Everything looked rosy until the mi

Everything looked rosy until the middle of the 1990s. It was even forecasted that Korea may join the G7 if the current trend were to continue. But the legacy lived on, and bad habits die hard. Private firms continued borrowing from the banks and investing in every business, believing that the government would bail them out in the end: they were "too big to fail." Some business conglomerates had over a 1,000% debt ratio. Deregulation did not take place at the working level, and intervention in the financial sector still remanined. Labor unions had become quite militant and asked for excessive wage increases. Indeed,all these problems were thought to have been tackled in the previous period. But instead they had been swept under the rug as the economy continued growing at over 8% a year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกอย่างดูโรซี่จนกระทั่งกลางปี 1990 มันได้ถูกคาดการณ์ว่า เกาหลีอาจร่วมจี 7 ที่ว่าปัจจุบันแนวโน้มการ แต่ดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ และนิสัยไม่ดีตายยาก หน่วยงานเอกชนต่อการกู้ยืมจากธนาคาร และการลงทุนในธุรกิจทุก เชื่อว่า รัฐบาลจะประกันให้ออกในสุด: พวกเขา "ใหญ่เกินไปไม่" Conglomerates บางธุรกิจมีมากกว่าอัตราหนี้ 1000% เสรีได้ใช้สถานที่ทำงานระดับ การแทรกแซงใน remanined ยังคงภาคการเงิน สหภาพแรงงานได้กลายเป็นค่อนข้างหัวรุนแรง และพบการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างที่มากเกินไป แน่นอน ปัญหาเหล่านี้ได้คิดว่า จะได้แก้ได้ในรอบระยะเวลาก่อนหน้านี้ แต่แทน ที่มีการกวาดใต้พรมเป็นเศรษฐกิจยังคงเติบโตมากกว่า 8% ต่อปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกอย่างดูเป็นสีดอกกุหลาบจนถึงกลางปี​​ 1990 มันได้รับการคาดการณ์ว่าแม้เกาหลีอาจเข้าร่วม G7 หากแนวโน้มในปัจจุบันก็จะดำเนินการต่อ แต่เดิมอาศัยอยู่บนและนิสัยที่ไม่ดีตายยาก บริษัท เอกชนอย่างต่อเนื่องการกู้ยืมเงินจากธนาคารและการลงทุนในธุรกิจทุกคนเชื่อว่ารัฐบาลจะประกันตัวพวกเขาออกมาในท้ายที่สุด ". ใหญ่เกินไปที่จะล้มเหลว" พวกเขา บางกลุ่ม บริษัท ธุรกิจมีมากกว่าอัตราส่วนหนี้สิน 1,000% กฎระเบียบไม่ได้เกิดขึ้นในระดับการทำงานและการแทรกแซงในภาคการเงินยังคง remanined สหภาพแรงงานได้กลายเป็นสงครามมากและขอให้มีการปรับขึ้นค่าจ้างมากเกินไป อันที่จริงปัญหาเหล​​่านี้กำลังคิดว่าจะได้รับการจัดการในช่วงก่อนหน้า แต่พวกเขาได้รับการกวาดใต้พรมในขณะที่เศรษฐกิจยังคงเติบโตที่กว่า 8% ต่อปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกอย่างดูร่าเริงจนถึงกลางทศวรรษ 1990 มันถูกคาดการณ์ว่า เกาหลีเหนืออาจเข้าร่วม G7 หากแนวโน้มปัจจุบันต่อไป แต่ตำนานมีชีวิตอยู่บน และนิสัยไม่ดีตายยาก บริษัทเอกชนต่อการกู้ยืมเงินจากธนาคารและการลงทุนในทุกธุรกิจ เชื่อมั่นว่ารัฐบาลจะประกันตัวพวกเขาออกในตอนจบ : พวกเขา " ใหญ่เกินไปที่จะล้มเหลว" กลุ่มธุรกิจบางส่วนมีอัตราส่วนหนี้ 1000 % หลังจากที่ไม่ได้ใช้สถานที่ในระดับการทำงานและการแทรกแซงในภาคการเงินยัง remanined . สหภาพแรงงานได้กลายเป็นค่อนข้างหัวรุนแรงและขอให้เกินค่าจ้างที่เพิ่มขึ้น แน่นอน ปัญหาทั้งหมดเหล่านี้ถูกคิดถูกเล่นงานในช่วงก่อนหน้าแต่พวกเขาได้กวาดใต้พรมเป็นเศรษฐกิจยังคงเติบโตกว่า 8% ต่อปี