This is includes no formulation of

This is includes no formulation of the preferences of consumers in the two economies which would allow the determination of the international exchange rate of Clothes and Food. Given the production capabilities of each country, in order for trade to be worthwhile Northland requires a price of at least one tonne of Food in exchange for one tonne of Clothes; and Southland requires at least one tonne of Clothes for two tonnes of Food. The exchange price will be somewhere between the two. The remainder of the example works with an international trading price of one tonne of Food for 2/3 tonne of Clothes.
If both specialize in the goods in which they have comparative advantage, their outputs will be:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้รวมถึงไม่มีสูตรของการตั้งค่าของผู้บริโภคในประเทศสองที่จะช่วยให้การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศของเสื้อผ้าและอาหาร กำหนดความสามารถในการผลิตของแต่ละประเทศ เพื่อการค้าจะคุ้มค่าต้องนอร์ทแลนด์ราคาตันอย่างน้อยหนึ่งของอาหารแลกเปลี่ยนสำหรับเสื้อผ้า หนึ่งตัน และบริษัทเซาท์แลนด์ต้องตันอย่างน้อยหนึ่งของเสื้อผ้าสำหรับอาหารสองตัน ราคาแลกเปลี่ยนจะเป็นที่ใดที่หนึ่งระหว่างสอง ส่วนที่เหลือของตัวอย่างทำงานร่วมกับหนึ่งตันตัน 2/3 ของเสื้อผ้าอาหารราคาซื้อขายที่ต่างประเทศทั้งเชี่ยวชาญในสินค้าที่พวกเขาได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ ผลของพวกเขาจะ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้จะรวมถึงการกำหนดความต้องการของผู้บริโภคในสองประเทศไม่มีซึ่งจะช่วยให้การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศของเสื้อผ้าและอาหาร ที่ได้รับความสามารถในการผลิตของแต่ละประเทศในการสั่งซื้อเพื่อการค้าที่จะคุ้มค่าเหนือต้องใช้ราคาของอย่างน้อยหนึ่งตันของอาหารในการแลกเปลี่ยนสำหรับหนึ่งตันของเสื้อผ้า; และ Southland ต้องมีอย่างน้อยหนึ่งตันของเสื้อผ้าสำหรับสองตันของอาหาร ราคาแลกเปลี่ยนจะอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างคนทั้งสอง ส่วนที่เหลือของตัวอย่างทำงานร่วมกับราคาการค้าระหว่างประเทศของหนึ่งตันของอาหารสำหรับ 2/3 ตันเสื้อผ้า.
หากทั้งสองมีความเชี่ยวชาญในสินค้าที่พวกเขามีความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบผลผลิตของพวกเขาจะได้รับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้รวมถึงการตั้งค่าของผู้บริโภคในทั้งสองประเทศซึ่งจะช่วยให้กำหนดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศของเสื้อผ้าและอาหาร ให้ความสามารถในการผลิตของแต่ละประเทศเพื่อการค้า คุ้มค่ากับราคาของ Northland ต้องมีอย่างน้อยหนึ่งตันของอาหารในการแลกเปลี่ยนสำหรับหนึ่งตันของเสื้อผ้า และของต้องมีอย่างน้อยหนึ่งตันของเสื้อผ้าสองตันของอาหาร ราคาแลกจะอยู่ระหว่างสอง ส่วนที่เหลือของตัวอย่างผลงานด้วยราคาการซื้อขายระหว่างประเทศหนึ่งตันของอาหารสำหรับ 2 / 3 ตันของเสื้อผ้าถ้าทั้งความเชี่ยวชาญในสินค้าที่พวกเขามีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ ผลผลิตของพวกเขาจะ :