ResultsWe regressed participants' s

Results
We regressed participants' standardized aggression scores (M = 0, SD = 1.91) on dummy variables for heat condition and rejection condition, centered FNE scores (M = 2.88, SD = .77), and all two- and three-way interactions. We also included PANAS scores as measures of positive and negative affect to ensure that any effects of heat were not driven merely by changes in affect.
We observed a significant heat X rejection interaction, β = .21, t(97) = 2.20, p b .05, pr = .22. However, this was qualified by the predicted, marginally significant three-way interaction with FNE, β = .18, t(97) = 1.93, p = .06, pr = .19, which replicated the pattern from Experiment 1. See Fig. 2. We tested for the presence of heat X rejection interactions at high and low levels of FNE (Mean+/−1 SD). As in Experiment 1, at high levels of FNE, the heat X rejection interaction was significant, β = .39, t(97) = 2.87, p b .01, pr = .28. This interaction was not present for people low in FNE, β = .02, t(97) = .13, p = .89, pr = .01.
To interpret the interaction in high FNE participants, we examined the simple effects of heat in each rejection condition. For people high in FNE, heat increased aggression in the rejection condition, β = .42, t(97) = 2.45, p b .05, pr = .24. This effect was not significant (and in the opposite direction) for people who were not rejected, β = −.37, t(97) = −1.70, p = .09, pr = −.17.
Participants low in FNE appeared to display less aggression after rejection than after the irrelevant departure (in both temperature conditions). Although such a trend would be consistent with the prosocial motives often displayed by low FNE people following rejection (Maner et al., 2007), this effect was not statistically significant (β = −.18, t(97) = −1.39, p = .17, pr = −.14) and should therefore be interpreted cautiously.
There were no effects of positive affect (β = .14, t(97) = 1.47, p = .14, pr=.15) or negative affect (β=-.16, t(97)=−1.57, p=.12, pr=−.16) on aggression. Moreover, an additional analysis revealed no main or interactive effects of either the heat or rejection manipulation on measures of participants' affect (ps N .17). Thus, the effect of heat on aggressive behavior did not appear to be driven by changes in positive or negative affect. Removing these covariates from the model did not substantially change the results. The 3-way interaction between heat, rejection, and FNE was unchanged (β = .18, t(99) = 1.92, p = .06, pr = .19); the heat X rejection interaction at high levels of FNE (β = .40, t(99) = 2.90, p b .01, pr = .28) and the simple effect of heat in the rejection condition at high levels of FNE (β = .47, t(99) = 2.74, p = .01, pr = .27) remained significant.
Discussion
As in Experiment 1, the effect of heat depended on an interaction between factors within the person and the situation. Heat increased aggressive behavior, but only among participants high in FNE, and only after rejection. Participants low in FNE and those who had not been rejected did not become more aggressive after a heat prime. Notably, in both Experiments 1 and 2, high FNE participants who were rejected but who were not primed with heat showed relatively low levels of aggression and hostile cognition. These responses are consistent with the passivity and avoidance typically shown by high FNE individuals after rejection.
Effects in this study were unrelated to measures of positive and negative affect, suggesting that effects were not caused by emotional responses to the rejection manipulation or the heat manipulation. Together, the results from Experiments 1 and 2 suggest that people's underlying social motivations play a role in determining when heat promotes hostile social responses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์เรา regressed คะแนนมาตรฐานความก้าวร้าวของผู้เข้าร่วม (M = 0, SD = 1.91) บนตัวแปรดัมมี่สำหรับสภาพความร้อนและการปฏิเสธเงื่อนไข กลาง FNE คะแนน (M = 2.88, SD =.77), และโต้ตอบในสอง และสามทางทั้งหมด นอกจากนี้เรายังอาจรวม PANAS คะแนนรวมมาตรการของการบวก และลบเพื่อให้แน่ใจว่า ผลของความร้อนถูกขับ โดยมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงเพียงเราสังเกตเห็นการโต้ตอบที่ปฏิเสธความร้อนสำคัญ X β =.21, t(97) = 2.20, b p .05, pr =.22 อย่างไรก็ตาม นี้เป็นคุณสมบัติ โดยการคาดการณ์ เล็กน้อยที่สำคัญสามทางโต้ตอบกับ FNE β =.18, t(97) = 1.93, p =.06, pr =.19 ซึ่งจำลองรูปแบบจากการทดลอง 1 ดูรูปที่ 2 เราทดสอบของปฏิสัมพันธ์การปฏิเสธความร้อน X ที่สูงและต่ำระดับ FNE (หมายถึง ++ − 1 SD) ในการทดลอง 1 ในระดับที่สูงของ FNE การโต้ตอบการปฏิเสธความร้อน X เป็นสำคัญ β =.39, t(97) = 2.87, b p .01, pr =.28 การโต้ตอบนี้ไม่สำหรับคนต่ำใน FNE β =.02, t(97) =.13, p =.89, pr =.01การตีความการโต้ตอบในการเข้าร่วม FNE สูง เราตรวจสอบผลกระทบของความร้อนในแต่ละเงื่อนไขการปฏิเสธง่าย สำหรับคนที่สูงใน FNE ความร้อนเพิ่มความก้าวร้าวในการปฏิเสธเงื่อนไข β =.42, t(97) = 2.45, b p .05, pr =.24 ผลกระทบนี้ก็ไม่สำคัญ (และ ในทิศทางตรงกันข้าม) สำหรับผู้ที่ไม่ปฏิเสธ β = −.37, t(97) = −1.70, p =.09, pr = −.17ผู้เข้าร่วมต่ำ FNE ปรากฏแสดงความก้าวร้าวน้อยลงหลังจากการปฏิเสธมากกว่าหลังจากการไม่เกี่ยวข้อง (ในเงื่อนไขทั้งสองอุณหภูมิ) แม้ว่าแนวโน้มดังกล่าวจะสอดคล้องกับแรงจูงใจ prosocial มักแสดง โดย FNE ต่ำ คนติดตามการปฏิเสธ (Maner et al. 2007), ผลกระทบนี้ไม่ได้มีนัยสำคัญทางสถิติ (β = −.18, t(97) = −1.39, p =.17, pr = −.14) และควรจึงจะตีความด้วยความระมัดระวังมีไม่มีผลกระทบของผลบวก (β =.14, t(97) = 1.47, p =.14, pr =. 15) หรือผลกระทบ (β =-.16, t (97) = −1.57, p =. 12, pr=−.16) บนความก้าวร้าว นอกจากนี้ การวิเคราะห์เพิ่มเติมเผยไม่โต้ตอบ หรือหลักผลของความร้อนหรือการปฏิเสธการจัดการมาตรการของผลของผู้เข้าร่วม (ps N .17). ดังนั้น ผลของความร้อนในพฤติกรรมก้าวร้าวไม่ปรากฏเพื่อขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในทางบวก หรือลบที่มีผลต่อ เอา covariates เหล่านี้จากแบบจำลองอย่างมากเปลี่ยนไม่ผล ปฏิสัมพันธ์ระหว่างความร้อน การปฏิเสธ และ FNE 3 ทางคือไม่เปลี่ยนแปลง (β =.18, t(99) = 1.92, p =.06, pr =. 19); การโต้ตอบการปฏิเสธความร้อน X ในระดับที่สูงของ FNE (β =.40, t(99) = 2.90, b p .01, pr =.28) และผลของความร้อนในการปฏิเสธเงื่อนไขในระดับที่สูงของ FNE ง่าย (β =.47, t(99) = 2.74, p =.01, pr =.27) ยังคงสำคัญอภิปรายในการทดลองที่ 1 ผลของความร้อนขึ้นอยู่กับการโต้ตอบระหว่างปัจจัยภายในบุคคลและสถานการณ์ พฤติกรรมก้าวร้าว แต่เฉพาะในหมู่ผู้เข้าร่วมที่สูง ใน FNE และหลัง จากการปฏิเสธความร้อนขึ้น ผู้เข้าร่วมต่ำใน FNE และผู้ที่ไม่ได้รับการปฏิเสธจึงไม่เป็นเชิงรุกมากขึ้นหลังจากการสัมผัสความร้อน ยวด ในการทดลองที่ 1 และ 2 ร่วม FNE สูงที่ถูกปฏิเสธแต่ที่ไม่ถูกงเยียความร้อนพบว่าค่อนข้างต่ำระดับของความก้าวร้าวและความรู้ความเข้าใจเป็นมิตร คำตอบเหล่านี้จะสอดคล้องกับปล่อยและหลีกเลี่ยงแสดง โดยบุคคล FNE สูงโดยทั่วไปหลังการปฏิเสธผลกระทบในการศึกษานี้เกี่ยวข้องกับมาตรการของผลบวก และลบ ชี้ให้เห็นว่า ผลกระทบไม่ได้เกิดจากการตอบสนองทางอารมณ์เพื่อการจัดการการปฏิเสธหรือการจัดการความร้อนได้ ร่วมกัน ผลที่ได้จากการทดลองที่ 1 และ 2 แนะนำว่า แรงจูงใจทางสังคมพื้นฐานของคนมีบทบาทในการกำหนดเมื่อความร้อนส่งเสริมการตอบสนองสังคมที่เป็นมิตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
เราถดถอยของผู้เข้าร่วมการรุกรานคะแนนมาตรฐาน (M = 0, SD = 1.91) กับตัวแปรหุ่นสภาพความร้อนและเงื่อนไขการปฏิเสธแน่นิ่งคะแนน FNE (M = 2.88, SD = 0.77) และทั้งหมดที่สองและสามทางปฏิสัมพันธ์ . นอกจากนี้เรายังรวมคะแนนพนัสเป็นมาตรการเชิงบวกและลบส่งผลกระทบต่อเพื่อให้มั่นใจว่าผลกระทบของความร้อนใด ๆ ไม่ได้ถูกขับเคลื่อนโดยเพียงแค่ส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงใน.
เราสังเกตปฏิสัมพันธ์ปฏิเสธความร้อน X อย่างมีนัยสำคัญβ = 0.21, T (97) = 2.20, PB 05, PR = 0.22 อย่างไรก็ตามนี่คือคุณสมบัติตามที่คาดการณ์ไว้อย่างมีนัยสำคัญเล็กน้อยปฏิสัมพันธ์สามทางด้วย FNE, β = 0.18, T (97) = 1.93, P = 0.06, PR = 0.19 ซึ่งจำลองแบบรูปแบบจากการทดลอง 1. ดูมะเดื่อ . 2. เราได้ทดสอบการปรากฏตัวของความร้อน X ปฏิสัมพันธ์ปฏิเสธในระดับที่สูงและต่ำของ FNE นี้ (หมายถึง +/- 1 SD) ในขณะที่การทดลองที่ 1 ในระดับสูงของ FNE, ปฏิสัมพันธ์ปฏิเสธความร้อน X อย่างมีนัยสำคัญβ = 0.39, T (97) = 2.87, 0.01 PB, PR = 0.28 ปฏิสัมพันธ์นี้ไม่ได้อยู่สำหรับคนที่อยู่ในระดับต่ำ FNE, β = 0.02, T (97) = 0.13, P = 0.89, PR =. 01
ในการตีความการทำงานร่วมกันในการเข้าร่วม FNE สูงเราตรวจสอบผลกระทบที่เรียบง่ายของความร้อน ในแต่ละเงื่อนไขการปฏิเสธ สำหรับคนที่สูงใน FNE ร้อนก้าวร้าวเพิ่มขึ้นในสภาพที่ปฏิเสธβ = 0.42, T (97) = 2.45, PB 05, PR = 0.24 ผลกระทบนี้ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (และในทิศทางตรงกันข้าม) สำหรับคนที่ไม่ได้ปฏิเสธβ = -.37, T (97) = -1.70, P = .09, PR = -.17.
ผู้เข้าร่วมกิจกรรมในระดับต่ำใน FNE ปรากฏว่า แสดงความก้าวร้าวน้อยกว่าหลังจากปฏิเสธหลังจากการเดินทางที่ไม่เกี่ยวข้อง (ทั้งในสภาพที่มีอุณหภูมิ) แม้ว่าแนวโน้มดังกล่าวจะสอดคล้องกับแรงจูงใจ prosocial มักจะแสดงโดยคน FNE ต่ำต่อไปนี้การปฏิเสธ (maner et al., 2007) ผลกระทบนี้ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (β = -.18, T (97) = -1.39, P = 0.17, PR = -.14) และดังนั้นจึงควรจะตีความอย่างระมัดระวัง.
มีผลกระทบในเชิงบวกของการส่งผลกระทบต่อ (β = 0.14, T (97) = 1.47, P = 0.14, PR = 0.15) หรือเชิงลบส่งผลกระทบต่อไม่ได้ (β = -. 16 ตัน (97) = - 1.57, P = 0.12, PR = -. 16) ในการรุกราน นอกจากนี้การวิเคราะห์เพิ่มเติมเปิดเผยไม่มีผลหลักหรือการโต้ตอบของทั้งความร้อนหรือการปฏิเสธการจัดการเกี่ยวกับมาตรการของผู้เข้าร่วมส่งผลกระทบต่อ (PS N 0.17) ดังนั้นผลของความร้อนต่อพฤติกรรมก้าวร้าวไม่ปรากฏว่าได้รับการขับเคลื่อนจากการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกหรือเชิงลบส่งผลกระทบต่อ ถอดตัวแปรเหล่านี้จากแบบจำลองไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเปลี่ยนผล การทำงานร่วมกัน 3 ทางระหว่างความร้อนปฏิเสธและ FNE ไม่เปลี่ยนแปลง (β = 0.18, T (99) = 1.92, P = 0.06, PR = 0.19); ปฏิสัมพันธ์ร้อน X ปฏิเสธในระดับสูงของ FNE (β = 0.40, T (99) = 2.90, 0.01 PB, PR = 0.28) และผลที่เรียบง่ายของความร้อนในสภาพการปฏิเสธในระดับสูงของ FNE (β = 0.47, T (99) = 2.74, P = 0.01, PR = 0.27) ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ.
อภิปราย
ในขณะที่การทดลองที่ 1 ผลของความร้อนขึ้นอยู่กับปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยภายในบุคคลและสถานการณ์ ความร้อนที่เพิ่มขึ้นพฤติกรรมก้าวร้าว แต่ระหว่างผู้เข้าร่วมที่สูงใน FNE และหลังจากปฏิเสธ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมในระดับต่ำใน FNE และบรรดาผู้ที่ไม่ได้รับการปฏิเสธไม่ได้กลายเป็นเชิงรุกมากขึ้นหลังจากความร้อนที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทดลองทั้งสองที่ 1 และ 2 เข้าร่วม FNE สูงที่ได้รับการปฏิเสธ แต่ที่ไม่ได้จัดเตรียมไว้แสดงให้เห็นว่ามีความร้อนในระดับที่ค่อนข้างต่ำของการรุกรานและความรู้ที่เป็นมิตร คำตอบเหล่านี้มีความสอดคล้องกับดิ้นรนและการหลีกเลี่ยงมักจะแสดงให้เห็นโดยบุคคล FNE สูงหลังจากปฏิเสธ.
ผลกระทบในการศึกษาครั้งนี้มีความเกี่ยวข้องกับมาตรการของบวกและลบส่งผลกระทบต่อชี้ให้เห็นว่าผลกระทบที่ไม่ได้เกิดจากการตอบสนองทางอารมณ์เพื่อการจัดการการปฏิเสธหรือการจัดการความร้อน ร่วมกันผลที่ได้จากการทดลองที่ 1 และ 2 แสดงให้เห็นว่าผู้คนแรงจูงใจทางสังคมเบื้องหลังมีบทบาทสำคัญในการกำหนดเมื่อความร้อนส่งเสริมการตอบสนองทางสังคมที่เป็นมิตร