดิน"Yi-Yixing, ฉันต้องไป." "เอ๊ะ" Yixing มองงง . "ถ้ามันไม่เป็นไรกับคุณเราสามารถ" "ผมต้องไป" Junmyeon โยนเขาดูขอโทษก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบYixing ถูกทิ้งตะลึงในการติดตามของเขาดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ในกระเป๋าเป้สะพายหลัง Junmyeon เป็นหลัง pranced ไป เขารู้สึกได้ถึงองค์ประกอบของความกลัวถูกเจือภายใต้เสียงของเขา แต่ Yixing คิดว่าเขาต้องได้รับการจินตนาการมันก็เมื่อเขาเห็น Junmyeon ทักทายสูงชายหล่อว่าเขารู้ว่ามันเป็นความกลัวที่แท้จริง Junmyeon มือเขาถ้วยกาแฟดังนั้นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่ได้ดื่มมันเป็นเพราะมันไม่ได้สำหรับเขา Yixing สังเกตเห็นชายสูง glowered ไปในทิศทางของเขาก่อนที่จะให้เข้ามาในความพยายามที่จะ Junmyeon ลากเขาออกไปแสงจ้าอาจจะเป็นคำเตือนสำหรับเขาที่จะอยู่ห่างจาก Junmyeon แต่จริงๆก็แค่อยากทำ Yixing Junmyeon เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเดินทางของพวกเขาจบลงเร็วกว่าที่คาด ใหญ่ มี แต่ จุนมยอน ไม่เหมือน เขาจะสามารถสำรองนาทีเพิ่มเติมใด ๆสำหรับเขา Yixing เข้าใจและฝังความผิดหวังของเขา สวย ชาย บอกว่า เขาเรียนที่หลังผู้ชายพยายามจะถาม จุนมยอนเบอร์โดยไม่มีเสียงแปลกๆ ( เพราะเพิ่งเจอกัน ) แต่เขาได้กลืนมันลงไป เมื่อ จุนมยอนก็หยุดเดิน


" ยี Yixing , ฉันต้องไป "

" เอ๋ ? " อี้ชิงมองงงงวย " ถ้าเธอไม่เป็นไร เรา -


" ฉันต้องไปแล้ว " จุนมยอนโยนเขาดูรู้สึกผิด ก่อนเดินออกไปอย่างรีบเร่ง


อี้ชิงก็ยังตกตะลึงไม่หายในการติดตามของเขา ดวงตาของเขาจับจ้อง จุนมยอนเป็นกระเป๋าเป้สะพายหลังเป็นหลัง pranced ออกไป เขารู้สึกได้ว่า องค์ประกอบของความกลัวผสมภายใต้น้ำเสียงของเขา แต่ใหญ่ คิดว่าเขาคงคิดไปเอง


มันคือตอนที่เขาเห็น จุนมยอนทักทายร่างสูง หล่อ ชายที่เขารู้ว่ามันคือความกลัวที่แท้จริงตกเขา จุนมยอนกาแฟถ้วยนั้นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้ดื่มมันเพราะมันไม่ได้สำหรับเขา Yixing สังเกตเห็นชายร่างสูง glowered ทิศทางของเขาก่อนที่จะทำให้ความพยายาม จุนมยอนก็ลากเขาไป


แสงอาจจะเตือนเขาให้อยู่ห่างๆ จุนมยอน


แต่มันก็ทำให้อี้ชิงต้องการ จุนมยอนเพิ่มเติม