Alicyclobacillus spp. are Gram-posi

Alicyclobacillus spp. are Gram-positive, thermophilic, acidophilic,
non-pathogenic micro-organisms that have the ability to form spores.
They are present in soil and are often related to the deterioration of acidic
products such as citrus juices and beverages (Goto, 2003; Goto et al.,
2002; Matsubara et al., 2002; Silva et al., 1999; Silva and Gibbs, 2001).
The ability of this micro-organism to survive high temperatures and
low pH is attributed to two main factors: the composition of its membrane,
where cyclic fatty acids are found, and its ability to form spores
(Chang and Kang, 2004). Although this bacteria is not pathogenic, its
ability to produce undesirable odors and flavors in products such as citrus
juices, isotonic drinks, iced tea and tomato extracts is a major economic concern for the food processing industry (Chang and Kang,
2004;Walker and Phillips, 2005).
Several studies have identified a number of species isolated from industrialized
natural citrus juices, such as Alicyclobacillus acidocaldarius,
Alicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus and Alicyclobacillus
herbarius. However, Alicyclobacillus acidoterrestris is the most important
for this type of deterioration, as it is capable of producing compounds
such as 2-methoxyphenol (guaiacol) and 2.6-dibromophenol, which
are the main compounds responsible for alterations to the odor and flavor
of juice. Such changes have been described as an odor and a medicinal
or antiseptic taste (Chang and Kang, 2004; Durak et al., 2010; Goto
et al., 2002; Matsubara et al., 2002).
Heat treatments, such as pasteurization, are used in the orange juice
concentrate industry to inactivate pathogenic and spoilage microorganisms.
However, the spore of A. acidoterrestris can survive such
heat treatment, germinate, grow and thus cause the juice to deteriorate
after reconstitution (Savaş Bahçeci et al., 2004). An alternative to heat treatment is the application of natural antimicrobial agents to food
(Bevilacqua et al., 2008; Burt, 2004).
Nisin is an example of an antimicrobial compound used as a food
preservative. It is a bacteriocin produced by Lactococcus lactis subsp.
Lactis, which displays a wide variety of inhibitory effects on Grampositive
bacteria. Several studies have reported its effect as an inhibitor
of the growth of A. acidoterrestris in acidic drinks (Bevilacqua et al.,
2008; Peña et al., 2009; Ruiz et al., 2013; Yamazaki et al., 2000). Its
use, however, is limited, due to the relatively high cost of extraction
and purification and also because of the reduction in bactericidal activity
in complex food substrates (Ross et al., 2003).
Papain is an important peptidase extracted from papaya (Carica papaya).
It has a high proteolytic capacity, hydrolyzing large proteins into
small peptides and amino acids. Some studies have described the antibacterial
activity of papain and other papaya extracts against Bacillus
subtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Listeriamonocytogenes, Salmonella
typhimurium, Staphylococcus aureus and Proteus vulgaris
(Eshamah et al., 2014; Osato et al., 1993).
Da Silva et al. (2010) evaluated the toxic and mutagenic potential of
papain and also identified its antioxidant activity. The result was negative
for toxicity and mutagenicity tests, while the peptidase displayed
protective activity against oxidative stress caused by H2O2 in strains of
E. coli.
Bromelain is a proteolytic enzyme derived from pineapple (Ananas
comosus), and is a member of the Bromeliaceae family. Some studies
have demonstrated that bromelain has an antimicrobial effect, as well
as displaying helminthic activity against gastrointestinal nematodes
(Rowan et al., 1990). Bromelain is considered to be a food supplement
and is available to the general public in health food stores and pharmacies
in the US and Europe. It can be absorbed in the human intestine
without degradation and without its biological activity decreasing. Several
“in vitro” and “in vivo” studies have demonstrated that bromelain
has low toxic and mutagenic potential (Castell et al., 1997; Chobotova
et al., 2010; Pavan et al., 2012).
Papain and bromelain are widely used in the food, medicine, and
pharmaceutical industries and in technical procedures for clinical and
laboratory tests (Dutta and Bhattacharyya, 2013; Hale et al., 2005). Although
some studies of the antibacterial effects of papain and bromelain
on a number of species of bacteria have been performed, the action of
these enzymes in bacteria of the genus Alicyclobacillus spp. has not
been evaluated. The aim of this study was to evaluate the antibacterial
activity of the proteolytic enzymes papain and bromelain in some species
of Alicyclobacillus spp., with a focus on A. acidoterrestris.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเจน Alicyclobacillus เป็นแบคทีเรียแกรมบวก thermophilic, acidophilicปลอดเชื้อจุลินทรีย์ที่มีความสามารถในการแบบฟอร์มราพวกเขามีอยู่ในดิน และมักจะเกี่ยวข้องกับการเสื่อมสภาพของกรดผลิตภัณฑ์เช่นส้มน้ำผลไม้และเครื่องดื่ม (ไป 2003 ไป et al.,2002 มาซุบาระ et al. 2002 Silva et al. 1999 Silva และเสรีของกิ๊บส์ 2001)ความสามารถของนี้จุลรอดอุณหภูมิสูง และค่า pH ต่ำคือประกอบปัจจัยหลักที่สอง: องค์ประกอบของเมมเบรนของที่พบกรดไขมันวงจร และความสามารถในการแบบฟอร์มรา(ช้างและ Kang, 2004) แม้ว่าแบคทีเรียนี้จะไม่ทำให้เกิดโรค การความสามารถในการสร้างกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์และรสชาติในผลิตภัณฑ์เช่นส้มน้ำผลไม้ เครื่องดื่ม isotonic ชาเย็น และสารสกัดจากมะเขือเทศเป็นกังวลเศรษฐกิจสำคัญสำหรับอุตสาหกรรม (ช้างและ Kang แปรรูปอาหาร2004 วอล์คเกอร์และแฉก 2005)หลายการศึกษาได้ระบุหมายเลขของสายพันธุ์ที่แยกจากอุตสาหกรรมน้ำผลไม้ส้มธรรมชาติ เช่น Alicyclobacillus acidocaldariusAlicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus และ Alicyclobacillusherbarius อย่างไรก็ตาม Alicyclobacillus acidoterrestris สำคัญสุดเสื่อมสภาพชนิดนี้ มันเป็นความสามารถในการผลิตสาร2-methoxyphenol (guaiacol) และ 2.6-dibromophenol ที่สารประกอบหลักรับผิดชอบการเปลี่ยนแปลงเพื่อกลิ่นและรสชาติของน้ำ เปลี่ยนแปลงดังกล่าวไว้เป็นกลิ่นตัวและเป็นยาหรือรสชาติยาฆ่าเชื้อ (ช้างและ Kang, 2004 Durak et al. 2010 ไปet al. 2002 มาซุบาระ et al. 2002)ใช้ความร้อน เช่นพาสเจอร์ไรซ์ น้ำส้มอุตสาหกรรมเข้มข้นเพื่อปิดการทำงานทำให้เกิดโรคและจุลินทรีย์เน่าเสียอย่างไรก็ตาม สปอร์ของ A. acidoterrestris สามารถอยู่รอดเช่นความร้อน งอก เติบโต และทำให้น้ำผลไม้เสื่อมสภาพดังนั้นหลังสมอ (Savaş Bahçeci et al. 2004) ทางเลือกในการรักษาความร้อนเป็นโปรแกรมแทนยาต้านจุลชีพตามธรรมชาติของอาหาร(Bevilacqua et al. 2008 เบิร์ต 2004)Nisin เป็นตัวอย่างของสารต้านจุลชีพที่ใช้เป็นอาหารสารกันบูด เป็นคเทผลิต โดย Lactococcus lactis subsp.Lactis ซึ่งแสดงความหลากหลายของ inhibitory ผล Grampositiveเชื้อแบคทีเรีย หลายการศึกษาได้รายงานผลเป็นการยับยั้งโตของ A. acidoterrestris ในเครื่องดื่มที่เป็นกรด (Bevilacqua et al.,2008 Peña et al. 2009 Ruiz et al. 2013 ยามาซากิ et al. 2000) ของใช้ อย่างไรก็ตาม มีจำกัด เนื่องจากต้นทุนค่อนข้างสูงสกัดและทำให้บริสุทธิ์และยังเนื่อง จากการลดกิจกรรมจากแบคทีเรียในพื้นผิวอาหารที่ซับซ้อน (Ross et al. 2003)เอนไซม์ปาเปนมี peptidase สำคัญสกัดจากมะละกอ (มะละกอสกุลมะละกอ)มีความสูงได้จุ hydrolyzing โปรตีนขนาดใหญ่ในเปปไทด์ขนาดเล็กและกรดอะมิโน บางการศึกษาได้อธิบายการต้านเชื้อแบคทีเรียกิจกรรมของเอนไซม์ปาเปนและอื่น ๆ มะละกอสารสกัดจากแบคทีเรียsubtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Listeriamonocytogenes, Salmonellatyphimurium, Staphylococcus หมอเทศข้างลายและผด Proteus(Eshamah et al. 2014 Osato et al. 1993)Da Silva et al. (2010) ประเมินศักยภาพ mutagenic และพิษของเอนไซม์ปาเปน และระบุกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระ ผลเป็นลบการเป็นพิษและการศึกษา ในขณะที่ peptidase ที่แสดงกิจกรรมป้องกันกับความเครียดออกซิเดชันเกิดจาก H2O2 ในสายพันธุ์ของโคไลบรอมีเลนเป็นเอนไซม์ได้มาจากสับปะรด (Ananascomosus), และเป็นสมาชิกของตระกูล Bromeliaceae บางการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าบรอมีเลนมีการต้านจุลชีพ เช่นเช่นการแสดงกิจกรรม helminthic กับ nematodes ระบบทางเดินอาหาร(โรและ al. 1990) บรอมีเลนที่ถือว่าเป็นอาหารเสริมมีร้านอาหารเพื่อสุขภาพและร้านขายยาทั่วไปในสหรัฐอเมริกาและยุโรป สามารถดูดซึมในลำไส้มนุษย์โดย และ โดยการลดกิจกรรมทางชีวภาพ หลายการศึกษา "ในหลอดทดลอง" และ "ในสัตว์ทดลอง" ได้แสดงให้เห็นว่าบรอมีเลนมีพิษ และ mutagenic ศักยภาพต่ำ (คาสเซิลและ al. 1997 Chobotovaet al. 2010 Pavan et al. 2012)เอนไซม์ปาเปนและบรอมีเลนใช้ในอาหาร ยา และอุตสาหกรรมยาและ ในขั้นตอนทางเทคนิคทางการแพทย์ และห้องปฏิบัติการทดสอบ (บินายัคดัตตาและ Bhattacharyya, 2013 ลพู et al. 2005) ถึงแม้ว่าบางการศึกษาผลของเอนไซม์ปาเปนและ bromelain ต้านเชื้อแบคทีเรียหมายเลขของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียได้ปฏิบัติ การดำเนินการเอนไซม์ในแบคทีเรียของออกซิเจน Alicyclobacillus สกุลเหล่านี้ได้ได้รับการประเมิน จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เป็นการ ประเมินการต้านเชื้อแบคทีเรียกิจกรรมของเอนไซม์ได้เอนไซม์ปาเปนและ bromelain ในบางสายพันธุ์ของออกซิเจน Alicyclobacillus, A. acidoterrestris ที่เน้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Alicyclobacillus เอสพีพี เป็นแบคทีเรียแกรมบวก, อุณหภูมิ, acidophilic,
ไม่ใช่เชื้อโรคจุลินทรีย์ที่มีความสามารถที่จะสร้างสปอร์.
ที่มีอยู่ในดินและมักจะเกี่ยวข้องกับการเสื่อมสภาพของกรด
ผลิตภัณฑ์เช่นน้ำผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวและเครื่องดื่ม (Goto 2003; ไป ., et al,
... ปี 2002 Matsubara et al, 2002; Silva et al, 1999; ซิลวาและกิ๊บส์, 2001)
ความสามารถในการนี้จุลินทรีย์เพื่อความอยู่รอดอุณหภูมิสูงและ
มีค่า pH ต่ำประกอบกับสองปัจจัยหลัก: องค์ประกอบ เมมเบรนของตน
ที่มีกรดไขมันที่พบวงจรและความสามารถของตนในรูปแบบสปอร์
(ช้างและคัง, 2004) แม้ว่าแบคทีเรียนี้ไม่ได้ทำให้เกิดโรคของ
ความสามารถในการผลิตกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์และรสชาติในผลิตภัณฑ์เช่นส้ม
น้ำผลไม้เครื่องดื่ม isotonic, ชาเย็นและสารสกัดจากมะเขือเทศเป็นความกังวลทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับอุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร (ช้างและคัง
ปี 2004 วอล์คเกอร์และฟิลลิป 2005).
การศึกษาหลายแห่งได้ระบุจำนวนของสายพันธุ์ที่แยกได้จากอุตสาหกรรม
น้ำผลไม้ส้มธรรมชาติเช่น Alicyclobacillus acidocaldarius,
Alicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus และ Alicyclobacillus
herbarius อย่างไรก็ตาม Alicyclobacillus acidoterrestris เป็นสิ่งสำคัญที่สุด
สำหรับประเภทของการเสื่อมสภาพนี้มันมีความสามารถในการผลิตของสารประกอบ
เช่น 2-methoxyphenol (guaiacol) และ 2.6 dibromophenol ซึ่ง
เป็นสารประกอบหลักที่รับผิดชอบในการปรับเปลี่ยนกลิ่นและรสชาติ
ของน้ำ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้รับการอธิบายว่าเป็นกลิ่นและสมุนไพร
รสชาติหรือน้ำยาฆ่าเชื้อ (ช้างและคัง 2004; Durak et al, 2010;. ไป
, et al., 2002;. Matsubara, et al, 2002).
การรักษาความร้อนเช่นพาสเจอร์ไรซ์ ถูกนำมาใช้ในน้ำส้ม
อุตสาหกรรมสมาธิในการยับยั้งการเน่าเสียทำให้เกิดโรคและจุลินทรีย์.
แต่สปอร์ของเอ acidoterrestris สามารถอยู่รอดเช่น
การรักษาความร้อนงอกเติบโตและจึงทำให้เกิดน้ำผลไม้ลดลง
หลังจากการปฏิสังขรณ์ (SavaşBahçeci et al., 2004) . ทางเลือกในการรักษาความร้อนเป็นโปรแกรมของยาต้านจุลชีพธรรมชาติเพื่ออาหาร
(แลคควา et al, 2008;. เบิร์ต, 2004).
ไนซินเป็นตัวอย่างของสารต้านจุลชีพที่ใช้เป็นอาหาร
สารกันบูด มันเป็น bacteriocin ที่ผลิตโดย Lactococcus lactis subsp.
lactis ซึ่งแสดงความหลากหลายของผลยับยั้งการแกรมบวก
เชื้อแบคทีเรีย การศึกษาหลายแห่งได้มีการรายงานผลของมันเป็นตัวยับยั้ง
การเจริญเติบโตของเอ acidoterrestris ในเครื่องดื่มที่เป็นกรด (แลคควา, et al.,
2008; Peña et al, 2009;. รุยซ์, et al, 2013;.. ยามาซากิ, et al, 2000) มัน
ใช้ แต่มี จำกัด เนื่องจากค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงในการสกัด
และการทำให้บริสุทธิ์และเนื่องจากการลดลงในกิจกรรมของแบคทีเรีย
ในพื้นผิวอาหารที่ซับซ้อน (รอสส์ et al., 2003).
ปาเปนเป็น peptidase สำคัญสกัดจากมะละกอ (Carica มะละกอ).
แต่ก็มีกำลังการผลิตโปรตีนสูงโปรตีนไฮโดรไลซ์ขนาดใหญ่เป็น
เปปไทด์ขนาดเล็กและกรดอะมิโน บางการศึกษาอธิบายต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมของปาเปนและมะละกออื่น ๆ สารสกัดกับ Bacillus
subtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, ลิสทิเรียโมโนไซโต จิเนส , Salmonella
typhimurium, Staphylococcus aureus และ Proteus vulgaris
(Eshamah et al, 2014;.. Osato, et al, 1993).
ดา ซิลวา, et al (2010) การประเมินศักยภาพที่เป็นพิษและการกลายพันธุ์ของ
ปาเปนและยังระบุฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของมัน ผลเป็นลบ
พิษและสารผ่าเหล่าในการทดสอบในขณะที่ peptidase ที่แสดง
กิจกรรมป้องกันความเครียดออกซิเดชันที่เกิดจาก H2O2 ในสายพันธุ์ของ
อี coli.
Bromelain เป็นเอนไซม์โปรตีเอสที่ได้มาจากสับปะรด (Ananas
comosus) และเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว Bromeliaceae บางการศึกษา
แสดงให้เห็นว่า Bromelain มีผลต่อยาต้านจุลชีพตลอดจน
การแสดงกิจกรรมหนอนพยาธิกับไส้เดือนฝอยในทางเดินอาหาร
(Rowan et al., 1990) Bromelain จะถือเป็นอาหารเสริม
และสามารถใช้ได้กับประชาชนทั่วไปในร้านอาหารเพื่อสุขภาพและร้านขายยา
ในสหรัฐและยุโรป มันสามารถดูดซึมในลำไส้ของมนุษย์
โดยไม่ต้องย่อยสลายและไม่มีฤทธิ์ทางชีวภาพของมันลดลง หลาย
"ในหลอดทดลอง" และ "ในร่างกาย" การศึกษาแสดงให้เห็นว่า Bromelain
มีต่ำที่เป็นพิษและการกลายพันธุ์ที่มีศักยภาพ (Castell, et al, 1997;. Chobotova
et al, 2010;.. Pavan et al, 2012).
ปาเปนและ Bromelain ใช้กันอย่างแพร่หลาย ในอาหาร, ยาและ
อุตสาหกรรมยาและในขั้นตอนการทางเทคนิคสำหรับคลินิกและการ
ทดสอบในห้องปฏิบัติการ (Dutta และ Bhattacharyya, 2013;. เฮล et al, 2005) แม้ว่า
การศึกษาผลกระทบของการต้านเชื้อแบคทีเรียปาเปนและ Bromelain บาง
กับจำนวนของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียที่ได้รับการดำเนินการกระทำของ
เอนไซม์เหล่านี้ในแบคทีเรียจำพวก Alicyclobacillus เอสพีพี ยังไม่ได้
รับการประเมิน จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อประเมินผลการต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมของโปรตีนเอนไซม์ปาเปนและ Bromelain ในบางสายพันธุ์
ของ Alicyclobacillus spp. ให้ความสำคัญกับเอ acidoterrestris