During early pregnancy, progesteron

During early pregnancy, progesterone influences the endometrial secretion of nutrients,
growth factors, immunosuppressive agents, enzymes, ions and steroids that are essential
for embryo development (Graham and Clarke, 1997) and a number of studies have demonstrated
lower maternal progesterone concentrations during the first three weeks of pregnancy
in those cows in which mating is unsuccessful (see Mann et al., 1999). Further studies
have also established a link between lower maternal progesterone concentrations and
reduced embryo development with poor development accompanied by both a delayed postovulatory
plasma progesterone rise and reduced progesterone concentrations (Mann and
Lamming, 2001). Other studies in beef cows have shown that administration of progesterone
can advance embryo development (Garrett et al., 1988) further emphasising
the importance of progesterone in the control of early embryo development. Consistent
increases in pregnancy rate are only achieved when administration of progesterone
to mated cows is initiated during the first week of pregnancy (Mann and Lamming,
1999). Furthermore, in a large field trial, Starbuck et al. (2001) identified a close relationship
between the concentration of milk progesterone on day 5 after mating and
the outcome of early pregnancy indicating that the post-ovulatory progesterone rise
may be the critical factor of maternal progesterone secretion controlling early embryo
development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างช่วงตั้งครรภ์ โปรเจสเตอโรมีผลต่อการหลั่งเยื่อบุโพรงมดลูกของสารอาหารปัจจัยการเจริญเติบโต ตัวแทน immunosuppressive เอนไซม์ ประจุ และสเตอรอยด์ที่สำคัญการพัฒนาตัวอ่อน (เกรแฮมและคลาร์ก 1997) และมีแสดงจำนวนการศึกษาความเข้มข้นของโปรเจสเตอโรแม่ต่ำในช่วง 3 สัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์ในวัวเหล่านั้นในการผสมพันธุ์จะสำเร็จ (ดูมานน์ et al., 1999) ศึกษาเพิ่มเติมสร้างการเชื่อมโยงระหว่างความเข้มข้นของโปรเจสเตอโรแม่ต่ำ และลดการพัฒนาของตัวอ่อนกับการพัฒนาที่ดีพร้อมทั้งความล่าช้า postovulatoryเพิ่มขึ้นโปรเจสเตอโรพลาสม่าและโปรเจสเตอโรลดความเข้มข้น (มานน์ และLamming, 2001) การศึกษาอื่น ๆ ในเนื้อวัวได้แสดงการจัดการเอกสารสามารถเลื่อนตัวอ่อนพัฒนา (การ์ et al., 1988) เน้นเพิ่มเติมความสำคัญของโปรเจสเตอโรในตัวควบคุมตัวอ่อนเจริญ สอดคล้องกันเพิ่มอัตราการตั้งครรภ์จะทำได้เมื่อจัดการเอกสารการ mated วัวเริ่มต้นในช่วงสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์ (มานน์และ Lammingปี 1999) นอกจากนี้ ในฟิลด์ที่ขนาดใหญ่ทดลอง Starbuck et al. (2001) ระบุความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างความเข้มข้นของโปรเจสเตอโรนมในวันที่ 5 หลังจากการผสมพันธุ์ และผลที่ได้บอกตั้งครรภ์ก่อนที่โปรเจสเตอโร post-ovulatory ขึ้นอาจเป็นปัจจัยสำคัญของการหลั่งโปรเจสเตอโรแม่ควบคุมต้นอ่อนการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระหว่างตั้งครรภ์ในช่วงต้นฮอร์โมนที่มีอิทธิพลต่อการหลั่งเยื่อบุโพรงมดลูกของสารอาหารปัจจัยการเจริญเติบโตตัวแทนภูมิคุ้มกันเอนไซม์ไอออนและเตียรอยด์ที่มีความจำเป็นสำหรับการพัฒนาตัวอ่อน(เกรแฮมและคล๊าร์ค 1997) และจำนวนของการศึกษาได้แสดงให้เห็นถึงความเข้มข้นของฮอร์โมนของมารดาลดลงในช่วงแรกสามสัปดาห์ของการตั้งครรภ์ในวัวผู้ที่อยู่ในการผสมพันธุ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จ (ดูแมนน์ et al., 1999) ศึกษาเพิ่มเติมได้จัดตั้งการเชื่อมโยงระหว่างความเข้มข้นของฮอร์โมนของมารดาที่ลดลงและการพัฒนาตัวอ่อนลดลงกับการพัฒนาที่ไม่ดีตามมาด้วยทั้งความล่าช้าpostovulatory เพิ่มขึ้นกระเทือนพลาสม่าและความเข้มข้นของฮอร์โมนที่ลดลง (แมนน์และLamming, 2001) การศึกษาอื่น ๆ ในเนื้อวัวที่แสดงให้เห็นว่าการบริหารงานของฮอร์โมนสามารถเลื่อนการพัฒนาตัวอ่อน(การ์เร็ต et al., 1988) ต่อไปโดยเน้นความสำคัญของฮอร์โมนในการควบคุมของการพัฒนาตัวอ่อนต้น สอดคล้องการเพิ่มขึ้นของอัตราการตั้งครรภ์จะประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อการบริหารงานของฮอร์โมนวัวแต่งงานแล้วจะเริ่มในช่วงสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์(แมนน์และ Lamming, 1999) นอกจากนี้ในการทดลองภาคสนามขนาดใหญ่ Starbuck et al, (2001) ระบุความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างความเข้มข้นของฮอร์โมนนมในวันที่5 หลังจากที่ผสมพันธุ์และผลของการตั้งครรภ์ในช่วงต้นแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนโพสต์ตกไข่อาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญของการหลั่งฮอร์โมนของมารดาในการควบคุมตัวอ่อนในช่วงต้นของการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ การหลั่งฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน , อิทธิพลของเยื่อบุโพรงมดลูกรัง
ปัจจัยการเจริญเติบโตของเซลล์ เอนไซม์ ไอออน และเตียรอยด์ที่เป็นต่อ
การพัฒนาตัวอ่อน ( เกรแฮม และ คลาร์ก , 1997 ) และจำนวนของการศึกษาที่ได้แสดงให้เห็นถึงลดความเข้มข้นของ
ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ในช่วงสามสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์
ในวัวผู้ที่ผสมพันธุ์ไม่สำเร็จ ( เห็นยี่ห้อ et al . , 1999 )
ศึกษาต่อยังสร้างการเชื่อมโยงระหว่างมารดาและโปรเจสเตอโรน ลดลงความเข้มข้นลดลง การพัฒนาของตัวอ่อนกับการพัฒนา
น่าสงสารพร้อมทั้งล่าช้า postovulatory พลาสมาโปรเจสเตอโรน และฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนสูงขึ้น
ลดความเข้มข้น ( Mann และ
lamming , 2001 )การศึกษาอื่น ๆในวัวเนื้อได้แสดงให้เห็นว่าการบริหารงานของโปรเจสเตอโรน
สามารถเลื่อนการพัฒนาตัวอ่อน ( Garrett et al . , 1988 ) ต่อไป ตอกย้ำความสำคัญของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน
ในการควบคุมการพัฒนาตัวอ่อนในช่วงต้น สอดคล้องกัน
เพิ่มอัตราการตั้งครรภ์ในจะเกิดขึ้นได้เมื่อการบริหารงานของโปรเจสเตอโรน เพื่อผสมพันธุ์วัว
) ในช่วงสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์ และ lamming
( Mann ,1999 ) นอกจากนี้ ในการทดลองภาคสนามขนาดใหญ่ สตาร์บัคส์ et al . ( 2001 ) ระบุความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างความเข้มข้นของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนนม

วันที่ 5 หลังจากผสมพันธุ์และผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์ก่อนแสดงว่าโพสต์โพรเจสเทอโรนสูงขึ้น
ันอาจเป็นปัจจัยสําคัญของการหลั่งฮอร์โมน โปรเจสเตอโรนของการควบคุมการพัฒนาตัวอ่อน
แต่เช้า