Putting his hands together, palm to

Putting his hands together, palm to palm, Tomotada sank to his knees and recited a prayer for the dead before the willow stumps.

Foolish man, he thought to himself, what would people think to see you praying over willow stumps?

Then hands still palm to palm, he once again chanted the words that bring peace to those gone beyond this earthly life.

Tomotada’s pilgrimage was over. He built a hut on the spot, and there he remained. In the spring he discovered a green shoot growing from the stump of the young willow. Tomotada tended the shoot. It grew into a graceful sapling, which put forth slender leaves that rustled and whispered in the breeze. At night the music those leaves made moved through his dreams. “Green Willow,” a voice sang to that music, “Green Willow.”

The tree grew taller and more beautiful with each passing year.

At last Tomotada’s life came to an end. A seed drifted down from the tree to rest where his bones had joined the earth. In time a new shoot came forth. The shoot grew and grew until it too was a sturdy tree. The trunks of the two willows grew together. The branches intertwined. Down under the earth the roots found each other in the darkness and embraced.

When the wind moves, rustling the leaves of those trees, it is as if they speak. “Tomotada,” one tree seems to whisper, like a dreamer turning in sleep.

And the other seems to murmur as if in tender reply, “Green Willow, Green Willow.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใส่มือของเขาด้วยกันปาล์มปาล์ม Tomotada จมลงไปที่หัวเข่าของเขาและท่องสวดมนต์สำหรับคนตายก่อนที่ตอไม้วิลโลว์. คนโง่เขาคิดกับตัวเองว่าสิ่งที่คนจะคิดว่าจะเห็นคุณอธิษฐานมากกว่าตอไม้วิลโลว์? แล้วมือยังคงปาล์ม ปาล์มเขาสวดมนต์อีกครั้งคำที่นำความสงบสุขให้กับผู้ที่ไปไกลเกินกว่าชีวิตบนโลกนี้. แสวงบุญ Tomotada ของถูกกว่า เขาสร้างกระท่อมในจุดและมีเขาอยู่ ในฤดูใบไม้ผลิที่เขาค้นพบการเจริญเติบโตสีเขียวยิงจากตอวิลโลว์หนุ่ม Tomotada มีแนวโน้มที่การถ่ายทำ มันก็กลายเป็นหนุ่มที่สง่างามซึ่งนำออกมาใบเรียวที่ rustled และกระซิบในสายลม ในเวลากลางคืนเพลงใบผู้ที่เดินผ่านทำให้ความฝันของเขา "กรีนวิลโลว์" เสียงร้องเพลงเพลงที่ "กรีนวิลโลว์." ต้นไม้ที่เติบโตสูงและสวยงามมากขึ้นกับปีที่ผ่านแต่ละ. ในชีวิตที่ผ่านมา Tomotada มาถึงจุดสิ้นสุด เมล็ดลอยลงมาจากต้นไม้ที่เหลือที่กระดูกของเขาได้เข้าร่วมแผ่นดิน ในช่วงเวลาการถ่ายใหม่ออกมา ยิงเติบโตและขยายตัวจนเกินไปเป็นต้นไม้ที่ทนทาน ลำต้นของทั้งสองหลิวเติบโตร่วมกัน สาขาพัน ลงใต้แผ่นดินรากพบกันในความมืดและกอด. เมื่อย้ายลมทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบใบของต้นไม้เหล่านั้นจะเป็นถ้าพวกเขาพูด "Tomotada" ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะกระซิบเหมือนฝันเปลี่ยนในการนอนหลับ. และอื่น ๆ ที่ดูเหมือนว่าจะบ่นว่าถ้าในการตอบกลับซื้อ "กรีนวิลโลว์, กรีนวิลโลว์."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใส่มือ ฝ่ามือ ฝ่ามือ tomotada ก้มตัวลง และท่องสวดมนต์สำหรับคนตายก่อนวิลโลว์ตอไม้ .

โง่ เขาคิดถึงแต่ตัวเอง คนอื่นจะคิดยังไง เห็นคุณสวดมนต์มากกว่า Willow ตอ ?

แล้วมือยัง ปาล์ม ปาล์ม เขาอีกครั้งตะโกนคำพูดที่นำความสงบสุขมาสู่เหล่านั้นหายไปจากชีวิตโลกีย์นี้

tomotada เป็นธุดงค์มากกว่าเขาสร้างกระท่อมบนจุด และมีเขาอยู่ ในฤดูใบไม้ผลิเขาค้นพบสีเขียวยิงงอกจากโคนต้นหลิวยัง tomotada ) ยิง มันเติบโตเป็นเด็กหนุ่มที่สง่างามซึ่งเหยียดเรียวใบที่ rustled และกระซิบอยู่ในสายลม กลางคืนเพลงใบไม้เหล่านั้นทำให้เคลื่อนผ่านความฝันของเขา " วิลโลว์สีเขียว " เสียงร้องเพลง " วิลโลว์สีเขียว

"ต้นไม้เติบโตสูงและสวยงามมากขึ้นกับแต่ละปีผ่าน

ในที่สุด tomotada ชีวิตมาถึงจุดจบ เมล็ดที่ลอยลงมาจากต้นไม้พักผ่อนที่กระดูกของเขา ร่วมโลก ในเวลาที่ถ่ายภาพใหม่มาเรื่อย ๆ การยิงเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนเกินไป เป็นต้นไม้ที่แข็งแรง รถของทั้งสอง Willows เติบโตด้วยกัน สาขาด้วยกันลงใต้ดินรากพบแต่ละอื่น ๆ ในที่มืด และกอด

เมื่อลมเคลื่อน rustling ใบของต้นไม้เหล่านั้น มันเหมือนกับที่พวกเขาพูด " tomotada " ต้นไม้ดูเหมือนจะกระซิบ เหมือนกับฝันหันหลับ

และอื่น ๆดูเหมือนจะพึมพำราวกับอ่อนโยนตอบกลับ " Willow , Willow สีเขียว”