You know, Harold,” John began. His

You know, Harold,” John began. His eyelashes brushed Harold’s temple, and the older man shivered.

“My dossier said that I was the Mattress King, right? Want to find out if I live up to that name?”

John’s words were cool and sibilant on Harold’s cheek, and the implication made his eyes widen.

“I suppose we should, Mr. Reese,” Harold said quickly.

“That’s King John,” he retorted, and Harold raised an eyebrow.

“Fine, Your Majesty,” he said with a grin.

Harold nodded in the direction of the bedroom, and then it was John's turn to gape.

"After you, Mattress King."

It was the same force that made Harold flick his tongue across his dry lips as they hovered inches from John’s open mouth.

There was an audible moan, and then Harold pressed his lips to John’s, formality be damned, and he tilted his head back to accommodate the artful twist of John’s tongue around his own.

Everything flashed before his eyes again, and this time, John’s face dominated his thoughts, his dying thoughts, the last thing he ever pictured or thought or felt before the gun went off.

Harold pulled away, and he felt John’s shoulder straighten in surprise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณทราบ ฮาโรลด์ จอห์นเริ่ม วัดของฮาโรลด์ขัดเงาขนตาของเขา และ shivered คนเก่า

"dossier ของฉันบอกว่า ฉันนอนคิง ขวา ต้องการค้นหาถ้าฉันอยู่ชื่อนั้น"

คำจอห์นได้เย็น และ sibilant บนแก้มของฮาโรลด์ และเนื่องจากทำให้ตาของเขาขยาย

"ฉันคิดว่า เราควร นายรูป ฮาโรลด์กล่าวอย่างรวดเร็วด้วย

"นั่นคือจอห์นคิง เขาโต้ว่า และฮาโรลด์ยกคิ้ว

"ไฟน์ ธุลี เขากล่าวกับรอบ ๆ ไร้การ

ฮาโรลด์พยักหน้าในทิศทางของห้องนอน แล้ว ก็เปิดของจอห์นไป gape

"หลังจากที่คุณ พระนอน "

มันเป็นกองทัพเดียวที่ฮาโรลด์ flick ลิ้นของเขาผ่านริมฝีปากของเขาแห้งจะโฮเวอร์นิ้วจากจอห์นเปิดปาก

มีความคร่ำเสียง และจากนั้น ฮาโรลด์กดริมฝีปากของเขากับจอห์น ระดับเป็นคน และเขายืดเขาใหญ่เพื่อรองรับการบิดอย่างของจอห์นลิ้นรอบตัวเองของเขา

ทุกอย่างถ่ายก่อนตาอีกครั้ง และเวลา จอห์นหน้าครอบงำความคิดของเขา ความคิดของเขากำลังตาย สิ่งสุดท้ายที่เขาเคยภาพคิด หรือรู้สึกก่อนปืนไป off.

ฮาโรลด์ดึงออก และเขารู้สึกว่าไหล่ของจอห์นตรงในความประหลาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้ว่าแฮโรลด์ "จอห์นเริ่ม ขนตาของเขาแปรงวัดแฮโรลด์และคนเก่าสั่น"สำนวนของฉันบอกว่าฉันเป็นที่นอนกษัตริย์ใช่ไหม ต้องการที่จะหาถ้าผมอยู่ถึงชื่อที่ " คำของจอห์นเป็นคนเย็นและไรฟันบนแก้มของแฮโรลด์และความหมายที่ทำดวงตาของเขาขยาย"ผมคิดว่าเราควรนายรีส" แฮโรลด์กล่าวว่าได้อย่างรวดเร็ว"นั่นคือกษัตริย์จอห์น "เขาโต้กลับและแฮโรลด์ยกคิ้ว"Fine, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ" เขากล่าวด้วยรอยยิ้มแฮโรลด์พยักหน้าไปในทิศทางของห้องนอนและจากนั้นได้มีการเปิดของจอห์นที่จะอ้าปากค้าง"หลังจากที่คุณที่นอนกษัตริย์." มันเป็นแรงเดียวกันกับที่ทำแฮโรลด์สะบัดลิ้นของเขาทั่วริมฝีปากแห้งขณะที่พวกเขา hovered นิ้วจากปากเปิดจอห์นมีครางเสียงเป็นแล้วแฮโรลด์กดริมฝีปากของเขากับจอห์นของทางการได้รับการสาปแช่งและเขาเอียงศีรษะของเขากลับไป รองรับบิดเก่งของลิ้นของจอห์นรอบของตัวเองทุกอย่างก่อนที่ประกายตาของเขาอีกครั้งและคราวนี้ใบหน้าของจอห์นครอบงำความคิดของเขาความคิดของเขาที่กำลังจะตายเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาเคยคิดว่าภาพหรือรู้สึกมาก่อนหรือปืนออกไปแฮโรลด์ดึง ออกไปและเขารู้สึกว่าไหล่ของจอห์นตรงในความประหลาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณก็รู้ , แฮโรลด์ " จอห์น เริ่ม ขนตาแปรงฮาโรลด์เป็นวัด และชายสูงวัยสั่น

" ประวัติของฉันบอกว่าฉันที่นอนคิงใช่มั้ย ? ต้องการค้นหาถ้าฉันอยู่ถึงชื่อที่ ? "

จอห์นคำพูดเย็นและเสียงเสียดแทรกในฮาโรลด์ แก้ม และนัยตาของเขาเบิกได้

" ฉันคิดว่าเราควรจะ คุณรีส " แฮโรลด์ตอบเร็วมาก

" นั่นคือกษัตริย์จอห์น " เขาโต้กลับ ,และ ฮาโรลด์ ยกคิ้ว .

" ก็ได้ ฝ่าบาท " เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม

ฮาโรลด์พยักหน้าไปในทิศทางของห้องนอน แล้วมันก็เป็นจอเปิดเว่อ

" หลังจากที่คุณ ที่นอนคิงส์ "

มันเป็นแรงที่ทำให้ฮาโรลด์สะบัดลิ้น ของเขาผ่านริมฝีปากของเขาแห้งตามที่พวกเขาอยู่ห่างจากจอห์น เปิดปาก

มีครางเสียง แล้วกดริมฝีปากของเขากับฮาโรลด์ จอห์นพิธีถูกสาป เขาเอียงศีรษะของเขากลับมาเพื่อรองรับเกลียวศิลปะของจอห์น ลิ้นรอบตัวของเขาเอง

ทุกอย่างประกายก่อนที่ดวงตาของเขาอีกครั้ง และครั้งนี้ ใบหน้าของจอห์น ครอบงำความคิดของเขา ความคิดของเขาจะตาย สิ่งสุดท้ายที่เขาจินตนาการ หรือความคิด หรือรู้สึกก่อนปืนลั่น

ฮาดึงออกไป และเขาก็รู้สึกว่า จอห์น ไหล่ตรง
ด้วยความประหลาดใจ