1. IntroductionIn recent years, the

1. Introduction
In recent years, the business model concept has attracted increased attention from scholars in a variety of academic disciplines and areas of professional practice. However, to date, business models have received very little attention from marketing scholars with only eight business model articles having been published in marketing journals between 1970 and 2011. The aim of the paper is first, to analyse the influence of marketing theory on current business model literature; and second, to identify the main research fronts of the business model concept in industrial marketing. Business models offer a way of consolidating and replicating best practice in industry. Further, the business model concept offers the potential for industrial marketers to better tell a story of how value is created in a supply chain. Such stories are of increasing value in a contemporary environment of consumer sensitivity as to how value is delivered to the market. Hence, the value of this study is to identify the areas where assimilation has taken place as a guide for future research within industrial marketing. Further value is derived by identifying areas in which there has been limited assimilation into the marketing discipline and conclusions are drawn as to why such limited assimilation has taken place. Logical conclusions are then advanced as to where future assimilation with industrial marketing needs to take place, and how industrial marketing can make distinctive contributions to the business model literature. To achieve the paper's stated aims, a systematic literature review was conducted. Findings of a review of the business model literature between 1970 and 2011 are presented and a citation analysis used to identify the number of citations a particular article has gained over a period of years in other published research resulting in the identification of the most influential publications and scholars in the business model field.

The structure of this paper is as follows: first a review of some of the leading contributions to the business model field, their definitions and deployment across disciplinary areas is discussed; second a defence and description of the methodology utilised in this paper are presented, in particular, the employment of bibliometric analysis techniques; third the findings from the study are presented; fourth the conclusions and implications drawn from the study are discussed; and finally the methodological limitations of the study are presented.

2. What is meant by the term ‘business model’?
Over the past few years, the term ‘business model’ has surged into management vocabulary and the use of the term has become “quite fashionable” (Shafer, Smith, & Linder, 2005: 200). The business model concept has been argued to be a relatively new and potentially powerful concept in Strategic Management literature (Osterwalder and Pigneur, 2002 and Zott and Amit, 2008) and has become of increasing importance since the dot.com era (Demil and Lecocq, 2009, Doganova and Eyquem-Renault, 2009 and Yip, 2004). However, presently, the academic research in respect of business models is not well developed with no commonly accepted view of what it should consist of (a point advanced in discussions by Casadesus-Masanell and Ricart, 2010 and Casadesus-Masanell and Ricart, 2011, Chesbrough (2007a), Morris, Schindehutte, and Allen (2005), Osterwalder and Pigneur (2002), and Schweizer (2005)). This ambiguity presents problems for marketing scholarship both in defining the contribution it can make to the further development of business model theory, and understanding how marketing can learn from current business model literature. Shafer et al. (2005) explained that whilst some scholars have offered definitions of the term ‘business model’, none of these definitions appear to have been fully accepted by the business community; consequently practitioners appear to be confused about how to use the concept. An explanation for the lack of an accepted view of what business models are, advanced by a number of authors (for instance Baden-Fuller and Morgan, 2010, Morris et al., 2005 and Zott and Amit, 2010), is that scholars have so far devoted little attention to empirical study of the topic (a point returned to in Section 5). This inattentiveness seems particularly true of marketing scholars.

In order to establish the potential relevance of business model literature to industrial marketing, it is helpful to first examine some of the definitions of business models. Various definitions of business models are presented in Table 1. A central tension in these definitions is the attempt to differentiate the business model as a term from a more generic notion of strategy. Casadesus-Masanell and Ricart (2010: 205) for instance, stated that “a firm's business model is a reflection of its realised strategy” and added that “essentially, strategy coincides with [the] business model, so that an outside observer can know the firm's strategy by looking at its business model”. Similarly, Magretta (2002: 88) used a metaphor for explaining what a business model does, and suggested that business models are essentially “stories” that explain how firms work. However, whilst a business model does aid the analysis, testing and validation of a firm's existing strategic choices, a number of scholars have stated that business models are not the same thing as strategy (for instance Magretta, 2002, Morris et al., 2005, Shafer et al., 2005 and Yip, 2004). Osterwalder and Pigneur (2002) argued that the distinctiveness of a business model is to provide the ‘missing link’ between strategy and tactics. An often emphasised and important element in this strategic–tactical dynamic is the customer value proposition (Johnson, Christensen, & Kagermann, 2008). However, apparent in many definitions of business models (see Table 1) are assertions that value is not just something that is produced; rather it is also something that is exchanged and consumed. Many scholars further acknowledge the centrality in business models of the creation, capture and delivery of value to an organisation's customers (e.g. Afuah, 2004, Afuah and Tucci, 2003, Baden-Fuller and Morgan, 2010, Chesbrough, 2007a, Chesbrough, 2010, Johnson et al., 2008 and Teece, 2010). Exchange of value has been central in many definitions of marketing (see for instance the review of definitions provided by Ringold and Weitz (2007)). Indeed, Ringold and Weitz (2007) discussed the 2004 definition of marketing as including notions of creating, communicating and delivering value to customers, therefore in light of such evident similarities, the apparent paucity of discussion of business models in marketing journals must surely be an oversight. Analysis of this situation therefore seems appropriate and timely.

Table 1.
A selection of definitions of business models in the literature.
Author(s) Definition
Afuah (2004: 2) “A business model is a framework for making money. It is the set of activities which a firm performs, how it performs them, and when it performs them so as to offer its customers benefits they want and to earn a profit”.
Amit and Zott (2001: 511) A business model depicts “the content, structure, and governance of transactions designed so as to create value through the exploitation of business opportunities”.
Chesbrough (2007a: 12) “At its heart, a business model performs two important functions: value creation and value capture. First, it defines a series of activities, from procuring raw materials to satisfying the final consumer, which will yield a new product or service in such a way that there is a net value created throughout the various activities”. “Second, a business model captures value from a portion of those activities for the firm developing and operating it”.
Johnson et al. (2008: 52) A business model “consists of four interlocking elements that, taken together, create and deliver value”. These four interlocking elements consist of “customer value proposition”, “profit formula”, “key resources” and “key processes”.
Osterwalder and Pigneur (2010: 14) “A business model describes the rationale of how an organisation creates, delivers and captures value”.
Shafer et al. (2005: 202) A business model is “a representation of a firm's underlying core logic and strategic choices for creating and capturing value within a value network” and it is this core logic for creating and capturing value that is the basis of a business model.
Teece (2010: 174) “A good business model yields value propositions that are compelling to customers, achieves advantageous cost and risk structures, and enables significant value capture by the business that generates and delivers products and services”.
Zott and Amit (2007: 181) “A business model elucidates how an organisation is linked to external stakeholders, and how it engages in economic exchanges with then to create value for all exchange partners”.
Table options
3. The business model in marketing scholarship
Allusions to the creation, capture and delivery of value are evident in six out of the eight business model articles published in marketing journals between 1970 and 2011. For instance, Morris et al. (2005: 729) conceptualised a six-component framework regardless of venture type for characterising a business model that consisted of three increasingly specific levels of decision making, which they termed the “foundation”, “proprietary”, and “rules” levels. At the foundation level of this framework, the six components are concerned with how the firm will create value and for whom, the firm's internal advantage and competencies, how the firm will position itself in the market, how the firm will make money and the considerations for the capture of growth, resources and time. At the proprietary level, innovative measures are developed for each component and, at the rules level, the guiding principle

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในปีล่าสุด แนวคิดธุรกิจแบบจำลองได้ดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้นจากนักวิชาการในหลากหลายสาขาทางวิชาการและด้านการฝึกอาชีพ อย่างไรก็ตาม วันที่ รูปแบบธุรกิจได้รับความสนใจน้อยมากจากนักวิชาการการตลาดกับบทความแบบจำลองธุรกิจแปดเท่านั้นที่มีการตีพิมพ์ในสมุดรายวันระหว่างปี 1970 และ 2011 การตลาด จุดมุ่งหมายของกระดาษเป็นครั้งแรก การวิเคราะห์อิทธิพลของการตลาดทฤษฎีในปัจจุบันธุรกิจจำลองประกอบการ และ สอง ระบุแผนงานวิจัยหลักของแนวคิดแบบจำลองทางธุรกิจในตลาดอุตสาหกรรม รูปแบบธุรกิจมีลักษณะของการรวม และการทำแบบจำลองที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรม เพิ่มเติม แนวคิดธุรกิจแบบมีศักยภาพสำหรับตลาดอุตสาหกรรมดี บอกเรื่องราวของวิธีสร้างมูลค่าในโซ่อุปทาน เรื่องราวดังกล่าวจะเพิ่มค่าในสภาพแวดล้อมที่ทันสมัยของผู้บริโภคความไวเป็นวิธีส่งค่าการตลาด ดังนั้น ค่าการศึกษานี้ได้ระบุพื้นที่ที่ผสมกลมกลืนได้เกิดขึ้นเป็นแนวสำหรับการวิจัยในอนาคตในตลาดอุตสาหกรรม เพิ่มเติมมูลค่าได้ โดยระบุพื้นที่ที่มีการผสมกลมกลืนจำกัดในสาขาวิชาการตลาด และบทสรุปจะวาดเป็นเหตุอันจำกัดนั้นได้เกิดขึ้น สรุปตรรกะแล้วขั้นเป็นที่ผสมกลมกลืนในอนาคตกับอุตสาหกรรมที่ต้องใช้สถานที่ และการตลาดอุตสาหกรรมวิธีการตลาดสามารถทำผลงานโดดเด่นกับวรรณคดีแบบจำลองธุรกิจ เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายที่ระบุไว้ของกระดาษ มีดำเนินการทบทวนวรรณกรรมระบบ ค้นพบจากการทบทวนวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจระหว่างปี 1970 และ 2011 จะนำเสนอ และวิเคราะห์อ้างอิงที่ใช้ในการระบุหมายเลขอ้างบทความเฉพาะได้รับระยะเวลาของปีอื่น ๆ งานวิจัยเผยแพร่ในรหัสของสิ่งพิมพ์และนักวิชาการในฟิลด์รูปแบบธุรกิจมีอิทธิพลมากที่สุดโครงสร้างของเอกสารนี้จะเป็นดังนี้: ครั้งแรกที่กล่าวถึงความเห็นบางส่วนของการจัดสรรนำฟิลด์โมเดลธุรกิจ ข้อกำหนดของพวกเขา และใช้งานข้ามพื้นที่วินัย สอง ป้องกันและคำอธิบายของวิธีที่ใช้ในเอกสารนี้จะแสดง โดยเฉพาะ งานเทคนิคการวิเคราะห์ bibliometric สาม ที่พบจากการศึกษาจะนำเสนอ สี่ บทสรุปและผลที่ออกจากการศึกษากล่าวถึง และสุดท้าย แสดง methodological ข้อจำกัดของการศึกษา2. เป็นความหมาย โดยคำว่า "โมเดลธุรกิจ"ปีผ่านมาไม่กี่ คำ 'โมเดลธุรกิจ' มีจากเพิ่มขึ้นในการจัดการคำศัพท์ และใช้คำได้กลายเป็น "แฟชั่นค่อนข้าง" (Shafer, Smith, & Linder, 2005:200) แนวคิดแบบจำลองทางธุรกิจมีการโต้เถียงจะ ค่อนข้างใหม่ และอาจมีแนวคิดในวรรณคดีการจัดการเชิงกลยุทธ์ (Osterwalder และ Pigneur, 2002 และ Zott และ Amit, 2008) และได้กลายเป็นการเพิ่มความสำคัญตั้งแต่ยุค dot.com (Demil และ Lecocq ปี 2009, Doganova และ Eyquem- เรโนลต์ 2009 และ ยิป 2004) อย่างไรก็ตาม ปัจจุบัน งานวิชาการผิดรูปแบบธุรกิจคือไม่พัฒนาดี ด้วยไม่ยอมรับโดยทั่วไปของสิ่งนั้นควรประกอบด้วย (จุดขั้นสูงในการสนทนา โดย Casadesus Masanell และ Ricart, 2010 และ Casadesus Masanell และ Ricart, 2011, Chesbrough (2007a), มอร์ริส Schindehutte และอัลเลน (2005), Osterwalder และ Pigneur (2002), และ Schweizer (2005)) ความคลุมเครือนี้นำเสนอปัญหาของตลาดทุนทั้ง ในการกำหนดสัดส่วนก็สามารถทำให้การพัฒนาธุรกิจแบบจำลองทฤษฎีเพิ่มเติม และทำความเข้าใจวิธีการตลาดสามารถเรียนรู้จากวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจปัจจุบัน Shafer et al. (2005) อธิบายว่า ขณะที่นักวิชาการบางคนได้เสนอคำนิยามของคำว่า "โมเดลธุรกิจ" ไม่มีข้อกำหนดเหล่านี้จะมีการยอมรับอย่างสมบูรณ์ โดยชุมชนธุรกิจ ดังนั้น ผู้แสดงจะสับสนเกี่ยวกับวิธีการใช้แนวคิด อธิบายการขาดมุมมองยอมรับของแบบจำลองธุรกิจอะไร ขั้นสูง โดยผู้เขียน (สำหรับอินสแตนซ์สืบ Fuller และมอร์แกน 2010 มอร์ริส et al., 2005 และ Zott และ Amit, 2010) คือ ว่า นักวิชาการได้จนทุ่มเทความสนใจเพียงเล็กน้อยเพื่อศึกษาผลของหัวข้อ (จุดที่กลับไปใน 5 ส่วน) Inattentiveness นี้ดูเหมือนจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของนักวิชาการทางการตลาดเพื่อสร้างความเกี่ยวข้องเป็นวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจการตลาดอุตสาหกรรม ได้ประโยชน์มากในการตรวจสอบของข้อกำหนดของแบบจำลองทางธุรกิจก่อน คำนิยามต่าง ๆ ของแบบจำลองทางธุรกิจจะแสดงในตารางที่ 1 ความตึงเครียดกลางในคำนิยามเหล่านี้เป็นความพยายามในการแบ่งแยกรูปแบบธุรกิจเป็นคำจากแนวคิดทั่วไปของกลยุทธ์ Casadesus Masanell และ Ricart (2010:205) เช่น กล่าวว่า "รูปแบบธุรกิจของบริษัทคือ สะท้อนให้เห็นถึงกลยุทธ์ของสังคม" และเพิ่มว่า "เป็น กลยุทธ์กรุณา [] ธุรกิจแบบ เพื่อให้เป็นแหล่งที่อยู่นอกสามารถรู้ว่ากลยุทธ์ของบริษัท โดยดูที่รูปแบบของธุรกิจ" ในทำนองเดียวกัน Magretta (2002:88) ใช้อุปมัยสำหรับอธิบายโมเดลธุรกิจไม่ และแนะนำว่า แบบจำลองทางธุรกิจเป็นหลัก "เรื่องราว" ที่อธิบายวิธีการทำงานของบริษัท อย่างไรก็ตาม ในขณะที่แบบจำลองธุรกิจช่วยวิเคราะห์ การทดสอบ และตรวจสอบตัวเลือกเชิงกลยุทธ์ของบริษัทที่มีอยู่ จำนวนนักวิชาการได้ระบุแบบจำลองทางธุรกิจไม่เหมือนกับกลยุทธ์ (เช่น Magretta, 2002 มอร์ริส et al. ปี 2005, Shafer et al., 2005 และยิป 2004) Osterwalder และ Pigneur (2002) โต้เถียงว่า distinctiveness ของโมเดลธุรกิจคือการ ให้ 'ลิงค์หายไป' ระหว่างกลยุทธ์และยุทธวิธี องค์ประกอบ emphasised และมักจะมีความสำคัญในแบบไดนามิกนี้ยุทธศาสตร์ – ยุทธวิธีจะเสนอค่าลูกค้า (Johnson คริสเตนเซ่น & Kagermann, 2008) อย่างไรก็ตาม ชัดเจนในข้อกำหนดต่าง ๆ ของแบบจำลองทางธุรกิจ (ดูตารางที่ 1) มี assertions ที่ค่าไม่ใช่เพียงสิ่งที่ผลิต แทนที่จะ เป็นสิ่งที่แลกเปลี่ยน และใช้ เอกภาพในรูปแบบธุรกิจของการสร้าง จับภาพ และค่าจัดส่งให้แก่ลูกค้าขององค์การยอมรับนักวิชาการจำนวนมากเพิ่มเติม (เช่น Afuah, 2004, Afuah และทุชชี่ 2003 สืบ Fuller และมอร์แกน 2010, Chesbrough, 2007a, Chesbrough, 2010, al. และ Johnson, 2008 และ Teece, 2010) แลกเปลี่ยนค่าได้กลางในหลายคำนิยามของการตลาด (ดูตัวอย่างการทบทวนข้อกำหนด Ringold และไวทซ์ (2007)) แน่นอน Ringold และไวทซ์ (2007) กล่าวถึงการกำหนดตลาดเป็นกำลังสร้าง ติดต่อสื่อสาร และส่งมอบมูลค่าให้ ดังนั้นเมื่อความคล้ายคลึงดังกล่าวเห็นได้ชัดรวมถึง 2004, paucity ชัดของการสนทนาของโมเดลธุรกิจในสมุดรายวันการตลาดย่อมต้องการกำกับดูแล วิเคราะห์สถานการณ์นี้จึงดูเหมือนว่าเหมาะสม และทันเวลาตารางที่ 1การเลือกข้อกำหนดของรูปแบบธุรกิจในวรรณคดีคำจำกัดความของ author(s)Afuah (2004:2) "แบบธุรกิจเป็นกรอบสำหรับทำเงิน เป็นชุดของกิจกรรมที่บริษัทดำเนิน ประสิทธิภาพการทำพวกเขา และเมื่อมันทำให้พวกเขา เพื่อให้ลูกค้าของพวกเขาต้องการผลประโยชน์ และ จะได้รับกำไร"โมเดลธุรกิจ Amit และ Zott (2001:511) A แสดงให้เห็น "เนื้อหา โครงสร้าง การกำกับดูแลกิจการของธุรกรรมที่ออกแบบมาเพื่อสร้างมูลค่าผ่านการแสวงหาประโยชน์จากโอกาสทางธุรกิจ"Chesbrough (2007a: 12) "ในห้องพัก โมเดลธุรกิจดำเนินการสองฟังก์ชั่นที่สำคัญ: สร้างคุณค่าและมูลค่าจับ ครั้งแรก กำหนดชุดของกิจกรรม จาก procuring เพื่อความพึงพอใจขั้นสุดท้ายผู้บริโภค ซึ่งจะได้ผลิตภัณฑ์ใหม่หรือบริการในลักษณะที่มีมูลค่าสุทธิสร้างตลอดทั้งกิจกรรมต่างๆ" "สอง โมเดลธุรกิจจับค่าจากส่วนหนึ่งของกิจกรรมเหล่านั้นสำหรับบริษัทที่พัฒนา และใช้งานมัน"Al. และ Johnson (2008:52) แบบจำลองธุรกิจ "ประกอบด้วยธาตุทั้งสี่พัวพันที่ ปวง สร้าง และส่งค่า" องค์ประกอบเหล่านี้พัวพันประกอบของ "ลูกค้ามูลค่าข้อเสนอ" "กำไรสูตร" "คีย์ทรัพยากร" และ "กระบวนการที่สำคัญ"Osterwalder และ Pigneur (2010:14) "รูปแบบธุรกิจอธิบายเหตุผลว่าองค์การสร้าง ส่ง และจับค่า"โมเดลธุรกิจ A Shafer et al. (2005:202) เป็น "ตัวแทนของบริษัทอยู่ภายใต้หลักตรรกะและเลือกกลยุทธ์ในการสร้าง และการจับค่าภายในค่าเครือข่าย" และเป็นตรรกะหลักนี้สำหรับการสร้าง และการรับค่าที่เป็นพื้นฐานของแบบจำลองธุรกิจTeece (2010:174) "เป็นธุรกิจที่ดีรุ่นอัตราผลตอบแทนค่ากับข้อเสนอที่น่าสนใจให้แก่ลูกค้า ประโยชน์ต้นทุนและความเสี่ยงโครงสร้าง และช่วยให้จับภาพประโยชน์ที่สำคัญ โดยธุรกิจที่สร้าง และส่งมอบผลิตภัณฑ์และบริการ"Zott และ Amit (2007:181) "แบบจำลองทางธุรกิจ elucidates วิธีการเชื่อมโยงองค์การการมีส่วนได้เสียภายนอก และวิธีจะเกี่ยว ในการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจด้วย แล้ว จะเพิ่มมูลค่าให้กับคู่ค้าทั้งหมดแลกเปลี่ยน"ตัวเลือกตาราง3. แบบจำลองทางธุรกิจในตลาดทุนAllusions สร้าง จับภาพ และค่าจัดส่งใน 6 จากบทความแบบจำลองธุรกิจแปดตีพิมพ์ในสมุดรายวันระหว่างปี 1970 และ 2011 การตลาดได้ ตัวอย่าง มอร์ริส et al. (2005:729) แนวคิดกรอบ 6 ส่วน โดยทุนชนิดสำหรับ characterising รูปแบบธุรกิจที่ประกอบด้วยสามระดับที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการตัดสินใจ ซึ่งพวกเขาเรียกว่าการ "มูลนิธิ" "กรรมสิทธิ์" และ "กฎ" ระดับ ในระดับรากฐานของกรอบนี้ ส่วนประกอบ 6 จะเกี่ยวข้องกับบริษัทจะสร้างมูลค่า และใคร ของบริษัทจากภายใน และความเชี่ยวชาญ วิธีการบริษัทจะวางตำแหน่งตัวเองในตลาด วิธีบริษัทจะทำให้เงินและพิจารณาจับเจริญเติบโต ทรัพยากร และเวลาวิธีการ ระดับกรรมสิทธิ์ มาตรการใหม่ ๆ ที่พัฒนา สำหรับแต่ละส่วน และ ใน ระดับกฎ หลักการพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 บทนำ
ในปีที่ผ่านมาแนวคิดของโมเดลทางธุรกิจที่ได้ดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้นจากนักวิชาการในหลากหลายสาขาวิชาและพื้นที่ของการปฏิบัติวิชาชีพ อย่างไรก็ตาม , วันที่ , รูปแบบธุรกิจที่ได้รับความสนใจจากนักวิชาการทางการตลาดน้อยมากกับบทความเพียงแปดรูปแบบธุรกิจที่มีการตีพิมพ์ในวารสารทางการตลาดระหว่างปี 1970 และปี 2554จุดมุ่งหมายของกระดาษเป็นครั้งแรก เพื่อวิเคราะห์อิทธิพลของการตลาดในทฤษฎีวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจในปัจจุบัน และ 2 ) เพื่อศึกษาหลักของงานวิจัยด้านแนวคิดรูปแบบธุรกิจในตลาดอุตสาหกรรม โมเดลธุรกิจที่ประสบความสำเร็จของการรวมและการเสนอวิธีปฏิบัติที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรม เพิ่มเติมแนวคิดรูปแบบธุรกิจที่มีศักยภาพสำหรับนักการตลาดอุตสาหกรรมดีกว่า บอกเรื่องราวของวิธีการสร้างคุณค่าในโซ่อุปทาน เรื่องราวดังกล่าวมีมูลค่าเพิ่มในสภาพแวดล้อมร่วมสมัยของความไวของผู้บริโภคเป็นอย่างไร มีมูลค่าในตลาด ดังนั้นคุณค่าของการศึกษานี้ เพื่อระบุพื้นที่ที่ได้รับการวางเป็นแนวทางสำหรับการวิจัยในอนาคตในตลาดอุตสาหกรรม ค่าเพิ่มเติมได้โดยการระบุพื้นที่ซึ่งมีการ จำกัด การเข้าตลาดวินัยและสรุปวาดว่าทำไมจํากัด เช่น การมีสถานที่ .ข้อสรุปเชิงตรรกะแล้วขั้นสูงที่ผสมกลมกลืนกับอนาคตอุตสาหกรรมการตลาดต้องการที่จะใช้สถานที่และวิธีการการตลาดอุตสาหกรรมสามารถสร้างผลงานที่โดดเด่นกับรูปแบบธุรกิจที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายของกระดาษที่ระบุไว้ , ทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบเป็นผลของการทบทวนวรรณกรรมในรูปแบบธุรกิจระหว่างปี 1970 และปี 2554 จะนำเสนอและการวิเคราะห์การอ้างถึงใช้เพื่อระบุจำนวนของการอ้างอิงบทความที่เฉพาะเจาะจงได้รับในช่วงระยะเวลาของปีอื่น ๆงานวิจัยที่เป็นผลในการระบุของสิ่งพิมพ์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดและนักวิชาการในรูปแบบธุรกิจสนาม

โครงสร้างของกระดาษนี้ จะเป็นดังนี้ :ก่อนทบทวนบางส่วนของผู้นำให้กับรูปแบบธุรกิจของพวกเขาความหมายและการใช้งานข้ามเขต พื้นที่กล่าวถึงวินัย 2 ) และรายละเอียดของวิธีการที่ใช้ในงานวิจัยนี้จะนำเสนอ โดยเฉพาะ การใช้เทคนิคการวิเคราะห์ bibliometric 3 ผลจากการศึกษาจะถูกนำเสนอ ;4 ข้อสรุปและข้อเสนอแนะจากการศึกษา มีการกล่าวถึง และในที่สุด ในข้อจำกัดของการศึกษา นำเสนอ

2 อะไรคือความหมายของคำว่า ' โมเดล '
กว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมา คำว่า ' ' ได้เพิ่มขึ้นในรูปแบบธุรกิจการจัดการคำศัพท์และการใช้คำว่า " ได้กลายเป็นที่ค่อนข้างทันสมัย " ( Shafer , สมิธ , &ลิน 2005 : 200 )แนวคิดรูปแบบธุรกิจที่ได้รับการเสนอเป็นแนวคิดที่ค่อนข้างใหม่และทรงพลังซ่อนเร้นในวรรณคดีการจัดการเชิงกลยุทธ์ ( osterwalder และ pigneur 2545 และ zott Amit , 2008 ) และได้กลายเป็นความสำคัญมากขึ้นตั้งแต่ยุค dot.com ( demil และ lecocq , 2009 , doganova eyquem เรโนลต์และ 2009 และยิป , 2004 ) อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันการวิจัยทางวิชาการในส่วนของโมเดลทางธุรกิจที่ยังไม่พัฒนาดีไม่มีวิธีที่ได้รับการยอมรับมุมมองของสิ่งที่มันควรจะประกอบด้วย ( จุดที่ทันสมัยในการอภิปราย โดย casadesus และ masanell Ricart 2010 และ casadesus และ masanell Ricart , 2011 , chesbrough ( 2007a ) , มอร์ริส schindehutte และอัลเลน ( 2005 ) , และ osterwalder pigneur ( 2002 ) และ ชไวเซอร์ ( 2005 )ความคลุมเครือนี้นำเสนอปัญหาสำหรับตลาดทุน ทั้งในการกำหนดส่วนที่จะสามารถทำให้การพัฒนาทฤษฎีแบบจำลองทางธุรกิจและความเข้าใจวิธีการตลาดสามารถเรียนรู้จากวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจในปัจจุบัน Shafer et al . ( 2005 ) ได้อธิบายว่า ขณะที่นักวิชาการบางคนได้ให้ความหมายของคำว่า " โมเดลธุรกิจ "ไม่มีคำนิยามเหล่านี้ปรากฏได้รับการยอมรับจากชุมชนธุรกิจ ดังนั้น ผู้ปฏิบัติงานที่ปรากฏจะสับสนเกี่ยวกับวิธีการที่จะใช้แนวคิด คำอธิบายสำหรับการขาดการยอมรับมุมมองของสิ่งที่รูปแบบธุรกิจขั้นสูง โดยจำนวนของผู้เขียน ( เช่น Baden ฟูลเลอร์และมอร์แกน , 2010 , มอร์ริส et al . , 2005 และ zott และมิต , 2010 )ที่นักวิชาการได้ดังนั้นไกลทุ่มเทความสนใจเล็ก ๆน้อย ๆเพื่อศึกษาเชิงประจักษ์ของหัวข้อ ( จุดคืนในส่วนที่ 5 ) เอาใจใส่เหมือนเป็นจริงของบัณฑิตการตลาด

เพื่อสร้างความเกี่ยวข้องศักยภาพของวรรณกรรมรูปแบบธุรกิจการตลาดอุตสาหกรรม เป็นประโยชน์แรกตรวจสอบบางส่วนของคำนิยามของรูปแบบธุรกิจความหมายต่างๆของโมเดลทางธุรกิจที่แสดงในตารางที่ 1 กลางแรงในคำนิยามเหล่านี้เป็นความพยายามที่จะแยกรูปแบบธุรกิจที่เป็นศัพท์จากความคิดทั่วไปของกลยุทธ์ และ casadesus masanell Ricart ( 2553 : 205 ) สำหรับอินสแตนซ์ กล่าวว่า " รูปแบบธุรกิจของ บริษัท เป็นภาพสะท้อนของตระหนักกลยุทธ์ " และเสริมว่า " เป็นหลัก ,กลยุทธ์ที่สอดคล้องกับ [ ] , รูปแบบธุรกิจเพื่อให้ผู้สังเกตการณ์ภายนอกสามารถรู้กลยุทธ์ของ บริษัท โดยดูที่รูปแบบของธุรกิจ ในทํานองเดียวกัน magretta ( 2545 : 88 ) ใช้คำอุปมาเพื่ออธิบายสิ่งที่รูปแบบธุรกิจอย่างไร และชี้ให้เห็นว่า แบบจำลองทางธุรกิจเป็นหลัก " เรื่องราว " ที่อธิบาย บริษัท ทำงานอย่างไร อย่างไรก็ตามในขณะที่รูปแบบธุรกิจจะช่วยในการวิเคราะห์การทดสอบและการตรวจสอบของ บริษัท เป็นทางเลือกเชิงกลยุทธ์ ที่มีอยู่ ตัวเลขของนักวิชาการได้กล่าวว่ารูปแบบธุรกิจจะไม่เหมือนกับกลยุทธ์ ( ตัวอย่าง magretta 2002 มอร์ริส et al . , 2005 Shafer et al . , 2005 และยิป , 2004 ) และ osterwalder pigneur ( 2002 ) แย้งว่า ความพิเศษของรูปแบบธุรกิจเพื่อให้การเชื่อมโยงที่ขาดหายไประหว่าง ' ' กลยุทธ์และยุทธวิธีและมักจะเน้นองค์ประกอบที่สำคัญในกลยุทธ์และยุทธวิธีแบบไดนามิกเป็นคุณค่า ( จอห์นสัน ริส& kagermann , 2008 ) แต่ชัดเจนในความหมายมากของรูปแบบธุรกิจ ( ดูตารางที่ 1 ) จะยืนยันว่าค่าไม่ได้เป็นเพียงบางสิ่งบางอย่างที่ผลิต แต่มันยังเป็นสิ่งที่แลกเปลี่ยนและการบริโภคนักวิชาการอีกหลายยอมรับความเป็นศูนย์กลางธุรกิจ รูปแบบของการสร้าง จับภาพ และส่งมอบคุณค่าให้กับลูกค้าขององค์กร ( เช่น afuah 2004 และ afuah ทุชชี , 2003 , Baden ฟูลเลอร์และมอร์แกน chesbrough 2007a chesbrough , 2553 , 2010 , จอห์นสัน และทิส et al . , 2008 , 2010 )การแลกเปลี่ยนของค่าถูกกลางในความหมายมากของการตลาด ( เห็นตัวอย่างความคิดเห็นของคำนิยามโดยริงโกลด์ และ ไวท์ซ ( 2007 ) และแน่นอน ริงโกลด์ ไวท์ซ ( 2550 ) กล่าวถึงความหมายของการตลาด 2004 รวมทั้งช่องการสื่อสารและส่งมอบคุณค่าให้กับลูกค้า ดังนั้น ในแง่ของหลักฐานที่คล้ายคลึงกันใช้จำนวนเล็กน้อยของการอภิปรายของโมเดลทางธุรกิจที่ปรากฏในวารสารการตลาดจะต้องเป็นฝ่ายดูแล การวิเคราะห์สถานการณ์นี้จึงดูเหมือนว่าจะเหมาะสมและทันเวลา

โต๊ะ 1 .
เลือกความหมายของรูปแบบธุรกิจในวรรณกรรม ผู้เขียน ( s )

afuah นิยาม ( 2547 : 2 ) " เป็นรูปแบบธุรกิจที่เป็นกรอบสำหรับการทำเงิน มันเป็นชุดของกิจกรรมที่บริษัทดำเนินการ ,วิธีการดําเนินการได้ และเมื่อมันแสดงไว้เพื่อให้ลูกค้าได้รับประโยชน์และพวกเขาต้องการที่จะได้รับกำไร " .
ไมตรี และ zott ( 2543 : 122 ) รูปแบบธุรกิจที่แสดงให้เห็น " เนื้อหา โครงสร้าง และการบริหารจัดการของธุรกรรมที่ออกแบบมาเพื่อสร้างมูลค่าผ่านการใช้ประโยชน์จากโอกาสทางธุรกิจ "
. chesbrough ( 2007a : 12 ) " ที่เป็นหัวใจของรูปแบบธุรกิจที่ดำเนินการสองฟังก์ชันที่สำคัญ : การสร้างคุณค่าและจับค่า ก่อนจะกำหนดชุดของกิจกรรมจากการจัดหาวัตถุดิบเพื่อความพึงพอใจของผู้บริโภคขั้นสุดท้าย ซึ่งจะให้ผลผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่หรือบริการในลักษณะที่มีมูลค่าสุทธิที่สร้างขึ้นตลอดกิจกรรมต่าง ๆ " สองรูปแบบธุรกิจที่รวบรวมคุณค่าจากบางส่วนของกิจกรรมเหล่านี้ให้ บริษัท พัฒนา และปฏิบัติการ " .
จอห์นสัน et al . ( 2551 : 52 ) รูปแบบธุรกิจ " ประกอบด้วยสี่ประสานองค์ประกอบที่ถ่ายด้วยกัน , สร้างและส่งมอบคุณค่า " เหล่านี้สี่ประสานองค์ประกอบที่ประกอบด้วย " ข้อเสนอ " คุณค่า " สูตร " กำไร " ทรัพยากร " คีย์ " คีย์
กระบวนการ "และ osterwalder pigneur ( 2553 : 14 ) " เป็นรูปแบบธุรกิจอธิบายเหตุผลของวิธีการที่องค์กรสร้าง , ส่งและรวบรวมมูลค่า "
Shafer et al . ( 2548 :202 ) เป็นรูปแบบธุรกิจที่เป็น " ตัวแทนของ บริษัท หลักตรรกะพื้นฐานและทางเลือกเชิงกลยุทธ์สำหรับการสร้างและจับค่าภายในค่าเครือข่าย " และนี้คือเหตุผลหลักสำหรับการสร้างและจับค่านั่นคือพื้นฐานของรูปแบบธุรกิจ .
ทิส ( 2553 : 174 ) " เป็นรูปแบบธุรกิจที่ดีข้อเสนอมูลค่าผลผลิต ที่น่าสนใจให้กับลูกค้าที่มีประโยชน์และความเสี่ยงโครงสร้างต้นทุน และช่วยให้จับค่าความสำคัญ โดยธุรกิจที่สร้างและส่งมอบผลิตภัณฑ์และบริการ " และ
zott Amit ( 2550 : 181 ) " เป็นรูปแบบธุรกิจได้ว่าองค์กรมีการเชื่อมโยงกับสังคมภายนอก และวิธีการประกอบในการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจด้วย แล้วสร้างมูลค่าสำหรับคู่ " ตราทั้งหมด ตัวเลือกตาราง
.
3รูปแบบธุรกิจในการทุนการศึกษา
การตลาดการสร้าง , จับภาพและส่งค่าจะเห็นได้ชัดในหกของแปดรูปแบบธุรกิจบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารทางการตลาดระหว่างปี 1970 และปี 2554 ตัวอย่างเช่น มอร์ริส et al . ( 2548 :729 ) conceptualized กรอบหกองค์ประกอบไม่ว่ากิจการประเภท characterising รูปแบบธุรกิจที่ประกอบด้วยสามระดับที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการตัดสินใจ ซึ่งพวกเขาเรียกว่า " รากฐาน " , " กรรมสิทธิ์ " และ " กฎ " ที่ระดับ ที่มูลนิธิระดับนี้ กรอบ , องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับว่า บริษัท จะสร้างมูลค่า และเพื่อใครของ บริษัท ภายใน ประโยชน์และความสามารถ แล้วบริษัทจะตำแหน่งตัวเองในตลาดว่า บริษัท จะสร้างรายได้และการพิจารณาสำหรับการจับการ ทรัพยากร และเวลา ในระดับที่เป็นกรรมสิทธิ์ , มาตรการที่เป็นนวัตกรรมใหม่ที่พัฒนาสำหรับแต่ละองค์ประกอบและในกฎระดับหลักการ