(3) The impact of economic growth o

(3) The impact of economic growth on the survival of democracy is hard to determine.
Empirical patterns show that democracy is more fragile in countries where per capita
income stagnates or declines. But the direction of causality is not clear: do democracies die
because they perform poorly or do they perform poorly because they are about to die? I
could not determine which way the causality runs.
(4) Any conclusions about the impact of income distribution on the survival of democracy
are hampered by the paucity and the poor quality of the data. Nevertheless, among the few
cases for which comparable data are available, democracies are more likely to survive when
the Gini coefficient or the ratio of incomes of top-to-bottom-quintile are lower. Data
concerning functional distribution are more extensive and they show the same: democracy
is four times more likely to survive in countries in which the labor share of value added in
manufacturing is greater than 25 percent.
(5) Democracies are more likely to succumb when one party controls a large share (more
than two-thirds) of seats in the lower house of the legislature. Moreover, democracies are
most stable when the heads of governments change every so often, more often than once in
five years (but not as often as every two years). These observations indicate that democracy
is more likely to survive when no political force dominates completely and permanently.
(6) Since Montesquieu (1995 [1748]), much has been said about the importance of culture
for the emergence and durability of democracies. Recent discussions of this topic revolved
mainly around cultures identified by dominant religions. Even if Weber (1958 [1904-5])
himself said almost nothing about political institutions (Przeworski, Cheibub, and Limongi
1997), the idea that he saw in Protestantism the wellspring of modern democracy is
widespread among contemporary political scientists. Lipset (1959: 165) claimed that “It has
been argued by Max Weber among others that the factors making for democracy in this area
[north-west Europe and their English-speaking offsprings in America and Australasia] are a
historically unique concatenation of elements, part of the complex which also produced
capitalism in this area,” since “The emphasis within Protestantism on individual
responsibility furthered the emergence of democratic values.” In turn, Catholicism, in
Lipset's (1960: 72-73) view, was antithetical to democracy in pre-Second World War
Europe and Latin America. Yet even Catholicism is not the worst enemy of democracy:
Islam and Confucianism hold the palm (Eisenstadt 1968: 25-27). Thus, Huntington (1993:
15) reported that “No scholarly disagreement exists regarding the proposition that
traditional Confucianism was either undemocratic or antidemocratic.” Similar views about
Islam abound (Gellner 1991: 506, Lewis 1993: 96-98).
None of these assertions defends itself against facts. Indeed, the only effect of religions that
emerges from the statistical examination is that democracies are more likely to emerge in
countries in which there are more Catholics. Neither Protestantism nor Islam has an effect
on the emergence or the durability of democracy.
(7) Colonial legacy has little effect on regime stability once all the other factors are
considered. The rates of democratic failure are much higher among democracies that were
established after 1950. Yet this effect vanishes when controlled for income, indicating that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(3) ผลกระทบของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในการอยู่รอดของระบอบประชาธิปไตยเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบ.
รูปแบบการทดลองแสดงให้เห็นว่าประชาธิปไตยเปราะบางมากขึ้นในประเทศที่มีต่อหัว
ราย stagnates หรือลดลง แต่ทิศทางของเวรกรรมไม่ชัดเจน: ประชาธิปไตยไม่ตาย
เพราะพวกเขาทำงานได้ไม่ดีหรือว่าพวกเขาทำงานได้ไม่ดีเพราะพวกเขากำลังจะตาย i
ไม่สามารถตรวจสอบวิธีการที่ก่อให้เกิดการทำงาน.
(4) ข้อสรุปใด ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของการกระจายรายได้ในการอยู่รอดของระบอบประชาธิปไตย
ถูกขัดขวางจากความยากจนและคุณภาพของข้อมูล แต่หนึ่งในไม่กี่
กรณีที่เทียบเคียงข้อมูลที่มีระบอบประชาธิปไตยมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดได้เมื่อ
ค่าสัมประสิทธิ์จินีหรืออัตราส่วนของรายได้ด้านบนลงด้านล่าง quintile ต่ำ ข้อมูลเกี่ยวกับการกระจาย
ทำงานที่กว้างขวางมากขึ้นและพวกเขาแสดงให้เห็นเหมือนกัน. ประชาธิปไตย
เป็นครั้งที่สี่มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดในประเทศที่แรงงานส่วนแบ่งของมูลค่าเพิ่มในการผลิต
มากกว่าร้อยละ 25
(5) ระบอบประชาธิปไตยมีแนวโน้มมากขึ้น ที่จะยอมจำนนต่อเมื่อฝ่ายหนึ่งควบคุมหุ้นขนาดใหญ่ (เพิ่มเติม
กว่าสองในสาม) ของที่นั่งในสภาล่างของรัฐสภา นอกจากนี้ระบอบประชาธิปไตยมีเสถียรภาพมากที่สุด
เมื่อหัวหน้าของรัฐบาลเปลี่ยนทุกบ่อยมักจะมากกว่าหนึ่งครั้งใน
ห้าปี (แต่ไม่บ่อยเท่าที่ทุกสองปี) สังเกตเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าประชาธิปไตย
มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดได้เมื่อไม่มีอำนาจทางการเมืองการปกครองอย่างสมบูรณ์และถาวร.
(6) ตั้งแต่ montesquieu (1995 [1748])มากได้รับการกล่าวเกี่ยวกับความสำคัญของวัฒนธรรม
การเกิดขึ้นและความทนทานของระบอบประชาธิปไตย การอภิปรายที่ผ่านมาของหัวข้อนี้โคจรรอบ
ส่วนใหญ่วัฒนธรรมระบุศาสนาที่โดดเด่น แม้ว่าเวเบอร์ (1958 [1904-5])
ตัวเองกล่าวว่าเกือบไม่มีอะไรเกี่ยวกับสถาบันทางการเมือง (przeworski, cheibub และ limongi
1997)ความคิดที่ว่าเขาเห็นในนิกายโปรเตสแตนต์จุดเริ่มต้นของประชาธิปไตยที่ทันสมัย​​เป็น
แพร่หลายในหมู่นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองร่วมสมัย Lipset (1959: 165) อ้างว่า "จะได้รับการถกเถียงกันอยู่
โดยเวเบอร์สูงสุดในหมู่คนอื่น ๆ ที่ปัจจัยที่ทำให้การปกครองระบอบประชาธิปไตยในบริเวณนี้
[ทิศตะวันตกเฉียงเหนือยุโรปและเลือดเนื้อเชื้อไขที่พูดภาษาอังกฤษของพวกเขาในอเมริกาและ Australasia] เป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่ซ้ำกัน
concatenation ของธาตุส่วนหนึ่งของการที่ซับซ้อนซึ่งยังผลิต
ทุนนิยมในพื้นที่นี้ "ตั้งแต่" เน้นภายในโปรเตสแตนต์ในแต่ละ
รับผิดชอบเลื่องลือกระฉ่อนการเกิดของประชาธิปไตย "หันนิกายโรมันคาทอลิกใน
Lipset ของ (1960: 72-73). มุมมองเป็น ถือเพื่อประชาธิปไตยในสงครามโลกครั้งที่สองก่อน
ยุโรปและละตินอเมริกา แม้ยังไม่ได้เป็นนิกายโรมันคาทอลิกศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของประชาธิปไตย:
อิสลามและขงจื้อถือปาล์ม (ชตัดท์ 1968: 25-27) ทำให้ฮันติงตัน (1993:
15) รายงานว่า "ไม่มีความขัดแย้งทางวิชาการที่มีอยู่เกี่ยวกับเรื่องที่
ขงจื้อแบบดั้งเดิมเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งหรือประชาธิปไตย antidemocratic." มุมมองที่คล้ายกันเกี่ยวกับอิสลามมาก
(Gellner 1991: 506, lewis 1993: 96-98)
ไม่มีใครยืนยันเหล่านี้ปกป้องตัวเองกับข้อเท็จจริง อันที่จริงมีผลเฉพาะของศาสนาที่
โผล่ออกมาจากการตรวจสอบสถิติที่ระบอบประชาธิปไตยมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นใน
ประเทศที่มีคาทอลิกมากขึ้น ไม่โปรเตสแตนต์หรืออิสลามมีผลในการเกิด
หรือความทนทานของประชาธิปไตย.
(7) มรดกอาณานิคมมีผลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับความมั่นคงของระบอบการปกครองทุกครั้งปัจจัยอื่น ๆ ที่จะถือว่า
อัตราความล้มเหลวของประชาธิปไตยมีมากขึ้นในหมู่ประชาธิปไตยที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นหลังจาก
1950 แต่ผลกระทบนี้หายเมื่อควบคุมรายได้แสดงให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(3)ผลกระทบของการเติบโตทางเศรษฐกิจในความอยู่รอดของประชาธิปไตยคือยากที่จะกำหนด
รวมรูปแบบแสดงว่าประชาธิปไตยเปราะบางมากขึ้นในประเทศต่อหัว
รายได้ stagnates หรือปฏิเสธ แต่ทิศทางของ causality ไม่ชัดเจน: ทำเหมือน ๆ ตาย
เนื่องจากพวกเขาทำไม่ดี หรือเขาทำไม่ดี เพราะพวกเขากำลังจะตาย ฉัน
ไม่สามารถกำหนดที่ทาง causality runs.
(4) บทสรุปเกี่ยวกับผลกระทบของการกระจายรายได้ในความอยู่รอดของประชาธิปไตย
hampered โดย paucity การและคุณภาพดีของข้อมูลได้ อย่างไรก็ตาม นี่กับ
ซึ่งสามารถเปรียบเทียบข้อมูลจะพร้อมใช้งาน กรณีเหมือน ๆ มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดเมื่อ
ค่าสัมประสิทธิ์ Gini หรืออัตราส่วนของรายได้ของด้านบนจะล่าง-quintile ต่ำกว่า ข้อมูล
เกี่ยวข้องกับการกระจายงานจะกว้างขวางมากขึ้น และจะแสดงเหมือนกัน: ประชาธิปไตย
เป็นครั้งที่สี่มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดซึ่งแรงงานที่ใช้ร่วมกันของมูลค่าเพิ่มในประเทศ
ผลิตได้มากกว่า 25 percent.
(5) เหมือน ๆ มีแนวโน้มที่จะยอมเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งควบคุมหุ้นใหญ่ (เพิ่มเติม
กว่าสองในสาม) ของที่นั่งในสภาล่างทูลเกล้าทูลกระหม่อม นอกจากนี้ จะเหมือน ๆ
คอกส่วนใหญ่เมื่อหัวของรัฐบาลเปลี่ยนบ่อยเกินครั้ง ทุกบ่อย
5 ปี (แต่ไม่ได้บ่อยเป็นทุกสองปี) ข้อสังเกตเหล่านี้บ่งชี้ว่า ประชาธิปไตย
มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดเมื่อไม่มีแรงทางการเมืองกุมอำนาจทั้งหมดและ permanently.
(6) ตั้งแต่ Montesquieu (1995 [1748]), มากได้กล่าวถึงความสำคัญของวัฒนธรรม
เกิดและความทนทานของเหมือน ๆ กัน Revolved สนทนาล่าสุดของหัวข้อนี้
ส่วนใหญ่สถานระบุหลักศาสนาวัฒนธรรม แม้แบ่งแยก (1958 [1904-5])
เองว่า เกือบไม่มีอะไรเกี่ยวกับสถาบันทางการเมือง (Przeworski, Cheibub และ Limongi
1997), เป็นความคิดที่เขาเห็นในโปรเตสแตนต์ wellspring ประชาธิปไตยสมัย
อย่างแพร่หลายในหมู่นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองร่วมสมัย อ้าง Lipset (1959:165) ที่ "มี
การโต้เถียง โดยแบ่งแยกสูงสุดในหมู่ผู้อื่นที่ปัจจัยที่ทำให้ประชาธิปไตยในพื้นที่นี้
[north-west ยุโรปและ offsprings ของอังกฤษในอเมริกาและ Australasia] เป็น
ประวัติเฉพาะเรียงต่อกันขององค์ประกอบ ส่วนของอาคารที่ยัง ผลิต
ทุนนิยมนี่, "เนื่องจาก" เน้นภายในโปรเตสแตนต์กับบุคคล
ชอบ furthered เกิดค่าประชาธิปไตย " ในเปิด คาทอลิก ใน
ของ Lipset (1960:72-73) ดู ถูก antithetical เพื่อประชาธิปไตยในสงครามโลกครั้งที่สองก่อน
ยุโรปและสหรัฐอเมริกา แต่คาทอลิกแม้ไม่ใช่ศัตรูเลวร้ายที่สุดของประชาธิปไตย:
อิสลามและ Confucianism ค้างปาล์ม (Eisenstadt 1968:25-27) จึง ฮันติงตัน (1993:
15) รายงานว่า "อยู่กัน scholarly ไม่เกี่ยวกับข้อเสนอต่อที่
Confucianism ดั้งเดิมถูกคอรัปชั่น หรือ antidemocratic " มุมมองเกี่ยวกับการคล้าย
อิสลามมาก (Gellner 1991:506 ลูอิส 1993:96-98) .
assertions เหล่านี้ไม่มีปกป้องตัวเองจากข้อเท็จจริง แน่นอน ลักษณะพิเศษเฉพาะของศาสนาที่
จากการตรวจสอบทางสถิติคือเหมือน ๆ ยิ่งโผล่ใน
ประเทศซึ่งมีคาทอลิกเพิ่มเติม ใช่โปรเตสแตนต์หรืออิสลามมีผล
เกิดหรืออายุการใช้งานของ democracy.
(7) โคโลเนียล เลกาซีมีผลน้อยต่อเสถียรภาพของระบอบการปกครองเมื่อทั้งหมดปัจจัยอื่น ๆ
ถือ อัตราความล้มเหลวของประชาธิปไตยมีความสูงระหว่างเหมือน ๆ ที่
ก่อตั้งขึ้นหลังจากปี 1950 ได้ ผลนี้หายไปเมื่อควบคุมสำหรับรายได้ การแสดงที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 3 )ส่งผลกระทบต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจในการดำรงชีวิตของระบอบประชาธิปไตยเป็นการยากมากที่จะกำหนด.
รูปแบบในเชิงประจักษ์แสดงให้เห็นว่าระบอบประชาธิปไตยจะต้องระมัดระวังมากขึ้นในประเทศที่รายได้ต่อหัวของประชากร
stagnates หรือไม่ แต่ทิศทางของการก่อให้เกิดเป็นที่ชัดเจนไม่ได้ทำระบอบประชาธิปไตยตาย
ซึ่งจะช่วยเพราะพวกเขาทำได้ไม่ดีนักหรือทำอย่างไรเขาก็ทำได้ไม่ดีนักเพราะพวกเขากำลังจะตาย ผม
ตามมาตรฐานไม่สามารถกำหนดได้ว่าวิธีนี้ได้วิ่ง.
( 4 )กล่าวถึงข้อสรุปใดๆเกี่ยวกับผลกระทบของการกระจายรายได้ในการดำรงชีวิตของระบอบประชาธิปไตย
ซึ่งจะช่วยได้รับผลกระทบจากความขัดสนและ คุณภาพ ไม่ดีของข้อมูลที่ แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังอยู่ไม่กี่ราย
ซึ่งจะช่วยให้ข้อมูลที่ใกล้เคียงกับประเทศในระบอบประชาธิปไตยจะจัดให้บริการมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะอยู่รอดได้เมื่อ
ค่าสัมประสิทธิ์ poverty หรือสัดส่วนของรายได้ของด้านบน - - ด้านล่าง - quintile ได้ในระดับที่ต่ำ ข้อมูลเกี่ยวกับประโยชน์ใช้สอย
ซึ่งจะช่วยจัดจำหน่ายได้รับมากกว่าที่หลากหลายและจะแสดงให้ได้เหมือนกัน:ประชาธิปไตย
ซึ่งจะช่วยเป็นสี่ครั้งมีแนวโน้มมากขึ้นเพื่อความอยู่รอดในประเทศซึ่งแรงงานเพิ่มมูลค่าหุ้นของ
ซึ่งจะช่วยในการผลิตมีมากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์.
( 5 )ประเทศในระบอบประชาธิปไตยมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะยอมจำนนต่อเมื่อคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งการควบคุมที่ใช้ร่วมกันขนาดใหญ่(มากกว่าตอบแทน
กว่าสองในสาม)ของที่นั่งใน สภา ล่างของฝ่ายนิติบัญญัติ. ยิ่งไปกว่านั้นยังมีประเทศในระบอบประชาธิปไตยที่มี เสถียรภาพ สูงสุด
เมื่อหัวหน้าของรัฐบาลเปลี่ยนแปลงบ่อยครั้งมากกว่าหนึ่งครั้งใน
ห้าปี(แต่ไม่ได้เป็นทุกสองปี) การสังเกตการณ์เหล่านี้แสดงว่าระบอบประชาธิปไตย
จะอยู่รอดได้เมื่อไม่มีอำนาจทางการเมืองอันโดดเด่นอย่างสมบรูณ์แบบและอย่างถาวร.
( 6 )ตั้งแต่ - ( 1995 [ 1748 ])ส่วนมากได้รับการกล่าวถึงความสำคัญของวัฒนธรรม
ซึ่งจะช่วยให้มีความทนทานและการเกิดขึ้นของประเทศในระบอบประชาธิปไตย การแสดงความคิดเห็นเมื่อไม่นานมานี้ในหัวข้อนี้กระแสพระราชดำรัสเป็นสำคัญโดยรอบวัฒนธรรม
ซึ่งจะช่วยระบุโดยทุกศาสนามีอิทธิพล แม้จะหาก, Weber ( 1958 [ 1904-5 ]:)
ตัวเองว่า"แทบจะไม่มีอะไรเกี่ยวกับสถาบันทางการเมือง( przeworski cheibub และ limongi
1997 )ความคิดที่ว่าเขาเห็นในโปรเตสแตนท์เหมาะสมกับรูปร่างของระบอบประชาธิปไตยที่ทันสมัยเป็นอย่างมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์
ทางการเมืองแบบร่วมสมัย lipset ( 1959 .สำหรับรุ่น 165 )กล่าวว่า"มันมี
ซึ่งจะช่วยได้ให้เหตุผลโดย Weber สูงสุด( MAX )ในหมู่คนอื่นที่มีปัจจัยที่ทำให้ประชาธิปไตยในพื้นที่แห่งนี้
[ยุโรปด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือและ offsprings สื่อสารด้วย ภาษาอังกฤษ ของพวกเขาในอเมริกาเหนือและองค์กร Organic ]เป็น concatenation
ทางด้านประวัติศาสตร์ที่โดดเด่นของส่วนประกอบเป็นส่วนหนึ่งของคอมเพล็กซ์ซึ่งยังได้สร้างคาทอลิก
ทุนนิยมในพื้นที่แห่งนี้"นับตั้งแต่"การเน้นให้อยู่ ภายใน โปรเตสแตนท์ความสำนึกในความรับผิดชอบแบบเฉพาะราย
ซึ่งจะช่วยขึ้นมาของค่าประชาธิปไตย"ในการเปิดใน
lipset ของ( 1960 72-73 )ดูเป็น antithetical เพื่อประชาธิปไตยในแบบที่สองโลกสงคราม
ยุโรปและละตินอเมริกา แต่แม้จะไม่เข้ารีตเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของระบอบประชาธิปไตย:
อิสลามลัทธิคำสอนของขงจื้อค้างไว้และ Palm (ไอเซนชตัดท์ 1968 25-27 25-27 25-27 25-27 ) ดังนั้นฮันติงตัน( 1993 :
15 )รายงานว่า"ไม่มีความขัดแย้งทางวิชาการเกี่ยวกับข้อเสนอที่
ลัทธิคำสอนของขงจื้อดั้งเดิมก็ไม่ได้มาจากระบอบประชาธิปไตยหรือ antidemocratic ทั้ง"วิวทิวทัศน์คล้ายกันเกี่ยวกับ
อิสลามมีอยู่อย่างมากมาย( gellner 19915061993 96-98 Lewis )..
ไม่มีความคืบหน้ามากปกเองกับข้อเท็จจริง จริงๆแล้วมีผลบังคับใช้เท่านั้นที่ของทุกศาสนาที่
ซึ่งจะช่วยปรากฎขึ้นมาจากการตรวจสอบข้อมูลทางสถิติที่มีว่าประเทศในระบอบประชาธิปไตยมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะเกิดขึ้นใน
ซึ่งจะช่วยประเทศที่มีคาทอลิกด้วยกันมากกว่า ไม่ได้โปรเตสแตนท์อิสลามหรือมีผลต่อ
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาหรือความทนทานของระบอบประชาธิปไตย.
( 7 )รุ่นเก่าตามแบบอาณานิคมมีผลกระทบน้อยมากต่อ เสถียรภาพ ของรัฐบาลเมื่อมีปัจจัยอื่นๆทั้งหมด
ได้รับการพิจารณาให้มีอัตราค่าบริการที่ขึ้นของความล้มเหลวประชาธิปไตยมีสูงขึ้นมากในกลุ่มประเทศในระบอบประชาธิปไตยที่มี
ซึ่งจะช่วยสร้างขึ้นหลังจากปี 1950 ยังไม่มีผลบังคับใช้นี้ vanishes เมื่อการควบคุมสำหรับรายได้ระบุว่า