Khon Kaen, a northeastern province

Khon Kaen, a northeastern province of Thailand, has been considered as one of the human opisthorchiasis
endemic areas with continuing high prevalence. Unsuccessful eradication of the disease is probably from the
culture of eating raw and undercooked fish of local residence and the parasitic persistency in animal reservoir
hosts, such as cats and dogs. In cooperation with the other human opisthorchiasis control programs in an
endemic area of 29 villages in Ban Haet, Ban Phai, Chonnabot and Muncha Khiri Districts, Khon Kaen, this
study investigated the prevalence of Opisthorchis viverrini infection using a formalin-ether sedimentation
method as the gold standard, and hematology and blood chemistry of the reservoir hosts in this endemic area.
The results showed that cats had much higher prevalence (76 of 214, 35.51%) than dogs (3 of 821, 0.37%).
Hematology between the infected and uninfected cats was not different. Complete blood count and
biochemistry reflected some altered hepatic functions. However, only severely infected cats showed apparent
clinical signs, including lethargy, diarrhea, ocular and nasal discharges. Moreover, the ultrasonogram of
infected cats with very high egg per gram (N1500 EPG) showed apparent thickening of the gall bladder wall
with hyperechoicity of hepatic parenchyma. This study suggests that cat is the most important animal
reservoir of human opisthorchiasis, especially in this endemic area. It is also interesting that villages with
infection are mostly located in the vicinity of Chi River and two large water reservoirs (Lawa and Nong
Kongkaew Lakes), but people without infection were away from Chi River, on the south of Kudkhow Lake.
Further investigation on this particular geofactor is essential for effective opisthorchiasis control programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอนแก่น แบบอีสานจังหวัด ได้รับการพิจารณาเป็น opisthorchiasis มนุษย์อย่างใดอย่างหนึ่งพื้นที่ถิ่นโดยมีความชุกสูง กำจัดไม่สำเร็จของโรคอาจเป็นจากการวัฒนธรรมการกินปลาดิบ และสุก ๆ ถิ่นพำนักและความคงทนปรสิตในสัตว์อ่างเก็บน้ำโฮสต์ เช่นแมวและสุนัข ความร่วมมือกับมนุษย์ opisthorchiasis ควบคุมโปรแกรมอื่น ๆ ในการถิ่นที่ตั้งของหมู่บ้าน 29 ในบ้านแฮด ขอนแก่น ขอนแก่น และ Muncha คีรี เขต ขอนแก่น นี้ศึกษาตรวจสอบความชุกของ Opisthorchis viverrini เชื้อใช้การตกตะกอนของ formalin อีเทอร์วิธีที่เป็นมาตรฐานทองคำ และเคมีโลหิตวิทยาและเลือดของโฮสต์อ่างเก็บน้ำในพื้นที่เฉพาะถิ่นนี้ผลการศึกษาพบว่า แมวมีความชุกสูงมาก (76 ของ 214, 35.51%) กว่าสุนัข (3 ของ 821, 0.37%)โลหิตวิทยาระหว่างแมวที่ติดเชื้อ และไม่ติดเชื้อไม่ได้แตกต่างกัน นับเม็ดเลือดสมบูรณ์ และชีวเคมีประกอบบางส่วนมีการเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชันที่ตับ อย่างไรก็ตาม เท่านั้นรุนแรงติดแมวแสดงให้เห็นชัดเจนอาการทางคลินิก การรวมถึงความง่วง ท้องเสีย ปล่อยตา และจมูก นอกจากนี้ ultrasonogram ของแมวติดเชื้อไข่สูงมากต่อกรัม (N1500 EPG) แสดงให้เห็นว่าผนังน้ำดีหนาขึ้นชัดเจนกับ hyperechoicity ของตับพาเรงไคมา การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า แมวเป็นสัตว์สำคัญที่สุดอ่างเก็บน้ำของมนุษย์ opisthorchiasis โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เฉพาะถิ่นนี้ นอกจากนี้มันยังน่าสนใจที่หมู่บ้านการติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ใกล้แม่น้ำชีและอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่สอง (ละว้าและหนองทะเลสาบ Kongkaew), แต่คนที่ไม่ติดเชื้อจากแม่น้ำชี ในตอนใต้ของทะเลสาบ Kudkhowสอบสวนเพิ่มเติมใน geofactor นี้เฉพาะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับโปรแกรมควบคุมมีประสิทธิภาพ opisthorchiasis

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอนแก่นเป็นจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยได้รับการพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในมนุษย์ opisthorchiasis
ถิ่นอย่างต่อเนื่องกับความชุกสูง ไม่ประสบความสำเร็จการกำจัดของโรคน่าจะเป็นจาก
วัฒนธรรมของการกินปลาดิบและสุกของที่อยู่อาศัยในท้องถิ่นและ persistency ปรสิตในอ่างเก็บน้ำสัตว์
เจ้าภาพเช่นแมวและสุนัข ในความร่วมมือกับโปรแกรมอื่น ๆ การควบคุม opisthorchiasis มนุษย์ใน
พื้นที่ถิ่นจาก 29 หมู่บ้านในบ้านแฮด, บ้านไผ่, ชนบทและหัวเมือง Muncha คีรีขอนแก่นนี้
การศึกษาตรวจสอบความชุกของการติดเชื้อ viverrini Opisthorchis โดยใช้การตกตะกอนฟอร์มาลินอีเทอร์
วิธีการเป็น มาตรฐานทองคำและโลหิตวิทยาและเคมีในเลือดของเจ้าภาพอ่างเก็บน้ำในพื้นที่ถิ่นนี้.
ผลการศึกษาพบว่าแมวมีความชุกสูงมาก (76 214 35.51%) มากกว่าสุนัข (ที่ 3 จาก 821 0.37%).
โลหิตวิทยาระหว่างที่ติดเชื้อและ แมวที่ไม่ติดเชื้อไม่แตกต่างกัน ความสมบูรณ์ของเม็ดเลือดและ
ชีวเคมีสะท้อนให้เห็นถึงการทำงานของตับบางส่วนที่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เพียงแมวที่ติดเชื้ออย่างรุนแรงแสดงให้เห็นชัดเจน
อาการทางคลินิกรวมทั้งง่วงท้องเสียตาและปล่อยจมูก นอกจากนี้ ultrasonogram ของ
แมวที่ติดเชื้อที่มีไข่สูงมากต่อกรัม (N1500 EPG) แสดงให้เห็นชัดเจนหนาของผนังถุงน้ำดี
ด้วย hyperechoicity ของเนื้อเยื่อตับ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าแมวเป็นสัตว์ที่สำคัญที่สุด
อ่างเก็บน้ำ opisthorchiasis มนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ถิ่นนี้ นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสนใจว่าหมู่บ้านที่มี
การติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของแม่น้ำชีและสองน้ำอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ (ละว้าและหนอง
Kongkaew ทะเลสาบ) แต่คนที่ไม่มีการติดเชื้ออยู่ห่างจากแม่น้ำชีตอนใต้ของ Kudkhow ทะเลสาบ.
การสอบสวนเพิ่มเติมเกี่ยวกับ geofactor นี้โดยเฉพาะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับโปรแกรมควบคุม opisthorchiasis ที่มีประสิทธิภาพ