The detrimental impact of sediment

The detrimental impact of sediment and associated pollutants on water quality is widely acknowledged, with many watercourses in the UK failing to meet the standard of ‘good ecological status’. Catchment sediment budgets show that hill slope erosion processes can be significant sources of waterborne sediment, with rates of erosion likely to increase given predicted future weather patterns. However, linking on-site erosion rates with off-site impacts is complicated because of the limited data on soil erosion rates in the UK and the dynamic nature of the source–pathway–receptor continuum over space and time. Even so, soil erosion control measures are designed to reduce sediment production (source) and mobilisation/transport (pathway) on hill slopes, with consequent mitigation of pollution incidents in watercourses (receptors).

The purpose of this paper is to review the scientific evidence of the effectiveness of erosion control measures used in the UK to reduce sediment loads of hill slope origin in watercourses. Although over 73 soil erosion mitigation measures have been identified from the literature, empirical data on erosion control effectiveness are limited. Baseline comparisons for the 18 measures where data do exist reveal erosion control effectiveness is highly variable over time and between study locations. Given the limitations of the evidence base in terms of geographical coverage and duration of monitoring, performance of the different measures cannot be extrapolated to other areas.

This uncertainty in effectiveness has implications for implementing erosion/sediment risk reduction policies, where quantified targets are stipulated, as is the case in the EU Freshwater Fish and draft Soil Framework Directives. Also, demonstrating technical effectiveness of erosion control measures alone will not encourage uptake by land managers: quantifying the costs and benefits of adopting erosion mitigation is equally important, but these are uncertain and difficult to express in monetary terms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบผลดีของตะกอนและสารมลพิษที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพน้ำเป็นรู้ กับเรือนในสหราชอาณาจักรล้มเหลวเพื่อให้ตรงกับมาตรฐานของ 'สถานะระบบนิเวศดี' งบประมาณตะกอนลุ่มน้ำแสดงว่า กระบวนการพังทลายของลาดเขาสามารถเป็นแหล่งสำคัญของตะกอนน้ำ มีอัตราการกัดเซาะจะเพิ่มรูปแบบการให้อากาศในอนาคตที่คาดการณ์ อย่างไรก็ตาม เชื่อมโยงอัตรากัดเซาะสิ่ง มีผลกระทบต่อไฟล์ได้ซับซ้อนเนื่องจาก มีข้อมูลจำกัดอัตราการกัดเซาะดินใน UK และลักษณะแบบไดนามิกของสมิติแหล่ง – ทางเดิน – ตัวรับผ่านอวกาศและเวลา ถึงกระนั้น มาตรการควบคุมการพังทลายของดินถูกออกแบบมาเพื่อลดตะกอนผลิต (ต้นทาง) และการเปลี่ยนแปลง/ขนส่ง (ทางเดิน) บนที่ลาดเนินเขา ด้วยการลดปัญหาที่ตามมาของปัญหามลภาวะในน้ำ (receptors)

วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ของประสิทธิภาพของมาตรการควบคุมการกัดเซาะที่ใช้เพื่อลดปริมาณตะกอนของลาดเนินเขาในเรือนใน UK แม้ว่ามาตรการลดปัญหากัดเซาะดินกว่า 73 ได้รับการระบุจากวรรณคดี รวมข้อมูลประสิทธิภาพการควบคุมการพังทลายของมีจำกัด เปรียบเทียบพื้นฐานสำหรับมาตรการ 18 ที่มีข้อมูลเปิดเผยประสิทธิภาพการควบคุมการกัดเซาะจะผันแปรสูง ช่วงเวลา และสถานศึกษา กำหนดระยะเวลาตรวจสอบและข้อจำกัดของหลักฐานในแง่ของความครอบคลุมทางภูมิศาสตร์ ประสิทธิภาพของมาตรการต่าง ๆ ไม่ถูก extrapolated ไปยังพื้นที่อื่น ๆ

นี้ความไม่แน่นอนในมีผลกระทบในการดำเนินนโยบายลดความเสี่ยงการพังทลาย/ตะกอน ที่ quantified เป้าหมายถูกกำหนดไว้ เช่นในกรณีปลาน้ำจืดใน EU และร่างคำสั่งกรอบดิน ยัง เห็นประสิทธิภาพทางเทคนิคของมาตรการควบคุมพังทลายเพียงอย่างเดียวจะไม่ส่งเสริมการดูดธาตุอาหาร โดยที่ดินผู้จัดการ: quantifying ต้นทุนและผลประโยชน์ใช้ลดปัญหากัดเซาะเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่แน่นอน และยากที่จะแสดงในแง่เงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของตะกอนและมลพิษที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพน้ำเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง มีลำน้ำหลายใน UK ล้มเหลวในการตอบสนองมาตรฐาน ' สถานะ ' ระบบนิเวศที่ดี ตะกอนลุ่มน้ำ งบประมาณที่แสดงให้เห็นว่ากระบวนการกัดเซาะเนินเขาลาดชันสามารถเป็นแหล่งสำคัญของดินตะกอน ชุดกีฬา กับอัตราการกัดเซาะเพิ่มขึ้นให้ทำนายสภาพอากาศในอนาคตอย่างไรก็ตาม อัตราการชะล้างพังทลายในการเชื่อมโยงกับผลกระทบนอกสถานที่มีความซับซ้อนเนื่องจากการ จำกัด ข้อมูลอัตราการชะล้างพังทลายของดินใน UK และธรรมชาติแบบไดนามิกของแหล่งที่มา–เส้นทาง–รับต่อเนื่องผ่านพื้นที่และเวลา ดังนั้น มาตรการควบคุมการชะล้างพังทลายของดินที่ถูกออกแบบมาเพื่อลดการผลิตตะกอน ( ที่มา ) และการขนส่ง ( ทางเดิน ) บนเนินเขาลาด ,กับการลดมลพิษจากเหตุการณ์ต่าง ๆในลำน้ำ ( receptors ) .

วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อทบทวนหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ของประสิทธิผลของมาตรการควบคุมการใช้ใน UK เพื่อลดตะกอนโหลดของภูเขาลาดชันที่มาในลำน้ำ . แม้ว่ากว่า 73 การชะล้างพังทลายของดินมาตรการลดผลกระทบที่ได้รับการระบุจากวรรณกรรมข้อมูลเชิงประจักษ์ประสิทธิผลการควบคุมการกัดเซาะมีจำกัด พื้นฐานการเปรียบเทียบสำหรับ 18 มาตรการที่ทำอยู่เปิดเผยข้อมูลประสิทธิภาพการควบคุมการกัดกร่อนสูงและตัวแปรในช่วงเวลาระหว่างสถานที่เรียน ให้ข้อ จำกัด ของหลักฐานฐานในแง่ของความคุ้มครองทางภูมิศาสตร์และระยะเวลาของการตรวจสอบประสิทธิภาพของมาตรการต่าง ๆไม่สามารถคาดถึงพื้นที่อื่น ๆ

ความไม่แน่นอนนี้ในประสิทธิภาพมีผลกระทบต่อการกัดเซาะตะกอน / นโยบายการลดความเสี่ยงที่ปริมาณเป้าหมายจะถูกกำหนดเป็นกรณีที่สหภาพยุโรปปลาน้ำจืดและร่างดินกรอบคำสั่ง ยังแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของมาตรการในการควบคุมการกัดเซาะด้านเทคนิคอย่างเดียว จะไม่ส่งเสริมการจัดการที่ดินค่าต้นทุนและผลประโยชน์ของการบรรเทาสาธารณภัย การกัดเซาะจะสำคัญเท่ากัน แต่เหล่านี้จะไม่ยากที่จะแสดงออกในแง่การเงิน