Any Policy or Control Strategy in P

Any Policy or Control Strategy in Place
Structural Level of Intervention
Based on the current trend, there are no concrete policies/programmes put in place in the Gambia, just like many sub-Saharan African countries to stem the emerging epidemic. This is not surprising given the fact that there is little or no reliable data available on chronic non-communicable diseases prevalence and risk factors [11], which is the first step in health policy formulation.
Expert such as Unwin and others [32] have recommended three-pronged intervention strategies-epidemiological surveillance, primary prevention (preventing diseases in healthy populations) and secondary prevention (preventing complications and improving quality of life in affected communities). As regards epidemiological surveillance, no recent national survey or even community based survey known has been conducted in The Gambia on the prevalence and/or risk factors for chronic diseases or general health with direct consequences on chronic diseases. However, the health ministry in The Gambia, which is the case in many others African countries, acknowledges the presence and devastating impacts of NCDs [3,33]. Even though there is a newly formed directorate for NCDs within the ministry of health and social welfare, there has not been yet any significant effort in the areas of NCDs prevention, health promotion, treatment and control.
In response to increasing demands for health services by the population and severe shortage of locally trained manpower, the government established an indigenous university to produce human resources for health, particularly medical doctors, nurses and public health officers. However, the medical training is still evolving and riddled with problems such as dearth of medical teachers, non-availability of specialist trainings in most of the departments and paucity of training facilities. The only teaching hospital in the Gambia still faces challenges of inadequate modern health technologies and related facilities. Furthermore, the existing manpower (mainly foreigners on technical aid programmes) works under pressure and the few local staff are poorly motivated. The existing health personnel to patient ratio are still very low [15], even in the face of the double burden of disease. Generally there is severe shortage of expertise to manage NCDs in The Gambia necessitating referrals to Senegal while the affluent few seek treatment in Europe or the USA.
Overall, there are limited human and infrastructural capacities for non-communicable diseases care and treatment available within The Gambia. This scenario is obtainable in many African countries.
Community Level of Intervention
The involvements of non-governmental organisations (NGOs) and community-based organisations/groups (CBO) are very minimal in the prevention and care (medical and social support) of chronic non-communicable diseases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายหรือกลยุทธ์การควบคุมในสถานที่
โครงสร้างระดับของการแทรกแซง
จากแนวโน้มในปัจจุบันไม่มีนโยบายให้เป็นรูปธรรม / โปรแกรมใส่ในสถานที่ในแกมเบียเช่นเดียวกับประเทศในแอฟริกาซาฮาราย่อยจำนวนมากที่จะเกิดการระบาดของโรคที่เกิดขึ้นใหม่ นี้ไม่น่าแปลกใจที่ได้รับความจริงที่ว่ามีน้อยหรือไม่มีข้อมูลที่น่าเชื่อถือที่มีอยู่บนเรื้อรังโรคไม่ติดต่อชุกและปัจจัยเสี่ยง [11] ซึ่งเป็นขั้นตอนแรกในการกำหนดนโยบายสุขภาพ.
ผู้เชี่ยวชาญเช่น Unwin และอื่น ๆ [32] มี แนะนำสามง่ามกลยุทธ์การแทรกแซงการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา, การป้องกันการประถมศึกษา (การป้องกันโรคในประชากรที่มีสุขภาพดี) และการป้องกันทุติยภูมิ (การป้องกันภาวะแทรกซ้อนและการพัฒนาคุณภาพชีวิตในชุมชนที่ได้รับผลกระทบ) ในส่วนของการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาไม่มีการสำรวจแห่งชาติเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือแม้กระทั่งการสำรวจตามที่รู้จักกันได้รับการดำเนินการในแกมเบียชุกและ / หรือปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคเรื้อรังหรือสุขภาพโดยทั่วไปที่มีผลกระทบโดยตรงต่อโรคเรื้อรัง อย่างไรก็ตามกระทรวงสาธารณสุขในแกมเบียซึ่งเป็นกรณีอื่น ๆ อีกมากมายในประเทศแอฟริกายอมรับการมีอยู่และผลกระทบที่ร้ายแรงของโรคไม่ติดต่อ [3,33] ถึงแม้ว่าจะมีคณะกรรมการที่จัดตั้งขึ้นใหม่สำหรับโรคไม่ติดต่อภายในกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการสังคมที่ไม่เคยมีความพยายามใด ๆ ที่สำคัญในพื้นที่ของการป้องกันโรคไม่ติดต่อ, การส่งเสริมสุขภาพการรักษาและการควบคุม.
ในการตอบสนองต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับบริการด้านสุขภาพโดย ประชากรและการขาดแคลนอย่างรุนแรงของกำลังคนผ่านการฝึกอบรมในประเทศที่รัฐบาลจัดตั้งมหาวิทยาลัยของชนพื้นเมืองในการผลิตทรัพยากรมนุษย์เพื่อสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งแพทย์พยาบาลและเจ้าหน้าที่สาธารณสุข อย่างไรก็ตามการฝึกอบรมทางการแพทย์ยังคงพัฒนาและเต็มไปด้วยปัญหาเช่นขาดแคลนครูแพทย์ไม่พร้อมของการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญในส่วนของหน่วยงานและความยากจนของสถานที่ฝึกอบรม โรงพยาบาลการเรียนการสอนเฉพาะในแกมเบียยังคงเผชิญกับความท้าทายของเทคโนโลยีด้านสุขภาพที่ทันสมัยไม่เพียงพอและสิ่งอำนวยความสะดวกที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้กำลังคนที่มีอยู่ (ส่วนใหญ่ชาวต่างชาติในโครงการความช่วยเหลือทางด้านเทคนิค) ทำงานภายใต้ความกดดันและเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นไม่กี่มีแรงจูงใจที่ไม่ดี บุคลากรสาธารณสุขที่มีอยู่ต่อผู้ป่วยยังคงอยู่ในระดับต่ำมาก [15] แม้ในใบหน้าของภาระสองของการเกิดโรค โดยทั่วไปมีปัญหาการขาดแคลนอย่างรุนแรงของความเชี่ยวชาญในการจัดการโรคไม่ติดต่อในแกมเบียทั้งนี้การอ้างอิงถึงเซเนกัลในขณะที่ไม่กี่แสวงหาการรักษาที่ร่ำรวยในยุโรปหรือสหรัฐอเมริกา.
โดยรวมมีจำนวน จำกัด ของมนุษย์และความสามารถโครงสร้างพื้นฐานสำหรับโรคไม่ติดต่อดูแลและการรักษาที่มีอยู่ภายในแกมเบีย . สถานการณ์นี้เป็นที่มีอยู่ในหลายประเทศในแอฟริกา.
ชุมชนระดับของการแทรกแซง
หยั่งทราบขององค์กรพัฒนาเอกชน (เอ็นจีโอ) และชุมชนตามองค์กร / กลุ่ม (CBO) มีน้อยมากในการป้องกันและการดูแลรักษา (การสนับสนุนทางการแพทย์และสังคม) ไม่เรื้อรัง โรค -communicable

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายใด ๆหรือกลยุทธ์การควบคุมในระดับของการแทรกแซง

โครงสร้างตามแนวโน้มปัจจุบัน ไม่มีคอนกรีตนโยบาย / โครงการที่วางในสถานที่ในแกมเบีย , เช่นเดียวกับหลายประเทศในแอฟริกาซับซาฮาก้านใหม่ระบาดนี้ไม่น่าแปลกใจที่ได้รับความจริงที่ว่ามีข้อมูลที่เชื่อถือได้น้อยหรือไม่มีอยู่ในโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ความชุกและปัจจัยความเสี่ยง [ 11 ] ซึ่งเป็นขั้นตอนแรกในการกำหนดนโยบายสาธารณสุข .
ผู้เชี่ยวชาญเช่นอันวินและอื่น ๆ [ 32 ] ได้แนะนำสามง่ามกลยุทธ์การแทรกแซงและการเฝ้าระวังการป้องกันปฐมภูมิ ( ป้องกันโรคในประชากรมีสุขภาพดี ) และการป้องกันทุติยภูมิ ( การป้องกันภาวะแทรกซ้อน และปรับปรุงคุณภาพของชีวิตในชุมชนที่ได้รับผลกระทบ ) ส่วนการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา ,ไม่ล่าสุด การสำรวจ หรือแม้แต่ชุมชนตามการสำรวจที่รู้จักกันมีวัตถุประสงค์ในแกมเบียบนความชุกและ / หรือปัจจัยเสี่ยงของโรคเรื้อรังหรือสุขภาพทั่วไปที่มีผลโดยตรงต่อโรค เรื้อรัง อย่างไรก็ตาม กระทรวงสาธารณสุขในแกมเบียซึ่งเป็นกรณีในประเทศอื่นๆในแอฟริกาหลาย ยอมรับตนและผลกระทบร้ายแรงของบัตรเงินฝาก [ 3,33 ]แม้ว่าจะมีรูปแบบใหม่ บริษัท สำหรับลูกค้าภายในกระทรวงสุขภาพและสวัสดิการสังคม ไม่มีความพยายามใด ๆที่สำคัญ แต่ในพื้นที่ของการป้องกันลูกค้า , ส่งเสริมสุขภาพ , การรักษาและควบคุม
ส่งผลให้ความต้องการบริการสุขภาพของประชากรและขาดแคลนรุนแรงในการฝึกอบรมแรงงานรัฐบาลจัดตั้งมหาวิทยาลัยท้องถิ่นเพื่อผลิตทรัพยากรมนุษย์เพื่อสุขภาพ โดยเฉพาะแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่สาธารณสุข อย่างไรก็ตาม การฝึกอบรมแพทย์ยังคงพัฒนา และเต็มไปด้วยปัญหา เช่น ขาดแคลนครูแพทย์ ไม่มีความพร้อมของการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญในส่วนของหน่วยงานและความขัดสนของสิ่งอำนวยความสะดวกการฝึกอบรมโรงพยาบาลเฉพาะในแกมเบียยังคงเผชิญความท้าทายของเทคโนโลยีสุขภาพที่ทันสมัยเพียงพอและสิ่งอำนวยความสะดวก นอกจากนี้กำลังคนที่มีอยู่ ( ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติในโครงการช่วยเหลือทางด้านเทคนิค ) ทำงานภายใต้ความกดดัน และเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นไม่กี่มีแรงจูงใจได้ไม่ดี บุคลากรสาธารณสุขที่มีอยู่ต่อผู้ป่วยก็ยังคงต่ำมาก [ 15 ]แม้ในใบหน้าของคู่ของภาระโรค โดยทั่วไปมีขาดแคลนรุนแรงของความเชี่ยวชาญในการจัดการลูกค้าใน แกมเบีย เซเนกัล ขณะที่ถูกส่งต่อให้ร่ำรวยไม่แสวงหาการรักษาในยุโรปหรืออเมริกา
โดยรวม มี จำกัด และความสามารถในการจัดการของโรคการดูแลและการรักษาที่มีอยู่ในแกมเบียฉากนี้เป็นฉากที่หาได้ในประเทศแอฟริกาหลายระดับชุมชนของการแทรกแซง .

involvements ขององค์กรพัฒนาเอกชน ( เอ็นจีโอ ) และชุมชนองค์กร / กลุ่ม ( CBO ) มีน้อยมากในการป้องกัน ดูแล และสนับสนุน ( แพทย์และสังคม ) ของโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง .