Environmental researchAuthor Manusc

Environmental research
Author Manuscript
HHS Public Access
Fish consumption behavior and rates in native and non-native people in Saudi Arabia
Joanna Burger, Michael Gochfeld, [...], and Abdulaziz Al-Suwailem

Additional article information

Abstract
Fish are a healthy source of protein and nutrients, but contaminants in fish may provide health risks. Determining the risk from contaminants in fish requires site-specific information on consumption patterns. We examine consumption rates for resident and expatriates in the Jeddah region of Saudi Arabia, by species of fish and fishing location. For Saudis, 3.7 % of males and 4.3 % of females do not eat fish; for expatriates, the percent not eating fish is 6.6 % and 6.1 % respectively. Most people eat fish at home (over 90 %), and many eat fish at restaurants (65 % and 48 %, respectively for Saudis and expatriates). Fish eaten at home comes from local fish markets, followed by supermarkets. Saudis included fish in their diets at an average of 1.4±1.2 meals/week at home and 0.8±0.7 meals/week at restaurants, while expats ate 2.0±1.7 meals/week at home and 1.1±1.1 meals/week in restaurants. Overall, Saudis ate 2.2 fish meals/week, while expats ate 3.1 meals/week. Grouper (Epinephelus and Cephalopholis) were eaten by 72% and 60% respectively. Plectropomus pessuliferus was the second favorite for both groups and Hipposcarus harid and Lethrinus lentjan were in 3rd and 4th place in terms of consumption. Average meal size was 68 g for Saudis and 128 g for expatriates. These data can be used by health professionals, risk assessors, and environmental regulators to examine potential risk from contaminants in fish, and to compare consumption rates with other sites.

Keywords: Fishing, Fish consumption, Saudi Arabia, Meal/week, Meal size
1. Introduction
Fishing, and fish/shellfish consumption are important aspects of culture in many places in the world, particularly for coastal communities, as well as being a method of obtaining protein (Toth and Brown, 1997; IOM, 2006; Burger and Gochfeld, 2011). High fishing rates occur in many different cultures, including both rural and urban areas (Burger et al., 2001a,b; Bienenfeld et al., 2003), and in other regions of the world, particularly in Asia (Burger et al., 2003; Lu et al., 2008; Hsiao et al., 2011). Well over half of the world’s population resides within 100 km of oceans, making it important to understand the factors that affect the health and safety of marine fish as a food source. Seafood consumption is generally increasing in many parts of the World, particularly for coastal communities (NOAA, 2004). In many places, fish and shellfish are the only readily available sources of protein that people can self-harvest, often throughout the year.

Fish provide high-quality protein, vitamins, and other nutrients that are essential to human health; regular fish consumption is widely promoted as part of a healthy diet (Sidhu, 2003; Verbeke and Vackier, 2005; Sioen et al., 2008, Sun, 2008). There is growing evidence that fish consumption reduces the risk of cardiovascular disease and has beneficial effects on fetal development during pregnancy (Olsen and Secher, 2002; Patterson, 2002; Olsen et al., 2006). Fish consumption is associated with low blood cholesterol (Anderson and Wiener, 1995), positive pregnancy outcomes, and better child cognitive test performances (Oken et al., 2008). Fish (and fish oil) contain omega-3 (n-3) fatty acids that reduce cholesterol levels and the incidence of heart disease, blood pressure, stroke, and pre-term delivery (Kris-Etherton et al., 2002; Daviglus et al., 2002; Patterson, 2002; Mozaffarian and Rimm, 2006; Virtanen et al., 2008; Mozaffarian, 2009; Ramel et al., 2010).

Yet people are faced with deciding whether the benefits of eating fish outweigh the risks from contaminants. Consumption of fish, shellfish and other seafood is the primary source of exposure to contaminants (IOM, 2006), especially methylmercury and PCBs (NRC, 2000, Rice et al., 2000; Stern et al., 2004). Determining the effect of contaminants on humans and eco-receptors requires site-specific information on contaminant levels and consumption patterns (Burger et al., 1992; 1999, 2001a,b; NRC, 2000; IOM, 2006). Risk is a function of exposure and toxicity, and thus information must be available on both (Burger and Gochfeld, 2006).

Persistent contaminants, such as mercury, polychlorinated biphenyls (PCBs), organochlorine pesticides (OCPs), and other halogenated aromatic compounds, are among the environmental contaminants that remain from mining, manufacturing, military, transportation and agricultural activities. Some of the compounds are produced deliberately for commerce; others are unwanted byproducts or breakdown products. Although many of these compounds (PCBs, OCPs) have restricted use, or are banned in many countries, they remain as legacy waste that can accumulate in soils, sediment, water, and biota, including seafood. Many contaminants (e.g. metals, chlorinated hydrocarbons) can remain unchanged in the environment for decades, or longer, and others can be modified to daughter products that are also toxic and persistent (e.g. PCBs or other organics). Many of these chemicals bioaccumulate in organisms and can bioamplify as they move up the food chain, reaching concentrations that have deleterious effects on organisms and the predators that eat them (Downs et al., 1998).

The objective of this paper is to examine the consumption rates of native and non-native (expatriate) residents in the Jeddah coastal region of Saudi Arabia. Because of oil development in the region, there is a massive influx of expatriates (Feidi, 1998). Hence, it was important to understand whether consumption patterns differ for native versus non-native residents. While our overall goal was to determine whether people are at risk from consuming fish from markets or from fish collected from the coastal waters surrounding Jeddah, the first step was to examine consumption rates, and we do so in this paper.

York and Gossard (2004) reported that after controlling for other factors, fish consumption rates in the Middle East and Africa were not significantly different from those in the West (defined to include the Americas, Europe, Australia, and New Zealand), and the effect of economic development on fish consumption tends to be the same for all non-Asian nations. In the Arab region, Feidi (1998) noted that fish consumption rates were highest in coastal states where fish is relatively abundant and human population is low; fish formed a major part of the national diet. However, the consumption rates were lower in inland Arab states as a result of low production levels, high human populations, and limited fish importation capability due to hard currency shortages. However, such studies are not available for Saudi Arabia at the regional level. The present study provides information on consumption for Saudi Arabians and expatriates living in the Jeddah region. Overall, the present study was part of study consisting of four parts: 1) fish consumption survey, 2) collection and contaminant analysis of popularly eaten fish, 3) risk evaluations and risk assessments, and 4) recommendations for fish consumption advisories and management of any potential risk to people from seafood in the coastal Jeddah area. Only fish consumption pattern will be examined in this paper.

2. Methods
Fish consumption was determined by interviewing people in a variety of locations about fishing, fish consumption, and attitudes about fishing. After developing a consumption questionnaire, we conducted a pilot study by interviewing 50 people, and modifying the questionnaire accordingly. Some questions pertaining to weight, income were subsequently dropped because of cultural sensitivity.

2.1. Study area and population
The present study was conducted in coastal city of Jeddah (Fig. 1), which is the largest urban center on the western seaboard of the Kingdom of Saudi Arabia. It is the second largest city in the Kingdom, after the capital Riyadh in the central mainland. The main urban area of Jeddah sprawls over a low-lying coastal plain that is bounded by the central Red Sea to the west and a chain of hills to the east (El-Shafie, 2009). The urban space has physically expanded 1000-fold to 176,500 ha from six decades ago (Abdulaal, 2012). From a small seaport and fishing settlement of about 30,000 people in the late 1940s, the Jeddah population has grown 10-fold at the start of 1970s, 100-fold by late 2000s, and may reach 5.6 million by 2029 (Basaham et al., 2009; Abdulaal, 2012). This rapid population growth has been attributed to increased local migrations, higher influx of migrant workers and pilgrims, increased birth rate, and decreased mortality rate, all coinciding with the recent boom in the oil-based national economy (Aljoufie et al., 2012).

Figure 1
Figure 1
Map of the Jeddah region where fish consumption was examined.
2.2 Protocol for interviews
Data were taken opportunistically by intercepting people to interview at fishing sites, markets, restaurants, malls, and schools (N = 1000). Interviews were conducted in both English and Arabic, by experienced interviewers (both male and female) who were bilingual. The questionnaire solicited responses on individual and household fish consumption rates, fish choices and preferences, purchasing behavior, methods of fish preparation, and other attitudes toward fishing and fish consumption. Table 1 lists the names of the fish commonly reported eaten by the study population, along with their English and Saudi names.

Table 1
Table 1
List of examined fish species for metal and organic contaminants in edible tissues.
2.3. Protocol for determining consumption rates and significant differences
The average fish consumption rate per household was estimated as follows:

where Wij is the annual consumption of species i by household j (kg/day), ci is a f

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยสิ่งแวดล้อมผู้เขียนฉบับเข้าไปถึง HHSพฤติกรรมการบริโภคปลาและในบ้านเกิด และถิ่นคนในซาอุดีอาระเบียJoanna เบอร์เกอร์ Michael Gochfeld, [...], และอับดุลอัล-Suwailemรายละเอียดเพิ่มเติมบทคัดย่อปลาเป็นแหล่งของโปรตีนและสารอาหารเพื่อสุขภาพ แต่สารปนเปื้อนในปลาอาจมีความเสี่ยงต่อสุขภาพ กำหนดความเสี่ยงจากสารปนเปื้อนในปลาต้องการข้อมูลเฉพาะในรูปแบบการใช้ เราตรวจสอบปริมาณการใช้และอาศัยราคาพิเศษและชาวต่างชาติในภูมิภาคเจดดาห์ของซาอุดีอาระเบีย โดยพันธุ์ปลาและสถานตกปลา สำหรับ Saudis, 3.7% ของเพศชายและ 4.3% ของฉันไม่กินปลา สำหรับชาวต่างชาติ เปอร์เซ็นต์ที่ไม่กินปลาได้ 6.6% และ 6.1% ตามลำดับ คนส่วนใหญ่กินปลาที่บ้าน (กว่า 90%), และหลายคนกินปลาที่ร้านอาหาร (65% และ 48% ตามลำดับ Saudis และชาวต่างชาติ) ปลากินที่บ้านมาจากตลาดปลา ตามซูเปอร์มาร์เก็ต Saudis รวมปลาในอาหารของพวกเขาที่เฉลี่ยของอาหาร/สัปดาห์ 1.4±1.2 บ้านและอาหาร 0.8±0.7/สัปดาห์ ที่ร้าน ในขณะที่ชาวต่างชาติกินอาหาร 2.0±1.7/สัปดาห์ ที่บ้านและอาหาร 1.1±1.1/สัปดาห์ ในร้านอาหาร โดยรวม Saudis กินอาหารปลา 2.2/สัปดาห์ ในขณะที่ชาวต่างชาติกินอาหารสัปดาห์ 3.1 ปลาเก๋า (Epinephelus และ Cephalopholis) ถูกกิน โดย 72% และ 60% ตามลำดับ Plectropomus pessuliferus ถูกใจสองสำหรับกลุ่มและ Hipposcarus harid และ Lethrinus lentjan ได้ที่ 3 และ 4 ในแง่ปริมาณ ขนาดอาหารเฉลี่ย 68 g สำหรับ Saudis และ 128 g สำหรับชาวต่างชาติ ข้อมูลเหล่านี้สามารถถูกใช้ โดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ การประเมินความเสี่ยง และหน่วยงานกำกับดูแลด้านสิ่งแวดล้อม เพื่อตรวจสอบความเสี่ยงที่เกิดจากสารปนเปื้อนในปลา และเปรียบเทียบราคาการใช้กับเว็บไซต์อื่น ๆคำสำคัญ: ตกปลา ปลาปริมาณ ซาอุดีอาระเบีย อาหาร/สัปดาห์ อาหารขนาด1. บทนำตกปลา และปริมาณปลา/หอยมีลักษณะสำคัญของวัฒนธรรมในหลายที่ในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชุมชนชายฝั่ง รวมทั้งมีวิธีการได้รับโปรตีน (Toth และน้ำตาล 1997 IOM, 2006 เบอร์เกอร์และ Gochfeld, 2011) ราคาปลาสูงเกิดขึ้นในหลายวัฒนธรรมที่แตกต่าง รวมถึงพื้นที่ชนบท และเมือง (al. et เบอร์เกอร์ 2001a, b Bienenfeld และ al., 2003), และ ในภูมิภาคอื่น ๆ ของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชีย (เบอร์เกอร์และ al., 2003 Lu et al., 2008 Hsiao et al., 2011) ดีกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกอยู่ภายใน 100 กิโลเมตรของมหาสมุทร การทำควรทำความเข้าใจปัจจัยที่มีผลต่อสุขภาพและความปลอดภัยของปลาทะเลเป็นแหล่งอาหาร โดยทั่วไปเพิ่มการบริโภคอาหารทะเลในหลายส่วนของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชุมชนชายฝั่ง (NOAA, 2004) ในสถานต่าง ๆ ปลาและหอยเป็นแหล่งของโปรตีนที่คนสามารถตนเองเก็บเกี่ยว บ่อยครั้งตลอดทั้งปีเท่านั้นพร้อมปลามีโปรตีนคุณภาพสูง วิตามิน และสารอาหารอื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับสุขภาพของมนุษย์ ปลาทั่วไปใช้กันอย่างแพร่หลายได้รับการส่งเสริมเป็นส่วนหนึ่งของอาหารเพื่อสุขภาพ (Sidhu, 2003 Verbeke และ Vackier, 2005 Sioen et al., 2008 ดวงอาทิตย์ 2008) มีหลักฐานเพิ่มขึ้นว่า ปริมาณปลาลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด และมีผลประโยชน์ในการพัฒนาและทารกในครรภ์ขณะตั้งครรภ์ (โอลเซ็นและ Secher, 2002 Patterson, 2002 โอลเซ็น et al., 2006) ปลาการเกี่ยวข้องกับไขมันในเลือดต่ำ (แอนเดอร์สันและ Wiener, 1995), ตั้งครรภ์บวกผลลัพธ์ และแสดงการทดสอบการรับรู้เด็กดี (Oken et al., 2008) ปลา (และน้ำมันปลา) ประกอบด้วยกรดไขมันโอเมก้า 3 (n 3) ที่ช่วยลดระดับไขมันและอุบัติการณ์ของโรคหัวใจ ความดันโลหิต จังหวะ และระยะก่อนจัดส่ง (คริส Etherton et al., 2002 Daviglus และ al., 2002 Patterson, 2002 Mozaffarian และ Rimm, 2006 Virtanen et al., 2008 Mozaffarian, 2009 Ramel et al., 2010)ยัง คนจะต้องเจอกับการตัดสินใจว่า ความเสี่ยงจากสารปนเปื้อนเกินประโยชน์ของปลากิน ปริมาณของปลา หอย และอาหารทะเลอื่น ๆ เป็นแหล่งข้อมูลหลักของการสัมผัสกับสารปนเปื้อน (IOM, 2006), โดยเฉพาะอย่างยิ่ง methylmercury และ PCBs (NRC, 2000 ข้าวและ al., 2000 ตรง ๆ และ al., 2004) กำหนดผลกระทบของสารปนเปื้อนในมนุษย์และสิ่งแวดล้อม-receptors ต้องเฉพาะข้อมูลระดับสารปนเปื้อนและรูปแบบการใช้ (al. et เบอร์เกอร์ 1992; 1999, 2001a, b NRC, 2000 IOM, 2006) ความเสี่ยงเป็นฟังก์ชันของความเสี่ยงและความเป็นพิษ และดังนั้น ข้อมูลต้องมีทั้ง (เบอร์เกอร์และ Gochfeld, 2006)แบบสารปนเปื้อน เช่นปรอท polychlorinated biphenyls (PCBs), ยาฆ่าแมลง organochlorine (OCPs), และ สารหอมอื่น ๆ halogenated เป็นสารปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมที่คงเหลือจากการทำเหมือง การผลิต ทหาร การขนส่ง และกิจกรรมทางการเกษตร สารประกอบบางอย่างที่ผลิตโดยเจตนาสำหรับพาณิชย์ คนอื่นจะแบ่งผลิตภัณฑ์หรือสารที่ไม่พึงประสงค์ แม้ว่าสารเหล่านี้ (PCBs, OCPs) มากมายมีจำกัดการใช้ หรือห้ามในหลายประเทศ พวกเขายังคงเป็นขยะแบบดั้งเดิมที่สามารถสะสม ในดินเนื้อปูน ตะกอน น้ำ สิ่ง รวมถึงอาหารทะเล สารปนเปื้อน (เช่นโลหะ สารไฮโดรคาร์บอนคลอรีน) สามารถยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา หรือนานกว่า และอื่น ๆ สามารถปรับเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ของลูกสาวที่ยังมีความเป็นพิษ และแบบถาวร (เช่น PCBs หรือด้านอื่น ๆ) มาก bioaccumulate สารเคมีเหล่านี้ในสิ่งมีชีวิตและ bioamplify สามารถจะเลื่อนขึ้นห่วงโซ่อาหาร ถึงความเข้มข้นที่มีผลร้ายกับสิ่งมีชีวิตและการล่าที่กินพวกเขา (ลงของ et al., 1998)วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบอัตราการใช้ของพื้นเมือง และถิ่น (ชาวต่างชาติ) ผู้อยู่อาศัยในภูมิภาคชายฝั่งเจดดาห์ของซาอุดีอาระเบีย เนื่องจากน้ำมันการพัฒนาในภูมิภาค มีอีกขนาดใหญ่ของชาวต่างชาติ (Feidi, 1998) ดังนั้น ก็ควรทำความเข้าใจว่า รูปแบบการใช้แตกต่างกันในพื้นเมืองกับชาวพื้นเมืองไม่ ในขณะที่เป้าหมายของเราโดยรวมเพื่อ กำหนดว่าเป็นคนที่มีความเสี่ยงจากการบริโภคปลา จากตลาด หรือ จากปลาที่รวบรวมจากน่านน้ำชายฝั่งที่รอบเจดดาห์ ขั้นตอนแรกคือการ ตรวจสอบอัตราการใช้ และเราทำเช่นนั้นในเอกสารนี้ได้ยอร์คและ Gossard (2004) รายงานว่า หลังจากการควบคุมในปัจจัยอื่น ๆ ราคาปริมาณปลาในตะวันออกกลางและแอฟริกาได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากตะวันตก (กำหนดได้แก่อเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์), และผลของการพัฒนาเศรษฐกิจในปริมาณปลามีแนวโน้มที่จะเหมือนกันสำหรับทุกประเทศในเอเชียไม่ ในภูมิภาคอาหรับ Feidi (1998) กล่าวว่า อัตราการบริโภคปลาได้สูงสุดในฝั่งอเมริกาที่ปลาค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ และประชากรมนุษย์ต่ำ ปลาเกิดขึ้นเป็นส่วนใหญ่ของอาหารแห่งชาติ อย่างไรก็ตาม อัตราการใช้ได้ต่ำกว่าในรัฐอาหรับในประเทศจากระดับการผลิตที่ต่ำ ประชากรมนุษย์สูง และความสามารถในการนำเข้าปลาจำกัดเนื่องจากขาดแคลนสกุลฮาร์ดดิสก์ อย่างไรก็ตาม การศึกษาดังกล่าวไม่มีในซาอุดีอาระเบียในระดับภูมิภาค การศึกษาปัจจุบันให้ข้อมูลเกี่ยวกับปริมาณการใช้สำหรับ Arabians ซาอุ และชาวต่างชาติอาศัยอยู่ในภูมิภาคเจดดาห์ โดยรวม การศึกษาปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาประกอบด้วยสี่ส่วน: 1 ปลาใช้สำรวจ 2) เก็บรวบรวม และสารปนเปื้อนวิเคราะห์รู้จักกินปลา 3) ความเสี่ยงประเมิน และประเมินความเสี่ยง และ 4) คำแนะนำสำหรับปลาแม้ปริมาณการใช้และการจัดการความเสี่ยงใด ๆ เป็นคนจากทะเลบริเวณชายฝั่งเจดดาห์ รูปแบบการบริโภคปลาเท่านั้นจะถูกตรวจสอบในเอกสารนี้2. วิธีปริมาณปลาที่ถูกกำหนด โดยผู้สัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวในหลากหลายสถานที่เกี่ยวกับการตกปลา ปลาปริมาณการใช้ และทัศนคติเกี่ยวกับการตกปลา หลังจากพัฒนาแบบสอบถามการใช้ เราดำเนินการศึกษานำร่อง โดยการสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว 50 คน และปรับเปลี่ยนแบบสอบถามตาม คำถามเกี่ยวกับน้ำหนัก รายได้ได้ต่อมาลดลงเนื่องจากความไวทางวัฒนธรรม2.1 การศึกษาพื้นที่และประชากรการศึกษาปัจจุบันได้ดำเนินการในฝั่งเมืองของเจดดาห์ (Fig. 1), ซึ่งเป็นศูนย์กลางเมืองที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันตกของราชอาณาจักรซาอุดิอาระเบีย มันเป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับสองในราชอาณาจักร หลังหลวงริยาดในแผ่นดินใหญ่ศูนย์กลาง เมืองหลักของเจดดาห์ sprawls ผ่านราบชายฝั่งทะเลราบที่ล้อมรอบ ด้วยทะเลแดงกลางตะวันตกและกลุ่มภูเขาฝั่งตะวันออก (เอล-Shafie, 2009) พื้นที่เมืองมีร่างกายขยาย 1000-fold เพื่อ 176,500 ฮา จากหกทศวรรษที่ผ่านมา (Abdulaal, 2012) จากท่าเรือขนาดเล็กและประมงจ่ายเงินประมาณ 30000 คนใน 2483 ประชากรเจดดาห์จน 10-fold ที่จุดเริ่มต้นของทศวรรษ 1970, 100-fold โดยปลาย 2000s และอาจถึง 5.6 ล้าน 2029 (Basaham et al., 2009 Abdulaal, 2012) มีการบันทึกนี้เจริญเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็วตั้งท้องถิ่นเพิ่มขึ้น สูงขึ้นไหลเข้าของแรงงานข้ามชาติ และพิลกริมส์ อัตราการเกิดเพิ่มขึ้น และ อัตราการตายลดลง ตรงกันทั้งหมดกับบูมล่าสุดน้ำมันเศรษฐกิจ (Aljoufie et al., 2012)Figure 1 Figure 1Map of the Jeddah region where fish consumption was examined.2.2 Protocol for interviewsData were taken opportunistically by intercepting people to interview at fishing sites, markets, restaurants, malls, and schools (N = 1000). Interviews were conducted in both English and Arabic, by experienced interviewers (both male and female) who were bilingual. The questionnaire solicited responses on individual and household fish consumption rates, fish choices and preferences, purchasing behavior, methods of fish preparation, and other attitudes toward fishing and fish consumption. Table 1 lists the names of the fish commonly reported eaten by the study population, along with their English and Saudi names.Table 1 Table 1List of examined fish species for metal and organic contaminants in edible tissues.2.3. Protocol for determining consumption rates and significant differencesThe average fish consumption rate per household was estimated as follows:where Wij is the annual consumption of species i by household j (kg/day), ci is a f

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจัยสิ่งแวดล้อมผู้เขียนต้นฉบับเอ็ชเข้าใช้งานสาธารณะพฤติกรรมการบริโภคปลาและอัตราคนพื้นเมืองและไม่ใช่เจ้าของภาษาในซาอุดิอาระเบียโจแอนนาเบอร์เกอร์, ไมเคิล Gochfeld [... ] และอัลอับดุลอาซิ Suwailem ข้อมูลเพิ่มเติมบทความบทคัดย่อปลาเป็นแหล่งโปรตีนที่ดีต่อสุขภาพของและสารอาหาร แต่สารปนเปื้อนในปลาอาจจัดให้มีความเสี่ยงต่อสุขภาพ การกำหนดความเสี่ยงจากการปนเปื้อนในปลาต้องใช้ข้อมูลเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจงในรูปแบบการบริโภค เราตรวจสอบอัตราการบริโภคสำหรับชาวต่างชาติที่มีถิ่นที่อยู่และในภูมิภาคเจดดาห์ซาอุดีอาระเบียโดยชนิดของปลาและสถานที่ตกปลา สำหรับซาอุดิอาระเบีย 3.7% ของเพศชายและ 4.3% ของผู้หญิงไม่ได้กินปลา สำหรับชาวต่างชาติร้อยละไม่กินปลาคือ 6.6% และ 6.1% ตามลำดับ คนส่วนใหญ่กินปลาที่บ้าน (90%) และอีกหลายกินปลาที่ร้านอาหาร (65% และ 48% ตามลำดับสำหรับซาอุดิอาระเบียและชาวต่างชาติ) ปลากินที่บ้านมาจากตลาดปลาในท้องถิ่นตามด้วยซูเปอร์มาร์เก็ต ซาอุดิอาระเบียรวมปลาในอาหารของพวกเขาที่เฉลี่ย 1.4 ± 1.2 มื้อ / สัปดาห์ที่บ้านและ 0.8 ± 0.7 มื้อ / สัปดาห์ที่ร้านอาหารในขณะที่ชาวต่างชาติกิน 2.0 ± 1.7 มื้อ / สัปดาห์ที่บ้านและ 1.1 ± 1.1 มื้อ / สัปดาห์ในร้านอาหาร โดยรวม, ซาอุดิอาระเบียกินอาหารปลา 2.2 / สัปดาห์ในขณะที่ชาวต่างชาติกินอาหาร 3.1 / สัปดาห์ กะรัง (Epinephelus และ Cephalopholis) ได้รับการกินโดย 72% และ 60% ตามลำดับ Plectropomus pessuliferus เป็นที่ชื่นชอบของทั้งสองกลุ่มและ harid Hipposcarus และ Lethrinus lentjan อยู่ในสถานที่ที่ 3 และครั้งที่ 4 ในแง่ของการบริโภค ขนาดอาหารเฉลี่ยอยู่ที่ 68 กรัมสำหรับซาอุดิอาระเบียและ 128 กรัมสำหรับชาวต่างชาติ ข้อมูลเหล่านี้สามารถนำมาใช้โดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ, ประเมินความเสี่ยงและหน่วยงานกำกับดูแลด้านสิ่งแวดล้อมในการตรวจสอบความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากสารปนเปื้อนในปลาและเปรียบเทียบอัตราการบริโภคกับเว็บไซต์อื่น ๆ . คำสำคัญ: ตกปลา, การบริโภคปลา, ซาอุดีอาระเบีย, อาหาร / สัปดาห์ขนาดอาหาร1 . บทนำตกปลาและปลา / การบริโภคหอยมีลักษณะสำคัญของวัฒนธรรมในหลายสถานที่ในโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้กับชุมชนชายฝั่งทะเลรวมทั้งเป็นวิธีการของการได้รับโปรตีน (Toth และบราวน์ 1997; IOM, 2006 เบอร์เกอร์และ Gochfeld 2011 ) อัตราการประมงสูงเกิดขึ้นในวัฒนธรรมที่แตกต่างกันรวมทั้งในชนบทและเขตเมือง (เบอร์เกอร์, et al, 2001a, ข.. Bienenfeld, et al, 2003). และในภูมิภาคอื่น ๆ ของโลกโดยเฉพาะในเอเชีย (เบอร์เกอร์, et al, 2003; Lu et al, 2008;.. Hsiao et al, 2011) ดีกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกที่อาศัยอยู่ภายใน 100 กมของมหาสมุทรทำให้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจปัจจัยที่มีผลต่อสุขภาพและความปลอดภัยของปลาทะเลเป็นแหล่งอาหาร การบริโภคอาหารทะเลโดยทั่วไปจะเพิ่มขึ้นในหลายส่วนของโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชุมชนชายฝั่ง (NOAA, 2004) ในหลายสถานที่ปลาและหอยเป็นแหล่งใช้ได้เฉพาะพร้อมของโปรตีนที่ผู้คนสามารถเก็บเกี่ยวตนเองมักจะตลอดทั้งปี. ปลาให้โปรตีนที่มีคุณภาพสูง, วิตามินและสารอาหารอื่น ๆ ที่มีความจำเป็นต่อสุขภาพของมนุษย์; บริโภคปลาเป็นประจำคือการส่งเสริมอย่างกว้างขวางว่าเป็นส่วนหนึ่งของอาหารเพื่อสุขภาพ (ซิด 2003; Verbeke และ Vackier 2005; Sioen et al, 2008, Sun, 2008). มีหลักฐานการเจริญเติบโตที่บริโภคปลาช่วยลดความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดและมีผลประโยชน์ในการพัฒนาของทารกในระหว่างตั้งครรภ์ (โอลเซ่นและ Secher 2002; แพตเตอร์สัน, 2002; โอลเซ่น, et al, 2006). การบริโภคปลามีความเกี่ยวข้องกับคอเลสเตอรอลในเลือดต่ำ (แอนเดอวีเนอร์, 1995) ผลการตั้งครรภ์ในเชิงบวกและดีกว่าการแสดงการทดสอบความรู้ความเข้าใจเด็ก (Oken et al., 2008) ปลา (และน้ำมันปลา) มีโอเมก้า 3 (n-3) กรดไขมันที่ช่วยลดระดับคอเลสเตอรอลและอุบัติการณ์ของการเกิดโรคหัวใจ, ความดันโลหิต, โรคหลอดเลือดสมองและการส่งมอบก่อนยาว (คริส-Etherton, et al., 2002; Daviglus et อัล, 2002. แพตเตอร์สัน, 2002; Mozaffarian และ Rimm 2006; Virtanen et al, 2008;. Mozaffarian 2009;.. Ramel et al, 2010) แต่ผู้คนที่กำลังเผชิญกับการตัดสินใจว่าผลประโยชน์ของปลากินเกินดุลความเสี่ยงจาก สารปนเปื้อน การบริโภคปลาหอยและอาหารทะเลอื่น ๆ ที่เป็นแหล่งที่มาหลักของการสัมผัสกับสารปนเปื้อน (IOM, 2006) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง methylmercury และซีบีเอส (อาร์ซี 2000 ข้าว et al, 2000;.. สเติร์น, et al, 2004) การกำหนดผลของสารปนเปื้อนในมนุษย์และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมผู้รับ-ต้องการข้อมูลเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจงในระดับสารปนเปื้อนและรูปแบบการบริโภค (เบอร์เกอร์, et al, 1992;. 1999, 2001a, B; อาร์ซี 2000; IOM, 2006) ความเสี่ยงเป็นฟังก์ชั่นของการเปิดรับและความเป็นพิษและข้อมูลจึงต้องมีทั้ง (เบอร์เกอร์และ Gochfeld 2006). การปนเปื้อนต่อเนื่องเช่นปรอท biphenyls polychlorinated (ซีบีเอส), สารกำจัดศัตรูพืช organochlorine (OCPs) และอื่น ๆ สารประกอบอะโรมาติกฮาโลเจน อยู่ในหมู่ที่ปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมที่ยังคงอยู่จากการทำเหมืองแร่, การผลิต, การทหาร, การขนส่งและกิจกรรมทางการเกษตร บางส่วนของสารที่มีการผลิตเพื่อการพาณิชย์จงใจ; คนอื่นเป็นผลพลอยได้ที่ไม่พึงประสงค์หรือผลิตภัณฑ์สลาย แม้ว่าจะมีหลายของสารเหล่านี้ (ซีบีเอส OCPs) ได้ จำกัด การใช้งานหรือเป็นสิ่งต้องห้ามในหลายประเทศพวกเขายังคงเป็นของเสียเดิมที่สามารถสะสมในดินตะกอนน้ำและสิ่งมีชีวิตรวมทั้งอาหารทะเล สารปนเปื้อนจำนวนมาก (โลหะเช่นไฮโดรคาร์บอนคลอรีน) จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมมานานหลายทศวรรษหรือนานกว่านั้นและอื่น ๆ สามารถปรับเปลี่ยนให้ลูกสาวของผลิตภัณฑ์ที่ยังมีพิษและถาวร (เช่นซีบีเอสหรือสารอินทรีย์อื่น ๆ ) หลายของสารเคมีเหล่านี้สะสมทางชีวภาพในสิ่งมีชีวิตและสามารถ bioamplify ที่พวกเขาย้ายขึ้นห่วงโซ่อาหารถึงความเข้มข้นที่มีผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตและผู้ล่าที่กินพวกเขา (Downs et al., 1998). วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการตรวจสอบ อัตราการบริโภคของพื้นเมืองและไม่ใช่เจ้าของภาษา (ชาวต่างชาติ) ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลเจดดาห์ของซาอุดีอาระเบีย เนื่องจากการพัฒนาน้ำมันในภูมิภาคมีการไหลบ่าเข้ามาของชาวต่างชาติขนาดใหญ่ (Feidi, 1998) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจว่ารูปแบบการบริโภคแตกต่างกันสำหรับชาวพื้นเมืองที่อาศัยอยู่เมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ในขณะที่เป้าหมายโดยรวมของเราคือการตรวจสอบว่าคนที่มีความเสี่ยงจากการบริโภคปลาจากตลาดหรือจากปลาที่เก็บได้จากน่านน้ำชายฝั่งรอบเจดดาห์ขั้นตอนแรกคือการตรวจสอบอัตราการบริโภคและการที่เราทำดังนั้นในบทความนี้. York และกอสสาร์ (2004 ) รายงานว่าหลังจากที่การควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ที่มีอัตราการบริโภคปลาในตะวันออกกลางและแอฟริกาไม่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในเวสต์ (กำหนดให้มีอเมริกา, ยุโรป, ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์) และผลกระทบของการพัฒนาทางเศรษฐกิจใน บริโภคปลามีแนวโน้มที่จะเหมือนกันทุกประเทศที่ไม่ใช่เอเชีย ในภูมิภาคอาหรับ Feidi (1998) ตั้งข้อสังเกตว่าอัตราการบริโภคปลาเป็นที่สูงที่สุดในรัฐชายฝั่งที่ปลามีความอุดมสมบูรณ์และประชากรมนุษย์ที่อยู่ในระดับต่ำ; ปลากลายเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของอาหารแห่งชาติ อย่างไรก็ตามอัตราการบริโภคลดลงในสหรัฐอาหรับบกเป็นผลมาจากระดับการผลิตต่ำประชากรมนุษย์ที่สูงและความสามารถในการนำเข้าปลาที่ จำกัด เนื่องจากการขาดแคลนสกุลเงินแข็ง อย่างไรก็ตามการศึกษาดังกล่าวจะไม่สามารถใช้ได้สำหรับซาอุดีอาระเบียในระดับภูมิภาค การศึกษาครั้งนี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการบริโภคสำหรับซาอุดิอาระเบียและชาวต่างชาติที่อาศัย