The total number of low back pain p

The total number of low back pain patients selected was 334. Out
of these, 184 were excluded for a variety of reasons, and thus 150
patients were included in the study and evaluated. Among these,
fifty were allocated by randomization to group 1 (TENS), fifty to
group 2 (IFC) and fifty to group 3 (controls). Thirteen patients
(8.66%) gave up during the treatment, of whom six (12%) were
in group 3 (2%). Thus, 137 patients completed the treatment protocol
(Figure 1).
Table 1 shows the demographic features of the population
included in this study according to group allocation. Only the
initial pain intensity differed significantly between any of the
groups (only between groups 1 and 3) (P = 0.0086), at a significance
level of 5%.
Independent of group allocation, comparison of patient
characteristics between individuals who finished the treatment
protocol (n = 137) and those who did not (n = 13) using one-way
Anova and the Kruskal-Wallis test showed that there was no statistically
significant difference between these groups (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนรวมของผู้ป่วยปวดหลังที่เลือกถูก 334 ออกเหล่านี้ 184 ถูกแยกสำหรับหลากหลายเหตุผล และ 150ผู้ป่วยที่ถูกรวมอยู่ในการศึกษา และประเมินผล ในหมู่เหล่านี้ห้าสิบถูกปันส่วน โดยสุ่มให้กลุ่ม 1 (สิบ), ห้าสิบไปกลุ่ม 2 (IFC) และห้ากลุ่ม 3 (ควบคุม) ผู้ป่วยสิบสาม(8.66%) ให้ค่าในระหว่างการรักษา คนที่หก (12%) ได้ในกลุ่ม 3 (2%) ดังนั้น ผู้ป่วย 137 เสร็จโพรโทคอการรักษา(รูปที่ 1)ตารางที่ 1 แสดงลักษณะประชากรของประชากรรวมอยู่ในการศึกษานี้ตามกลุ่มการปันส่วน เฉพาะเริ่มปวดความเข้มที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างใด ๆกลุ่ม (เฉพาะระหว่างกลุ่มที่ 1 และที่ 3) (P = 0.0086), ที่มีความสำคัญระดับ 5%อิสระของกลุ่มการปันส่วน การเปรียบเทียบของผู้ป่วยลักษณะระหว่างบุคคลที่เสร็จสิ้นการรักษาโพรโทคอล (n = 137) และผู้ที่ไม่ได้ (n = 13) ใช้ทางเดียวAnova และทดสอบ Kruskal-วาลลิแสดงให้เห็นว่า มีไม่ทางสถิติความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกลุ่มเหล่านี้ (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนรวมของผู้ป่วยอาการปวดหลังที่เลือกเป็น 334 ออก
เหล่านี้ 184 ได้รับการยกเว้นสำหรับความหลากหลายของเหตุผลและทำให้ 150
ผู้ป่วยที่ถูกรวมอยู่ในการศึกษาและประเมินผล ระหว่างนี้
ห้าสิบถูกจัดสรรโดยการสุ่มไปยังกลุ่มที่ 1 (TENS) ห้าสิบถึง
กลุ่มที่ 2 (IFC) และห้าสิบถึงกลุ่มที่ 3 (ควบคุม) ผู้ป่วยที่สิบสาม
(8.66%) ให้ขึ้นในระหว่างการรักษาของผู้ที่หก (12%) อยู่
ในกลุ่ม 3 (2%) ดังนั้นผู้ป่วย 137 เสร็จโปรโตคอลการรักษา
(รูปที่ 1).
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงคุณลักษณะทางประชากรของประชากรที่
รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้เป็นไปตามการจัดสรรกลุ่ม เฉพาะ
ความปวดเริ่มต้นที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการใด ๆ ของ
กลุ่ม (เฉพาะระหว่างกลุ่มที่ 1 และ 3) (p = 0.0086) อย่างมีนัยสำคัญ
ที่ระดับ 5%.
อิสระของการจัดสรรกลุ่มเปรียบเทียบของผู้ป่วย
ลักษณะระหว่างบุคคลที่จบการรักษา
โปรโตคอล (n = 137) และผู้ที่ไม่ได้ (n = 13) โดยใช้หนึ่งในวิธี
การวิเคราะห์ความแปรปรวนและการทดสอบ Kruskal-Wallis แสดงให้เห็นว่าไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มเหล่านี้ (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนของผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างถูกเลือกเป็น . ออกของเหล่านี้ แต่ได้รับการยกเว้นสำหรับความหลากหลายของเหตุผล และ 150ผู้ป่วยที่ถูกรวมอยู่ในการศึกษาและประเมิน ในหมู่เหล่านี้ห้าสิบถูกจัดสรรโดยการสุ่มกลุ่ม 1 ( หลักสิบ ) ห้าสิบกลุ่มที่ 2 ( IFC ) และ 50 กลุ่ม 3 ( การควบคุม ) ผู้ป่วยอายุสิบสาม( หัวข้อ ) ให้ขึ้นในระหว่างการรักษา คนที่ 6 ( 12 % ) ได้แก่ในกลุ่มที่ 3 ( 2% ) ดังนั้น การรักษาผู้ป่วย 137 เสร็จพิธีสาร( รูปที่ 1 )ตารางที่ 1 แสดงคุณลักษณะทางประชากรของประชากรรวมอยู่ในการศึกษาตามการจัดสรรของกลุ่ม เพียงระดับความรุนแรงของอาการเริ่มต้นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างใด ๆของกลุ่ม ( เฉพาะระหว่างกลุ่มที่ 1 และ 3 ) ( p = 0.0086 ) , ที่ .ที่ระดับ 5%อิสระของการเปรียบเทียบของผู้ป่วยกลุ่มคุณลักษณะระหว่างบุคคลที่เสร็จการรักษาโพรโทคอล ( n = 137 ) และผู้ที่ไม่ได้ ( n = 13 ) การใช้ ?การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) และการทดสอบ Kruskal Wallis พบว่า ไม่มีสถิติความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่ม ( ตารางที่ 2 )