Beef is the preferred red meat in M

Beef is the preferred red meat in Mexico (Gallardo-Nieto, Luna-
Martínez, & Albarrán-Diaz, 2006). In 2012, per capita consumption of
beef inMexicowas 15.8kg (COMECARNE, 2012).Domestic beef production
does not meet the demand, and in the period from 2006 to 2010,
Mexico was the leading foreign export market in volume and value for
US beef (USMEF, 2011). Supply has gradually shifted from grass- to
grain-fed beef (Peel, Mathews & Johnson, 2011). Even in the current
economic downturn, Mexican consumers, particularly from the uppermiddle
and higher-income strata, still purchase high-quality US beef
to satisfy their beef consumption (USDA-FAS, 2009).
Consumer demand for beef depends on a range of features associated
with a retail store and the products sold; including location, level of service,
effectivemanagement, cleanliness, price, special labels (e.g., source
verification and all-natural beef), official government quality grades,
packaging material, and retail brands (Lusk & Cevallos, 2004; Ward,
Lusk, & Dutton, 2008). Anderson, Kerr, Sanchez, and Ochoa (2002)
observed a trend that Mexican consumers, particularly the middle
class, have a growing preference for supermarkets as a retail distribution
channel for beef as opposed to traditional wet markets. The importance
of the Mexican Valley in this trend was highlighted given that Mexico
City and its surrounding areas represent up to 40% of the Mexican demand
for beef and 70% of the beef trade nationwide (Téllez-Delgado,
Mora-Flores, Martínez-Damián, García-Mata, & García-Salazar, 2012).
Although a preference ofMexican consumers for lean beef is reported
in several studies (Peel,Mathews, & Johnson, 2011; Rubio,Mendez,&
Huerta-Leidenz, 2007), little attention has been paid to ascertain the
leanness of the national retail beef supply. Huerta-Leidenz & Ledesma-
Solano (2010) suggested that Mexican retailers have developed merchandising
strategies for US beef based on the type of cut (subprimals
and derived retail cuts), the retail cutting style (portion size and thickness)
and the overall leanness (fat cover and marbling) of the meat
cut to best alignwith the preferences of local consumers. Beef merchandising
practices based on type of cut, retail cutting style and overall
leanness likely vary with extrinsic factors, such as, geographical location,
retailer/store chain and socio-demographics of its clientele.
Unfortunately, no reports for the Mexican beef retail market were
found in the literature describing these relationships. Association of
type of beef cut with consumer purchasing decisions in Latin America
has only been reported for beef merchandised in Argentina (Viola,
Traversa, Pereyra, & Juan, 2004).
The objectives of this study were: a) to gain an overview of fresh US
beef in display cases of retailers in the fiveMexican citieswhere most of
the beef imported fromthe US is sold, and b) to examine type, retail cutting
style, leanness and USDA Quality Grade of beef cuts of US origin and
determine variations by city, geographical region, store chain, and
socio-economic status of the targeted clientele.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อคือ เนื้อแดงต้องในเม็กซิโก (โฮสเทลกัลลาร์โดลา Luna-มาร์ตีเนซ & Albarrán-ดิแอซ 2006) ใน 2012 ต่อการบริโภคคอพปิต้าเนื้อ inMexicowas 15.8 กก. (COMECARNE, 2012) การผลิตเนื้อวัวในประเทศไม่ตรงกับความต้องการ และ ในช่วงเวลาตั้งแต่ 2006 ถึง 2010เม็กซิโกเป็นตลาดส่งออกต่างประเทศชั้นนำในระดับเสียงและคุ้มค่าเนื้อวัวสหรัฐอเมริกา (USMEF, 2011) อุปทานได้ค่อย ๆ เลื่อนจากหญ้า-การอาหารเม็ดเนื้อ (เปลือก แมทธิวส์แอนด์จอห์นสัน 2011) แม้ในปัจจุบันเศรษฐกิจ เม็กซิกันผู้บริโภค โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการ uppermiddleและชั้นรายได้สูง ยังซื้อเนื้อวัวสหรัฐอเมริกาคุณภาพสูงเพื่อตอบสนองการบริโภคเนื้อวัว (USDA-FAS, 2009)ขึ้นอยู่ความสัมพันธ์กับความต้องการบริโภคเนื้อมีร้านค้าปลีกแบบ ร้านค้าและผลิตภัณฑ์ที่ขาย รวมถึงตำแหน่ง ระดับeffectivemanagement สะอาด ราคา ป้ายพิเศษ (เช่น แหล่งการตรวจสอบและเนื้อธรรมชาติทั้งหมด), การทางคุณภาพเกรดบรรจุภัณฑ์ และแบรนด์ค้าปลีก (Lusk & Cevallos, 2004 วาร์ดLusk, & ดัทตัน 2008) แอนเดอร์สัน เคอร์ ซานเชซ และ Ochoa (2002)พบว่า มีแนวโน้มที่ผู้บริโภคเม็กซิกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงกลางคลาส ชอบที่จะเจริญเติบโตสำหรับซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นจำหน่ายปลีกช่องทางสำหรับเนื้อเมื่อเทียบกับตลาดเปียกแบบดั้งเดิม ความสำคัญเม็กซิกันหุบเขาในแนวโน้มนี้คือเน้นให้ที่เม็กซิโกเมืองและพื้นที่โดยรอบเป็นตัวแทนถึง 40% ของความต้องการที่เม็กซิโกสำหรับเนื้อและ 70% ของเนื้อค้าทั่วประเทศ (Téllez DelgadoMora-Flores, Damián มาร์ตีเนซ ภะ García และซัลลา ซาร์ García, 2012)แม้ว่าผู้บริโภค ofMexican กำหนดลักษณะสำหรับ รายงานเนื้อติดมันในการศึกษาหลาย (เปลือก แมทธิวส์ และจอห์นสัน 2011 Rubio เมนเดส &เฟอร์ Leidenz, 2007) น้อยใส่เพื่อให้แน่ใจleanness เนื้อค้าปลีกแห่งชาติจัดหา Leidenz เฟอร์และแอ-โซลาโน่ (2010) แนะนำว่า เม็กซิกันผู้ค้าปลีกมีพัฒนาสินค้ากลยุทธ์สำหรับเนื้อวัวสหรัฐฯ ขึ้นอยู่กับชนิดของการตัด (subprimalsและมาตัดขายปลีก), แบบตัดขายปลีก (ส่วนขนาดและความหนา)และโดยรวม leanness (ปลอกไขมันและเด marbling) ของเนื้อสัตว์ตัด alignwith ที่ดีที่สุดการกำหนดลักษณะของผู้บริโภค เนื้อจัดปฏิบัติตามชนิดของแบบตัดขายปลีกตัด และโดยรวมleanness อาจแตกต่างกันในปัจจัย extrinsic เช่น ภูมิศาสตร์เชนค้าปลีก/ร้านค้าและสังคมและประชากรของลูกค้าอับ ตลาดขายเนื้อวัวเม็กซิกันรายงานไม่ได้พบในวรรณกรรมที่อธิบายความสัมพันธ์เหล่านี้ สมาคมชนิดของเนื้อตัดกับผู้บริโภคในการตัดสินใจซื้อมีการรายงานสำหรับเนื้อ merchandised ในอาร์เจนตินา (ViolaTraversa, Pereyra และ Juan, 2004)วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้: ตัว) เพื่อให้ภาพรวมของสดเนื้อในกรณีจอแสดงผลของร้านค้าปลีกใน fiveMexican citieswhere ที่สุดของขายเนื้อวัวนำเข้าจากสหรัฐอเมริกา และ b) การตรวจสอบชนิด ตัดขายปลีกสไตล์ leanness และ USDA คุณภาพเกรดของเนื้อตัดต้นกำเนิดในสหรัฐอเมริกา และกำหนดรูปแบบตามเมือง ภูมิภาค ห่วงโซ่ การจัดเก็บ และสถานะเศรษฐกิจของลูกค้าเป้าหมาย