This sonnet attempts to explain the

This sonnet attempts to explain the nature of time as it passes, and as it acts on human life. In the first quatrain, the speaker says that the minutes replace one another like waves on the “pebbled shore,” each taking the place of that which came before it in a regular sequence. In the second quatrain, he tells the story of a human life in time by comparing it to the sun: at birth (“Nativity”), it rises over the ocean (“the main of light”), then crawls upward toward noon (the “crown” of “maturity”), then is suddenly undone by “crooked eclipses”, which fight against and confound the sun’s glory. In the third quatrain, time is depicted as a ravaging monster, which halts youthful flourish, digs wrinkles in the brow of beauty, gobbles up nature’s beauties, and mows down with his scythe everything that stands. In the couplet, the speaker opposes his verse to the ravages of time: he says that his verse will stand in times to come, and will continue to praise the “worth” of the beloved despite the “cruel hand” of time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ณนี้พยายามอธิบายธรรมชาติเวลามันผ่านไป และจะกระทำกับมนุษย์ ใน quatrain แรก ลำโพงที่กล่าวว่า การแทนกันเช่นคลื่นบน "ไข่มุกฝั่ง แต่ละถ่ายสถานที่ที่ซึ่งก่อนที่จะมาในลำดับปกติ ใน quatrain ที่สอง เขาเล่าเรื่องราวของชีวิตมนุษย์ในเวลา โดยเทียบกับดวงอาทิตย์: ที่เกิด ("ประสูติ"), ได้ขึ้นเหนือมหาสมุทร ("หลักของแสง"), แล้วคลานขึ้นไปเที่ยง ("มงกุฎ" ของการ "กำหนด"), แล้วเป็นก็ยกเลิก โดย "คด eclipses" ซึ่งต่อสู้ และ confound เกียรติของดวงอาทิตย์ ใน quatrain ที่สาม เวลาจะแสดงเป็น ravaging มอนสเตอร์ ซึ่งหยุดอวดอ่อนเยาว์ ย่นคิ้วงาม digs, gobbles ค่าสวยงามของธรรมชาติ และ mows ลงกับพร้าของเขาทุกอย่าง ซึ่งหมายถึง ใน couplet ลำโพงที่ opposes ข้อเขาให้ราชันย์: เขาบอกว่า ข้อเขาจะยืนในเวลามา และยังคงสรรเสริญ "มูลค่า" ของรักแม้ มี "มือโหดร้าย" ของเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคลงนี้พยายามที่จะอธิบายลักษณะของเวลาที่มันผ่านไปและจะทำหน้าที่ในการดำรงชีวิตของมนุษย์ ในบรรทัดแรกลำโพงบอกว่านาทีแทนที่หนึ่งคลื่นเหมือนอีกที่ "ฝั่ง pebbled" แต่ละที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่มาก่อนในลำดับปกติ ในบรรทัดที่สองเขาบอกเล่าเรื่องราวของชีวิตมนุษย์ในเวลาโดยเปรียบเทียบกับดวงอาทิตย์ที่เกิด ("ประสูติ") มันจะขึ้นเหนือมหาสมุทร ("หลักของแสง") จากนั้นรวบรวมข้อมูลขึ้นไปทางเที่ยง ( ว่า "มงกุฎ" ของ "ครบกําหนด") จากนั้นจะยกเลิกได้โดยก็ "สุริยุปราคาคดเคี้ยว" ซึ่งต่อสู้กับและทำลายความรุ่งโรจน์ของดวงอาทิตย์ ในบรรทัดที่สามเวลาเป็นภาพที่ทำลายมอนสเตอร์ที่หยุดเจริญอ่อนเยาว์ขุดริ้วรอยหน้าผากของความงาม gobbles ขึ้นความงามของธรรมชาติและ mows ลงกับทุกอย่างเคียวของเขาที่ยืน ในคู่ที่ลำโพงตรงข้ามกับบทกวีของเขาที่จะทำลายล้างของเวลาที่เขาบอกว่าบทกวีจะยืนอยู่ในเวลาที่จะมาและจะยังคงได้รับการยกย่องว่า "คุ้มค่า" ของรักแม้จะมี "มือที่โหดร้าย" ของเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โคลงนี้พยายามที่จะอธิบายธรรมชาติของเวลาที่ผ่านไป เหมือนการกระทำในชีวิตของมนุษย์ ในเหลอหลาก่อน ผู้บรรยายบอกว่านาทีแทนที่ซึ่งกันและกันเหมือนคลื่นบน " ชายฝั่ง pebbled " ในการวางของที่ได้มาก่อนในลำดับปกติ ในเหลอหลาที่สอง เขาบอกเล่าเรื่องราวของชีวิตของมนุษย์ในเวลานั้น โดยเปรียบเทียบกับดวงอาทิตย์เมื่อแรกเกิด ( " ประสูติ " ) มันขึ้นเหนือมหาสมุทร ( " หลักของแสง " ) แล้วคลานขึ้นไปทางเที่ยง ( " มงกุฎ " ของ " วุฒิภาวะ " ) แล้วอยู่ๆก็ยกเลิกได้โดย " สุริยุปราคา " ทุจริต ซึ่งต่อสู้กับอัปยศของดวงอาทิตย์และความรุ่งโรจน์ ในเหลอหลาที่สาม เวลาจะแสดงเป็นสัตว์ประหลาดที่หยุดการปล้นสะดม , อ่อนเยาว์ , ริ้วรอยในบ้านคิ้วสวยเที่ยวจิกต้นขึ้น ความงามของธรรมชาติ และ Mows ลงกับเคียวที่ยืน ในโคลง , ประธานคัดค้านข้อของเขาเพื่อ ravages ของเวลา : เขาบอกว่ากลอนของเขาจะยืนในเวลาที่จะมา และจะยังคงสรรเสริญ " มูลค่า " ของคนรักแม้จะโหดร้าย " มือ " ของเวลา .