The presented study revealed that A

The presented study revealed that A. hydrophila infection, the cause of the motile Aeromonas septicemia (MAS), has a different seasonal distribution within the wild and the cultured O. niloticus ; its prevalence is higher during summer in cultured fish than wild ones. The percent of infection in the wild stock during summer was (6%) followed by (2%), (0%) and (0%) during the spring, autumn and winter, respectively (Table 3). for cultured tilapia fish, The percent of infection in the farmed stock was 10% in summer followed by (4%), (3%) and (0%) during the spring, autumn and winter, respectively( Table 4). These results are in agreement with those of Eissa et al., (1994) and Company et al., (1999) who reported that, the majority of the infection occurred during the change of water temperature, spawning season, the adverse conditions during intensification. In addition to the increased environmental fluctuation, the cultured fish become more sensitive to stress than the wild population. As a result, the increase in the production of corticosteroids increases the susceptibility of the fish to A. hydrophila infection. Osborne et al., (1989) found high densities of motile aeromonads within the environment during the mid summer when sedimentary chlorophyll and water temperature were highest. Meyer (1970) stated that most epizootics among warm water fishes in southeastern United States are generally reported in late spring and early summer as the water temperature ranged from 25oC-35oC. However, this finding disagrees with that of Faisal et al., (1989) who reported that outbreaks of MAS occurred mainly during winter in cultured fish, while in wild Nile fish mortality was observed in late spring and summer. The results also disagree with those of Topic Popovie, et al., (2000) who isolated a total of 27 A. hydrophila from a lake in Croatia, there was a clear seasonality in occurrence of the disease and no isolation took place in summer, the same author reported that A. hydrophila is more likely to be an important pathogen of cultured rather than of wild fish.
The observed clinical signs in the examined fish suffering from Motile Aeromonas Septicemia (MAS) Photos (1-3), were previously reported by Okpkowassili and Okpkowassili (1994); Viola, (1995) and Ali, (1996) who reported that septicemia, ascitis, erosion, ulceration, detachment of scale, exophthalmia and muscular necrosis are the most predominant clinical signs of MAS in Nile tilapia. The postmortem findings (Photo 7) are supported by those of Eissa et al., (1990) and Ali, (1996) who found that, the parenchymatus organs suffered from congestion with focal lesions in the liver, spleen, and kidney as well as, serosangenous fluids filling the abdominal cavity.
The successful isolation and identification of A. hydrophila from extra-intestinal organs of naturally infected fish is in agreement with the results of Janda., (1991) and Ali, (1996) who reported that A. hydrophila isolates recovered from sterile extra-intestinal organs are considered to have originated from invasive disease and the acute MAS may result in localization of colonies identified as A. hydrophila within the hematopoetic tissue.
The results of the biochemical characterization of the isolates were interpreted and found in agreement with those reported by Nieto et al., (1984) and Toranzo et al., (1986); in addition variable results were obtained in voges-proskauer reaction, citrate utilization, lysine decarboxylase, arabinose and amygadalin fermentation tests. It has been demonstrated that great variation in virulence exists within the motile aeromonas species; few studies have been conducted to associate the biochemical characteristics of A. hydrophila species with virulence factors. Biochemical reactions such as voges -proskauer, arabinose and amygdalin fermentation and LDC test, have been correlated with virulence. Burke et al.,(1982) and Santos et al., (1988) reported that a significant relationship was found between virulence of A. hydrophila for fish and production of acid from arabinose and sucrose, LDC and V.P. test, in addition to elastase and hemolytic activities.
The virulence of some microorganisms is known to be associated with the production of particular enzymes produced by microorganisms. Our enzyme activity results were in agreement with those of Soliman, (1988) and Sakai et al., (1993). This indicates that the test could be used as a reliable diagnostic tool for identification of A. hydrophila
On studying the hemolytic activities of A. hydrophila isolates on T.S.A containing 5% sheep RBCs, the results indicate that 72% of A. hydrophila under experimentation produced 2 types of hemolytic activities. Branden and Janda (1987) and Ali, (1996) reported that A. hydrophila appears capable of producing extra-cellular hemolysin which induced hemolysis on blood agar. There was a strong correlation between the hemolysin and the virulence of A. hydrophila isolates. Thune et al., (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานำเสนอเปิดเผยว่า การติดเชื้อ A. hydrophila สาเหตุของบริการ Aeromonas motile (MAS), มีการกระจายแตกต่างกันตามฤดูกาลภายในป่าและ o. ก niloticus ล้าง ความชุกจะสูงในช่วงฤดูร้อนในล้างปลากว่าคนป่า คือร้อยละของการติดเชื้อในสต็อกป่าในช่วงฤดูร้อน (6%) ตาม ด้วย (2%), (0%) (0%) และในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง และฤดู หนาว ตามลำดับ (ตาราง 3) . สำหรับปลานิลล้าง ร้อยละของการติดเชื้อในสต็อก farmed เป็น 10% ในช่วงฤดูร้อนตาม ด้วย (4%), (3%) (0%) และในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง และฤดู หนาว ตามลำดับ (ตาราง 4) ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นข้อตกลงที่ของ Eissa et al., (1994) และบริษัท et al., (1999) ที่รายงานว่า ส่วนใหญ่ของการติดเชื้อเกิดขึ้นในระหว่างการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิของน้ำ วางไข่ฤดู เงื่อนไขไม่พึงประสงค์ระหว่างแรง นอกจากการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้น ล้างปลากลายเป็นความไวต่อความเครียดมากกว่า ประชากรป่า เป็นผล การเพิ่มขึ้นของการผลิตของ corticosteroids เพิ่มความไวของปลาการติดเชื้อ A. hydrophila ออสบอร์น et al., (1989) พบความหนาแน่นสูงของ aeromonads motile ภายในสภาพแวดล้อมในระหว่างช่วงกลางฤดูร้อนเมื่ออุณหภูมิของน้ำและตะกอนคลอโรฟิลได้สูงสุด Meyer (1970) กล่าวว่า epizootics มากที่สุดในบรรดาปลาน้ำอุ่นในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงใต้โดยทั่วไปรายงานในปลายฤดูใบไม้ผลิและต้นฤดูร้อนเป็นอุณหภูมิของน้ำตั้งแต่ 25oC-35 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตาม การค้นหานี้ไม่เหมาะกับที่ของ Faisal et al., (1989) ที่รายงานว่า ระบาดของนศเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในช่วงฤดูหนาวปลาล้าง ในขณะที่ในป่าปลาไนล์ ตายพบว่า ในปลายฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ผลลัพธ์ยังไม่เห็น ด้วยกับหัวข้อ Popovie, et al., (2000) ที่แยกรวม 27 A. hydrophila จากทะเลสาบในโครเอเชีย มีเป็นฤดูกาลที่ชัดเจนในการเกิดโรค และไม่แยกเกิดขึ้นในฤดูร้อน ผู้เขียนเดียวกันรายงานว่า A. hydrophila มีแนวโน้มที่จะ เป็นเชื้อโรคที่สำคัญ ของล้าง แทนปลาป่า ก่อนหน้านี้มีรายงานอาการทางคลินิกที่สังเกตในการตรวจสอบปลาที่ทุกข์ทรมานจาก Motile Aeromonas บริการ (MAS) ภาพถ่าย (1-3), Okpkowassili และ Okpkowassili (1994); วิโอลา, (1995) และอาลี, (1996) ที่รายงานว่า กองของสเกล exophthalmia และกล้ามเนื้อตายเฉพาะส่วน พังทลาย ascitis เปื่อย บริการมีอาการทางคลินิกที่เด่นสุดของ MAS ในปลานิล ผลชันสูตรพลิกศพ (ภาพ 7) ได้รับการสนับสนุน โดย Eissa et al., (1990) และอาลี, (1996) ที่พบว่า อวัยวะ parenchymatus รับความเดือดร้อนจากความแออัดด้วยโฟกัสรอยโรคในตับ ม้าม และไต ตลอดจน serosangenous ของเหลวที่บรรจุในช่องท้องแยกสำเร็จและรหัสของ A. hydrophila จากอวัยวะพิเศษลำไส้ของปลาที่ติดเชื้อตามธรรมชาติอยู่ในข้อตกลงผลการ Janda., (1991) และอาลี, (1996) ที่รายงานว่า A. hydrophila ที่แยกได้กู้คืนจากอวัยวะลำไส้พิเศษที่ผ่านการฆ่าเชื้อถือว่าได้มาจากโรคที่รุกรานและ MAS เฉียบพลัน อาจส่งผลในการแปลของอาณานิคมที่ระบุเป็น A. hydrophila ภายในเนื้อเยื่อ hematopoeticสมบัติทางชีวเคมีของการแยกผลการตีความ และพบข้อตกลงผู้ที่รายงาน โดย Toranzo et al., (1986); และลา et al., (1984) นอกจากนี้ ตัวแปรผลได้รับใน voges proskauer ปฏิกิริยา การใช้ซิเตรต decarboxylase ไลซีน หมัก arabinose และ amygadalin การทดสอบ มันได้ถูกแสดงให้เห็นว่า การเปลี่ยนแปลงที่ดีในความรุนแรงที่มีอยู่ภายในพันธุ์ motile aeromonas ศึกษาน้อยได้รับการดำเนินการเชื่อมโยงลักษณะทางชีวเคมีของ A. hydrophila สายพันธุ์กับปัจจัยความรุนแรง ปฏิกิริยาทางชีวเคมีเช่น voges - proskauer, arabinose และ amygdalin หมัก และ ทดสอบ LDC ได้รับมีความสัมพันธ์กับความรุนแรง วิลล์ส et al.,(1982) และซานโตส et al., (1988) รายงานว่า พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างความรุนแรงของ A. hydrophila ปลาและการผลิตของกรดจาก arabinose และซูโครส LDC และฝาย ทดสอบ โครงและ hemolytic กิจกรรม ความรุนแรงของจุลินทรีย์บางเป็นที่รู้จักกันจะเกี่ยวข้องกับการผลิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเอนไซม์ที่ผลิต โดยจุลินทรีย์ ผลกิจกรรมเอนไซม์ของเรามีข้อตกลงของสุลัย, (1988) และ Sakai et al., (1993) บ่งชี้ว่า การทดสอบสามารถใช้เป็นเครื่องมือวินิจฉัยที่เชื่อถือได้สำหรับรหัสของ A. hydrophilaด้านการเรียนกิจกรรม hemolytic ของ A. hydrophila ที่แยกได้บน T.S.A ที่ประกอบด้วย 5% แกะเม็ด ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า 72% ของ A. hydrophila ภายใต้การทดลองผลิต 2 ชนิด hemolytic กิจกรรม Branden และ Janda (1987) และ อาลี, (1996) รายงานว่า A. hydrophila ปรากฏสามารถผลิต hemolysin เซลล์พิเศษซึ่งเกิดจากเม็ดเลือดแดงในเลือดวุ้น ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่าง hemolysin และความรุนแรงของ A. hydrophila ที่แยกได้ Thune et al., (

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นำเสนอผลการศึกษาพบว่า A . hydrophila การติดเชื้อ สาเหตุของการป่วยเคลื่อนที่ โลหิตเป็นพิษ ( MAS ) มีการกระจายแตกต่างกันตามฤดูกาล ภายในป่าและเลี้ยง . niloticus มีความชุกสูงในช่วงฤดูร้อนในปลาที่เลี้ยงกว่าป่าที่ ร้อยละของการติดเชื้อในป่าในช่วงฤดูร้อน คือ หุ้น ( ร้อยละ 6 ) ตาม ( 2 ) ( , 0 ) และ ( 0 % ) ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ตามลำดับ ( ตารางที่ 3 ) สำหรับการเพาะเลี้ยงปลานิล , ร้อยละของการติดเชื้อในไทยหุ้น 10 % ในช่วงฤดูร้อนตาม ( 4 ) ( 3 ) และ ( 0 % ) ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ตามลำดับ ( ตารางที่ 4 ) ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับบรรดา eissa et al . ( 1994 ) และบริษัท et al . ( 1999 ) ที่รายงานว่าส่วนใหญ่ของการติดเชื้อที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำ ฤดูวางไข่ , ทวนเงื่อนไขในแรง . นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของสิ่งแวดล้อม , ปลาที่เลี้ยงกลายเป็นความไวต่อความเครียดมากกว่าประชากรสัตว์ป่า เป็นผลให้ , เพิ่มในการผลิตยาคลายกล้าม เพิ่มความไวของปลา A . hydrophila การติดเชื้อ ออสบอร์น et al . , ( 1989 ) พบสูงความหนาแน่นของ aeromonads เคลื่อนที่ภายในสภาพแวดล้อมในช่วงกลางฤดูร้อนเมื่ออุณหภูมิน้ำมีตะกอนคลอโรฟิลล์สูงสุด เมเยอร์ ( 1970 ) กล่าวว่าส่วนใหญ่ของน้ำอุ่น epizootics ปลาในสหรัฐอเมริกาโดยทั่วไปที่รายงานในช่วงฤดูใบไม้ผลิและต้นฤดูร้อนเมื่ออุณหภูมิของน้ำมีค่า 25oc-35oc . อย่างไรก็ตาม การค้นพบนี้ไม่เห็นด้วยกับที่ของ Faisal et al . , ( 1989 ) ที่รายงานว่า การแพร่ระบาดของ Mas เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในฤดูหนาวในการเพาะเลี้ยงปลาในป่า ไนล์ การตายของปลาพบว่าในปลายฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ผลยังไม่เห็นด้วยกับผู้ popovie หัวข้อ et al . ( 2000 ) ที่แยกได้ทั้งหมด 27 A . hydrophila จากทะเลสาบในโครเอเชียมีฤดูกาลในการเกิดโรคที่ชัดเจน และไม่มีการแยกเอาสถานที่ในฤดูร้อน ผู้เขียนเดียวกันรายงานว่า A . hydrophila มีแนวโน้มที่สำคัญเชื้อโรคการเพาะเลี้ยงมากกว่าปลาป่า .สังเกตอาการทางคลินิกในการตรวจสอบปลาป่วยทุกข์ทรมานจากเคลื่อนที่เป็นหลัก ( แต่ ) ภาพถ่าย ( 1-3 ) มีรายงานว่า ก่อนหน้านี้ โดย okpkowassili และ okpkowassili ( 1994 ) ; วิโอลา ( 1995 ) และ อาลี ( 1996 ) ที่รายงานว่าในข้อแก้ไข , การกัดเซาะ , แผลเปื่อยการแยกจากกันของขนาด และลักษณะเป็น exophthalmia ผึ่ง เด่นที่สุดทางสัญญาณของ MAS ในปลานิล . การชันสูตรศพพบ ( รูปที่ 7 ) โดยการสนับสนุนของ eissa et al . , ( 1990 ) และ อาลี ( 1996 ) ที่พบว่า อวัยวะภายใน parenchymatus ความเดือดร้อนจากความแออัดกับโฟกัสรอยโรคในตับ ม้าม และไต รวมทั้ง serosangenous ของเหลวบรรจุช่องท้องการแยกและจำแนก A . hydrophila จากความพิเศษในอวัยวะของปลาตามธรรมชาติที่สอดคล้องกับผล janda . ( 1991 ) และ อาลี ( 1996 ) A . hydrophila สายพันธุ์ที่รายงานว่าหายจากหมันไส้เสริมอวัยวะที่ถือว่ามีที่มาจากโรครุนแรงและเฉียบพลันอาจส่งผลในการแปลของมาส A . hydrophila เป็นอาณานิคมที่ระบุภายในเนื้อเยื่อ hematopoetic .ผลของลักษณะสมบัติทางชีวเคมีของเชื้อถูกตีความ และพบในข้อตกลงกับที่รายงานโดย nieto et al . , ( 1984 ) และ toranzo et al . , ( 2529 ) ; นอกจากนี้ตัวแปรผลที่ได้รับในการใช้ proskauer Voges citrate , ไลซีนใช้น้ำตาลทดสอบการหมัก amygadalin . นี้ได้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่ดีในภัยสังคมที่มีอยู่ภายในเชื้อชนิดเคลื่อนที่ น้อยการศึกษาที่ได้รับการดำเนินการเพื่อเชื่อมโยงลักษณะทางชีวเคมีของ A . hydrophila สายพันธุ์กับปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรง . ปฏิกิริยาชีวเคมีเช่น Voges - proskauer น้ำตาลหมักตื่นกลัวและทดสอบ LDC , มีความสัมพันธ์กับความรุนแรง . เบิร์ก et al . , ( 1982 ) และ Santos et al . , ( 2531 ) ได้รายงานว่า ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของ A . hydrophila พบปลาและการผลิตกรดจากน้ำตาลซูโครส , LDC และทดสอบรองประธานนอกจาก elastase และกิจกรรมหลัง .ความรุนแรงของบางชนิดเป็นที่รู้จักกันจะเกี่ยวข้องกับการผลิตเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงที่ผลิตโดยจุลินทรีย์ ผลของเอนไซม์ของเราอยู่ในข้อตกลงกับพวกโซลิแมน ( 1988 ) และซาไก et al . ( 1993 ) พบว่า แบบทดสอบนี้สามารถใช้เป็นเครื่องมือในการวินิจฉัยที่เชื่อถือได้สำหรับการ A . hydrophilaศึกษากิจกรรมของ A . hydrophila สายพันธุ์ใน hemolytic t.s.a ที่มีถึง 5 % rbcs แกะ พบว่า 72% ของ A . hydrophila ภายใต้การทดลองที่ 2 ประเภทของกิจกรรมหลัง . และ branden janda ( 1987 ) และ อาลี ( 1996 ) รายงานว่า 1 . hydrophila ปรากฏความสามารถในการผลิตเซลล์ที่กระตุ้นการเสริมตรงเลือดวุ้น มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างตรงและความรุนแรงของ A . hydrophila สายพันธุ์ . ธุนน์ et al . ,