A very different approach, emphasiz

A very different approach, emphasizing the spoken language, became popular in the middle of the twentieth century. It involved a systematic presentation of the structures of the L2, moving from the simple to the more complex, in the form of drills that the student had to repeat. This approach, called the audiolingual method, was strongly influenced by a belief that the fluent use of a language was essentially a set of"habits" that could be developed with a lot of practice. Much of this practice involved hours spent language laboratory repeating oral drills. Versions of this approach are still used in language teaching, but its critics have pointed out that isolated practice in drilling language patterns bears no resemblance to the interactional nature of actual spoken language use. Moreover, it can be incredibly boring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีที่แตกต่างกันมาก เน้นภาษาพูด เป็นที่นิยมในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบ มันเกี่ยวข้องกับระบบงานนำเสนอของโครงสร้างของ L2 ย้ายจากง่ายที่ซับซ้อนมากขึ้น ในรูปแบบของการฝึกซ้อมที่นักเรียนมีการทำซ้ำ วิธีการนี้ เรียกว่าวิธี audiolingual ถูกขอรับอิทธิพลจากความเชื่อที่ว่า การใช้ภาษาอย่างคล่องแคล่วถูกหลักชุดของ "พฤติกรรม" ที่ได้พัฒนา มีการปฏิบัติ มากของแบบฝึกหัดนี้เกี่ยวข้องกับเวลาใช้ห้องปฏิบัติการภาษาที่ซ้ำปากลึก รุ่นของวิธีการนี้ยังใช้ในการสอนภาษา แต่นักวิจารณ์ได้ชี้ให้เห็นว่า ฝึกแยกในรูปแบบภาษาการเจาะหมีรูปไม่ธรรมชาติ interactional ใช้ภาษาพูดจริง นอกจากนี้ มันจะน่าเบื่ออย่างเหลือเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่แตกต่างกันมากเน้นภาษาพูดที่เป็นที่นิยมในช่วงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ มันเกี่ยวข้องกับการนำเสนอระบบโครงสร้างของ L2 ย้ายจากง่ายไปซับซ้อนมากขึ้นในรูปแบบของการฝึกซ้อมที่นักเรียนจะต้องทำซ้ำ วิธีการนี​​้เรียกว่าวิธีการ audiolingual ได้รับอิทธิพลจากความเชื่อที่ว่าการใช้งานได้อย่างคล่องแคล่วของภาษาเป็นหลักชุดของ "นิสัย" ที่จะได้รับการพัฒนาที่มีจำนวนมากของการปฏิบัติ มากของการปฏิบัตินี้เกี่ยวข้องกับเวลาที่ใช้ห้องปฏิบัติการทางภาษาการฝึกซ้อมการทำซ้ำในช่องปาก รุ่นของวิธีการนี​​้ยังคงใช้ในการสอนภาษา แต่นักวิจารณ์ได้ชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติในรูปแบบที่แยกภาษาขุดเจาะคล้ายคลึงกับลักษณะปฏิสัมพันธ์ในการใช้ภาษาพูดที่เกิดขึ้นจริงไม่มี นอกจากนี้ยังจะน่าเบื่ออย่างไม่น่าเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการที่แตกต่างกันมาก โดยเน้นที่พูดภาษากลายเป็นที่นิยมในช่วงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ มันเกี่ยวข้องกับการนำเสนอระบบของโครงสร้างของ L2 , ย้ายจากง่ายไปซับซ้อนมากขึ้นในรูปแบบของการฝึกซ้อมที่นักเรียนต้องย้ำ วิธีการนี้เรียกว่า audiolingual , วิธี ,ได้รับอิทธิพลอย่างมากโดยความเชื่อที่ใช้คล่องแคล่วของภาษาเป็นชุดของ " นิสัย " ที่อาจพัฒนาได้ด้วยการฝึกฝนมากมาย มากของการปฏิบัตินี้เกี่ยวข้องกับชั่วโมงการใช้ห้องปฏิบัติการทางภาษา ฝึกซ้ำๆ ในช่องปาก รุ่นของวิธีการนี้ยังใช้ในการสอนภาษาแต่นักวิจารณ์ได้ชี้ให้เห็นว่า แยกฝึกเจาะรูปแบบภาษาไม่มีความคล้ายคลึงกับธรรมชาติปฏิสัมพันธ์จริงพูด ใช้ภาษา นอกจากนี้ยังสามารถมากน่าเบื่อ