คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการหรือบอกสภ

คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการหรือบอกสภาพของประธานในประโยค คำกริยาแบ่งออกเป็น 4 ชนิด คือ กริยาที่มีความหมายสมบูรณ์ หรือ อกรรมกริยา คือ กริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับ เช่น กริยาแสดงอาการ กริยาบอกสภาพ น้องนอนเปล อากาศวันนี้ร้อน แมวกระโดด เธอดีต่อเพื่อนทุกคน เขานั่งหน้าบ้าน ถนนราชดำเนินกว้างมาก เด็กนักเรียนโตๆ ว่ายน้ำ ทะเลในภาคใต้สวยจริงๆ ข้อสังเกต คำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยค คำใดที่เอาออกจากประโยคแล้ว ประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์ แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยา คำกริยา นั่ง นอน ไป มักใช้ติดกับคำนาม แต่นามนั้นไม่ใช่กรรม สังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านาม เช่น น้องนอนในเปล เขานั่งบนเก้าอี้ เธอไปที่ศาลากลางจังหวัด คำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์ แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้ว ข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้น กริยามีกรรม หรือ สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์ เช่น คนตีกลองเสียงดัง เพื่อนบ้านของฉันชอบเธอ เขาเห็นรถไฟขบวนยาว สวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิด ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่า ตีอะไร ชอบอะไร เห็นอะไร มีอะไร มีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยา เช่น ประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา) ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร) กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็ม เรียกเป็นศัพท์ว่า วิกตรรถกริยา คือ กริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความ เช่น เขาเป็นโฆษกของรัฐบาล เสียงของเขาเหมือนเธอ คะแนนของนารีเท่าวิมล ท่าทางของเขาคล้ายศรราม ลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ลบองแปลว่าแบบ ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มาก คำที่ต้องจำ ได้แก่ เป็น เหมือน คล้าย เท่า คือ ถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้ว ต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยา อาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้ เช่น เขาเป็นครู (วิกตรรถกริยา) เขาทำงานเป็น (คำขยาย) คำช่วยกริยา หรือกริยานุเคราะห์ คือ คำกริยาที่ใช้ประกอบกริยาสำคัญในประโยคให้มีความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น คำกริยาชนิดนี้ ได้แก่ กำลัง คง ควร เคย จง จะ จัก ได้ ถูก พึง ย่อม ควรจะ น่าจะ ต้อง ฯลฯ เช่น มาลีกำลังมาโรงเรียน คุณพ่อต้องไปทำงานแต่เช้า เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจ เราพึงทำความดีเพื่อความดี เธอน่าจะเป็นครู ใครจะกินอะไรบ้าง ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถนำออกจากประโยคได้โดยประโยคยังมีความบริบูรณ์อยู่ เพียงแต่ขาดความชัดเจนไปบ้าง คำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งกริยาแท้และคำช่วยกริยา ทั้งนี้ต้องดูการใช้ในประโยคด้วย สังเกตได้คือถ้าเป็นคำช่วยกริยาต้องมีกริยาแท้อยู่ติดกับคำช่วยกริยา ถ้าไม่มีกริยาแท้อยู่ในประโยค คำกริยานั้นเป็นกริยาแท้ เช่น ฉันต้องทำงาน (คำช่วยกริยา) เขาต้องตัวฉัน (สกรรมกริยา) สุภาพได้รับของแล้ว (คำช่วยกริยา) สุภาพได้คะแนนเต็ม (สกรรมกริยา) เขาถูกดุ (คำช่วยกริยา) เลยข้อนี้ถูก (อกรรมกริยา)หน้าที่ของคำกริยาคำกริยามีหน้าที่ดังนี้ เป็นตัวแสดงหรือบอกสภาพของประธานในประโยค เช่น เด็กๆ อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ (ตัวแสดง) แม่ครัวไปตลาดทุกวันเสาร์ (ตัวแสดง) กระเป๋าใบนี้หนักสำหรับเด็กเล็กๆ (บอกสภาพ) เสียงวิทยุที่บ้านนี้ดังมาก (บอกสภาพ) ทำหน้าที่ขยายนามที่อยู่ข้างหน้า เช่น ของในถุงนี้เป็นของใส่บาตร พ่อซื้อตุ๊กตาเดินได้ให้ลูกสาว เสียงตะโกนของเขาดังมาก ทำหน้าที่เหมือนนาม เช่น เขาไม่ชอบดื่มสุรา พูดมากมักมีเรื่องมาก กินของเผ็ดมักปวดท้อง ออกกำลังกายทุกวันจะมีสุขภาพดี

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการหรือบอกสภาพของประธานในประโยค คำกริยาแบ่งออกเป็น 4 ชนิด คือ กริยาที่มีความหมายสมบูรณ์ หรือ อกรรมกริยา คือ กริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับ เช่น กริยาแสดงอาการ กริยาบอกสภาพ น้องนอนเปล อากาศวันนี้ร้อน แมวกระโดด เธอดีต่อเพื่อนทุกคน เขานั่งหน้าบ้าน ถนนราชดำเนินกว้างมาก เด็กนักเรียนโตๆ ว่ายน้ำ ทะเลในภาคใต้สวยจริงๆ ข้อสังเกต คำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยค คำใดที่เอาออกจากประโยคแล้ว ประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์ แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยา คำกริยา นั่ง นอน ไป มักใช้ติดกับคำนาม แต่นามนั้นไม่ใช่กรรม สังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านาม เช่น น้องนอนในเปล เขานั่งบนเก้าอี้ เธอไปที่ศาลากลางจังหวัด คำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์ แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้ว ข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้น กริยามีกรรม หรือ สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์ เช่น คนตีกลองเสียงดัง เพื่อนบ้านของฉันชอบเธอ เขาเห็นรถไฟขบวนยาว สวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิด ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่า ตีอะไร ชอบอะไร เห็นอะไร มีอะไร มีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยา เช่น ประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา) ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร) กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็ม เรียกเป็นศัพท์ว่า วิกตรรถกริยา คือ กริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความ เช่น เขาเป็นโฆษกของรัฐบาล เสียงของเขาเหมือนเธอ คะแนนของนารีเท่าวิมล ท่าทางของเขาคล้ายศรราม ลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ลบองแปลว่าแบบ ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มาก คำที่ต้องจำ ได้แก่ เป็น เหมือน คล้าย เท่า คือ ถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้ว ต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยา อาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้ เช่น เขาเป็นครู (วิกตรรถกริยา) เขาทำงานเป็น (คำขยาย) คำช่วยกริยา หรือกริยานุเคราะห์ คือ คำกริยาที่ใช้ประกอบกริยาสำคัญในประโยคให้มีความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น คำกริยาชนิดนี้ ได้แก่ กำลัง คง ควร เคย จง จะ จัก ได้ ถูก พึง ย่อม ควรจะ น่าจะ ต้อง ฯลฯ เช่น มาลีกำลังมาโรงเรียน คุณพ่อต้องไปทำงานแต่เช้า เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจ เราพึงทำความดีเพื่อความดี เธอน่าจะเป็นครู ใครจะกินอะไรบ้าง ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถนำออกจากประโยคได้โดยประโยคยังมีความบริบูรณ์อยู่ เพียงแต่ขาดความชัดเจนไปบ้าง คำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งกริยาแท้และคำช่วยกริยา ทั้งนี้ต้องดูการใช้ในประโยคด้วย สังเกตได้คือถ้าเป็นคำช่วยกริยาต้องมีกริยาแท้อยู่ติดกับคำช่วยกริยา ถ้าไม่มีกริยาแท้อยู่ในประโยค คำกริยานั้นเป็นกริยาแท้ เช่น ฉันต้องทำงาน (คำช่วยกริยา) เขาต้องตัวฉัน (สกรรมกริยา) สุภาพได้รับของแล้ว (คำช่วยกริยา) สุภาพได้คะแนนเต็ม (สกรรมกริยา) เขาถูกดุ (คำช่วยกริยา) เลยข้อนี้ถูก (อกรรมกริยา) หน้าที่ของคำกริยา คำกริยามีหน้าที่ดังนี้ เป็นตัวแสดงหรือบอกสภาพของประธานในประโยค เช่น เด็กๆ อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ (ตัวแสดง) แม่ครัวไปตลาดทุกวันเสาร์ (ตัวแสดง) กระเป๋าใบนี้หนักสำหรับเด็กเล็ก ๆ (บอกสภาพ) เสียงวิทยุที่บ้านนี้ดังมาก (บอกสภาพ) ทำหน้าที่ขยายนามที่ขณะนี้ข้างหน้า: ภาพประกอบเช่น ของในห้างหุ้นส่วนจำกัดถุงนี้เป็นของใส่บาตร พ่อซื้อตุ๊กตาเดินได้ให้ลูกสาว เสียงตะโกนของ ดังมากเขา ทำหน้าที่เหมือนนามเช่น เขาไม่ชอบดื่มสุรา พูดมากมักมีเรื่องมาก กินของเผ็ดมักปวดท้อง ออกกำลังกายทุกการธนาคารวันจะมีสุขภาพดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

And it makes be used think that if you fight others, do not become fools.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากปราศจากไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไมไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มีไม่มี กริยาที่มีความหมายสมบูรณ์ หรือ อกรรมกริยา คือ กริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับ เช่น กริยาแสดงอาการ กริยาบอกสภาพ มันเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับฉันที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับมันสอน มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความรู้สึกว่ามันเป็นความจริงที่ว่ามันเป็นความจริงที่ว่ามันเป็นความจริงที่ว่ามันเป็นความจริงที่ว่ามันเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับคุณที่จะรู้ว่ามันเป็นหนึ่งหรือออื่นๆที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือสิ่งใดๆที่เกี่ยวกัสำหรับ iPhone เขานั่งหน้าบ้าน ถนนราชดำเนินกว้างมาก เด็กนักเรียนโตๆ ว่ายน้ำ ทะเลในภาคใต้สวยจริงๆ นั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าฉันเป็นใคร คำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยค คำใดที่เอาออกจากประโยคแล้ว ประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์ แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยา คำกริยา นั่ง นอน ไป มักใช้ติดกับคำนาม แต่นามนั้นไม่ใช่กรรม สังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านาม เช่น น้องนอนในเปล มันเป็นเรื่องที่กล่าวว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกที่เรารู้สึกว่ามันหรือออินเทอร์เน็ตหรือออินเทอร์เน็ตหรือออินเทอร์เน็ตหรือออินเทอร์เน็ตหรือออินเทอร์เน็ตหรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์หรือสำหรับ คำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์ แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้ว ข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้น กริยามีกรรม หรือ สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์ เช่น สำหรับ 36095 หรือ 337 หรือสำหรับ 36821 หรือสำหรับการใดๆของพวกเขา สำหรับ 3639 หรือสำหรับผู้ป่วยหรือผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยา สำหรับ 36334 หรือสำหรับฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉันหรือฉัน สวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิด นั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าฉันเป็นใคร คำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่า ตีอะไร ชอบอะไร เห็นอะไร มีอะไร มีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยา เช่น ประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา) ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร) กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็ม เรียกเป็นศัพท์ว่า วิกตรรถกริยา คือ กริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความ เช่น สำหรับ สำหรับ คะแนนของนารีเท่าวิมล หรือวิธีการที่ใช้ในการสอนหรือวิธีการสอนหรือวิธีการสอนหรือวิธีการสอนหรือวิธีการสอนหรือวิธีการสอนหรือวิธีการสอน ลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง นั่นคือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับมัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าฉันเป็นใคร คำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มาก คำที่ต้องจำ ได้แก่ เป็น เหมือน คล้าย เท่า คือ ถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้ว ต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยา อาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้ เช่น เขาเป็นครู (วิกตรรถกริยา) หรือ คำช่วยกริยา หรือกริยานุเค

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.