Summer leguminous cover crops can i

Summer leguminous cover crops can improve soil health and reduce the economic and environmental costs associated with
N fertilizers. However, adoption is often constrained by poor weed suppression compared to nonlegume cover crops. In
field experiments conducted in organic vegetable cropping systems in north-central New York, two primary hypotheses
were tested: (1) mixtures of legume cover crops (cowpea and soybean) with grasses (sorghum–sudangrass and Japanese
millet) reduce weed seed production and increase cover crop productivity relative to legume monocultures and (2) higher
soil fertility shifts the competitive outcome in favor of weeds and nonlegume cover crops. Cover crops were grown either
alone or in grass–legume combinations with or without composted chicken manure. Under hot, dry conditions in 2005,
cowpea and soybean cover crops were severely suppressed by weeds in monoculture and by sorghum–sudangrass in
mixtures, resulting in low legume biomass, poor nodulation, and high levels of Powell amaranth seed production
(. 25,000 seeds m22). Under more typical temperature and rainfall conditions in 2006, cowpea mixtures with Japanese
millet stimulated cowpea biomass production and nodulation compared to monoculture, but soybeans were suppressed in
mixtures with both grasses. Composted chicken manure shifted competition in favor of weeds at the expense of cowpea
(2005), stimulated weed and grass biomass production (2006), and suppressed nodulation of soybean (2006). In a
complementary on-farm trial, cowpea mixtures with sorghum–sudangrass suppressed weed biomass by 99%; however,
both common purslane and hairy galinsoga produced sufficient seeds (600 seeds m22) to replenish the existing weed
seedbank. Results suggest that (1) mixtures of cowpeas with grasses can improve nodulation, lower seed costs, and reduce
the risk of weed seed production; (2) soybean is not compatible with grasses in mixture; and (3) future costs of weed seed
production must be considered when determining optimal cover crop choices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูร้อนพืชคลุมตระกูลถั่วสามารถปรับปรุงสุขภาพของดินและลดค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับปุ๋ยเอ็น
แต่การนำไปใช้เป็นข้อ จำกัด มักจะปราบปรามวัชพืชที่ไม่ดีเมื่อเทียบกับพืชคลุม nonlegume ในการทดลองดำเนินการในระบบการปลูกพืชผักอินทรีย์ในภาคเหนือภาคกลางนิวยอร์กสองสมมติฐานหลักได้มีการทดสอบ(1) ผสมพืชคลุมตระกูลถั่ว (ถั่วพุ่มและถั่วเหลือง) กับหญ้า (ข้าวฟ่าง-sudangrass ญี่ปุ่นและข้าวฟ่าง) ลดการผลิตเมล็ดวัชพืชและ เพิ่มผลผลิตพืชคลุมเทียบกับพืชตระกูลถั่ว monocultures และ (2) ที่สูงขึ้นอุดมสมบูรณ์ของดินเปลี่ยนแปลงผลการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชและพืชคลุมnonlegume พืชคลุมปลูกได้ทั้งคนเดียวหรือในชุดหญ้าพืชตระกูลถั่วที่มีหรือไม่มีมูลไก่หมัก ภายใต้ร้อนแห้งในปี 2005, ถั่วพุ่มและพืชคลุมถั่วเหลืองถูกปราบปรามอย่างรุนแรงจากวัชพืชในเชิงเดี่ยวและข้าวฟ่าง-sudangrass ในผสมส่งผลให้ชีวมวลถั่วต่ำเกิดปมที่น่าสงสารและระดับสูงของพาวเวลการผลิตเมล็ดพันธุ์ผักโขม(. 25,000 เมล็ด m22 ) ภายใต้อุณหภูมิปกติมากขึ้นและสภาพปริมาณน้ำฝนในปี 2006 ผสมถั่วพุ่มญี่ปุ่นข้าวฟ่างกระตุ้นการผลิตชีวมวลถั่วพุ่มและเกิดปมเมื่อเทียบกับเชิงเดี่ยวแต่ถั่วเหลืองที่ถูกระงับในผสมกับหญ้าทั้งสอง มูลไก่หมักเลื่อนการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชที่ค่าใช้จ่ายของถั่วพุ่ม(2005) กระตุ้นวัชพืชและการผลิตชีวมวลหญ้า (2006) และปราบปรามเกิดปมถั่วเหลือง (2006) ในการประกอบการพิจารณาคดีในฟาร์มผสมกับถั่วพุ่มข้าวฟ่าง-sudangrass ปราบปรามชีวมวลวัชพืชโดย 99%; แต่ทั้งคุณนายตื่นสายและ galinsoga ขนผลิตเมล็ดเพียงพอ (600 เมล็ด m22) เพื่อเติมเต็มวัชพืชที่มีอยู่ seedbank ผลการวิจัยแนะนำว่า (1) ผสมกับหญ้า cowpeas สามารถปรับปรุงการเกิดปมค่าใช้จ่ายเมล็ดพันธุ์ลดลงและลดความเสี่ยงของการผลิตเมล็ดวัชพืช; (2) ถั่วเหลืองไม่เข้ากันกับหญ้าในส่วนผสม; และ (3) ค่าใช้จ่ายในอนาคตของเมล็ดวัชพืชการผลิตจะต้องพิจารณาเมื่อพิจารณาทางเลือกที่ดีที่สุดพืชคลุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูร้อนทั้งพืชคลุมดินสามารถปรับปรุงสุขภาพของดินและลดต้นทุนทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับ
n ปุ๋ย อย่างไรก็ตาม การปราบปรามอย่างต่อเนื่อง โดยวัชพืชมักไม่ดีเมื่อเทียบกับ nonlegume ครอบคลุมพืช ในการทดลองในผักอินทรีย์
ด้านระบบการปลูกพืชในภาคเหนือกลางนิวยอร์ก สองหลักสมมติฐาน
ทดสอบ :( 1 ) ส่วนผสมของพืชคลุมถั่ว ( ถั่วพุ่มถั่วเหลืองกับหญ้า ( sudangrass –ข้าวฟ่างและข้าวฟ่างญี่ปุ่น
) ลดการผลิตเมล็ดวัชพืชและเพิ่มผลผลิตพืชตระกูลถั่วคลุมเทียบกับทรีตเมนต์ ( 2 ) ความอุดมสมบูรณ์ของดินสูงกว่า
กะผลของการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชและพืชคลุม nonlegume . ปลูกพืชคลุมเหมือนกัน
คนเดียวหรือหญ้าผสมถั่ว –หรือไม่หมักมูลไก่ ภายใต้เงื่อนไขที่ร้อนแห้งใน 2005
ถั่วพุ่มและถั่วเหลืองครอบคลุมพืชและวัชพืชในการปราบปรามอย่างรุนแรงโดยโดยข้าวฟ่าง– sudangrass ใน
ผสมถั่วต่ำ ส่งผลให้เกิดน้ำจนมีระดับสูงของเพาเวลล์ผักโขมเมล็ดพันธุ์
( . 25 , 000 เมล็ด m22 )ภายใต้อุณหภูมิปกติและสภาวะฝนตกใน 2006 , ถั่วผสมกับหญ้าญี่ปุ่น
กระตุ้นการผลิตชีวมวลและการเกิดพุ่ม เมื่อเทียบกับการปลูกพืชเชิงเดี่ยว แต่ถั่วเหลืองถูกระงับใน
ผสมกับหญ้า หมักมูลไก่ เลื่อนการแข่งขันในความโปรดปรานของวัชพืชที่ค่าใช้จ่ายของถั่วพุ่ม
( 2005 ) , กระตุ้นวัชพืชและผลผลิตมวลชีวภาพของหญ้า ( 2006 )และยับยั้งการเกิดของถั่วเหลือง ( 2006 ) ใน
ประกอบทดลองฟาร์ม , ถั่วผสมกับ sudangrass ปราบวัชพืช โดยข้าวฟ่าง– 99% ; อย่างไรก็ตาม ,
ทั้งทั่วไปและขน galinsoga ผักเบี้ยผลิตเมล็ดเพียงพอ ( 600 เมล็ด m22 ) เพื่อเติมเต็มที่มีอยู่วัชพืช
seedbank . ผลการวิจัยพบว่า ( 1 ) cowpeas ผสมกับหญ้าสามารถปรับปรุงการเกิด ลดต้นทุน และลด
เมล็ดความเสี่ยงของวัชพืช ผลิตเมล็ดพันธุ์ ( 2 ) ถั่วเหลืองไม่เข้ากันได้กับหญ้าในส่วนผสม และ ( 3 ) ต้นทุนในอนาคตของการผลิตเมล็ดพันธุ์
วัชพืชต้องพิจารณาเมื่อกำหนดที่เหมาะสมครอบคลุมพืชทางเลือก