That would explain why I didn't rem

That would explain why I didn't remember him. I do a good job of blocking painful, unnecessary things from my memory. "He's in a wheelchair now," Charlie continued when I didn't respond, "so he can't drive anymore, and he offered to sell me his truck cheap." "What year is it?" I could see from his change of expression that this was the question he was hoping I wouldn't ask. "Well, Billy's done a lot of work on the engine — it's only a few years old, really." I hoped he didn't think so little of me as to believe I would give up that easily. "When did he buy it?" "He bought it in 1984, I think." "Did he buy it new?" "Well, no. I think it was new in the early sixties — or late fifties at the earliest," he admitted sheepishly. "Ch — Dad, I don't really know anything about cars. I wouldn't be able to fix it if anything went wrong, and I couldn't afford a mechanic..." "Really, Bella, the thing runs great. They don't build them like that anymore." The thing, I thought to myself... it had possibilities — as a nickname, at the very least. "How cheap is cheap?" After all, that was the part I couldn't compromise on. "Well, honey, I kind of already bought it for you. As a homecoming gift." Charlie peeked sideways at me with a hopeful expression. Wow. Free. "You didn't need to do that, Dad. I was going to buy myself a car." "I don't mind. I want you to be happy here." He was looking ahead at the road when he said this. Charlie wasn't comfortable with expressing his emotions out loud. I inherited that from him. So I was looking straight ahead as I responded. "That's really nice, Dad. Thanks. I really appreciate it." No need to add that my being happy in Forks is an impossibility. He didn't need to suffer along with me. And I never looked a free truck in the mouth — or engine. "Well, now, you're welcome," he mumbled, embarrassed by my thanks. We exchanged a few more comments on the weather, which was wet, and that was pretty much it for conversation. We stared out the windows in silence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่จะอธิบายว่า ทำไมผมไม่ได้จำเขา ฉันทำงานดีในการปิดกั้นสิ่งที่เจ็บปวด ไม่จำเป็นจากหน่วยความจำของฉัน "เขาอยู่ในรถเข็นตอนนี้ ชาร์ลีอย่างต่อเนื่องและผมไม่ตอบสนอง "เพื่อให้เขาไม่สามารถขับได้อีกต่อไป และเขาเสนอขายฉันรถบรรทุกของเขาราคาถูก" "ปีอะไรคือมัน ฉันได้เห็นจากการเปลี่ยนแปลงของนิพจน์ที่นี้เป็นคำถามที่เขาหวังว่า ฉันจะไม่ถาม เขา "ดี บิลลี่เสร็จสิ้นการทำงานในเครื่องยนต์มาก — เป็นเพียงไม่กี่ปี " ฉันหวังว่า เขาไม่คิดน้อยของฉันว่าเชื่อผมจะให้อัพที่ง่าย "เมื่อได้เขาซื้อมัน" "เขาซื้อมันในปี 1984 ฉันคิดว่า" "ก็เขาซื้อมันใหม่" "ดี เลขที่ผมคิดว่า มันคือใหม่ในยุคต้น — หรือยุคปลายที่เร็ว, " เขาเข้าเจื่อน " Ch — พ่อ ฉันไม่ทราบจริง ๆ อะไรเกี่ยวกับรถยนต์ ฉันจะไม่สามารถแก้ไขได้ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป และฉันไม่สามารถหาช่าง..." "จริง ๆ เบลล่า สิ่งทำงานดีขึ้น พวกเขาไม่สร้างพวกเขาเช่นนั้นอีกต่อไป" สิ่ง ฉันคิดกับตัวเอง...มันมีความเป็นไปได้ — เป็นชื่อเล่น น้อย "วิธีราคาถูกคือราคาถูก หลังจากที่ทุก ที่เป็นส่วนที่ผมไม่เน้น "ดี น้ำผึ้ง ชนิดของแล้วซื้อมันให้คุณ เป็นคืนของขวัญ" ชาร์ลี peeked ข้างที่ฉันกับนิพจน์ที่มีความหวัง ว้าว ฟรี "คุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น พ่อ ผมกำลังจะซื้อรถตัวเอง" "ฉันไม่ทราบ ฉันต้องการมีความสุขที่นี่" เขากำลังมองไปข้างหน้าที่ถนนเมื่อเขากล่าวว่า นี้ ชาลีไม่สบายถ่ายทอดอารมณ์ของเขาออกเสียง ผมมาที่จากเขา ดังนั้น ผมมองตรงไปข้างหน้า ตามที่ผมตอบ "ก็ดี พ่อ ขอบคุณ ผมชื่นชมมัน" ไม่จำเป็นต้องเพิ่มว่า ฉันกำลังมีความสุขในส้อมเป็นที่ไป เขาไม่ได้ต้องทุกข์ทรมานพร้อมกับผม ไม่เคยมองรถบรรทุกฟรีในปาก — หรือเครื่องยนต์ "ดี ตอนนี้ ความยินดี เขา mumbled อายขอขอบคุณ เราแลกเปลี่ยนความคิดเห็นบางอย่างในอากาศ ซึ่งเปียก และที่มันสวยมากสำหรับการสนทนา เราจ้องออกหน้าต่างในความเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะอธิบายว่าทำไมฉันไม่ได้จำได้ว่าเขา ผมทำผลงานที่ดีของการปิดกั้นความเจ็บปวดสิ่งที่ไม่จำเป็นจากหน่วยความจำของฉัน "เขาอยู่ในรถเข็นตอนนี้" ชาร์ลีอย่างต่อเนื่องเมื่อฉันไม่ตอบสนอง "ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถขับรถอีกต่อไปและเขาเสนอที่จะขายผมราคาถูกรถบรรทุกของเขา." "สิ่งที่ปีมันคืออะไร?" ฉันจะได้เห็นจากการเปลี่ยนแปลงของเขาในการแสดงออกว่านี่เป็นคำถามที่เขาหวังว่าฉันจะไม่ถาม "ดีบิลลี่ทำมากของการทำงานในเครื่องมือ - มันเก่าเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาจริงๆ." ผมหวังว่าเขาไม่ได้คิดอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผมในฐานะที่จะเชื่อว่าฉันจะให้ขึ้นได้อย่างง่ายดาย "เขาไม่ซื้อมันเมื่อไหร่?" "เขาซื้อมันในปี 1984 ผมคิดว่า." "เขาก็ซื้อใหม่ได้หรือไม่" ". ดีไม่มีผมคิดว่ามันเป็นของใหม่ในวัยหกสิบต้น - ปลายหรือวัยห้าสิบที่เร็วที่สุด" เขาเข้ารับการรักษาเจื่อน "Ch - พ่อผมไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับรถผมจะไม่สามารถที่จะแก้ไขได้ถ้ามีอะไรผิดพลาดไปและผมก็ไม่สามารถจ่ายช่าง ... ." "จริงๆเบลล่า, สิ่งวิ่งที่ดี . พวกเขาไม่ได้สร้างพวกเขาเป็นเช่นนั้นอีกต่อไป. " สิ่งที่ผมคิดกับตัวเอง ... มันมีความเป็นไปได้ - เป็นชื่อเล่นที่อย่างน้อยมาก "วิธีราคาถูกราคาถูก?" หลังจากที่ทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่งที่ผมไม่สามารถประนีประนอมกับ "ดี, น้ำผึ้ง, ชนิดของฉันแล้วซื้อมันสำหรับคุณ. เป็นของขวัญกลับบ้าน." ชาร์ลีแอบมองด้านข้างที่ผมด้วยสีหน้ามีความหวัง ว้าว. ฟรี. "คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นพ่อ. ฉันกำลังจะไปซื้อตัวเองรถ." "ผมไม่ทราบ. ฉันต้องการให้คุณมีความสุขที่นี่." เขาได้รับการมองไปข้างหน้าถนนเมื่อเขากล่าวว่านี้ ชาร์ลีก็ไม่พอใจกับการแสดงอารมณ์ของเขาออกมาดัง ๆ ฉันได้รับมรดกที่จากเขา ดังนั้นผมจึงถูกมองตรงไปข้างหน้าในขณะที่ฉันตอบ "นั่นเป็นเรื่องดีจริงๆพ่อ. ขอบคุณ. ฉันจริงๆขอบคุณมัน." ไม่จำเป็นต้องเพิ่มว่ามีความสุขในงาของฉันคือเป็นไปไม่ได้ เขาไม่จำเป็นต้องทนทุกข์ทรมานพร้อมกับฉัน และผมไม่เคยมองรถบรรทุกฟรีในปาก - หรือเครื่องมือ "ดีตอนนี้คุณกำลังยินดีต้อนรับ" เขาพึมพำอายขอบคุณ เราแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอีกไม่กี่กับสภาพอากาศที่เปียกและนั่นก็คือมันสวยมากสำหรับการสนทนา เราจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างในความเงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั้นก็จะอธิบายว่า ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้ ผมได้งานที่ดีของบล็อกที่เจ็บปวด ไม่จำเป็นจากความทรงจำ” เขานั่งรถเข็นแล้ว " ชาร์ลีอย่างต่อเนื่องเมื่อฉันไม่ตอบ " เขาขับรถไม่ได้อีกต่อไป และเขาเสนอที่จะขายรถกระบะราคาถูกฉัน . " " นี่ปีอะไร ? ฉันสามารถเห็นได้จากการเปลี่ยนแปลงของการแสดงออกว่า นี้คือคำถามที่เขาเคยหวังว่าผมจะไม่ขอ " อืม บิลลี่ทำงานมากมายหลายอย่างในเครื่องยนต์ มันเป็นเพียงไม่กี่ปี จริงๆ ผมหวังว่าเขาคงไม่คิดน้อยมาก ผมเชื่อว่าผมจะยอมแพ้ง่ายๆ " . ตอนที่เขาซื้อมัน ? " เขาซื้อมันในปี 1984 ฉันคิดว่า " เขาซื้อมันใหม่ ? " อืม ฉันคิดว่ามันใหม่ในยุคต้น - หรือยุคปลายที่เร็ว " เขายอมรับเจื่อน " . พ่อ CH - ผมไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับรถ ฉันไม่สามารถแก้ไขได้ ถ้ามีอะไรผิดพลาด และผมไม่สามารถหาช่าง . . . . . . . " " จริงๆ เบลล่า ก็วิ่งดี เขาไม่สร้างแบบนี้อีกแล้ว " สิ่งที่ฉันคิดกับตัวเอง . . . . . . . มันมีความเป็นไปได้ - เป็นชื่อเล่น ที่อย่างน้อยที่สุด . ทำไมถูกจัง ถูกมั้ย ? " หลังจากทั้งหมด ที่เป็นส่วนผมไม่ประนีประนอม " ที่รัก ฉันก็ซื้อมันให้คุณ เป็นของขวัญกลับบ้าน " ชาร์ลีแอบมองด้านข้างมองฉันด้วยสีหน้ามีความหวัง ว้าว ฟรี” คุณไม่ต้องทำแบบนั้น พ่อ ผมกำลังจะซื้อตัวรถ " " ผมไม่สนใจหรอก ผมต้องการให้คุณมีความสุข ที่นี่ เขากำลังมองไปที่ถนน เมื่อเขาบอกว่า ชาร์ลีไม่ได้สบายใจกับการแสดงความรู้สึกของเขาออกมา ที่ผมได้รับจากเขา ฉันมองตรงไปข้างหน้าขณะที่ผมตอบ " มันดีจริงๆนะพ่อ ขอบคุณ ฉันจริงๆขอบคุณมัน . " ไม่ต้องเพิ่มว่า ฉันมีความสุขในส้อม เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เขาไม่ต้องทนทรมานกับผม และผมไม่เคยดูฟรีรถบรรทุกในปากหรือเครื่องยนต์ . ตอนนี้ คุณกำลังยินดีต้อนรับ " เขาพึมพำ อายด้วยขอบคุณ เราคุยกันไม่กี่ความเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับสภาพอากาศที่เปียก และมันสวยมากสำหรับการสนทนา เราจ้องที่หน้าต่างอยู่ในความเงียบ