The anaerobic effluent had a SAR of

The anaerobic effluent had a SAR of 3.1 meq0.5 L−0.5, while the nitrified reached 2.9 meq0.5 L−0.5. By applying these results to the Ayres and Wescott (2008) water classification diagram, it was found that both effluents would be suitable for plants with good salt tolerance and unsuitable for soils with deficient drainage.
The culture used in this study, R. hybrida “Ambiance”, has low tolerance for soil salinity; however, when evaluating the sodium concentration data shown in Table 2, it is noted that the value found in the effluents used in this study were lower than the limits set, by Crook (1991), for that compound. According to the cited author, when the sodium concentration is greater than 69 mg L−1, there is a contamination risk for the plant, which may promote excessive absorption, which is highly phytotoxic, particularly when the soil moisture is low.
Furthermore, the soil was classified as sandy clay, which presents no drainage deficiency, and with only a slight possibility of achieving dangerous levels of exchangeable sodium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำไม่ใช้ออกซิเจนมีเขตปกครองพิเศษของ 3.1 meq0.5 L−0.5 ในขณะที่ nitrified ถึง 2.9 meq0.5 L−0.5 โดยใช้ออและ Wescott (2008) น้ำประเภทไดอะแกรม ผลลัพธ์เหล่านี้พบว่า จะเป็นทั้ง effluents เหมาะสำหรับพืชมีเกลือดี และไม่เหมาะสมกับดินเนื้อปูนกับขาดสารระบายการ
วัฒนธรรมที่ใช้ในการศึกษานี้ R. hybrida "บรรยากาศ" มีการยอมรับต่ำสุดสำหรับดินเค็ม อย่างไรก็ตาม เมื่อประเมินข้อมูลความเข้มข้นโซเดียมที่แสดงในตารางที่ 2 ตั้งข้อสังเกตว่า ค่าที่พบใน effluents ที่ใช้ในการศึกษานี้ได้ต่ำกว่าวงเงินที่ตั้ง โดยงอ (1991), สำหรับสารประกอบที่ ตามผู้เขียนอ้างอิง เมื่อความเข้มข้นโซเดียมมากกว่า 69 mg L−1 มีความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนสำหรับโรงงาน ซึ่งอาจส่งเสริมการดูดซึมมากเกินไป ซึ่งเป็น phytotoxic สูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความชื้นของดินได้ต่ำ
นอก ดินถูกจัด เป็น ดินทราย ที่แสดงขาดไม่ระบายน้ำ และเท่านั้นไปได้เล็กน้อยของการบรรลุระดับของโซเดียมที่แลกเป็นอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำที่ใช้มี SAR 3.1 meq0.5 L − 0.5 ในขณะที่ nitrified ถึง 2.9 meq0.5 L − 0.5 โดยการใช้ผลลัพธ์เหล่านี้กับแอร์เวสคอตต์ ( 2008 ) และแผนภาพการจำแนกน้ำพบว่า น้ำทิ้งจะเหมาะสำหรับพืชทนเค็ม และไม่เหมาะสมสำหรับดินที่มีการระบายน้ำ
วัฒนธรรมที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ อาร์ hybrida " บรรยากาศ "มีความอดทนต่ำสำหรับความเค็มของดิน อย่างไรก็ตาม เมื่อประเมินความเข้มข้นของโซเดียมข้อมูลแสดงในตารางที่ 2 , มันเป็นข้อสังเกตว่าค่าที่พบในน้ำเสียที่ใช้ในการศึกษา คือ ต่ำกว่าขีด จำกัด ชุด ตามข้อพับ ( 1991 ) ที่ผสม ตามการอ้างของผู้เขียน เมื่อความเข้มข้นของโซเดียมมากกว่า 69 mg L − 1 มีความเสี่ยงการปนเปื้อนในพืชซึ่งอาจส่งเสริมการดูดซึมมากเกินไป ซึ่งจะขอ phytotoxic , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความชื้นในดินต่ำ
นอกจากนี้ ดินจัดเป็นดินทราย ดินที่เสนอไม่มีการระบายน้ำขาดและมีความเป็นไปได้เล็กน้อยของการบรรลุระดับอันตรายของโซเดียมที่แลกเปลี่ยนได้ .