Modals in the PastMay Have / Might

Modals in the Past
May Have / Might Have
May/Might have + past participle is used to suggest uncertainty or possibility about the past.
I lost my cell phone. I may have left it at school.
You might have dropped it at the restaurant.
Could Have
Could have + past participle is used in two ways: to talk about the past with uncertainty, or to talk about an
option in the past that was not taken.
Do you think I could have left my cell phone at your house?
He could have been a doctor if he hadn’t made the mistake of dropping out of school.
Must Have
Must have + past participle is used for drawing conclusions about the past.
I got lost on the way here. I must have taken a wrong turn somewhere.
Should Have
Should have + past participle is used to talk about mistakes made in the past or expectations that have not
been met.
You should have apologized for your mistake.
They should have arrived by now.
Was/Were Supposed To
Was/Were supposed to + base verb is used to express that an expected action didn’t happen.
The football game was supposed to start at 1:00, but it was postponed because of the rain.
Where were you last night? You were supposed to help me with my essay.
Passive Modals in the Past
Passive modals in the past are used to give opinions about events and situations that happened in the past.
The form is: subject + modal + have been + past participle.
The money could have been given to the poor.
The package should have been sent a week ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Modals ในอดีตอาจจะ / อาจอาจ/ อาจ + พักที่ผ่านมาใช้ในการแนะนำความไม่แน่นอนหรือความเป็นไปได้เกี่ยวกับอดีตหายโทรศัพท์ของฉัน ฉันอาจได้ทิ้งมันที่โรงเรียนคุณอาจตกมันที่ร้านอาหารอาจมีได้ + คำนามจะใช้สองวิธี: พูดคุยเกี่ยวกับอดีตกับความไม่แน่นอน หรือพูดคุยเกี่ยวกับการเลือกในอดีตที่ไม่คุณคิดว่า ฉันไม่ได้ทิ้งโทรศัพท์มือถือของฉันที่บ้านของคุณเขาไม่ได้เป็นหมอถ้าเขาไม่ได้ทำผิดพลาดของการถล่มของโรงเรียนต้องมีต้อง + เลยพักใช้สำหรับวาดบทสรุปเกี่ยวกับอดีตผมได้หายมาที่นี่ ฉันต้องได้เปิดผิดตำแหน่งควรมีควรมี + ใช้คำคุณศัพท์เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับข้อผิดพลาดในอดีตหรือความคาดหวังที่ไม่มีตรงตามคุณควรมีอุ้มสำหรับความผิดพลาดของคุณพวกเขาควรมาถึงป่านนี้เป็น/ควรจะมี/มีกริยาพื้นฐาน + ควรจะถูกใช้เพื่อแสดงว่า การดำเนินการที่คาดการณ์ไม่ได้เกิดขึ้นเกมฟุตบอลควรเริ่มที่ 1:00 แต่ถูกเลื่อนออกไปเนื่องจากฝนตกที่มีคุณคืน คุณควรจะช่วยให้ฉันกับเรียงความของฉันModals แฝงในอดีตModals แฝงในอดีตจะใช้ในการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์และสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตฟอร์ม: เรื่อง + โมดอล + ถูก + คำคุณศัพท์เงินสามารถมอบให้คนจนบรรจุภัณฑ์ควรมีส่งสัปดาห์ที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Modals
ในอดีตอาจมี/
อาจมีพฤษภาคม/ อาจมี + กริยาที่ผ่านมาถูกนำมาใช้เพื่อแสดงให้เห็นความไม่แน่นอนหรือความเป็นไปได้เกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา.
ฉันหายไปโทรศัพท์มือถือของฉัน ฉันอาจจะทิ้งมันไว้ที่โรงเรียน.
คุณอาจจะมีการลดลงที่ร้านอาหาร.
สามารถมีอาจมี + กริยาที่ผ่านมาถูกนำมาใช้ในสองวิธีที่จะพูดคุยเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมากับความไม่แน่นอนหรือที่จะพูดคุยเกี่ยวกับตัวเลือกในอดีตที่ไม่ได้นำ. คุณคิดว่าฉันจะต้องออกจากโทรศัพท์มือถือของฉันที่บ้านของคุณหรือเขาจะได้รับแพทย์ถ้าเขาไม่ได้ทำผิดพลาดในการออกจากโรงเรียน. ต้องมีต้องมี + กริยาที่ผ่านมาถูกนำมาใช้สำหรับการวาดข้อสรุปเกี่ยวกับ ที่ผ่านมา. ฉันได้หายไปในทางที่นี่ ผมต้องมีการดำเนินการเลี้ยวผิดที่ใดที่หนึ่ง. ควรจะมีควรจะมี + กริยาที่ผ่านมาจะใช้ในการพูดคุยเกี่ยวกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาหรือความคาดหวังที่ยังไม่ได้รับการตอบสนอง. คุณควรจะได้ขอโทษสำหรับความผิดพลาดของคุณ. พวกเขาควรจะได้มาถึงตอนนี้. เป็น / ควรจะเป็น/ ถูกควรจะเป็นคำกริยาฐาน + จะใช้ในการแสดงความเห็นว่าการดำเนินการที่คาดว่าจะไม่ได้เกิดขึ้น. เกมฟุตบอลก็ควรที่จะเริ่มต้นที่ 01:00 แต่ก็ถูกเลื่อนออกไปเพราะฝนตก. คุณอยู่ที่ไหนที่ผ่านมา กลางคืน? คุณควรจะช่วยฉันด้วยการเขียนเรียงความของฉัน. Passive Modals ในอดีตModals Passive ในอดีตที่ผ่านมาจะใช้ในการให้ความเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์และสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมา. รูปแบบคือ:. เรื่อง + คำกริยา + ได้รับ + กริยาที่ผ่านมาเงินจะได้รับให้แก่คนยากจน. แพคเกจที่ควรได้รับการส่งสัปดาห์ที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้างล่างในอดีตอาจจะ / อาจจะ

อาจจะ / อาจจะ past participle ใช้ชี้ให้เห็นความไม่แน่นอนหรือความเป็นไปได้เกี่ยวกับอดีต
ฉันทำมือถือหาย แต่น่าสนใจคือสำหรับฉัน it at .
ที่ดินฉัน dropped it at the restaurant .
ช่วงเวลา
ช่วงเวลาเรา participle is used in two ways ไม่เหมือนกัน the ทุกอย่าง uncertainty , or to เหมือนกัน ชอค option in the ทุกอย่าง that was not อุตสาหกรรม .
คุณคิดว่าฉันน่าจะทิ้งโทรศัพท์ที่บ้านของคุณ ?
he ช่วงเวลา been a ร้านขายยาอยู่ he hadn และที่จะ , ไม่ชอบเพื่อมีความสุข dropping ๆบอก .
must เวลา
must เวลาเรา participle is , drawing conclusions about the ทุกอย่างใน
แต่ lost on the way ละ . ฉันต้องเลี้ยวผิดทางต้อง

บางควรมีกริยาที่ผ่านมาถูกใช้เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในอดีตหรือความคาดหวังที่ไม่เคยเจอ
.
คุณควรจะขอโทษสำหรับความผิดของคุณ .
พวกเขาน่าจะมาถึงแล้ว

ก็ต้องถูก / / ต้องใช้แสดงกริยาฐานที่คาดว่าจะกระทำไม่ได้ ที่ .
the game อย่างรวดเร็วเขา supposed เว่อร์ at 1:00 , มี it was บุปผชาติส่วนลิตรใน
เมื่อคืนเธอไปไหนมา นายจะช่วยฉันกับบทความของผม เรื่องราวในอดีต

เรื่อยๆข้างล่าง ในอดีต เคยให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับเหตุการณ์และสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต
แบบฟอร์มเรื่องการได้รับ past participle .
เงินได้ให้แก่คนยากจน .
แพคเกจควร ถูกส่งมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว