Sila and Ebrahimpour (2002) analyse

Sila and Ebrahimpour (2002) analysed survey-based research on TQM conducted in different countries that was published in a variety of journals between 1989-2000. They found that the empirically researched TQM practices could be grouped under 25 categories. The first seven factors are considered to be the major elements of TQM and Sila and Ebrahimpour (2002) say this concurs with many authors' ideas. It is not surprising that issues related to customer focus and satisfaction received the most attention in the TQM survey literature because of the major push toward a customer satisfaction orientation in virtually all types of businesses. Two of the seven practices that received the highest coverage (training and employee involvement) relate to human resource management, and assign human resources a critical role in the implementation of TQM In addition, great attention was paid to the role of leadership and top management commit- ment as well as to giving authority to employees that is, empowerment to make their own decisions (Spreitzer, 1995; Ahire et al., 1996; Ahmed, 1998; Motwani, 2001). Furthermore, issues related to quality information and performance measurement were also embraced by most studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลาและ Ebrahimpour (2002) วิเคราะห์การสำรวจวิจัยเกี่ยวกับ TQM ที่ดำเนินการในประเทศต่าง ๆ ที่ถูกเผยแพร่ในหลากหลายของสมุดรายวันระหว่างปี 1989-2000 พวกเขาพบว่า การวิจัยเชิงประสบการณ์ด้วย TQM ปฏิบัติอาจจัดกลุ่ม 25 ประเภท ปัจจัยเจ็ดครั้งแรกจะถือว่าเป็น องค์ประกอบสำคัญของ TQM และศิลา และ Ebrahimpour (2002) บอกนี้ concurs กับความคิดของผู้เขียนมากมาย จึงไม่น่าแปลกใจว่า ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งเน้นลูกค้า และความพึงพอใจได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณคดีสำรวจ TQM เพราะผลักดันสำคัญต่อการวางแนวความพึงพอใจลูกค้าในธุรกิจแทบทุกประเภท สองแนวทางเจ็ดที่ได้รับความคุ้มครองสูงสุด (การฝึกอบรมและพนักงานมีส่วนร่วม) ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการทรัพยากรมนุษย์ และกำหนดให้ทรัพยากรมนุษย์มีบทบาทสำคัญในการดำเนินการของ TQM นอกเหนือจาก สนใจบทบาทของภาวะผู้นำและด้านการจัดการส่ง-ment และจ่าย ตลอดจนการให้อำนาจแก่พนักงานที่ มี อำนาจการตัดสินใจของตนเอง (Spreitzer , 1995 Ahire et al. 1996 อาเหม็ด 1998 Motwani, 2001) นอกจากนี้ ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพข้อมูลและประสิทธิภาพการวัดถูกโอบล้อม โดยการศึกษาส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลาและ Ebrahimpour (2002) การวิเคราะห์วิจัยเชิงสำรวจบนพื้นฐานของ TQM ดำเนินการในต่างประเทศที่ได้รับการตีพิมพ์ในความหลากหลายของวารสารระหว่าง 1989-2000 พวกเขาพบว่าการปฏิบัติ TQM วิจัยสังเกตุจะถูกจัดกลุ่มอายุต่ำกว่า 25 หมวดหมู่ ปัจจัยแรกที่เจ็ดจะถือว่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของ TQM และศิลาและ Ebrahimpour (2002) พูดแบบนี้เห็นด้วยกับความคิดของผู้เขียนหลายคน มันไม่น่าแปลกใจที่ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งเน้นลูกค้าและความพึงพอใจที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณคดีสำรวจ TQM เพราะการผลักดันที่สำคัญต่อการวางแนวทางพึงพอใจของลูกค้าในแทบทุกประเภทของธุรกิจ สองในวิธีปฏิบัติที่เจ็ดที่ได้รับความคุ้มครองสูงสุด (การฝึกอบรมและการมีส่วนร่วมของพนักงาน) ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการทรัพยากรมนุษย์และกำหนดทรัพยากรมนุษย์มีบทบาทสำคัญในการดำเนินงานของ TQM นอกจากนี้ความสนใจที่ดีได้จ่ายให้แก่บทบาทของการเป็นผู้นำและผู้บริหารระดับสูงกระทำ - ment เช่นเดียวกับการที่จะให้ผู้มีอำนาจให้กับพนักงานที่อยู่, เพิ่มขีดความสามารถในการตัดสินใจของตัวเอง (. Spreitzer, 1995; Ahire et al, 1996; อาเหม็ด 1998; Motwani, 2001) นอกจากนี้ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลที่มีคุณภาพและการวัดประสิทธิภาพการทำงานนอกจากนี้ยังมีการกอดโดยการศึกษาส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลา และ ebrahimpour ( 2002 ) แบบสำรวจงานวิจัยที่ดำเนินการในต่างประเทศ TQM ที่ได้เผยแพร่ในความหลากหลายของวารสารระหว่างเชฟฟิลด์ . พวกเขาพบว่า จากผลการค้นคว้าโดยสามารถจัดกลุ่มภายใต้ 25 ประเภท เจ็ดปัจจัยแรกจะถือว่าเป็นองค์ประกอบหลักของ TQM และศิลา และ ebrahimpour ( 2002 ) บอกว่า concurs กับความคิดของผู้เขียนหลายคน " มันไม่น่าแปลกใจว่าประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งเน้นลูกค้าและความพึงพอใจที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในวรรณกรรมหลัก TQM เพราะดันต่อความพึงพอใจของลูกค้า การปฐมนิเทศในแทบทุกประเภทของธุรกิจ สองในเจ็ดการปฏิบัติที่ได้รับความคุ้มครองสูงสุด ( การฝึกอบรมและการมีส่วนร่วมของพนักงาน ) ที่เกี่ยวข้องกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ และทรัพยากรมนุษย์ การกำหนดบทบาทในการนำ TQM นอกจากนี้ความสนใจมากจ่ายบทบาทของผู้นำและผู้บริหารระดับสูงยอมรับการ ตลอดจนการให้อำนาจพนักงาน นั่นคือพลัง ในการตัดสินใจของตัวเอง ( spreitzer , 1995 ; ahire et al . , 1996 ; อาเหม็ด , 1998 ; motwani , 2001 ) นอกจากนี้ ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพข้อมูลและการวัดผลการปฏิบัติงานยังโอบล้อมด้วยการศึกษามากที่สุด