The idea of resilience, in essence,

The idea of resilience, in essence, can be conceived of as “the capacity to cope with unanticipated dangers after they have become manifest, learning to bounce back” (Wildavsky 1988: 77). A community that is resilient would have the capacity to reorganize its physical, social, economic, and political infrastructures to mitigate risk and enhance its ability to respond to the disaster events as they occur (Haase 2006: 32). In reality, however, many countries simply do not have enough capacity to effectively respond to and recover from the disasters they confront. They thus reach out for international assistance, especially from those who possess more resources, experience, and expertise. Growing disaster threats have not only shifted the paradigm of human security, but they have also called for a more integrated collaborative disaster management at multiple levels (Sylves 2008: 195).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดยืดหยุ่น สำคัญ สามารถรู้สึกความเป็น "ความสามารถที่จะรับมือกับอันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นรายการ การเรียนรู้ที่จะเด้งกลับ" (Wildavsky 1988:77) ได้ ชุมชนที่มีความยืดหยุ่นจะมีความสามารถในการจัดระเบียบของโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพ สังคม เศรษฐกิจ และการเมืองเพื่อลดความเสี่ยง และเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติเกิดขึ้น (Haase 2006:32) ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม หลายประเทศไม่มีกำลังเพียงพอในการตอบสนองอย่างมีประสิทธิภาพ และจากภัยพวกเขาเผชิญ พวกเขาจึงถึงออกสำหรับความช่วยเหลือระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้ที่ครอบครองทรัพยากร ประสบการณ์ ความเชี่ยวชาญ คุกคามภัยพิบัติเติบโตได้เพียงเลื่อนขึ้นกระบวนทัศน์ของมนุษย์ความปลอดภัย แต่พวกเขาได้เรียกว่าสำหรับการจัดการภัยพิบัติร่วมกันมากขึ้นในหลายระดับ (Sylves 2008:195)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของความยืดหยุ่นในสาระสำคัญสามารถรู้สึกว่าเป็น "ความสามารถในการรับมือกับอันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นที่ประจักษ์ในการเรียนรู้ที่จะกลับมา" (Wildavsky 1988: 77) ชุมชนที่มีความยืดหยุ่นจะมีความสามารถในการจัดระเบียบทางกายภาพสังคมเศรษฐกิจและโครงสร้างพื้นฐานทางการเมืองของตนเพื่อลดความเสี่ยงและเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้น (ฮา 2006: 32) ในความเป็นจริง แต่หลายประเทศก็ไม่ได้มีความสามารถพอที่จะตอบสนองต่อการได้อย่างมีประสิทธิภาพและการกู้คืนจากภัยที่พวกเขาเผชิญหน้ากับ พวกเขาจึงเอื้อมมือออกไปเพื่อขอความช่วยเหลือระหว่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้ที่มีทรัพยากรมากประสบการณ์และความเชี่ยวชาญ การเจริญเติบโตของภัยคุกคามที่เกิดภัยพิบัติได้เปลี่ยนกระบวนทัศน์ไม่เพียง แต่ความมั่นคงของมนุษย์ แต่พวกเขายังได้เรียกร้องสำหรับการจัดการภัยพิบัติแบบบูรณาการการทำงานร่วมกันมากขึ้นในหลายระดับ (Sylves 2008: 195)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของความยืดหยุ่นในสาระ จะรู้สึกว่า " ความสามารถในการรับมือกับอันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นที่ประจักษ์ขึ้น เรียนรู้ที่จะเด้งกลับ " ( วิลดาฟสกี 1988 : 77 ) ชุมชนที่ยืดหยุ่นจะมีความสามารถในการจัดระเบียบทางกายภาพ สังคม เศรษฐกิจ และโครงสร้างพื้นฐานทางการเมือง เพื่อลดความเสี่ยง และเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นได้ ( ฮาส 2006 : 32 ) ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม หลายประเทศก็ไม่ได้มีความสามารถพอที่จะมีประสิทธิภาพตอบสนองและกู้คืนจากภัยพิบัติที่พวกเขาเผชิญ พวกเขาจึงเอื้อมมือความช่วยเหลือระหว่างประเทศ โดยเฉพาะจากผู้ที่ครอบครองทรัพยากร ประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญมากขึ้น ภัยพิบัติคุกคามไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลงรูปแบบของความมั่นคงของมนุษย์ แต่พวกเขายังเรียกร้องให้ร่วมกันแบบบูรณาการมากขึ้นการจัดการภัยพิบัติในระดับต่างๆ ( sylves 2008 : 195 )