The federal government is separated

The federal government is separated into three branches:

The legislature: the bicameral Parliament, defined in section 1 of the constitution as comprising the Queen (represented by the Governor-General), the Senate, and the House of Representatives;
The executive: the Federal Executive Council, in practice the Governor-General as advised by the Prime Minister and Ministers of State;[84]
The judiciary: the High Court of Australia and other federal courts, whose judges are appointed by the Governor-General on advice of the Council.

Malcolm Turnbull, Prime Minister of Australia

Peter Cosgrove, Governor-General of Australia
In the Senate (the upper house), there are 76 senators: twelve each from the states and two each from the mainland territories (the Australian Capital Territory and the Northern Territory).[85] The House of Representatives (the lower house) has 150 members elected from single-member electoral divisions, commonly known as "electorates" or "seats", allocated to states on the basis of population,[86] with each original state guaranteed a minimum of five seats.[87] Elections for both chambers are normally held every three years, simultaneously; senators have overlapping six-year terms except for those from the territories, whose terms are not fixed but are tied to the electoral cycle for the lower house; thus only 40 of the 76 places in the Senate are put to each election unless the cycle is interrupted by a double dissolution.[85]

Australia's electoral system uses preferential voting for all lower house elections with the exception of Tasmania and the ACT which, along with the Senate and most state upper houses, combine it with proportional representation in a system known as the single transferable vote. Voting is compulsory for all enrolled citizens 18 years and over in every jurisdiction,[88] as is enrolment (with the exception of South Australia).[89] The party with majority support in the House of Representatives forms the government and its leader becomes Prime Minister. In cases where no party has majority support, the Governor-General has the constitutional power to appoint the Prime Minister and, if necessary, dismiss one that has lost the confidence of Parliament.[90]

There are two major political groups that usually form government, federally and in the states: the Australian Labor Party and the Coalition which is a formal grouping of the Liberal Party and its minor partner, the National Party.[91][92] Within Australian political culture, the Coalition is considered centre-right and the Labor Party is considered centre-left.[93] Independent members and several minor parties have achieved representation in Australian parliaments, mostly in upper houses.

Following a partyroom leadership challenge, Julia Gillard became the first female Prime Minister in June 2010.[94] The most recent federal election was held on 7 September 2013 and resulted in a majority government for the Coalition. Liberal Party leader Tony Abbott was sworn into office as Prime Minister by the Governor-General of Australia on 18 September. In September 2015, Malcolm Turnbull successfully challenged Abbott for leadership of the Coalition, and was sworn in as Prime Minister on the 15th.[95] With five Prime Ministers in as many years between 2010 and 2015, with most of those leadership changes occurring through leadership spills rather than general elections, Australia has been described as the "coup capital of the democratic world".[96]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐบาลกลางแบ่งออกเป็นสามสาขา:ทูลเกล้าทูลกระหม่อม: รัฐสภาธรรมเนียม กำหนดในส่วนที่ 1 ของรัฐธรรมนูญเป็นราชินี (แสดง โดย Governor-General), วุฒิสภา และ ราษฎรผู้บริหาร: รัฐบาลกลางบริหารสภา ในทางปฏิบัติ Governor-General ตามคำแนะนำ โดยนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีของรัฐ [84]ตุลาการ: ศาลสูงของประเทศออสเตรเลียและอื่น ๆ ศาลรัฐบาลกลาง ผู้พิพากษาจะแต่งตั้ง โดย Governor-General ในคำแนะนำของสภาการMalcolm Turnbull นายกรัฐมนตรีของออสเตรเลียปีเตอร์ Cosgrove, Governor-General ของออสเตรเลียในวุฒิสภา (สภาสูง), มี 76 senators: twelve แต่ละรัฐและสองแต่ละจากดินแดนแผ่นดินใหญ่ (เขตเมืองหลวงออสเตรเลียและดินแดนเหนือ) [85] ราษฎร (บ้านล่าง) ได้รับเลือกจากสมาชิกเดียวส่วนเลือกตั้ง โดยทั่วไปเรียกว่า "electorates" หรือ "ที่นั่ง" ปันส่วนไปยังอเมริกาตามจำนวนประชากร, [86] กับแต่ละสภาพเดิมรับประกันอย่างน้อย 5 ที่นั่งสมาชิก 150 [87] เลือกตั้งสำหรับหอทั้งปกติจัดทุกสามปี senators มีการซ้อนเงื่อนไข 6 ปียกเว้นจากดินแดน เงื่อนไขไม่คงที่ แต่เกี่ยวพันกับวงจรการเลือกตั้งบ้านล่าง ดังนั้น 40 เฉพาะในสถานที่ 76 ในวุฒิสภาจะใส่ไปเลือกตั้งแต่ละเว้นแต่การถูกขัดจังหวะ โดยยุบคู่ [85]ระบบการเลือกตั้งของออสเตรเลียใช้ preferential voting สำหรับทั้งหมดต่ำกว่าบ้านเลือกตั้งยกเว้นแทสเมเนียและการกระทำซึ่ง วุฒิสภาและส่วนใหญ่รัฐบนบ้าน รวมกับการแสดงสัดส่วนในมูลค่าเดียวโอนลงคะแนน มติเป็นบังคับพลเมืองทั้งหมดทะเบียน 18 ปี และมากกว่าในทุกเขตพื้นที่ที่ดูแล, [88] เป็นเล่าเรียน (ยกเว้นออสเตรเลียใต้) [89] พรรค ด้วยเสียงส่วนใหญ่สนับสนุนในแบบราษฎรรัฐบาล และนายกรัฐมนตรีกลายเป็นผู้นำของ ในกรณีที่ไม่มีส่วนใหญ่สนับสนุน Governor-General มีอำนาจ การแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี ถ้าจำเป็น ยกเลิกที่มีการสูญเสียความเชื่อมั่นของรัฐสภารัฐธรรมนูญ [90]มีสองหลักทางการเมืองกลุ่มที่มักจะเป็นรัฐบาล เต็ม และ ในอเมริกา: พรรคแรงงานออสเตรเลียและรัฐบาลซึ่งเป็นการจัดกลุ่มอย่างเป็นทางการของพรรคเสรีและรองพันธมิตร พรรคชาติ [91] [92] ภายในวัฒนธรรมทางการเมืองออสเตรเลีย รัฐบาลถือเป็นศูนย์กลางขวา และพรรคแรงงานถือเป็นศูนย์กลางซ้าย [93] สมาชิกอิสระและฝ่ายต่าง ๆ รองได้รับแสดงในออสเตรเลีย parliaments ส่วนใหญ่ในบ้านบนต่อความท้าทายภาวะผู้นำ partyroom อย่างจูเลียกลายเป็น นายกรัฐมนตรีหญิงครั้งแรกในเดือน 2010 มิถุนายน [94] ที่ล่าสุดเลือกตั้งเมื่อวันที่ 7 2013 กันยายน และส่งผลให้รัฐบาลส่วนใหญ่ในรัฐบาล ผู้นำพรรคเสรี Abbott โทนี่ได้สาบานทำงานเป็นนายกรัฐมนตรี โดย Governor-General ออสเตรเลียบน 18 กันยายน ใน 2015 กันยายน Malcolm Turnbull สำเร็จท้าทาย Abbott นำของรัฐบาล และได้สาบานในการเป็นนายกรัฐมนตรีในที่ 15 [95] กับ 5 นายกรัฐมนตรีมากที่สุดปี 2010 และ 2015 ด้วยส่วนใหญ่เกิดขึ้นผ่านการหกรั่วไหลเป็นผู้นำมากกว่าการเลือกตั้งทั่วไป เปลี่ยนแปลงผู้นำออสเตรเลียได้ถูกอธิบายว่า "รัฐประหารเมืองหลวงของโลกประชาธิปไตย" [96]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐบาลแบ่งออกเป็นสามสาขา: สมาชิกสภานิติบัญญัติที่: สองสภารัฐสภาที่กำหนดไว้ในส่วนที่ 1 ของรัฐธรรมนูญเป็นที่ประกอบพระราชินี (แสดงโดยผู้ว่าราชการทั่วไป) วุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร; ผู้บริหาร: รัฐบาลกลาง คณะผู้บริหารในการปฏิบัติราชการทั่วไปเป็นคำแนะนำจากนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของ [84] ศาลยุติธรรม: ศาลสูงออสเตรเลียและศาลของรัฐบาลกลางอื่น ๆ ที่มีผู้พิพากษาที่ได้รับการแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการทั่วไปตามคำแนะนำของสภา . มิลล์ส์เทิร์นบูนายกรัฐมนตรีของออสเตรเลียปีเตอร์คอสโกรฟผู้ว่าราชการทั่วไปของประเทศออสเตรเลียในวุฒิสภา(สภาสูง) มี 76 สมาชิกวุฒิสภา: สิบสองจากแต่ละรัฐและสองแต่ละคนมาจากดินแดนแผ่นดินใหญ่ (มณฑลนครหลวงออสเตรเลียและภาคเหนือ ดินแดน). [85] ของสภาผู้แทนราษฎร (สภาผู้แทนราษฎร) มี 150 การเลือกตั้งสมาชิกจากเลือกฝ่ายเดียวของสมาชิกที่เรียกกันว่า "electorates" หรือ "ที่นั่ง" ที่จัดสรรให้กับรัฐบนพื้นฐานของประชากร [86] ด้วย แต่ละรัฐเดิมรับประกันอย่างน้อยห้าที่นั่ง [87] การเลือกตั้งทั้งห้องจะมีขึ้นตามปกติทุกสามปีพร้อมกัน. วุฒิสมาชิกที่ทับซ้อนกันมีแง่หกปียกเว้นสำหรับผู้ที่มาจากดินแดนที่มีข้อตกลงที่จะไม่คงที่ แต่จะมีการเชื่อมโยงกับการเลือกตั้งรอบสำหรับบ้านที่ต่ำกว่า จึงมีเพียง 40 จาก 76 สถานที่ในวุฒิสภาจะนำไปเลือกตั้งแต่ละเว้นแต่วงจรถูกขัดจังหวะโดยสองตัว. [85] ระบบการเลือกตั้งของออสเตรเลียใช้การลงคะแนนให้สิทธิพิเศษสำหรับทุกที่ต่ำกว่าการเลือกตั้งบ้านที่มีข้อยกเว้นของแทสมาเนียและ ACT ที่พร้อม กับวุฒิสภาและรัฐส่วนใหญ่บ้านบนรวมกับสัดส่วนแทนในระบบที่เรียกว่าเดี่ยวโอนคะแนน การออกเสียงลงคะแนนเป็นภาคบังคับสำหรับประชาชนที่ลงทะเบียนเรียน 18 ปีขึ้นไปในเขตอำนาจทุก [88] เช่นเดียวกับการลงทะเบียน (ยกเว้นใต้ของประเทศออสเตรเลีย). [89] บุคคลที่มีการสนับสนุนเสียงข้างมากในสภาผู้แทนราษฎรในรูปแบบรัฐบาลและผู้นำที่จะกลายเป็น นายกรัฐมนตรี. ในกรณีที่ไม่มีบุคคลที่ได้รับการสนับสนุนส่วนใหญ่ผู้ว่าราชการทั่วไปมีอำนาจตามรัฐธรรมนูญที่จะแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและถ้าจำเป็นจะยกเลิกการหนึ่งที่มีการสูญเสียความเชื่อมั่นของรัฐสภา. [90] มีอยู่สองกลุ่มทางการเมืองที่สำคัญที่มักจะเป็นรัฐบาลอยู่ , รัฐบาลและในรัฐ:. พรรคแรงงานของออสเตรเลียและรัฐบาลซึ่งเป็นกลุ่มอย่างเป็นทางการของพรรคเสรีนิยมและหุ้นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพรรคชาติ [91] [92] ในวัฒนธรรมทางการเมืองของออสเตรเลียรัฐบาลถือว่าเป็นศูนย์ขวา และพรรคแรงงานถือว่าเป็นศูนย์ซ้าย. [93] สมาชิกอิสระและบุคคลรายย่อยหลายแห่งมีการประสบความสำเร็จในการเป็นตัวแทนในรัฐสภาออสเตรเลียส่วนใหญ่อยู่ในบ้านบน. ต่อไปนี้ความท้าทายความเป็นผู้นำ partyroom จูเลียกิลลาร์กลายเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกในเดือนมิถุนายน 2010 [ 94] การเลือกตั้งล่าสุดของรัฐบาลกลางเมื่อวันที่ 7 กันยายน 2013 และส่งผลให้ในรัฐบาลส่วนใหญ่สำหรับรัฐบาล พรรคเสรีนิยมผู้นำโทนี่แอ็บบอทสาบานว่าจะเข้าไปทำงานในฐานะนายกรัฐมนตรีโดยผู้ว่าราชการทั่วไปของประเทศออสเตรเลียที่ 18 กันยายน ในเดือนกันยายนปี 2015 มิลล์ส์เทิร์นบูท้าทายประสบความสำเร็จในแอ็บบอทในการเป็นผู้นำของรัฐบาลและสาบานว่าในฐานะนายกรัฐมนตรีในวันที่ 15. [95] กับห้านายกรัฐมนตรีในรอบหลายปีระหว่างปี 2010 และปี 2015 กับส่วนใหญ่ของการเป็นผู้นำผู้เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นผ่าน เป็นผู้นำการรั่วไหลมากกว่าการเลือกตั้งทั่วไป, ออสเตรเลียได้รับการอธิบายว่า "ทุนการทำรัฐประหารของโลกประชาธิปไตย". [96]