If there comes a day when I really

If there comes a day when I really head to the ‘Realm of Gods’, let’s talk about it then. It’s a little too ridiculous for the current me to think about this matter,” Yun Che’s face began to turn cold and still. Looking towards the north, he said with a low voice: “Right now, I only wish that Little Fairy, and my child, is safe and sound. Otherwise… Otherwise…”

Otherwise, even Yun Che himself didn’t know just what kind of crazy things he would do.

His figure flashed, and headed straight towards the north, leaving behind a trail of dust.

——————————————

Three days later.

The ground under Yun Che’s feet was already nearing the extreme northern region of Blue Wind Empire. As he moved forward, the incoming wind began to carry an even heavier chilling sensation. The traces of human settlement began to decrease as well, to the point where there was not even not a single human figure in his line of sight. Even profound beasts and plants were becoming fewer and more sparse.

Along the way, Yun Che inquired about Frozen Cloud Asgard’s position every time he encountered people. The closer he was, the clearer the position of Frozen Cloud Asgard was to him. At this moment, the curtains of the night had descended. Yun Che ignited up his Phoenix flames for light, and after continuing forward under the stars for half a night, a surge of drowsiness assaulted him. He casually took out a random blanket from the Sky Poison Pearl, set it down, and laid on it. The moment he closed his eyes, he entered the land of his dreams.

The late night passed, the dawn came unannounced, and the sky began to hazily brighten. And at this moment, Yun Che also opened his eyes… A gentle breeze blew past his ear. Although it was just a gentle breeze, it carried a intense chill. If Yun Che had not possessed the Evil God’s Water Seed in his body, and did not fear the ice, snow and severe cold, what he would feel would definitely be heart-piercing and bone-chilling cold.

He stood up, and looked towards the distance borrowing the faint light… What was displayed before his eyes, was a world that was covered with pure-white snow.

“So this is… the Snow Region of Extreme Ice?”

Looking at the world of ice and snow in front of him which seemed to be without bounds, Yun Che refreshed his mind. The brain which had just woke up from slumber earlier, instantly became clear. He hurriedly drank down a few mouthfuls of dragon blood, before rushing forward impatiently.

The moment he stepped into the region of ice and snow, the surrounding temperature suddenly dropped, as though from a hot summer, he instantly stepped into a cold winter without any transitions. If an ordinary person were to arrive at this place, the sudden change in temperature would be enough to cause that person’s body to instantly stiffen.

Entering the Ice Pole Snow Region, meant that he was no longer far from Frozen Cloud Asgard. The bitter cold did not affect Yun Che in the slightest. His figure was as swift as the wind, and as fast as lightning, and very quickly disappeared into the snow-white world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้ามีมาวันเมื่อฉันจริง ๆ ไป 'อาณาจักรของพระเจ้า' ขอพูดคุยเกี่ยวกับมันแล้ว มันเป็นเรื่องเล็กน้อยไร้สาระเกินไปสำหรับปัจจุบันฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้, "หน้ายุน Che เริ่มเปิดเย็น และยัง มองไปทางทิศเหนือ เขากล่าวว่า เสียงต่ำ: "ขวาตอนนี้ ขอนางฟ้าน้อย และเด็ก มีความปลอดภัย มิฉะนั้น... มิฉะนั้น... "มิฉะนั้น Yun Che แม้แต่ตัวเองไม่รู้เพียงแค่สิ่งที่บ้าอะไรเขาอยากจะทำรูปเขาประกาย และมุ่งหน้าตรงไปทางทิศเหนือ ทิ้งร่องรอยของฝุ่น——————————————สามวันต่อมาพื้นดินใต้เท้ายุน Che ถูกแล้วใกล้มากภาคเหนือจักรวรรดิลมสีน้ำเงิน ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า ลมเข้ามาเริ่มดำเนินความรู้สึกหนาวแม้จะหนักกว่า ร่องรอยของมนุษย์ได้เริ่มลดลงเช่นกัน ไปยังจุดมีไม่ได้แม้จะไม่มีรูปคนเดียวในระดับสายตาของเขา ลึกซึ้งแม้แต่สัตว์และพืชเป็นน้อยลง และห่างขึ้นตลอดทาง Yun Che ถามไถ่แช่แข็งเมฆแอสการ์ดของตำแหน่งทุกครั้งที่เขาพบคน ยิ่งเขาได้ แก้ไขตำแหน่งของแอสการ์ดเมฆแช่แข็งชัดเจนที่เขา ขณะนี้ ม่านของคืนได้สืบเชื้อสาย Che ยุนติดไฟขึ้นเขาเปลวไฟฟินิกซ์สำหรับแสง และหลังจากดำเนินการต่อไปข้างหน้าใต้แสงดาวครึ่งคืน การหลั่งไหลของอาการง่วงนอนทำร้ายเขา เขาตั้งใจเอาออกผ้าห่มแบบสุ่มจากเพิร์ลพิษฟ้า ตั้งลง และวางบนมัน ในขณะที่เขาปิดตาของเขา เขาป้อนดินแดนแห่งความฝันของเขายามค่ำคืนที่ผ่าน รุ่งอรุณมานิธิ และท้องฟ้าเริ่มสว่าง hazily และในขณะนี้ Yun Che เปิดตาของเขา... ลมพัดผ่านหู แม้มันเป็นเพียงลม ดำเนินชิลล์รุนแรง ถ้า Yun Che ได้ครอบครองเมล็ดน้ำของพระเจ้าที่ชั่วร้ายในร่างกายของเขา และไม่กลัวน้ำแข็ง หิมะ และหนาวเย็นอย่างรุนแรง อะไรที่เขาจะรู้สึกแน่นอนจะเย็น เจาะหัวใจ และเหน็บเขายืนขึ้น และมองไปทางระยะทางยืมแสงจาง ๆ ... สิ่งที่ปรากฏก่อนดวงตาของเขา เป็นโลกที่ถูกปกคลุม ด้วยหิมะขาวบริสุทธิ์"ดังนั้นนี้เป็น... ภูมิภาคหิมะของ Ice มาก? "มองที่โลกของน้ำแข็งและหิมะในหน้าของเขาซึ่งดูเหมือนจะไม่ มีขอบเขต Yun Che ฟื้นฟูจิตใจของเขา สมองซึ่งมีเพียงแค่ตื่นขึ้นมาจากสลัมเบอร์ก่อนหน้านี้ ทันทีเป็นที่ชัดเจน เขารีบดื่มลงตะเกียบกี่เลือดมังกร ก่อนที่จะวิ่งไปข้างหน้าอย่างกระสับกระส่ายในขณะที่เขาก้าวเข้ามาในภูมิภาคของน้ำแข็งและหิมะ อุณหภูมิโดยรอบก็หลุด ว่าจากฤดูร้อน เขาทันทีก้าวเข้าสู่หนาวโดยไม่มีช่วงการเปลี่ยนภาพ ถ้าคนธรรมดาถึงสถานที่ การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิอย่างฉับพลันจะทำให้ร่างกายของบุคคลนั้นทันที stiffenป้อนภูมิภาคหิมะน้ำแข็งขั้วโลก หมายความ ว่า เขาไม่ไกลจากแอสการ์ดเมฆแช่แข็ง หนาวเหน็บไรยุน Che ในน้อยที่สุด รูปเขาเป็น swift เป็นลม และรวดเร็วประดุจสายฟ้า และหายตัวไปอย่างรวดเร็วในโลกหิมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามีมาวันหนึ่งเมื่อผมมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรของพระเจ้า 'ให้มาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไร้สาระเกินไปสำหรับปัจจุบันผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ "หน้า Yun เจ๊เริ่มหันเย็นและยังคง มองไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเขากล่าวด้วยเสียงต่ำ: "ตอนนี้ฉันเพียงต้องการที่นางฟ้าน้อยและเด็กของฉันมีความปลอดภัยและเสียง มิฉะนั้น ... มิฉะนั้น ... "

มิฉะนั้นแม้ Yun เจ๊ตัวเองไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของสิ่งที่บ้าเขาจะทำ.

ร่างของเขาประกายและมุ่งตรงไปทางทิศเหนือที่ออกจากทางด้านหลังของฝุ่น.

------- -------

สามวันต่อมา.

พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของ Yun เจ๊ได้แล้วใกล้มากภาคเหนือของฟ้าเอ็มไพร์ลม ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าลมที่เข้ามาเริ่มดำเนินการแม้กระทั่งความรู้สึกหนาวหนัก ร่องรอยของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์เริ่มลดลงเช่นกันไปยังจุดที่มีก็ไม่ได้ไม่ได้เป็นรูปมนุษย์เดียวในสายของเขาไปจากสายตา แม้สัตว์และพืชที่ลึกซึ้งได้กลายเป็นน้อยลงและเบาบางมากขึ้น.

พร้อมวิธีการที่ยุนเจ๊สอบถามเกี่ยวกับตำแหน่งแช่แข็งระบบคลาวด์แอสการ์ดทุกครั้งที่เขาพบคน ใกล้ชิดเขาเป็นที่ชัดเจนตำแหน่งของแอสการ์ดแช่แข็งมีเมฆเป็นกับเขา ในขณะนี้, ผ้าม่านของคืนได้สืบเชื้อสายมา Yun Che จุดประกายขึ้นเปลวไฟฟินิกซ์ของเขาสำหรับแสงและหลังการดำเนินการต่อไปข้างหน้าภายใต้แสงดาวสำหรับครึ่งคืนคลื่นของอาการง่วงนอนทำร้ายเขา เขาตั้งใจเอาผ้าห่มสุ่มจากท้องฟ้าพิษเพิร์ลตั้งมันลงและวางอยู่บนนั้น ช่วงเวลาที่เขาปิดตาของเขาเขาเข้าไปดินแดนแห่งความฝันของเขา.

ดึกผ่านรุ่งอรุณมาเงียบ ๆ และท้องฟ้าเริ่มสว่างใส hazily และในขณะนี้, Yun เจ๊ยังเปิดตาของเขา ... สายลมอ่อนพัดผ่านมาหูของเขา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่สายลมที่อ่อนโยนก็ดำเนินหนาวที่รุนแรง หาก Yun เจ๊ไม่ได้ครอบครองเม็ดน้ำชั่วร้ายของพระเจ้าในร่างกายของเขาและไม่ได้กลัวน้ำแข็งหิมะและรุนแรงเย็นสิ่งที่เขาจะรู้สึกแน่นอนจะหัวใจเจาะและกระดูกหนาวเย็น.

เขายืนขึ้นและมองต่อไป ระยะทางที่ยืมแสงสลัว ... อะไรคือสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าต่อตาของเขาเป็นโลกที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาวบริสุทธิ์ได้.

"ดังนั้นนี่คือ ... ภาคหิมะมากน้ำแข็ง?"

มองโลกของน้ำแข็งและหิมะในด้านหน้าของ เขาซึ่งดูเหมือนจะไม่มีขอบเขต Yun Che ฟื้นฟูจิตใจของเขา สมองซึ่งเพิ่งตื่นขึ้นมาจากนิทราก่อนหน้านี้ทันทีกลายเป็นที่ชัดเจน เขารีบดื่มลงไม่กี่อมเลือดมังกรก่อนที่จะวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่สบอารมณ์.

ขณะที่เขาก้าวเข้ามาในภูมิภาคของน้ำแข็งและหิมะอุณหภูมิโดยรอบก็ลดลงราวกับว่าจากฤดูร้อนเขาทันทีที่ก้าวเข้าสู่ฤดูหนาวโดยไม่ต้องมี การเปลี่ยน ถ้าคนธรรมดาที่กำลังจะมาถึงสถานที่นี้การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในอุณหภูมิจะเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายของบุคคลนั้นแข็งทันที.

ป้อนน้ำแข็งขั้วโลกภาคหิมะ, หมายความว่าเขาก็ไม่ได้ห่างไกลจากการแช่แข็งระบบคลาวด์แอสการ์ด หนาวไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ Yun Che ในน้อย ร่างของเขาคือเป็นสวิฟท์เป็นลมและเร็วที่สุดเท่าที่ฟ้าผ่าอย่างรวดเร็วและหายเข้าไปในโลกหิมะสีขาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าจะมีวันเมื่อฉันไป " ดินแดนของพระเจ้า " Let " s พูดคุยเกี่ยวกับมัน มันค่อนข้างจะตลกเกินไปสำหรับปัจจุบัน ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ " ใบหน้าของยุนเช เริ่มเปิดเย็นและนิ่ง มองไปทางทิศเหนือ เขาพูดด้วยเสียงต่ำ : " ตอนนี้ ฉันหวังเพียงว่านางฟ้าน้อยและลูกของฉันจะปลอดภัยและเสียง ไม่อย่างนั้น . . . ไม่อย่างนั้น . . . . . . . "ไม่งั้นถึงยุนเช ตัวเองไม่รู้แค่บ้าอะไร สิ่งที่เขาจะทำเห็นรูปของเขา และกำลังมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ ทิ้งรอยฝุ่น--------------3 วันต่อมาพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของยุนเชก็ใกล้ภาคเหนือสุดของอาณาจักรสายลมสีน้ำเงิน เป็นเขาย้ายไปข้างหน้า สายลมที่เข้ามาเริ่มดําเนินการแม้จะหนักหนาวเพทนา ร่องรอยของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์เริ่มลดลงเช่นกัน จนไม่มีแม้ไม่ได้เป็นรูปร่างมนุษย์เดี่ยวในบรรทัดของสายตา แม้แต่สัตว์และพืชที่กลายเป็นน้อยลงและโปร่งกว่าตลอดทาง ยุนเช สอบถามเกี่ยวกับตำแหน่งตรึงเมฆของ แอสการ์ด ทุกครั้งที่เขาเจอคน ใกล้เขาคือความคมชัดที่ตำแหน่งของแอสการ์ด คลาวด์แช่แข็งเป็นสำหรับเขา ในขณะนี้ , ม่านแห่งรัตติกาลได้สืบทอดมา ยุนเช ติดไฟขึ้นเปลวไฟฟินิกซ์ของเขาสว่าง และหลังจากต่อเนื่องไปข้างหน้าภายใต้ดาวครึ่งคืน กรูง่วงทำร้ายเขา เขาก็เอาผ้าห่มที่สุ่มจากยาพิษฟ้ามุก ตั้งมันลงและวางไว้บนมัน เวลาเขาหลับตาลง เขาเข้าไปในดินแดนแห่งความฝันกลางดึกที่ผ่าน เช้ามา โดยไม่ได้นัดหมาย และท้องฟ้าที่เริ่มอย่างคลับคล้ายคลับคลาส่องประกาย และในตอนนี้ ยุนเชก็เปิดตาของเขา . . . สายลมอ่อนโยนพัดผ่านหู ถึงแม้ว่ามันเป็นเพียงสายลมที่อ่อนโยน มันถือชิลล์สุดๆ ถ้ายุนเชก็ไม่ได้มีความชั่วร้ายพระเจ้าน้ำเมล็ดพันธุ์ในร่างกายของเขา และไม่กลัว น้ำแข็ง หิมะและความหนาวเย็นอย่างรุนแรง แล้วเขาจะรู้สึกยังไง จะต้องเจาะหัวใจและกระดูกหนาวหนาวเขายืนขึ้นและมองต่อระยะทางยืมลมแสง . . . . . . . สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าต่อตาของเขา คือโลกที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาวบริสุทธิ์" นี่ . . . . . . . หิมะภาคมาก น้ำแข็ง "ดูโลกแห่งน้ำแข็งและหิมะในด้านหน้าของเขา ซึ่งดูเหมือนจะไม่มีขอบเขต ยุนเช ฟื้นฟูจิตใจ สมองที่เพิ่งตื่นจากนิทรา ก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นชัดเจน เขารีบดื่มไปไม่กี่ mouthfuls ของเลือดมังกร ก่อนที่จะวิ่งไปข้างหน้าอย่างหงุดหงิด .ทันทีที่เขาก้าวเข้ามาในเขตของน้ำแข็งและหิมะ โดยอุณหภูมิลดลงอย่างกระทันหัน โดยที่จากฤดูร้อน เขาได้ก้าวเข้าสู่ฤดูหนาว ไม่มีเปลี่ยน ถ้าคนธรรมดาจะมาถึงสถานที่นี้ การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในอุณหภูมิจะเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายของคนๆนั้นทันทีทำให้แข็งทื่อหิมะน้ำแข็งขั้วโลกเข้าสู่ภูมิภาค หมายความว่าเขาไม่ไกลจากแอสการ์ด คลาวด์แช่แข็ง เย็นขมไม่มีผลต่อยุนเช ในน้อยที่สุด รูปของเขาได้เร็วเหมือนสายลมและเร็วปานสายฟ้าแลบ และรวดเร็วมาก หายไปสู่โลกขาวราวหิมะ