「What kind of Lord casts away the C

「What kind of Lord casts away the Citizens? If the Lord runs away and abandons the Citizens, he wouldn’t be welcomed by the Citizens of the other cities.」(Georg)
「What are you talking about!? The Citizens will abide by the winner! Even if we incur their displeasure for a while, we can make them yield as we like!」(Noble)
「That’s right! Even if it’s only a lip service, we can survive! First we survive, then we can think about this later!」(Noble)

Hearing the nobles who were thinking about nothing except for their own safety, Georg let out a sigh.

「……In the end, you critters are really cute. Now that I think about it, you are people of that kind of sort, after all. Really…… Even though we only haven’t had any battles with foreign enemies for just awhile, it had brought forth this many rotten roots. As expected, so that the young bud can sprout, the rotten tree must be eradicated.」(Georg)
「Duke Carmine? What are you talking……」(Noble)

Disregarding the nobles that became confused by the sudden change of his ambiance, Georg looked at Beowulf.

「Beowulf, do as we planned.」(Georg)
「! ……As your wish…」(Beowulf)

Beowulf raised his right hand and suddenly soldiers with drawn swords stormed into the room and surrounded the nobles. With twenty, no, thirty swords pointed at their faces, the nobles, who didn’t dare to make any movements, finally understood what Georg had planned. The soldiers stripped them off their weapons and made them wore 『Slave Collar』s.

「This is, what this means Duke Carmine!」(Noble)
「It can’t be! Duke Carmine! You planned to offer our neck to King Souma and beg for your life!?」(Noble)
「I-Injustice!」(Noble)
「You bastard! You are filth, Georg Carmine!」(Noble)

Even at this kind of situation, the nobles were still speaking these words that made Georg let out a sigh of disappointment once more.

「It’s disappointing that I have to join forces with you…… Take them away.」(Georg)

The soldiers took the restrained nobles out from the room. As there were those who were still resisting, the 『Slave Collar』s that they were forced to wear had the master set to Beowulf, so the collars wuldn not constrict their necks and rob them from their consciousness. Even when they couldn’t be seen anymore, their abusive curses at Georg could still be heard from the corridor. After they couldn’t be heard anymore, finally Georg felt that a great burden had been released from his shoulder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิด 「What ของเจ้าปลดไปเปลื้องประชาชน ถ้าพระเจ้าวิ่งหนีธัส และประชาชน เขาจะไม่ให้การต้อนรับ โดยประชาชนของ cities.」(Georg) อื่น ๆ「What คุณพูดถึง ประชาชนจะปฏิบัติตามผู้ชนะ แม้ว่าเราเรียกเก็บไม่พอใจของพวกเขาในขณะ เราสามารถทำให้ผลผลิตเป็นเรา like!」(Noble)「That สิทธิของ แม้ว่าเป็นบริการที่ริมฝีปากเท่านั้น เราสามารถอยู่รอด เราเอาตัวรอดก่อน แล้วเราสามารถคิดเกี่ยวกับ later!」(Noble) นี้จอร์จได้ยินขุนนางที่ได้คิดเกี่ยวกับอะไรยกเว้นความปลอดภัยของตนเอง ให้ออกด้วย[「…… ในตอนท้าย คุณสัตว์เลื้อยคลานน่ารักจริง ๆ หลังจากที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน คุณก็คนชนิดที่ของการจัดเรียง หลังจากทั้งหมด จริง ๆ ... แม้ว่าเราเท่านั้นไม่เคยมีการต่อสู้ใด ๆ กับต่างประเทศศัตรูครู่เพียง มันได้นำมารากเน่าหลาย ตามที่คาดไว้ เพื่อให้สามารถงอกหน่อหนุ่ม ต้นไม้เน่าต้อง eradicated.」(Georg)สีแดงเลือดนก 「Duke คุณ talking...」(Noble) มีอะไรบ้างโดยขุนนางที่กลายเป็นสับสน โดยการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของบรรยากาศของเขา จอร์จมองที่วูล์ฟทำเป็นเรา 「Beowulf planned.」(Georg)「! …… เป็น wish...」(Beowulf) ของคุณวูล์ฟยกมือขวาขึ้น และทันใดนั้นทหาร มีดาบวาดบุกเข้าไปในห้องที่ร้าน และขุนนาง มี 20 ไม่มี สามสิบดาบชี้ไปที่ใบหน้า ขุนนาง ที่ไม่กล้าที่จะทำให้การเคลื่อนไหวใด ๆ ก็เข้าใจสิ่งที่จอร์จได้วางแผน ทหารปล้นพวกเขาออกอาวุธของพวกเขา และทำให้พวกเขาสวม 『Slave Collar』s「This คือ สิ่ง นี้ Duke Carmine!」(Noble)「It ไม่สามารถ สีแดงเลือดนกดยุคแห่ง คุณวางแผนจะให้คอของเราแก่กษัตริย์ Souma และร้องขอชีวิตของคุณ 」(Noble)「I-Injustice!」(Noble)「You ลูกครึ่ง คุณอยู่สกปรก จอร์จ Carmine!」(Noble)แม้ในชนิดของสถานการณ์นี้ ขุนนางก็ยังคงพูดคำเหล่านี้ที่ทำให้จอร์จให้ออกแยกกันของความผิดหวังอีกครั้งภาวะของ 「It ที่จะต้องเข้าร่วมกองกำลังกับคุณ... นำ away.」(Georg)ทหารเอาขุนนางยับยั้งออกจากห้อง ที่มีคนเหล่านั้นที่ถูกต่อต้านยังคง 『Slave Collar』s ที่พวกเขาถูกบังคับให้สวมหลักตั้งวูล์ฟ wuldn ปลอกคอหดคอของพวกเขา และพวกเขาปล้นจากจิตสำนึกของพวกเขาไม่ได้ แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถเห็นได้อีกต่อไป คำสาปแช่งของพวกเขาไม่เหมาะสมที่จอร์จอาจยังคงได้ยินจากทางเดิน หลังจากที่พวกเขาไม่ได้ยินอีกต่อไป ในที่สุดจอร์จรู้สึกว่า ภาระดีมีออกจากไหล่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「ชนิดของพระเจ้าปลดเปลื้องออกไปประชาชน? ถ้าพระเจ้าวิ่งหนีไปและทิ้งประชาชนเขาจะไม่ได้รับการต้อนรับจากประชาชนในเมืองอื่น ๆ . '(เฟรด)
「คุณกำลังพูดถึงอะไร !? ประชาชนจะปฏิบัติตามผู้ชนะ! แม้ว่าเราจะต้องเสียความไม่พอใจของพวกเขาในขณะที่เราสามารถทำให้พวกเขาผลผลิตที่เราชอบ! 」 (Noble)
「ที่เหมาะสม! ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงริมฝีปากบริการเราสามารถอยู่รอด! ครั้งแรกที่เรารอดแล้วเราสามารถคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง! 」 (Noble) ได้ยินขุนนางผู้มีความคิดเกี่ยวกับอะไรนอกจากเพื่อความปลอดภัยของตัวเองเฟรดให้ออกถอนหายใจ. 「 ...... ในที่สุดคุณ critters น่ารักจริงๆ ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันคุณเป็นคนของชนิดของการจัดเรียงที่หลังจากทั้งหมด จริงๆ ...... ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้มีการต่อสู้ใด ๆ กับศัตรูต่างประเทศเพียงชั่วขณะหนึ่งมันก็ออกมานี้รากเน่าเสียจำนวนมาก เป็นที่คาดหวังเพื่อให้ตาเล็กสามารถแตกหน่อต้นไม้เน่าเสียจะต้องกำจัดให้สิ้นซาก. '(เฟรด) 「ดยุคสีแดง? สิ่งที่คุณพูดคุย ...... 」 (Noble) ไม่คำนึงถึงขุนนางที่กลายเป็นความสับสนจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของบรรยากาศของเขามองไปที่เฟรดวูล์ฟ. 「วูล์ฟทำตามที่เราวางแผนไว้. '(เฟรด) 「! ...... ในฐานะที่เป็นที่ต้องการของคุณ ... 」 (วูล์ฟ) วูล์ฟยกมือขวาของเขาและก็ทหารด้วยดาบวาดบุกเข้ามาในห้องและล้อมรอบขุนนาง ยี่สิบไม่มีสามสิบดาบชี้ไปที่ใบหน้าของพวกเขาขุนนางที่ไม่กล้าที่จะทำให้การเคลื่อนไหวใด ๆ ในที่สุดก็เข้าใจสิ่งที่เฟรดได้วางแผนไว้ ทหารปล้นพวกเขาออกอาวุธของพวกเขาและทำให้พวกเขาสวม「ทาสปลอกคอ」 s. 「นี่คือสิ่งนี้หมายความว่าดยุคสีแดง! 」 (Noble) 「เป็นไปไม่ได้! ดยุคสีแดง! คุณวางแผนที่จะนำเสนอคอของเราต่อพระมหากษัตริย์โซมะและขอให้ชีวิตของคุณ!? 」 (Noble) 「 I-ความอยุติธรรม! 」 (Noble) 「คุณไอ้! You are Filth, เฟรดริกสีแดง! 」 (Noble) แม้ในสถานการณ์แบบนี้พวกขุนนางก็ยังคงพูดคำเหล่านี้ที่ทำให้เฟรดให้ออกถอนหายใจของความผิดหวังอีกครั้งได้. 「มันน่าผิดหวังที่ผมต้องเข้าร่วมกับกองกำลังที่คุณ ...... เอาเขาออกไป. '(เฟรด) ทหารเอาขุนนางหนีออกจากห้อง ขณะที่มีผู้ที่ยังคงต่อต้านการ「ทาสปลอกคอ」 s ว่าพวกเขาถูกบังคับให้สวมมีต้นแบบที่กำหนดให้วูล์ฟเพื่อปก wuldn ไม่บีบรัดคอของพวกเขาและพวกเขาจากการปล้นจิตสำนึกของพวกเขา แม้ในขณะที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไปคำสาปที่ไม่เหมาะสมของพวกเขาที่เฟรดยังสามารถได้ยินมาจากทางเดิน หลังจากที่พวกเขาไม่สามารถได้ยินอีกต่อไปในที่สุดเฟรดรู้สึกว่าเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่ได้รับการปล่อยตัวออกมาจากไหล่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「ชนิดของลอร์ดลอกทิ้งประชาชน ? ถ้าท่านวิ่งหนี และทิ้งประชาชน เขาจะไม่ได้รับการต้อนรับจากประชาชนของเมืองอื่น ๆ 」 ( จอร์จ )「พูดอะไร ! ? ประชาชนจะปฏิบัติตามผู้ชนะ ! ถ้าเราเกิดความไม่พอใจของพวกเขาในขณะที่เราสามารถให้ผลผลิตตามที่เราต้องการ 」 ( ขุนนาง )「นั่นแหละ ! แม้ว่าจะเป็นเพียงการสรรเสริญ , เราสามารถอยู่รอดได้ เรารอดแล้วเราสามารถคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง 」 ( ขุนนาง )ได้ยินพวกคิดแต่เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง จอร์จถอนหายใจ .「 . . . . . . . สุดท้าย คุณ critters น่ารักจริงๆ ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน คุณเป็นคนประเภทที่เรียง , หลังจากทั้งหมด จริงๆ . . . . . . . ถึงเราจะไม่ได้มีการต่อสู้กับศัตรูต่างชาติเพียงสักครู่ก็มีนำรากเน่ามากนี้ อย่างที่คาดไว้ ดังนั้น หน่ออ่อนงอก ต้นเน่า ต้องถูกกำจัดให้หมดสิ้น 」 ( จอร์จ )「ดยุคสีแดง ? สิ่งที่คุณพูด . . . . . . . 」 ( ขุนนาง )เรื่องขุนนางที่กลายเป็นสับสนโดยการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของสภาพแวดล้อมของเขา จอร์จ มองเทพแห่งสงคราม .「เบวูล์ฟ ทำตามที่เราวางแผนไว้ 」 ( จอร์จ )「 ! . . . . . . . ตามที่คุณต้องการ . . . 」 ( เทพแห่งสงคราม )เบวูลฟ์ยกมือขวาของเขา และทันใดนั้นทหารพร้อมวาดดาบวิ่งเข้าไปในห้องและล้อมรอบพวกขุนนาง กับยี่สิบ , สามสิบดาบจ่อที่ใบหน้าของขุนนาง ที่ไม่กล้าทำให้การเคลื่อนไหวใด ๆ ในที่สุดก็เข้าใจแล้วจอร์จได้วางแผน ทหารปลดมันออกอาวุธของพวกเขาและทำให้พวกเขาสวมปลอกคอทาส』『 S「นี่คือสิ่งที่หมายถึงนี้ดุ๊กสีแดง ! 」 ( ขุนนาง )「มันไม่ได้ ! ดยุคสีแดง ! คุณวางแผนที่จะให้คอของเรา คิง โซมะ และร้องขอชีวิตของคุณ ! ? 」 ( ขุนนาง )「 i-injustice ! 」 ( ขุนนาง )「สารเลว เจ้าเศษสวะ จอร์จ สีแดง ! 」 ( ขุนนาง )แม้ในสถานการณ์แบบนี้ ก็ยังคำเหล่านี้ที่ทำให้จอร์จถอนหายใจของความผิดหวัง อีกครั้ง ครับ「มันน่าผิดหวังที่ผมต้องร่วมมือกับคุณ . . . . . . . เอาไป 」 ( จอร์จ )ทหารเอาตัวขุนนางที่เหลือออกไปจากห้อง ในขณะที่มีผู้ที่ยังขัดขืน , 『ปลอกคอทาส』ที่พวกเขาถูกบังคับให้สวมได้ต้นแบบชุด เบวูลฟ์ เพื่อปก wuldn ไม่รัดคอของพวกเขาและปล้นพวกเขาจากจิตสำนึกของตนเอง แม้ว่าพวกเขาจะมองไม่เห็นอีกต่อไป พวกเขาด่าปากหมาที่จอร์จ ยังได้ยินเสียงจากทางเดิน หลังจากที่พวกเขาไม่สามารถได้ยินอีกแล้ว ในที่สุดจอร์จรู้สึกว่าภาระที่ยิ่งใหญ่ที่ได้รับการปล่อยตัวจากไหล่ของเขา