1. IntroductionThe number of immigr

1. Introduction
The number of immigrants entering the United States grew rapidly in recent decades.
During the 1950s, only 250,000 legal immigrants entered the country annually. By the 1990s,
nearly 1 million persons entered the country legally each year and another 300,000 entered—
and stayed in—the country illegally.1 An increasing number of the new immigrants fall in
the lower range of the skill and income distributions. In 1960, the typical immigrant earned
4% more than the average native worker. By 1998, the typical immigrant earned 23% less
(Borjas, 1999). The trends in the size and skill composition of the immigrant population sparked a contentious
debate over the economic and demographic impact of immigration.2 For instance,
there has been a great deal of concern over the possibility that immigrants do not “pay their
way” in the welfare state (Smith and Edmonston, 1997). And, in fact, the evidence suggests
that immigrant households are now much more likely to receive public assistance than in
the past.3
Concurrent with the resurgence of large-scale immigration, there has been an increase in
the number of persons who lack health insurance coverage.4 Recent research suggests there
may be an important link between these two trends. Despite the relatively high participation
rate of immigrants in the Medicaid program, Camarota and Edwards (2000) report that
immigrants are also disproportionately more likely to be in the population of uninsured
persons: although persons in immigrant households make up only 13% of the population,
they make up 26% of the uninsured. Camarota and Edwards conclude that “immigrants
who arrived between 1994 and 1998 accounted for 59% of the growth in the size of the
uninsured population” during that period (p. 5).
The 1994–1998 period coincided with the enactment of the Personal Responsibility and
Work Opportunity Reconciliation Act (PRWORA). The 1996 welfare reform legislation
specified a new set of rules for determining the eligibility of foreign-born persons to receive
practically all types of federal aid. In rough terms, PRWORA denies most means-tested assistance
to non-citizens who arrived after the legislation was signed in 1996, and limited the
eligibility of many non-citizens already living in the United States. The available evidence
indicates that the rate of welfare participation in immigrant households declined sharply—
relative to the decline in native households—in the aftermath of PRWORA (Borjas, 2001;
Fix and Passel, 1999).
This paper uses data drawn from 1995 to 2001 Current Population Surveys (CPS) to
examine the impact of PRWORA on health insurance coverage among immigrants. Because
PRWORA reduced immigrant participation in welfare programs (including Medicaid), it
seems reasonable to suspect that the welfare cutbacks should have increased the size of
the foreign-born uninsured population. Remarkably, this expected increase did not occur.
In fact, the fraction of immigrants who were not covered by health insurance remained
roughly stable (or fell) during the period.
The immigrant provisions in PRWORA could potentially affect only a subset of the
immigrant population, depending on the immigrant’s state of residence, on the type of visa
used to enter the United States, and on the immigrant’s naturalization status. This variation
in eligibility rules can be exploited to examine how immigrants responded to the cutbacks
in public assistance. It turns out that the immigrants most adversely affected by PRWORA
significantly increased their labor supply, thereby raising the probability that they were
covered by employer-sponsored health insurance. In fact, the evidence indicates that the
increase in the number of immigrants covered by employer-sponsored health insurance was
large enough to completely offset the impact of the Medicaid cutbacks. The study, therefore, provides evidence of a strong crowdout effect of publicly provided health insurance among
immigrants.5
It is important to note, however, that my results differ in an important way from the evidence
typically reported in the crowdout literature. The welfare reform legislation affected
immigrant participation in a vast array of public assistance programs, not just Medicaid.
For example, PRWORA also restricted immigrant receipt of cash benefits and food stamps.
The crowdout effects documented in this paper, therefore, measure the total immigrant response
to a generalized cutback in public assistance, rather than the immigrant response to
eligibility changes in the Medicaid program.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
จำนวนผู้อพยพเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา.
ในช่วงปี 1950 เพียง 250,000 อพยพทางกฎหมายเข้าประเทศเป็นประจำทุกปี โดยปี 1990
เกือบ 1 ล้านคนเข้ามาในประเทศที่ถูกต้องตามกฎหมายในแต่ละปีและอีก 300,000 entered-
และอยู่ illegally.1 ในประเทศที่เพิ่มขึ้นของจำนวนผู้อพยพใหม่ตกอยู่ใน
ช่วงล่างของทักษะและการกระจายรายได้ ในปี 1960 ได้รับการอพยพทั่วไป
4% มากกว่าคนงานพื้นเมืองเฉลี่ย 1998 โดยได้รับการอพยพทั่วไป 23% น้อย
(Borjas, 1999) แนวโน้มในองค์ประกอบขนาดและทักษะของประชากรที่อพยพเข้ามากระตุ้นให้เกิดการถกเถียง
อภิปรายมากกว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจและประชากรของ immigration.2 ตัวอย่างเช่น
ได้มีการจัดการที่ดีของความกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ว่าผู้อพยพไม่ได้ "จ่ายของพวกเขา
วิธีการ "ในการ รัฐสวัสดิการ (สมิ ธ และ Edmonston, 1997) และในความเป็นจริงมีหลักฐานแสดงให้เห็น
ว่าผู้ประกอบการอพยพอยู่ในขณะนี้มากมีแนวโน้มที่จะได้รับการช่วยเหลือประชาชนกว่าใน
past.3
เห็นด้วยกับการฟื้นตัวของตรวจคนเข้าเมืองขนาดใหญ่ได้มีการเพิ่มขึ้นของ
จำนวนคนที่ขาดการประกันสุขภาพ coverage.4 งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่ามี
อาจจะเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างทั้งสองแนวโน้ม แม้จะมีการมีส่วนร่วมค่อนข้างสูง
อัตราของผู้อพยพในโครงการประกันสุขภาพ Camarota และเอ็ดเวิร์ด (2000) รายงานว่า
ผู้อพยพนอกจากนี้ยังมีสัดส่วนมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะอยู่ในประชากรประกันภัย
บุคคล: แม้ว่าคนในครอบครัวผู้อพยพทำขึ้นเพียง 13% ของประชากร
พวกเขาทำขึ้น 26% ของประกันภัย Camarota เอ็ดเวิร์ดและสรุปได้ว่า "ผู้อพยพ
ที่เข้ามาระหว่างปี 1994 และ 1998 คิดเป็น 59% ของการเติบโตในขนาดของ
ประชากรที่ไม่มีประกัน "ในช่วงเวลานั้น (พี. 5).
1994-1998 ระยะเวลาใกล้เคียงกับการตรากฎหมายของความรับผิดชอบส่วนบุคคล และ
การทำงานโอกาสคืนดี (PRWORA) กฎหมายปฏิรูปสวัสดิการ 1996
ระบุชุดใหม่ของกฎระเบียบสำหรับการกำหนดคุณสมบัติของบุคคลที่เกิดในต่างประเทศที่จะได้รับ
จริงทุกประเภทของความช่วยเหลือของรัฐบาลกลาง ในแง่หยาบ PRWORA ปฏิเสธความช่วยเหลือวิธีการทดสอบมากที่สุด
ให้กับประชาชนที่ไม่ได้มาถึงหลังจากที่กฎหมายมีการลงนามในปี 1996 และมีข้อ จำกัด
การมีสิทธิ์ของประชาชนที่ไม่ได้อยู่แล้วจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา มีหลักฐาน
บ่งชี้ว่าอัตราการมีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการครัวเรือนอพยพ sharply- ลดลง
เมื่อเทียบกับการลดลงของผู้ประกอบการในผลพวงของพื้นเมือง PRWORA (Borjas 2001;
แก้ไขและ passel, 1999).
กระดาษนี้จะใช้ข้อมูลที่ดึงมา 1995-2001 การสำรวจประชากรปัจจุบัน (CPS) เพื่อ
ตรวจสอบผลกระทบของ PRWORA ในความคุ้มครองการประกันสุขภาพในหมู่ผู้อพยพ เพราะ
PRWORA ลดการมีส่วนร่วมในโปรแกรมอพยพสวัสดิการ (รวมถึงการประกันสุขภาพของรัฐบาล) ก็
ดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะสงสัยว่าการตัดทอนสวัสดิการควรมีการเพิ่มขนาดของ
ประเทศเกิดของประชากรที่ไม่มีประกัน น่าทึ่งที่เพิ่มขึ้นคาดว่านี้ไม่ได้เกิดขึ้น.
ในความเป็นจริงส่วนของผู้อพยพที่ไม่ได้มีการประกันสุขภาพที่ยังคง
มีเสถียรภาพประมาณ (หรือลดลง) ในช่วงระยะเวลา.
บทบัญญัติอพยพใน PRWORA อาจจะมีผลเฉพาะชุดย่อยของ
ประชากรอพยพ ขึ้นอยู่กับสถานะของผู้ลี้ภัยที่อยู่อาศัยในประเภทของวีซ่าที่
ใช้ในการเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาและในสถานะผู้ลี้ภัยของสัญชาติ รูปแบบนี้
ในกฎระเบียบที่มีสิทธิ์สามารถใช้ประโยชน์ในการตรวจสอบว่าผู้อพยพที่ตอบสนองต่อการตัดทอน
ในการช่วยเหลือประชาชน ปรากฎว่าผู้อพยพส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบในทางลบจาก PRWORA
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญอุปทานแรงงานของพวกเขาจึงช่วยเพิ่มความน่าจะเป็นว่าพวกเขาได้
รับการคุ้มครองโดยการประกันสุขภาพนายจ้างเป็นผู้สนับสนุน ในความเป็นจริงมีหลักฐานแสดงให้เห็นว่า
การเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้อพยพที่ครอบคลุมโดยการประกันสุขภาพนายจ้างเป็นผู้สนับสนุนก็
มีขนาดใหญ่พอที่จะชดเชยอย่างสมบูรณ์ผลกระทบของการตัดทอนประกันสุขภาพ การศึกษาจึงมีหลักฐานของผล crowdout ที่แข็งแกร่งของการประกันสุขภาพให้สาธารณชนในหมู่
immigrants.5
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบได้อย่างไรว่าผลของฉันแตกต่างกันในวิธีที่สำคัญจากหลักฐานที่
รายงานโดยทั่วไปในวรรณกรรม crowdout กฎหมายปฏิรูปสวัสดิการได้รับผลกระทบ
มีส่วนร่วมในการอพยพมากมายของโปรแกรมการช่วยเหลือประชาชนไม่ได้เป็นเพียง Medicaid.
ยกตัวอย่างเช่น PRWORA ยัง จำกัด การรับผู้อพยพของผลประโยชน์เงินสดและแสตมป์อาหาร.
ผลกระทบ crowdout บันทึกไว้ในบทความนี้จึงวัดการตอบสนองของผู้อพยพทั้งหมด
เพื่อ cutback ทั่วไปในการช่วยเหลือประชาชนมากกว่าการตอบสนองของผู้อพยพที่จะ
มีสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงโปรแกรมการประกันสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
จำนวนผู้อพยพเข้าสหรัฐอเมริกาขยายตัวอย่างรวดเร็วในทศวรรษที่ผ่านมา .
ในระหว่างปี 1950 , เพียง 250 , 000 กฎหมายผู้อพยพเข้าประเทศต่อปี โดย 1990 ,
เกือบ 1 ล้านคน เข้าประเทศตามกฎหมายในแต่ละปี และอีก 300000 เข้า -
และอยู่ในประเทศอย่างผิดกฏหมาย ที่ 1 การเพิ่มจำนวนของผู้อพยพใหม่ตก
ลดช่วงของทักษะ และการกระจายรายได้ ในปี 1960 , ผู้อพยพทั่วไปได้รับ
4 % มากกว่าคนงานพื้นเมืองเฉลี่ย โดย 1998 , ผู้อพยพทั่วไปได้ 23 % น้อยกว่า
( borjas , 1999 ) แนวโน้มในขนาดและองค์ประกอบของทักษะของประชากรผู้อพยพที่จุดประกายการอภิปรายโต้เถียง
มากกว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจและประชากรของตรวจคนเข้าเมือง 2 ตัวอย่างเช่น
มีการจัดการที่ดีของความกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่ผู้อพยพไม่จ่ายทางของพวกเขา
" รัฐสวัสดิการ ( สมิ ธและ edmonston , 1997 ) และในความเป็นจริง , หลักฐานที่บ่งบอกว่าครัวเรือนอพยพ
ตอนนี้มากมีแนวโน้มที่จะได้รับความช่วยเหลือประชาชนกว่า
3
ที่ผ่านมา สอดคล้องกับการฟื้นตัวของเมืองขนาดใหญ่ มีการเพิ่มขึ้นใน