All strains of S. cerevisiae can gr

All strains of S. cerevisiae can grow aerobically on glucose, maltose, and trehalose and fail to grow on lactose and cellobiose. However, growth on other sugars is variable. Galactose and fructose are shown to be two of the best fermenting sugars. The ability of yeasts to use different sugars can differ depending on whether they are grown aerobically or anaerobically. Some strains cannot grow anaerobically on sucrose and trehalose.

All strains can use ammonia and urea as the sole nitrogen source, but cannot use nitrate, since they lack the ability to reduce them to ammonium ions. They can also use most amino acids, small peptides, and nitrogen bases as nitrogen sources. Histidine, glycine, cystine, and lysine are, however, not readily used. S. cerevisiae does not excrete proteases, so extracellular protein cannot be metabolized.

Yeasts also have a requirement for phosphorus, which is assimilated as a dihydrogen phosphate ion, and sulfur, which can be assimilated as a sulfate ion or as organic sulfur compounds such as the amino acids methionine and cysteine. Some metals, like magnesium, iron, calcium, and zinc, are also required for good growth of the yeast.

Concerning organic requirements, most strains of S. cerevisiae require biotin. Indeed, a S. cerevisiae-based growth assay laid the foundation for the isolation, crystallisation, and later structural determination of biotin. Most strains also require pantothenate for full growth. In general, S. cerevisiae is prototrophic for vitamins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกสายพันธุ์ของ S. cerevisiae สามารถเติบโต aerobically ในกลูโคส maltose และ trehalose และล้มเหลวในการเติบโตในแลคโตสและ cellobiose อย่างไรก็ตาม การเจริญเติบโตบนน้ำตาลอื่น ๆ เป็นตัวแปร ฟรักโทสและกาแล็กโทสจะแสดงเป็นสองที่ดีสุดในการหมักน้ำตาล ความสามารถของยีสต์จะใช้น้ำตาลอื่นอาจแตกต่างขึ้นอยู่กับว่าพวกเขามีปลูก aerobically หรือ anaerobically บางสายพันธุ์ไม่สามารถเติบโตบนซูโครสและ trehalose anaerobicallyทุกสายพันธุ์สามารถใช้แอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจนแต่เพียงผู้เดียว แต่ไม่สามารถใช้ไนเตรท เนื่องจากพวกเขาขาดความสามารถในการลดแอมโมเนียไอออน นอกจากนี้พวกเขายังสามารถใช้กรดอะมิโน เปปไทด์ขนาดเล็กส่วนใหญ่ และฐานไนโตรเจนเป็นแหล่งไนโตรเจน Histidine, glycine, cystine และไลซีน อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ใช้ S. cerevisiae ขับถ่ายโปรตีเอส จึงไม่สามารถเผาผลาญสารโปรตีนนอกจากนี้ยีสต์ยังมีความต้องการฟอสฟอรัส ซึ่งเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีเป็นการไดไฮโดรเจนฟอสเฟตไอออน และกำมะถัน ซึ่งสามารถหลอมรวม เป็นไอออนซัลเฟต หรือ เป็นสารประกอบกำมะถันอินทรีย์เช่นกรดอะมิโนเมไทโอนีนและ cysteine โลหะบาง เช่นแมกนีเซียม เหล็ก แคลเซียม และ สังกะสี ถูกต้องที่ดีเจริญเติบโตของยีสต์เกี่ยวกับความต้องการอินทรีย์ พันธุ์ S. cerevisiae ส่วนใหญ่จำเป็นต้องมีไบโอติน แน่นอน เป็น S. cerevisiae การเจริญเติบโตวิเคราะห์วางรากฐานสำหรับแยก แน่น และหลังโครงสร้างความมุ่งมั่นของไบโอติน สายพันธุ์ส่วนใหญ่ยังต้อง pantothenate เติบโตเต็ม ทั่วไป S. cerevisiae เป็น prototrophic สำหรับวิตามิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกสายพันธุ์ของ S. cerevisiae สามารถเจริญเติบโตได้ในออกซิเจนกลูโคสมอลโตสและทรีฮาโลและล้มเหลวที่จะเติบโตในแลคโตสและ cellobiose อย่างไรก็ตามการเจริญเติบโตน้ำตาลอื่น ๆ ที่เป็นตัวแปร กาแลคและฟรุกโตสจะแสดงให้เห็นว่าสองที่ดีที่สุดน้ำตาลหมัก ความสามารถของยีสต์ที่จะใช้น้ำตาลที่แตกต่างกันสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะเติบโตแบบไม่ใช้อากาศหรือออกซิเจน บางสายพันธุ์ไม่สามารถเจริญเติบโตแบบไม่ใช้อากาศในซูโครสและทรีฮาโล.

ทุกสายพันธุ์สามารถใช้แอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจน แต่เพียงผู้เดียว แต่ไม่สามารถใช้ไนเตรตเพราะพวกเขาขาดความสามารถในการลดพวกเขาแอมโมเนียมไอออน พวกเขายังสามารถใช้กรดอะมิโนมากที่สุดเปปไทด์ขนาดเล็กและฐานไนโตรเจนเป็นแหล่งไนโตรเจน Histidine, glycine, ซีสตีนและไลซีนมี แต่ไม่ได้ใช้อย่างง่ายดาย S. cerevisiae ไม่ขับถ่ายโปรตีเอสเพื่อให้โปรตีนสารไม่สามารถเผาผลาญ.

ยีสต์ยังมีความต้องการสำหรับฟอสฟอรัสซึ่งเป็นที่หลอมรวมเป็นไอออนฟอสเฟต dihydrogen และกำมะถันซึ่งสามารถหลอมรวมเป็นไอออนซัลเฟตหรือเป็นสารประกอบกำมะถันอินทรีย์เช่น กรดอะมิโน methionine และ cysteine โลหะบางชนิดเช่นแมกนีเซียมเหล็กแคลเซียมและสังกะสีนอกจากนี้ยังจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตที่ดีของยีสต์.

เกี่ยวกับความต้องการอินทรีย์สายพันธุ์ส่วนใหญ่ของเอส cerevisiae จำเป็นต้องมีไบโอติน อันที่จริงการทดสอบการเจริญเติบโตของ S. cerevisiae-based วางรากฐานสำหรับการแยกการตกผลึกและต่อมาการกำหนดโครงสร้างของไบโอติน สายพันธุ์ส่วนใหญ่ยังต้องแพนโทธีสำหรับการเจริญเติบโตเต็มรูปแบบ โดยทั่วไป S. cerevisiae เป็น prototrophic วิตามิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกสายพันธุ์ของเชื้อ S . cerevisiae สามารถเติบโต aerobically กลูโคส , มอลโตส , และการไม่เติบโตและแลคโตสที่ . อย่างไรก็ตาม การเติบโตในน้ำตาลอื่น ๆเป็นตัวแปร กาแล็กโทสฟรักโทสและจะแสดงเป็นสองดีที่สุด หมักน้ำตาล ความสามารถของยีสต์ใช้น้ำตาลที่แตกต่างกันสามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะเติบโต aerobically หรือพ . บางสายพันธุ์ไม่สามารถเติบโตในน้ำตาลซูโครสและการพ .ทุกสายพันธุ์สามารถใช้แอมโมเนียและยูเรียเป็นแหล่งไนโตรเจนเพียงอย่างเดียว แต่ไม่สามารถใช้ไนเตรท เพราะพวกเขาไม่มีความสามารถที่จะลดพวกเขาไปยังไอออนแอมโมเนียม พวกเขายังสามารถใช้กรดอะมิโนเปปไทด์ขนาดเล็กที่สุด , และฐานเป็นแหล่งไนโตรเจนไนโตรเจน ฮิสติดีน ไกลซีน ซีสทีน และ ไลซีน แต่ไม่ยอมใช้ S . cerevisiae ไม่ได้ขับถ่ายทางโปรตีน ดังนั้นภายนอกไม่สามารถเผาผลาญ .ยีสต์ยังมีความต้องการฟอสฟอรัสซึ่งมีขนบธรรมเนียมประเพณีเป็น dihydrogen ฟอสเฟตอิออน และกำมะถัน ซึ่งสามารถปรับตัวเป็นซัลเฟตไอออนหรือสารประกอบกำมะถันอินทรีย์ เช่น กรดอะมิโนเมทไธโอนีน และซิสเตอีน . บางชนิด เช่น แมกนีเซียม เหล็ก แคลเซียม และสังกะสี ยังเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของยีสต์เกี่ยวกับความต้องการอินทรีย์สายพันธุ์มากที่สุดของ S . cerevisiae ต้องการไบโอติน จริง , S . cerevisiae โดยใช้วิธีการวางรากฐานสำหรับการแยก , การตกผลึกและต่อมาโครงสร้างการกำหนดค่าไบโอติน สายพันธุ์ส่วนใหญ่ยังต้องการ pantothenate สำหรับการเจริญเติบโตเต็มที่ ในทั่วไป , S . cerevisiae คือ prototrophic สำหรับวิตามิน