The principal use of the simple pre

The principal use of the simple present is to refer to an action or event that takes place habitually, as in He writes for a living (in contrast to the present continuous, which refers to something taking place at the present moment: He is writing a letter now). However certain verbs expressing a state, such as be and know, are used in the simple present even when referring to a temporary present state. There are also certain other uses (including those mentioned in the following paragraph) in which the simple present does not reflect a habitual aspect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันได้ใช้หลักจะหมายถึงการกระทำ หรือเหตุการณ์ที่เกิดนิตย์ ในเขาเขียนเพื่อการครองชีพ (ตรงข้ามปัจจุบันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอ้างอิงถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นที่ปัจจุบัน: เขาจะเขียนจดหมายนี้) อย่างไรก็ตามบางคำกริยาที่แสดงสภาพ ความสามารถ และ รู้ ใช้ในการนำเสนอแม้ว่าจะอ้างอิงไปยังสถานะที่อยู่ชั่วคราว นอกจากนี้ยังมีบางอย่างใช้งานอื่น ๆ (รวมทั้งที่กล่าวถึงในย่อหน้าต่อไปนี้) ซึ่งปัจจุบันอย่างไม่แสดงลักษณะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้หลักของปัจจุบันที่ง่ายคือการอ้างถึงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำในขณะที่เขาเขียนสำหรับการใช้ชีวิต (ในทางตรงกันข้ามกับปัจจุบันอย่างต่อเนื่องซึ่งหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นในขณะปัจจุบัน: เขาจะเขียน จดหมายนี้) แต่บางคำกริยาแสดงรัฐเช่นเป็นและรู้ว่าจะมีการใช้ในปัจจุบันง่ายแม้ว่าเมื่อถึงสถานะปัจจุบันชั่วคราว นอกจากนี้ยังมีบางอย่างที่ใช้งานอื่น ๆ (รวมถึงผู้ที่กล่าวถึงในย่อหน้าต่อไปนี้) ซึ่งปัจจุบันง่ายไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะนิสัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้หลักของกาลปัจจุบัน หมายถึง การกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำ เช่น เขาเขียนเป็นอาชีพ ( ในทางตรงกันข้ามกับปัจจุบันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ในปัจจุบัน เขาเขียนจดหมายแล้ว ) อย่างไรก็ตามบางกริยาที่แสดงสถานะ เช่น เป็น และรู้ใช้ในกาลเมื่ออ้างถึงชั่วคราวปัจจุบันรัฐ นอกจากนี้ยังมีการใช้งานอื่น ๆบางอย่าง ( รวมทั้งผู้ที่กล่าวถึงในวรรคต่อไปนี้ ) ซึ่งในกาลปัจจุบันไม่สะท้อนแง่มุมที่เป็นนิสัย